|
หัวข้อ: ความสุุขใจของยอดกวี เริ่มหัวข้อโดย: คุณไสย ที่ 31 สิงหาคม 2012, 01:21:AM ความสุขใจของยอดกวี โดย คุณไสย ๓๑ สค. ๒๕๕๕ ๐นั่งอ่านกลอน เพ่งอักษร ได้เคยแต่ง ก็ยิ้มแฉ่ง เกิดเรี่ยวแรง จะสานฝัน บทกลอนเรา ช่วยคลายเศร้า ไปอีกวัน ความผูกพัน กระชับมั่น บทกวี ย้อนเปิดดู ทุกกระทู้ เคยเขียนไว้ พาสุขใจ แสนสดใส จนล้นปรี่ ช่วยดับกลุ้ม ที่เผาสุม ในฤดี แม้ชีวี เปลี่ยวอย่างนี้ โดยลำพัง สุขใจเหลือ สุขทุกเมื่อ ยามได้เห็น สิ่งเคยเป็น ช่วยย้ำเน้น ถึงความหวัง นั่งอ่านไป กลอนของใคร แม้โด่งดัง แต่ก็ยัง ไม่น่าฟัง เหมือนกลอนเรา ความชอบพอ คนเราหนอ ย่อมแตกต่าง ชั่ว-ดีบ้าง แต่ก็ช่าง เถอะยามเศร้า ได้อ่านกลอน เห็นอักษร พาบรรเทา จากความเหงา โลกสีเทา พลันหมดไป๐ หัวข้อ: Re: ความสุุขใจของยอดกวี เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 31 สิงหาคม 2012, 06:07:AM (http://image.ohozaa.com/i/69c/RBNWd.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wg8bLwerpsaSLR09) ย้อนไปอ่าน กลอนตน หม่นหมองนัก จืดชืดชัก น่าเบื่อ เชื่อหรือไม่ เสียงสามัญ เอกโท วางผิดไป อ่านทีไร นั่งขัน ฉันมึนงง สัมผัสนอก ผัสใน ไม่มีหรอก แต่งย้อนยอก วกเวียน เขียนส่งส่ง ไม่คล้องจอง คล้องใจ ทำให้ปลง แต่มั่นคง แต่งทุกวัน หมั่นฝึกมา สิบเอ็ดเดือน เคลื่อนเข้า อย่างเร็วรี่ อยู่หน้าคอม ทุกวี่- วันแสนหรรษา มีเพื่อนบ้าน มากมาย แนะนำนา ล้วนคุณค่า ทางใจ ไม่เบื่อเลย พันทอง (http://image.ohozaa.com/i/69c/RBNWd.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wg8bLwerpsaSLR09) หัวข้อ: Re: ความสุุขใจของยอดกวี เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 31 สิงหาคม 2012, 07:10:AM (http://upic.me/i/f0/t1qm7.jpg) ...มีอารมณ์ คนเดียว เที่ยวขำเก่ง กลอนตัวเอง อ่านพลัน สั่นหัวเฉย บางครั้งอ่าน ผ่านตา เหมือนว่าเชย มิอยากเปรย น่าเกลียด เดี๋ยวเครียดตาม... ...แต่งออกมา ได้ไง ก็ไม่รู้ บางครั้งก็ ลืมดู กฎครูห้าม บางครั้งเผลอ เหม่อเขียน เวียนซะงาม ครั้นเขียนตาม ครูบอก ยังนอกการ... ...นึกลองอ่าน ย้อนหลัง ครั้งเริ่มแรก พลันขำแปลก พิลึก นึกไม่ผ่าน คำใช้ผิด ติดถลำ สัมผัสพาน ใจเป็นห่วง ผู้อ่าน สงสาร..