|
หัวข้อ: ฉันเบื่อคนบูดบึ้ง เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 23 กันยายน 2012, 01:12:AM ฉันเบื่อคนบูดบึ้ง
เธอบูดบึ้งทั้งวันน่าหมั่นไส้ มิยิ้มให้ความหวังใครทั้งสิ้น พูดเหมือนโกรธคนมาเป็นอาจิณ ฉันได้ยินทุกคราระอาจริง คนข้างบ้านหวั่นไหวกันไปทั่ว ต่างเก็บตัวหดหู่นั่งอยู่นิ่ง เบื่อถ้อยคำจาบจ้วงกล่าวช่วงชิง เพียงติติงนิดหน่อยแล้วถอยลา เธอบูดบึ้งแน่วแน่ยากแก้ไข เพราะอะไรเช้าค่ำคอยพร่ำด่า ไม่เคยเห็นผู้ใดในสายตา ฤๅเกิดมาเพื่อหม่นบ่สนใคร!ฯ อริญชย์ ๒๓/๙/๒๕๕๕ emo_101 emo_60 emo_101 หัวข้อ: Re: ฉันเบื่อคนบูดบึ้ง เริ่มหัวข้อโดย: ดุลย์ ละมุน ที่ 23 กันยายน 2012, 02:43:AM อย่าถือโทษ โกรธเธอ ที่เพ้อครับ อย่าสดับ สำเนียง เพียงเหลวไหล เธอบ่นพร่ำ รำพึง คงถึงวัย สู่หลักชัย ไกลลับ ดับดวงแด โปรดเมตตา ปรานี เถิดพี่ทิด อภัยจิต คิดหนุน ด้วยบุญแผ่ เชิญมาเตรียม เยี่ยมนาง ที่บางแค คงยากแท้ แก้ไข เธอวัยทอง emo_85 หัวข้อ: Re: ฉันเบื่อคนบูดบึ้ง เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 23 กันยายน 2012, 04:58:AM (http://www.rippin-kitten.com/wp-content/uploads/2009/09/monkey-med.jpg) เขาเรียกเลือดจะไป..ลมจะมา เลยบ๊องบ๊อง..บ้าบ้าน่าหม่นหมอง หรือว่าเป็นไบโพล่าเข้ามาครอง อืม..วัยทองบึ้งบูดเหมือนtoodลิง emo_25 หญิงก็ได้ชายก็มีที่ผันผวน อารมณ์ป่วนคอยแต่กัด..ตัดสุงสิง คนอื่นไม่ดีหมด..สลดจริง ถ้าเจอวิ่งไกลไกล..ตัวใครตัวมัน emo_86 แซม หัวข้อ: Re: ฉันเบื่อคนบูดบึ้ง เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 23 กันยายน 2012, 05:45:AM (http://widget.sanook.com/static_content/widget/full/graphic_1/0688/1851688/268c55edbcd351f82a21bd4f53b5e9c2_1346052499.gif) ...แล้วตัวเอง ทำผิด ไม่คิดเหรอ เหมาว่าเธอ บึ้งตึง ช่วยดึงขวัญ ยามเธอบึ้ง นึกดู รีบรู้ทัน ความผิดเฉียด มหันต์ รีบหวั่นใจ... ...ยามเธอบ่น ปรนเปรอ เพราะเธอรัก จึงกล่าวทัก แทนห่วง พ่อพ่วงใหญ่ (ว๊าย!เกือบไป emo_26) เรื่องสาเหตุ น้อยนิด คิดมากไป ปล่อยเธอเถิด ยังไง ก็น้องเมีย!... emo_52 รัตนาวดี emo_60 หัวข้อ: Re: ฉันเบื่อคนบูดบึ้ง เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 23 กันยายน 2012, 09:46:AM font=Cordia New] ตื่นเช้าก็โทร.มาด่าจนสาย พอตกบ่ายโทร.ใหม่ให้ละเหี่ย ไม่รู้แค้นเรื่องไรไม่ยอมเคลียร์ ไปหาเสี่ยเป็นซ้อก็ไม่ไป -ดาว-[/font] หัวข้อ: Re: ฉันเบื่อคนบูดบึ้ง..ดาว อาชาไนย เริ่มหัวข้อโดย: ..