|
หัวข้อ: รองเท้าคู่นั้น เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 05 กันยายน 2012, 12:09:PM รองเท้าคู่นั้น
สวมรองเท้าเก่าเกินอาจเดินลื่น ท่ามกลางพื้นพสุธายามหน้าฝน มีสิทธิ์เล่นสไลด์เดอร์แบบเผลอตน หงายหลังก้นจ้ำเบ้าเจ็บเอาการ จงตรวจดูรองเท้าที่เราใส่ จับพื้นได้ไม่หลุดจนสุดต้าน แม้ใส่จนคุ้มค่าซื้อมานาน เหนียวทนทานหนักหนาควรระวัง ตะไคร้น้ำคราบลื่นจับพื้นหิน ฝนตกรินหลายยามนองน้ำขัง ทุกคนมีสิทธิ์เพลี่ยงล้มเสียงดัง รองเท้ายั้งไม่อยู่ร่างลู่ไป ขอเอ่ยเอื้อน เตือนมิ่งมิตร ผู้คิดฝัน อย่าเย้ยหยัน ความอาทร ที่ป้อนให้ เขียนชี้แจง ถึงสาเหตุ ของเภทภัย เพราะเคยไหล ลื่นล้มจน แทบก้นพัง!ฯ อริญชย์ ๕/๙/๒๕๕๕ ปล. ระวังรองเท้าไม่จับพื้น ลื่นล้มเมื่อหน้าฝนเน้อ ด้วยความปรารถนาดี ทุกท่าน emo_107 emo_84 emo_107 http://www.youtube.com/watch?v=KpUF6t-YzRQ#noexternalembed&feature=related (http://www.youtube.com/watch?v=KpUF6t-YzRQ#noexternalembed&feature=related) หัวข้อ: Re: รองเท้าคู่นั้น เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 05 กันยายน 2012, 12:18:PM พอดีเพิ่งไปเจอมาเมื่อเช้านี้เอง emo_68 (http://upic.me/i/ou/274297433524897805_4uo81vk5_f.jpg) (http://upic.me/show/38879802) (http://upic.me/i/r6/family-circle-by-iain-blake.jpg) (http://upic.me/show/38879829) (http://upic.me/i/fl/yingyang-feet-2-by-iain-blake.jpg) (http://upic.me/show/38879882) (http://upic.me/i/xi/yingyang-feet-by-iain-blake.jpg) (http://upic.me/show/38879889) (http://upic.me/i/5o/united-colours-by-iain-blake.jpg) (http://upic.me/show/38879894) ขอบคุณเว็บhttp://www.iurban.in.th/inspiration/stone-foot-prints-by-iain-blake/ หัวข้อ: Re: รองเท้าคู่นั้น เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 05 กันยายน 2012, 01:42:PM เพราะรองเท้าคู่นั้นช่วยฉันไว้ เบอร์มันใหญ่ดีจังคงดังป้าบ พอเขาเห็นเผ่นแนบไม่มาทาบ วิ่งป่าราบไปเลยคงเคยเจอ เรื่องมีว่าวันนั้นไปบ้านสาว ร้อนอบอ้าวเหลือเกินเกือบเดินเก้อ ถอดรองเท้าหน้าห้องของคุณเธอ แล้วปรนเปรอรักเราเคล้าคลอเคลีย ได้ยินเสียงเคาะประตูใครอยู่บ้าง? แม่น้องนางเงี่ยหูดูใจเสีย แล้วรีบเดินออกไปไม่งัวเงีย เสียงบอก “เฮีย นี่ไง