|
หัวข้อ: กลอนสาม - ตากบ่าย เริ่มหัวข้อโดย: จันทวรรณ ที่ 09 กันยายน 2012, 03:32:PM แล้วแดดก็วายเมื่อบ่าย-บ่าย ไม้ร่ายยอดวีอยู่ไหว-ไหว ฟ่อนเมฆลอยเลื่อนอยู่ไร-ไร ความเหงาใหม่-ใหม่มาเยี่ยมเยียน เหงาว่า...บ่ายแล้วหนอวันนี้ กระดาษเปล่ายังไม่มีสักข้อเขียน เหงาว่า...บ่ายแล้วยังวนเวียน เพ้อพร่ำไม่เปลี่ยนไม่ปรับปรุง เหงาว่า...อยากเห็นดอกไม้บาน แต่ที่เห็นเหี่ยวกร้านและยับยุ่ง เหงาว่า...ฝังกายอยู่ในกรุง แต่หัวใจหมายมุ่งท้องทุ่งนา บ่าย-บ่าย เหงา-เหงา และ เบื่อ-เบื่อ รื้น-รื้น เรื่อ-เรื่อ และ พร่า-พร่า ยกหลังมือป้ายปาดริมขอบตา บ้า-บ้า บอ-บอ ไป วัน-วัน หัวข้อ: Re: กลอนสาม - ตากบ่าย เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 09 กันยายน 2012, 03:53:PM แล้วแดดก็วายเมื่อบ่าย-บ่าย ไม้ร่ายยอดวีอยู่ไหว-ไหว ฟ่อนเมฆลอยเลื่อนอยู่ไร-ไร ความเหงาใหม่-ใหม่มาเยี่ยมเยียน เหงาว่า...บ่ายแล้วหนอวันนี้ กระดาษเปล่ายังไม่มีสักข้อเขียน เหงาว่า...บ่ายแล้วยังวนเวียน เพ้อพร่ำไม่เปลี่ยนไม่ปรับปรุง เหงาว่า...อยากเห็นดอกไม้บาน แต่ที่เห็นเหี่ยวกร้านและยับยุ่ง เหงาว่า...ฝังกายอยู่ในกรุง แต่หัวใจหมายมุ่งท้องทุ่งนา บ่าย-บ่าย เหงา-เหงา และ เบื่อ-เบื่อ รื้น-รื้น เรื่อ-เรื่อ และ พร่า-พร่า ยกหลังมือป้ายปาดริมขอบตา บ้า-บ้า บอ-บอ ไป วัน-วัน สุขทุกข์คลุกเศร้าเคล้าผสม อาบลมห่มแดดแลเห็นหวัน เจ่าจุกขลุกขลักบ้างเป็นบางวัน คงคล้ายกันเพราะมนุษย์ไม่หยุดคิด ลูกแมงป่อง หัวข้อ: Re: กลอนสาม - ตากบ่าย เริ่มหัวข้อโดย: จันทวรรณ ที่ 09 กันยายน 2012, 04:45:PM ขอบคุณครับที่มาร่วมปะ้ถ้อย
ข้าน้อยขอคารวะด้วยหัวจิต บ่ายๆ เพ้อๆ บ้างน้อยนิด ชีวิต โค้งสุดท้ายก่อนวายปราณ ^^ หัวข้อ: Re: กลอนสาม - ตากบ่าย เริ่มหัวข้อโดย: จันทวรรณ ที่ 11 กันยายน 2012, 08:45:AM เข้ามาอัพกลอนตัวเองวันเศร้าๆ
ปริบโปรยฝนหล่นเช้าเย้าแก้มหม่น ลูกแมงป่องมาต่อเพียงหนึ่งคน ในกลอนกลแผกหน้าทูไยมัน หัวข้อ: Re: กลอนสาม - ตากบ่าย เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 11 กันยายน 2012, 09:09:AM (http://www.qzub.com/bar_145.gif) (http://www.qzub.com) เดี๋ยวเดี๋ยว..อย่าเพิ่งบ่น..ทนหน่อย ค่อยค่อย..ช้าช้า..มาแล้วฉัน แต่.ช้า.แต่..ทางไกลมาไม่ทัน ทูไยมัน..เธอจ๋า..