พิมพ์หน้านี้ - ห้ามใจ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนบอกรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: peangrug ที่ 06 กันยายน 2012, 02:23:PM



หัวข้อ: ห้ามใจ
เริ่มหัวข้อโดย: peangrug ที่ 06 กันยายน 2012, 02:23:PM
     ห้ามหัวใจ..ไม่ให้รัก..มากกว่านี้ emo_27
ทั้งๆที่..เสียงหัวใจ..มันโหยหา emo_28
ว่ารักเธอ.. emo_50หมดใจแล้ว..พ่อแก้วตา
หมดอุรา... emo_10ของน้องแล้ว....พ่อแก้วเอย
     ห้ามหัวใจ.... emo_60ให้รักนี้...ไม่ได้แล้ว
ดั่งนำ้แก้ว...ที่ล้นมา... emo_95ไม่ห่างหาย
คือความรัก..น้องทั้งหมด... emo_79ใจและกาย
มอบแด่อ้าย..พ่อชายรัก ...ที่ปักทรว emo_29ง

    ห่างหายนาน ....แต่ก็ยังรัก และคิดถึงเหมือนเดิม
        เพียงรัก...เธอคนเดียว emo_116


หัวข้อ: Re: ห้ามใจ
เริ่มหัวข้อโดย: จันทวรรณ ที่ 09 กันยายน 2012, 12:39:PM
รักเถิดหากรักเพื่อจะให้
เอาความรักดับไฟปรารถนา
รักเถิดหากรักอย่างเมตตา
แต่จงอย่ารักด้วยความงมงาย ^^


หัวข้อ: Re: ห้ามใจ
เริ่มหัวข้อโดย: อนุวาต ที่ 09 กันยายน 2012, 08:48:PM
ไม่ได้รักหญิงใดที่งมงาย
เเต่ก็คล้ายเข้าไปไม่ใช่น้อย
เเค่เมตตาเจรจาสักนิดหน่อย
พอใจลอยละเมอไปวันๆ
ไม่ไดหวังให้เธอต้องห่วงหา
แค่เห็นหน้าสบตาก็สุขสรรค์
เธอจะรักหรือจะเลิกก็ช่างมัน
สำหรับฉันสวรรค์ก็คือเธอ
ถ้าบุญพาวาสนาพาเสริมส่ง
หวังว่าคงสนทนากันเสมอ
ขออย่าปล่อยให้ฉันได้พร่ำเพ้อ
เพราะว่าเธอไม่เมินตอบกลับมา
emo_107 emo_107


หัวข้อ: Re: ห้ามใจ
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 10 กันยายน 2012, 12:35:AM

  emo_116    emo_107     emo_95

สุดจะหักห้ามใจมิให้รัก
มิหยุดพักรักใคร่ได้เห็นหน้า
ดั่งเป็นทาสทรามวัยไม่สร่างซา
ยิ่งรู้ว่าเธอเมตตายิ่งล้าใจ

จึงไม่คิดห้ามใจมิให้รัก
ใจอยากภักดิ์เพียงเธอมิเผลอไผล
ใจแทบขาดแล้วหนายามลาไกล
ขอทรามวัยรู้ว่า เธอน่ารัก  emo_56

“ไพร พนาวัลย์”


หัวข้อ: Re: ห้ามใจ
เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 10 กันยายน 2012, 01:15:AM

(http://mblog.manager.co.th/uploads/661/images/Lotus12.jpg)


...เธอน่ารัก คงหมาย คล้ายคนนี้
ที่ชื่อ รัตน์วดี มีรูจัก
ทั้งความจริง จากใจ ให้เชฺิญทัก
แถมชอบดัก ด้อมดู คนรู้ใจ...

...มิต้องห้าม ใจหรอก จึงบอกสั่ง
หากยังมี ใจหวัง โปรดฟังใหม่
คือต้องตื้อ ต้องตาม อย่าถามใคร
เพียงกล่าวไว้ ก่อนหนา มีท่ารอ...

รัตนาวดี
emo_60


หัวข้อ: Re: ห้ามใจ
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 10 กันยายน 2012, 01:16:PM
emo_116 emo_116

อันความรัก ยากนัก จะลืมได้
ความรักนั้น ยิ่งใหญ่ เกินใครหนอ
อยู่ห่างกัน เพียงใด ใจไม่ท้อ
หวังเคลียคลอ ต่อเติม เพิ่มทุกที

ยามจากกัน หวั่นไหว ได้แต่คิด
กลัวหมดสิทธิ์ เขาลืม ไม่ปลื้มหนี
กลัวเหลือเกิน เหินห่าง ทางชีวี
เจ็บฤดี วุ่นวาย ชายไม่มอง

ขอจงโปรด เห็นใจ ในความรัก
ฉันสลัก แน่นเหนียว พันเกี่ยวสอง
ขอเพียงเธอ ปันใจ ใคร่เหลียวมอง
ถึงสำรอง ไม่เป็นไร หากใจรัก
พันทอง
 emo_100 emo_100 emo_100