เขาใส่มา” เขาจ้องมองรองเท้าไม่เข้าใกล้ แล้วรีบเดินหนีไปใส่เกียร์ห้า ขอขอบคุณสวรรค์ที่บัญชา แค่เห็นว่าเท้าใหญ่รีบไปเลย ขอขอบใจรองเท้าที่เข้าช่วย เกือบจะซวยแล้วหนาเจ้าข้าเอ๋ย พบสาวสวยหมวยหลุนคนคุ้นเคย คนเชยเชยรอดตายจากชายตัวเล็ก emo_32 “ไพร พนาวัลย์” มุกไม่มา เลยเขียนไม่มัน emo_86 หัวข้อ: Re: รองเท้าคู่นั้น เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 05 กันยายน 2012, 03:07:PM ทีหลังไปหาสาวท่านเปาจ๋า ขอเตือนว่าจำไว้ใช้กฎเหล็ก เก็บรองเท้าให้พ้นกันคนเช็ค ยิ่งสาวเด็กในห้องต้องระวัง ถึงคราวหน้ากลัวท่านนั้นไม่รอด หากเผลอถอดวางส่งคงมีหวัง – ถ้าเท้าเขาใหญ่กว่าอย่าเสียงดัง โกยหน้าตั้งเลยเชียวอย่าเหลียวมอง --ณัชชา-- emo_06 หัวข้อ: Re: กาพย์ยานี ๑๑ "ยามเดินระวังลื่น" (เผื่อใครอยากแต่งต่อให้แง่คิดไว้เตือนกัน) เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 07 กันยายน 2012, 06:17:PM ยามเดินระวังลื่น กาพย์ยานี ๑๑ ยามเดินระวังลื่น.......เพราะว่าพื้นเปียกน้ำฝน emo_107 emo_60 emo_107 หัวข้อ: Re: ยามเดินระวังลื่น (กาพย์ยานี ๑๑ แต่งเล่นเป็นจริง) เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 08 กันยายน 2012, 05:17:PM ยามเดินระวังลื่น
กาพย์ยานี ๑๑ ๐ยามเดินระวังลื่น.........เพราะว่าพื้นเปียกน้ำฝน อาจช้ำดวงกมล…………..หัวแตกจนเลือดอาบนอง ๐รองเท้าที่สวมใส่………..พาลื่นไหลผิดครรลอง บางครั้งถึงตกคลอง……..ส่งเสียงร้องระทมใจ ๐ยืนรอที่ท่าเรือ……………อาจเศร้าเมื่อลื่นไถล ตกสายน้ำครำไป………….รองเท้าไหลพาลู่ลง ๐เดินตามสนามหญ้า…….มีขี้หมาควรพะวง หากเดินบ่มั่นคง…………..ก็เจ็บองค์หงายหลังตึง ๐อีกเข้าห้องน้ำนั้น………..อาจจาบัลย์คาดไม่ถึง ผิวพื้นมันลื่นจึง-…………..หัวฟาดผึงขอบซีเมนต์ ๐บรรยายด้วยหวังดี……….บทกลอนนี้ไม่ดีเด่น หากอ่านแล้วรำเค็ญ………ปิดประเด็นอย่าคิดเคือง!ฯ อริญชย์ ๘/๙/๒๕๕๕ emo_107 emo_60 emo_107 หัวข้อ: Re: รองเท้าคู่นั้น กาพย์ยานี ๑๑ เริ่มหัวข้อโดย: ..กุสุมา.. ที่ 08 กันยายน 2012, 07:00:PM ๐ เมื่อเช้า เข้าลุยทุ่ง หาบกระบุง มุ่งสู่นา สวมบู๊ท ตราบาจา ครึ่งค่อนเข่า ยาวรุงรัง ๐ หาบกล้า มาปักดำ ก้าวถลำ ตำกล้าพัง รีบลุก ปลุกตัวนั่ง รองเท้าบู๊ท ดูดโคลนตม ๐ ไหนบอก รองเท้าลื่น ลุกขึ้นยืน ไม่เห็นล้ม ติดแน่น แสนระทม เดินไม่ได้ ทำไงดี ๐ ยืนนิ่ง ปลิงว่ายวน รีบกระโจน โผนทันที วี๊ดว้าย ตะกายหนี เหลือเพียงเท้า เปล่าวิ่งโกย ๐ ไม่ลื่น ไม่หกล้ม ไม่ติดตม ผสมโดย เย็นฉ่ำ ซ้ำลมโชย บาทาแท้ แบฟู๊ทเดิน ..