กุสุมา.. ที่ 23 กันยายน 2012, 12:08:PM (http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSgwiqoBfdTR63XYKoKFN77gKnv53oMC8XGzRIe6qmakD4lJQLa) วันนี้วันพระ ขึ้น ๘ ค่ำ เดือน ๑๐ โลกกันตนรก นิรยภูมิ หรือโลกนรกนี้ นอกจากจะมีมหานรก อุสสุทนรก และยมโลกนรกดังกล่าวมาแล้ว ยังมีนรกขุมพิเศษอีกขุมหนึ่งซึ่งมีนามว่า โลกันตนรก อันว่าโลกันตนรกนี้เป็นขุมยิ่งใหญ่ และประหลาดกว่าบรรดาขุมนรกทั้งหลาย เพราะอยู่ภายนอกจักรวาล สถานที่ตั้งของโลกันตนรกนี้อยู่ในจักรวาล ๓ โลก เปรียบมโนภาพก็เหมือนกับเอาดอกปทุมชาติ ๓ ดอกมาตั้งชิดติดกัน ก็จะเกิดมีช่องว่างขึ้นในตอนกลางจักรวาล ต่าง ๆ ตั้งชิดติดกันเช่นกับดอกปทุมชาติ ๓ ดอกนั้น ตรงช่องว่างเว้นอยู่ในระหว่าง ๓ โลกจักรวาลนั้นเอง เป็นสถานที่ตั้งแห่งนรกขุมพิเศษนี้ เพราะฉะนั้น นรกขุมพิเศษนี้จึงมีชื่อว่า โลกันตนรก นรกขุมนี้พิเศษอันอยู่สุดโลกจักรวาล ก็ในโลกันตนรกนี้ มีสถาพมืดมนเป็นยิ่งนัก แสงดาวแสงเดือนและแสงตะวันส่องไปไม่ถึง เป็นสถานที่อันมืดมนอนาธการ สามารถที่จักห้ามเสียซึ่งความบังเกิดขึ้นแห่งจักษุวิญญาณ เปรียบปานเช่นกับคนหลับตาในคราวเดือนดับข้างแรม ฉะนั้นสัตว์ที่ไปอุบัติเกิดในโลกันนรกนี้ ย่อมมีสภาพแปลกประหลาดพิลึก คือ มีสรีระร่างกายโตใหญ่เป็นยิ่งนัก ประกอบไปด้วยเล็บมือและเล็บเท้ายาวเหลือประมาณ ต้องใช้เล็บมือและเท้าเกาะอยู่ตามเชิงเขาจักรวาลห้อยโหนโยนตัว โดยเอาหัวปักลงมาข้างล้างชั่วนิรันดร์ เปรียบปานดังค้างคาวห้อยหัวอยู่บนกิ่งไม้ในมนุษย์โลกที่เราเห็นนี้ฉะนั้น ครั้นเขาได้ประสบการณ์อันแสนจะทรมานด้วยความมืดมากเช่นนี้ เขาก็ได้เแต่รำพึงรำพันอยู่ในใจว่า“ อโห กรรม ...อโห กรรม.... ทำไมตูจึงเป็นอย่างนี้ และ ทำไมตูจึงมาอยู่ที่นี่ ชะรอยที่นี่จักมีแต่เพียงตูเพียงผู้เดียวกระมังหนา ”เขาไม่ได้อยู่แต่เพียงผู้เดียวดอก มีอยู่มากมายที่สัตว์บุคคลทั้งหลายตายแล้วไปเกิดที่มันมืดแสนมืด มองไม่เห็นเพื่อนสัตว์นรกโลกันตนรกด้วยกัน และมองไม่เห็นอะไรเลยนั้นเองตลอดเวลาเหล่าสัตว์นรกโลกันตนรกไม่ต้องทำอะไร มีแต่จะห้อยโหนโยนตัวเปะปะด้วยความหิวโหยอย่างเหลือประมาณ ครั้นปีนป่ายตะกายไปถูกต้องทีนมือแห่งกันและกันเข้าแล้ว ก็สำคัญว่าตนมีชะตาผ่องแผ่วโชคดีเจออาหารซึ่งปรารถนาอยากจะกินมานาน จึงต่างก็ดีเนื้อดีใจ มิกิริยาขวนขวายไขว่คว้าฉวยจับกันและกัน โดยต่างตนต่างก็จะตะครุบกันกินเป็นอาหาร ในไม่ช้าก็เผลอปล่อยมือและเท้าที่ใช้เกาะเชิงชายภูเขาจักรวาลนั้นเลยกันดำดิ่งนรกพลัดตกลงไปเบื้องล่าง ที่เขาพากันพลัดตกลงมานั้นมันไม่ใช่เป็นพื้นที่ธรรมดาโดยที่แท้เป็นทะเลนำกรดอันเย็นยะเยือก พอถึงพื้นน้ำกรดนั้นแล้ว บัดเดี๋ยวใจตัวตนร่างกายของเขาก็เปื่อยพังแหลกลาญลงอย่างไม่มีชิ้นดี ทั้งนี้ก็เพราะว่าถูกน้ำกรดนรกนั้นกัดเอาร่างกายอันใหญ่โต และเหม็นสาบเหม็นสางน่าเกลียดน่าชังของเขา ถึงความเหลวแหลกละลายเพราะฤทธิ์น้ำกรดไปอย่างรวดเร็ว