ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

สัญญาลวง

เคยคิดว่าถ้าพบกันในวันหน้า  ดั่งสัญญาที่ให้ไว้ในวันนี้
วันที่เราสองคนพร้อมยินดี  เป็นคู่ครองชีวีของกันไป

เราสัญญากันไว้ก่อนลาจาก  เป็นการยากทำใจเป็นไหนไหน
แต่วันนี้เราทั้งสองต้องจากไกล  เพราะต่างคนต่างไปเพื่อศึกษา

แล้วเวลาผ่านไปก็นานแล้ว  แต่ไม่มีวี่แววของกานดา
ฉันยังรอคำมั่นคำสัญญา  แม้ปีนี้ปีหน้ามิลืมเลือน

กี่ร้อนร้นฝนพร่ำย้ำเตือนจิต  ว่าให้คิดตอกย้ำค่อยย้ำเตือน
ลมพัดพลิ้วโบกโบยเปรียบเสมือน  ลมพัดเตือนว่าเธอจะกลับมา

แล้วก็ได้พบกันโดยบังเอิญ  แต่ขวยเขินเดินหนีไปไม่มองหน้า
ฉันก็เลยเดินตามเพื่อถามหา  คำมั่นคำสัญญาในวันก่อน

แต่มาถึงก็ไม่เห็นมีแม้เงา  เธอลืมเราลืมสิ้นจริงแน่นอน
เธอมีใครในใจร่วมใช้หมอน  แท้แน่นอนเธอจากจรหนีฉันไป

แล้วก็ได้พบกันในวันนี้  พร้อมกับมีคนอื่นยืนเคียงใกล้
ฉันอยากเข้าไปถามว่าเขานั้นคือใคร  แต่ทำได้แค่เพียงมองดูท่าที

จนมีเด็กผู้หญิงเดินเข้ามา  พร้อมพูดว่าพ่อคะแม่คะสวัสดี
ฉันก้มหน้ายอมรับโดยทันที  ต่อแต่นี้ตัวฉันทำพรือดี

จึงย้อนมองภาพหวานวันเก่าเก่า  คนอย่างเราคงเป็นได้แค่นี้
อดีตรักภาพเก่าเอาออกไปที  เธอคนดีคงมีเหตุจำเป็น

จึงกลับมานั่งนึกคิดครวญดู  จึงได้รู้ได้ทราบและได้เห็น
ความเป็นไปในชีวิตช่างลำเค็ญ  ช่างยากเย็นกว่าจะเห็นความเป็นไป

สัญญารักสัญญาลวงลมพัดผ่าน  กล่าวขับขานนานนมลมพัดไหว
อนิจจังอนิจจานี่อะไร  ใจของใครจะซื่อตรงคงไม่มี