แม่หญิงกุสุมา.. emo_50 แต่งโคลงยังไม่เป็นเลย เจ้าค่ะ emo_12 emo_126 หัวข้อ: Re: รองเท้าคู่นั้น เริ่มหัวข้อโดย: ก้าวแรกฯ... ที่ 08 กันยายน 2012, 10:39:PM ๐ เดินทุ่งมุ่งด้วยเท้า...............เดินเปลือยก้าวเท้าเปล่าเหิน สบายตอนกรายเดิน................รองเท้าเมินเกินจำเป็น ๐ เหยียบยันคันนาคด.............ฺปลายเท้าบดกดโคลนเน้น ย่างก้าวคราวใจเย็น................เอ๊ะมองเห็นใครวิ่งมา ๐ คลับคล้ายเป็นแม่หญิง..........เห็นหนีปลิงวิ่งตั้งหน้า แม่หญิงกุสุมา.......................วิ่งถลาชนพี่เซ ๐ ช่วยด้วยชนแล้วหนี.............ชนจนพี่เอียงกระเท่ กลับมาอย่ารวนเร..................เดี๋ยวพี่เซตกคันนา emo_26 ก้าวแรกฯ... หัวข้อ: Re: รองเท้าคู่นั้น กาพย์ยานี ๑๑ เริ่มหัวข้อโดย: ..กุสุมา.. ที่ 09 กันยายน 2012, 09:20:AM ๐ หยุดกึก นึกตามเสียง หันข้างเอียง เสียงพี่ก้าวฯ กวักมือ สื่อเรื่องราว ภาษาใบ้ ให้พูดคุย ๐ กะย่อง ต้องเดินย้อน เห็นพี่ค้อน ร้อนควันฉุย ทำหน้า ท่าคงลุย แกล้งอีกหน ชนหล่นตูม ๐ นั่งลง ตรงคันนา ส่องมองหา สายตาซูม ยิ้มหนา อย่าหน้าอูม เพราะรักดอก หยอกเล่นกัน ๐ มามะ จะช่วยดึง ขึ้นมาผึ่ง พึ่งแดดพลัน จะได้ ไม่หนาวสั่น โอ๋..แล้วไง ใยทำงอน emo_06 ..แม่หญิงกุสุมา.. emo_50 emo_47 emo_20 emo_45 หัวข้อ: Re: รองเท้าคู่นั้น เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 09 กันยายน 2012, 10:16:AM emo_111 ที่งอนเพราะอ้อนน้อง ใคร่เคียงสองครองสมร เหตุไรไปจากจร ฤๅจะทอนรอนไมตรี เคยให้ไยหมองหมาง มาจืดจางร้างฤดี ใครเอ่ยเผยวจี พลีใจหมดไม่จดจำฯ emo_33 " บูรพ์เลงนองจ๊ะ... emo_55 " emo_126 หัวข้อ: Re: รองเท้าคู่นั้น กาพย์ยานี ๑๑ เริ่มหัวข้อโดย: ก้าวแรกฯ... ที่ 09 กันยายน 2012, 11:59:AM ๐ หยุดกึก นึกตามเสียง หันข้างเอียง เสียงพี่ก้าวฯ กวักมือ สื่อเรื่องราว ภาษาใบ้ ให้พูดคุย ๐ กะย่อง ต้องเดินย้อน เห็นพี่ค้อน ร้อนควันฉุย ทำหน้า ท่าคงลุย แกล้งอีกหน ชนหล่นตูม ๐ นั่งลง ตรงคันนา ส่องมองหา สายตาซูม ยิ้มหนา อย่าหน้าอูม เพราะรักดอก หยอกเล่นกัน ๐ มามะ จะช่วยดึง ขึ้นมาผึ่ง พึ่งแดดพลัน จะได้ ไม่หนาวสั่น โอ๋..แล้วไง ใยทำงอน emo_06 ..แม่หญิงกุสุมา.. emo_50 emo_47 emo_20 emo_45 ๐ จ้ำเบ้าเข้าเต็มที่.............