ประดุจดังก้อนอุจจาระที่ตกไปในน้ำครั้นแล้วด้วยอำนาจกรรมบันดาล เขาก็กลายเป็นสัตว์ประหลาดมหัศจรรย์ กลับเป็นตัวเป็นตนขึ้นมาอย่างเก่า ให้รู้สึกหนาวเย็นและเจ็บปวดอย่างลึกเป็นกำลัง จึงรีบตะเกียกตะกายปีนป่ายขึ้นมาเกาะเชิงเขาจักรวาลด้วยความลำบากยากเย็น แล้วก็ห้อยโหนโยนตัวแสวงหาอาหารด้วยความหิวโหยต่อไปอีกตามเดิม พวกเขาเฝ้าเวียนตายเวียนเกิดด้วยความทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสอยู่เช่นนี้ไม่มีวันสิ้นสุด โน่นแหละชั่วพุทธันดรหนึ่งนั้นแล จึงจะพ้นทุกข์โทษไปจากขุมนรกโลกันต์นี้ปรากฏ มีปัญหาสอดแทรกเข้ามาว่า ได้เคยก่อกรรมทำเข็ญอะไรไว้เล่าจึงต้องมาเป็นสัตว์นรกเหมือนนกค้างคาว เกาะเชิงเขาจักรวาล ได้รับความทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสสากรรจ์ในโลกนตนรกนี้? ”ผีนรกเหล่าโลกันต์นี้ ได้เคยประกอบอกุศลกรรมอันร้ายกาจ และหยาบช้าลามกนัก ได้เคยประกอบกรรมอันชั่วหนักไว้ คือ ประทุษร้ายพิฆาตท่านผู้ทรงศีลทรงธรรมไม่นำพาต่อบาปบุญคุณโทษคล้ายกับเป็นคนวิกลจริตเป็นบ้า ทั้ง ๆ ที่ตนก็เป็นมนุษย์มีรูปทรงสุดสง่าดีกว่าหมูหมาเป็ดไก่ซึ่งเป็นสัตว์เดียรัจฉานมากมายนัก แม้มีใจรักในการทำบาป จึงก้มหน้าทำแต่บาปทุก ๆ วัน เช่นกระทำปาณาติบาตหรืออทินนาทาน ก็ทำมันทุกวันไป ครั้นแตกกายทำลายขันธ์แล้ว อำนาจอกุศลกรรมอันหนักและแกร่งกล้าเช่นนั้น จึงพลันให้วิบากชักนำให้ลงมาเกิดในโลกันตนรกนี้ ซึ่งมีสภาพมืดบอดอนธการอยู่เป็นนิตย์ ต่อเมื่อใดองค์สมเด็จพระพิชิตมารสัมมาสัมพุทธเจ้า เสด็จมาอุบัติในโลกเรานี้แล้ว เมื่อนั้นโลกันตนรกนี้ จึงมีโอกาศปรากฏเป็นแสงสว่างขึ้นนิดหนึ่งชั่วฟ้าแลบ หรือชั่วระยะมาตรว่าสักลัดนิ้วมือเดียวเท่านั้น ตามที่พรรณนามานี้แล้ว คือสภาพแห่งนรก โลกันตนิรยภูมิ หัวข้อ: Re: ฉันเบื่อคนบูดบึ้ง เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 23 กันยายน 2012, 12:10:PM ลักษณะนี้มีบ่อยคอยศึกษา ถึงรู้ว่าบูดบึ้งถมึ-งทึงใหญ่ ผิดจากก่อนหล่อนอยู่รู้เอาใจ มาเปลี่ยนไปเช่นนี้เมื่อสี่วัน คงอยากได้ไอโฟนห้ามาใหม่เอี่ยม จึงคิดเตรียมแผนพรางวางไว้นั่น หล่อนจะง้อทันใดซื้อให้ทัน ก่อนรุ่นนั้นจะตกรุ่นหกมา รีบควักแบงค์ใบพันกัดฟันส่ง หล่อนมุ่งตรงออกไปหมายซื้อหา ได้หนึ่งเครื่องพอใจในอุรา ยิ้มเต็มหน้าหายบึ้งเราขึ้งแทน. นพ 23ก.ย.55 หัวข้อ: Re: ฉันเบื่อคนบูดบึ้ง เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 23 กันยายน 2012, 03:19:PM อยากได้ไอโฟนใช้ก็ไม่บอก มิหวงดอกซื้อให้ไปตามแผน เงินหนึ่งพันมารับกับมือแฟน จึงยิ้มแป้นโทร.