อย่าหน้างอ emo_107 แซมค่ะ หัวข้อ: Re: กลอนสาม - ตากบ่าย เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 11 กันยายน 2012, 09:28:AM emo_100 emo_100 emo_100 ถ้าวันไหน ใจเศร้า เหงาชีวิต จงทำจิต เบิกบาน หว่านสุขสันต์ อย่าเก็บตัว อยู่เดียว เสี้ยวคืนวัน อาจบากบั่น ฤทัย ให้หมองตรม ออกเที่ยวท่อง ล่องเรือ เหนือจรดใต้ ปืนเขาให้ ลืมทุกข์ มีสุขสม สูดอากาศ ตอนเช้า เร้าอารมณ์ นอนตา-กลม สมใฝ่ ใจครื้นเครง พันทอง emo_100 emo_100 หัวข้อ: Re: กลอนสาม - ตากบ่าย เริ่มหัวข้อโดย: จันทวรรณ ที่ 11 กันยายน 2012, 10:35:AM ([url]http://www.qzub.com/bar_145.gif[/url]) ([url]http://www.qzub.com[/url]) เดี๋ยวเดี๋ยว..อย่าเพิ่งบ่น..ทนหน่อย ค่อยค่อย..ช้าช้า..มาแล้วฉัน แต่.ช้า.แต่..ทางไกลมาไม่ทัน ทูไยมัน..เธอจ๋า..อย่าหน้างอ emo_107 แซมค่ะ ขอบคุณครับพ้ม หัวข้อ: Re: กลอนสาม - ตากบ่าย เริ่มหัวข้อโดย: จันทวรรณ ที่ 11 กันยายน 2012, 10:36:AM emo_100 emo_100 emo_100 ถ้าวันไหน ใจเศร้า เหงาชีวิต จงทำจิต เบิกบาน หว่านสุขสันต์ อย่าเก็บตัว อยู่เดียว เสี้ยวคืนวัน อาจบากบั่น ฤทัย ให้หมองตรม ออกเที่ยวท่อง ล่องเรือ เหนือจรดใต้ ปืนเขาให้ ลืมทุกข์ มีสุขสม สูดอากาศ ตอนเช้า เร้าอารมณ์ นอนตา-กลม สมใฝ่ ใจครื้นเครง พันทอง emo_100 emo_100 ขอบคุณครับพ้ม หัวข้อ: Re: กลอนสาม - ตากบ่าย เริ่มหัวข้อโดย: พี.พูนสุข ที่ 11 กันยายน 2012, 10:48:AM บ่าย-บ่าย เหงา-เหงา และ เบื่อ-เบื่อ รื้น-รื้น เรื่อ-เรื่อ และ พร่า-พร่า ยกหลังมือป้ายปาดริมขอบตา บ้า-บ้า บอ-บอ ไป วัน-วัน ยูไทมัน ไม่เชื่อ ไม่เชื่อ ว่าเบื่อหรอก มาบอก มาหลอก ไม่เห็นขัน มีโอ่ง มีไห รับประกัน แถรับขวัญ รองหน้า น้ำตาเทียม อย่า งง อย่า งง ตกลงไหม ทำใจ ทำได้ อย่าอายเหนียม เลิกบ้า เลิกบอ *หนักกะเดียม เคยเสงี่ยม ภาพลบ สยบทู.. emo_45 emo_20 emo_32 emo_100 *หนักกะเดียม คำอีสาน หมายถึง อาการที่ทำให้อยากหัวเราะ พี.พูนสุข หัวข้อ: Re: กลอนสาม - ตากบ่าย เริ่มหัวข้อโดย: จันทวรรณ ที่ 11 กันยายน 2012, 12:25:PM บ่าย-บ่าย เหงา-เหงา และ เบื่อ-เบื่อ รื้น-รื้น เรื่อ-เรื่อ และ พร่า-พร่า ยกหลังมือป้ายปาดริมขอบตา บ้า-บ้า บอ-บอ ไป วัน-วัน ยูไทมัน ไม่เชื่อ ไม่เชื่อ ว่าเบื่อหรอก มาบอก มาหลอก ไม่เห็นขัน มีโอ่ง มีไห รับประกัน แถรับขวัญ รองหน้า น้ำตาเทียม อย่า งง อย่า งง ตกลงไหม ทำใจ ทำได้ อย่าอายเหนียม เลิกบ้า เลิกบอ *หนักกะเดียม เคยเสงี่ยม ภาพลบ สยบทู.. emo_45 emo_20 emo_32 emo_100 *หนักกะเดียม คำอีสาน หมายถึง อาการที่ทำให้อยากหัวเราะ พี.พูนสุข เพราะ "พี" ไม่เปิดใจจึงไม่เชื่อ พื้นที่ใจไม่เหลือให้รักอยู่ เพราะ "พี" ไม่เปิิดใจจึงไม่ดู มีอีกใครเหงาอยู่ ณ ริมทาง เขามิใช่นักรัก แค่นักฝัน แอบมองจันทร์เรื่อเรืองอยู่ห่างๆ อย่าใส่ใจเลย "พี" จงปล่อยวาง โลกของเราแตกต่างกันเหลือเกิน |