ระหว่างพี่มองตาค้อน ไฉนไยงามงอน................จึงรีบร้อนมิผ่อนปรน ๐ ถือสนุกซุกซนนัก............แกล้งมาผลักจมปลักหล่น แล้วยังมาเวียนวน..............ทำหน้าซนจึงจนใจ ๐ ยื่นมือให้ถือฉุด.............เอ้าน้องนุชฉุดไหวไหม อย่าเกี่ยงเลี่ยงเลยไป.........แล้วจะไม่คิดบัญชี ๐ มัวยืนแข็งขืนอยู่...........เมื่อมองดูเอ๊ะอะไรนี่ แม่หญิงปลิงน่ะซี.............ตัวดำปี๋ติดมือมา...(เหวออ!!) วิ่งทำไมนั่น มาช่วยกันก่อน เร้วว emo_26 ก้าว หัวข้อ: Re: รองเท้าคู่นั้น กาพย์ยานี ๑๑ เริ่มหัวข้อโดย: ..กุสุมา.. ที่ 09 กันยายน 2012, 01:21:PM ๐ ต๊กใจ ว้ายว้ายปลิง ถาโถมวิ่ง อิงอกพี่ ตัวสั่น งันงกซี กอดคอแน่น แสนอุ่นใจ ๐ เรื่องไร ให้วิ่งหนี ก็ยังมี พี่อยู่ใกล้ ซบหน้า แก้มอิงไหล่ เหล่ตาจ้อง มองดูปลิง ๐ ก็กลัว แต่มั่วนิ่ม รีบส่งยิ้ม พริ้มตาพิง กอดไว้ ไม่ไหวติง โห..กอข้าว คราวลืมตา ๐ เสียงร้อง ก้องท้องทุ่ง พี่ก้าวมุ่ง ไปข้างหน้า โวยวาย ตายละหวา ไม่หันหลัง ฟังเสียงเรา ...(เหวออ!! พี่ก้าวกลัวปลิง) emo_20 วิ่งทำไมนั่น รอด้วยเจ้าคร้า emo_32 ..แม่หญิงกุสุมา.. emo_50 หัวข้อ: Re: รองเท้าคู่นั้น กาพย์ยานี ๑๑ เริ่มหัวข้อโดย: ..กุสุมา.. ที่ 09 กันยายน 2012, 01:31:PM ที่งอนเพราะอ้อนน้อง ใคร่เคียงสองครองสมร เหตุไรไปจากจร ฤๅจะทอนรอนไมตรี เคยให้ไยหมองหมาง มาจืดจางร้างฤดี ใครเอ่ยเผยวจี พลีใจหมดไม่จดจำฯ emo_33 " บูรพ์เลงนองจ๊ะ... emo_55 " emo_60 ๐ ยอดชู้ บูรพ์เลงนอง ได้ครอบครอง ห้องหัวใจ ออดอ้อน งอนเหนือใคร ดูทีท่า น่าตีจัง ๐ ยื่นแขน แทนหัวใจ ออกมาให้ ตีหนึ่งปัง ดู๋ดู ขู่เสียจัง กระซิบแผ่ว แมวอย่ากวน ..แม่หญิงกุสุมา.. emo_50 emo_116 หัวข้อ: Re: รองเท้าคู่นั้น เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 09 กันยายน 2012, 03:33:PM emo_116 สองมือถือเกี่ยวก้อย เคียงน้องน้อยแนบนางนวล หอมใดให้รำจวน อวลอบเท่าเยาวมาลย์ เล็บใครให้ข่วนเจ็บ ดั่งรอยเล็บเหน็บดวงมาน ประทับนับเนื่องนาน ผ่านเดือนปีมีร่องรอย แมวเอยเคยหรือกวน เห็นเพียงนวลข่วนนะกลอย แขนพี่นี้ลายพร้อย น้อยหรือไรใครข่วนฤๅ ? " บูรพ์เลงนอง " emo_33(เจ็บจัง) emo_126 หัวข้อ: Re: รองเท้าคู่นั้น กาพย์ยานี ๑๑ เริ่มหัวข้อโดย: ก้าวแรกฯ... ที่ 10 กันยายน 2012, 11:50:AM ๐ ต๊กใจ ว้ายว้ายปลิง ถาโถมวิ่ง อิงอกพี่ ตัวสั่น งันงกซี กอดคอแน่น แสนอุ่นใจ ๐ เรื่องไร ให้วิ่งหนี ก็ยังมี พี่อยู่ใกล้ ซบหน้า แก้มอิงไหล่ เหล่ตาจ้อง มองดูปลิง ๐ ก็กลัว แต่มั่วนิ่ม รีบส่งยิ้ม พริ้มตาพิง กอดไว้ ไม่ไหวติง โห..