ใหม่ไม่ด่าเลย ไอโฟนห้าพาให้หายบูดบึ้ง ตุณนพซึ่งรู้ใจได้เปิดเผย ขอบคุณมากจากใจเพราะไม่เคย คุณไม่เอ่ยให้ฟังยังงงงัน ไม่รู้ใจตะละแม่ตั้งแต่แรก เธอมาแปลกแนวใหม่ไม่สร้างสรรค์ กล่าวถึงเรื่องนรกตกโลกันต์ ขึ้นสวรรค์ดีกว่าจะพาไป emo_85 หัวข้อ: Re: ฉันเบื่อคนบูดบึ้ง เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 23 กันยายน 2012, 04:51:PM (http://img1.imagehousing.com/20/6010cf38890e13402ae2496f99de9a45.jpg) (http://www.imagehousing.com/image/468253) (http://www.whenifallinlove.net/diary/images_line/line15/58973.gif) ใช่ไอโฟนแน่หนาพาบึ้งบูด มันผิดสูตรคู่ครองปองไฉน อยู่ด้วยกันรักกันนั้นแล้วไง แล้วทำไมไอโฟน คือต้นตอ ไม่จริงหรอก ไม่จริง ฉันไม่เชื่อ มันนอกเหนือจากนี้ที่เธอขอ สำรวจตนดูบ้างอย่างลออ ว่าเธอพ้อเรื่องใดเคืองใจนาง การเรือนล่ะเป็นไงใส่ใจหรือ ? การบ้านคืออะไรตามใจบ้าง สมสนองสองสนาน หวานทุกทาง ? หรือให้กอดหมอนข้าง..แล้วนางครวญ มีไหนอื่นหมื่นแสนไม่แทนได้ ทั้งร่ำรวยยากไร้..ใครไม่หวน ? ไม่ใช่สุขเธอหวังนั่งทบทวน ! สุขทั่วถ้วนคือเปลือยเปล่า..เคล้าคลอนาง.. (http://sl.glitter-graphics.net/pub/994/994472v9j970mrxj.gif) อย่างงี้..นางไม่บูดแน่.. emo_26 "บ้านริมโขง" (http://i161.photobucket.com/albums/t221/PLAZE_bucket/kapook_27962.gif) หัวข้อ: Re: ฉันเบื่อคนบูดบึ้ง.. เริ่มหัวข้อโดย: ..กุสุมา.. ที่ 23 กันยายน 2012, 05:14:PM ดาว อาชาไนย จิตคิดชั่วมัวหมองต้อง” สำนึก “ เตือนให้ฝึก” ละอาย “ รู้บ้างไหม ขุมนรก” โลกันต์ “ นั้นเยี่ยงไร เปิดรอไว้ใครบาปสาปลงทัณฑ์ เกิดมานานนิสัยใยอยู่ต่ำ ฟังน้ำคำคิดร้ายป้ายมหันต์ ที่หลานสอนวอนตาอย่าดึงดัน ก่อนถึงวันตาตายได้” สำนึก “ ..ตะละแม่กุสุมา.. หัวข้อ: Re: ฉันเบื่อคนบูดบึ้ง เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 23 กันยายน 2012, 06:52:PM ไม่อยากมีลูกหลานประมาณนี้ ด่าตาฟรีเห็นได้ใจรู้สึก สงสารพี่ดาวแท้แดระทึก คงสะอึกแน่แน่แต่ทนเอา หรือว่าเหมือนริมโขงโยงใยไว้ พี่ดาวไม่ดิสโก้โชว์แต่เหงา จึงถูกด่าว่าใส่ได้แต่เช้า พี่จงเข้าใจหญิงอย่านิ่งดาย อาชาไนยต้องให้คึกฝึกอย่างม้า ต้องแข็งกล้าแกร่งยิ่งหญิงสมหมาย อย่าให้ถูกดูหมิ่นสิ้นเชิงชาย มันจะคล้ายม้าผอมยอมแพ้นาง สู้นะพี่สู้ได้เพียงใจสู้ พี่จะรู้หญิงบอกไม่ออกห่าง หากพี่เก่งเพลงรักไม่พักวาง ต้องสะสางนางหายบูดตามสูตรนี้ สล่าผิน หัวข้อ: Re: ฉันเบื่อคนบูดบึ้ง เริ่มหัวข้อโดย: ..กุสุมา.. ที่ 23 กันยายน 2012, 08:12:PM กลับไปสอนลูกเมียเคลียร์ที่บ้าน อย่าฟุ้งซ่านหว่านคำพร่ำที่นี่ ชอบแส่หาขุ่นเคืองเรื่องไม่ดี ยุ่งทุกทีทำเสือกเลือกกระดอง อย่าคิดชั่วมั่วให้ป้ายคนอื่น ทำเป็นตื่นเตือนเขาเฝ้าจองหอง ปากยะโสโอหังดังลำพอง เข้าแตะต้องผู้หญิงลิงหลอกคน ..กุสุมา.. |