กอข้าว คราวลืมตา ๐ เสียงร้อง ก้องท้องทุ่ง พี่ก้าวมุ่ง ไปข้างหน้า โวยวาย ตายละหวา ไม่หันหลัง ฟังเสียงเรา ...(เหวออ!! พี่ก้าวกลัวปลิง) emo_20 วิ่งทำไมนั่น รอด้วยเจ้าคร้า emo_32 ..แม่หญิงกุสุมา.. emo_50 ๐ ตกใจกว่าเห็นปลิง.......เมื่อแม่หญิงอิงอกเข้า ตระกองครองเบาเบา.......สบตาเจ้าดูเว้าวอน ๐ หลับตามาอิงไหล่.......ทำหวั่นไหวเกินใจถอน อิงแอบแนบนาดอน........แดดก็ร้อนเกินนอนอิง ๐ เถอะเร็วรีบลุกหนี........ที่มือพี่มีบางสิ่ง เกาะอยู่ดูคล้ายปลิง........ชวนแม่หญิงวิ่งโดยพลัน ๐ ตามมาอย่ารอช้า.........หลบชายคาเถียงนานั่น แล้วพี่จะปลอบขวัญ........ให้หายสั่นอย่าหวั่นใจ ตามมาเร็ว emo_68 ก้าวแรกฯ... หัวข้อ: Re: รองเท้าคู่นั้น เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 10 กันยายน 2012, 01:44:PM รับเชิญร่วมบุญบ้าน เจ้าของงานเศรษฐีใหญ่
ประเพณีของไทย จดจำไว้อย่าลืมเลือน ถอดรองเท้าไว้ด้วย หลายคู่สวยลายดูเหมือน แอบนั้นกันลืมเลือน กลัวว่าเพื่อนจำผิดกัน เมื่อเสร็จพิธีสงฆ์ ต่างล้อมวงเฮฮาลั่น ดื่มกินกำลังมัน ร่วมสังสรรค์ฉันน้องพี่ เสียงปังดังกึกก้อง ผิดฟ้าร้องอะไรนี่ วงแตกแยกทันที ต่างวิ่งหนีออกประตู มือคว้าหารองเท้า รวบกันเข้าได้หลายคู่ รีบนั้นมิทันดู แสนหดหู่รู้ข้างเดียว อีกข้างวางอยู่ไหน หรือว่าใครไม่ทันเหลียว หยิบไปใช่แน่เทียว ด้วยคาบเกี่ยวเสียวตัวตาย เหลืออยู่คู่ละข้าง ใครกันบ้างรองเท้าหาย เชิญรับตามสบาย ทั้งหญิงชายหลายหลากมี. นพ 10ก.ย.55 หัวข้อ: Re: รองเท้าคู่นั้น กาพย์ยานี ๑๑ เริ่มหัวข้อโดย: ..กุสุมา.. ที่ 10 กันยายน 2012, 02:07:PM ต่อคุณพี่ก้าวแรกฯเจ้าค่ะ ๐ ที่นา ห้าร้อยไร่ ทางยาวไกล ไปไม่ถึง แม่หญิง ยิ่งหูตึง ต้องเสียงดัง ฟังได้ยิน ๐ เดินต่อ ก็ไม่ไหว ทำเยี่ยงใด เท้าติดดิน กลัวพี่ ล้วงตับกิน กลางทุ่งนา ฟ้าผ่าตาย ๐ คนดี พี่ก้าวขา แสงแดดกล้า ตาเริ่มลาย ขี่หลัง บ้างพี่ชาย พาไปส่ง ลงเถียงนา ๐ พี่เลี้ยง กับมะหน่อ ยืนคอยรอ คอยาวหนา ถึงเถียง พี่เลี้ยงด่า พี่ก้าวกลัว กว่าเจอปลิง ..แม่หญิงกุสุมา.. emo_50 พี่เลี้ยงดุม้ากกกเจ้าค่ะ พาพี่ก้าวมาให้ถูกด่าซะงั้น emo_20 emo_45 emo_116 emo_100 |