งง..! รัตนาวดี emo_85 หัวข้อ: Re: ความสุุขใจของยอดกวี เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 31 สิงหาคม 2012, 08:05:AM emo_60 กลอนณัชชา ไพเราะกว่า กลอนคุณไสย จะบอกให้ เชื่อไหม มิใช่หลง เขียนกลอนงาม ใช่พูดพร่าม บอกตามตรง เขียนเจาะจง ทั้งรับส่ง คงเคยดู จริงหรือไม่ ตอบไว คุณไสยเอ๋ย ตอบมาเลย อย่าเมินเฉย รอฟังอยู่ ใครจะเพี้ยน ได้แนบเนียน เซียนกูรู หากคิดสู้ ไปหรืออยู่ เดี๋ยวรู้กัน --มนต์ดำ-- emo_102 หัวข้อ: Re: ความสุุขใจของยอดกวี เริ่มหัวข้อโดย: ไร้นวล^^ ที่ 31 สิงหาคม 2012, 01:23:PM ผมกลับพริ้มอิ่มใจในตนนี้ ไม่เคยคิดว่านี่หรือคือกลอนฉัน โหเกิดมาเกินกว่าหมื่น,พันวัน อยู่ไหนกันถึงหนีหน้าราคากลอน อ่านโคลงตนเทียบตนเมื่อต้นแต่ง ไม่คิดแข่งใครใครให้กระฉ่อน ทุกคืนวันอ่านเองดั่งเพลงพร ที่กล่อมนอนนุ่มนุ่มช่างชุ่มใจ พออยู่มาเวลาระยะหนึ่ง ค่อยซาบซึ้งสายกวีที่สุกใส อ่านแล้วรู้ดูแล้วเห็นใครเป็นใคร จึงเขินไขเคาะคำคล้ายต่ำเกิน ความงดงามยามที่กวีวาด ชุติชาติอรชรเหมือนกลอนเหิน อ่านแล้วเคลิ้มคมคายได้เพลิดเพลิน จึงขวยเขินบางครั้งยับยั้งใจ แต่เสพติดคิดโคลงบนโพรงเศียร เห็นมิตรเวียนลิขิตพิศมัย จึงกระดืบกระดิบกะพริบไป ต่อท้ายในกระทู้ร่วมรู้รมย์ หัวข้อ: Re: ความสุุขใจของยอดกวี เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 08 กันยายน 2012, 10:05:AM เคยคัดคำ ประพันธ์ ชั้น ป.ห้า "สักวา หวานอื่น มีหมื่นแสน" เพียงแค่หวัง ตั้งใจ ได้คะแนน ไม่รู้แผน บังคับ นับพยางค์ หัดทดลอง เลียนคำ นำขีดเขียน เฝ้าพากเพียร ขอครู ดูแก้ร่าง วิทยุ ฟังเช้าเย็น เป็นแนวทาง เปิดหน้ากลาง วารสาร อ่านกลอนกรัง โชคดีได้ เรียนต่อ ม.หนึ่ง.สอง พอแต่งท่อง คล่องรู้ ตามครูสั่ง มีผลงาน กานท์กลอน กระฉ่อนดัง ส่งลงหนังสือพิมพ์ อิ่มเอมใจ สี่สิบปี ที่ห่าง ละว่างเว้น ด้วยจำเป็น เป็นครู อยู่ป่าใหญ่ ต้องหาเลี้ยง ครอบครัว ทำทั่วไป ชีวิตไม่ พบสุข ทุกข์ตรมตรอม หนึ่งปีผ่าน.มารฟ้า.มาเยี่ยมพัก เอ่ยทาย.ทัก ความเดิม เริ่มเกลี้ยกล่อม โต้กลอนสด หมดคำ จึงจำยอม หัดใช้คอมพ์ จอเคส เน็ตเวบกลอน วางเพียงบท สองบท จรดฝัน จึงมีฉัน ร่วมรัก ทออักษร หากพลาดพลั้ง ครั้งใด ใคร่วิงวอน ให้ฟายฟ้อน จนหนำ ก่อนอำลา... emo_126 รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ความสุุขใจของยอดกวี เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 08 กันยายน 2012, 10:58:AM (http://www.bloggang.com/data/klakung/picture/1177340887.gif) เหตุความเหงา เคล้าคลุก มาปลุกปั่น ใจที่หวั่น ลอยล่อง จ้องมองหา เนตกับงาน ประสาน เลยผ่านตา อักษรา พาเพลิน เกินบรรยาย เพียรตามอ่าน เนิ่นนาน พานใจนึก ความรู้สึก บอกบ่ง จำนงหมาย สมัครตน วนเวียน เขียนมากมาย แค่ระบาย คลายเหงา เศร้าชีวัน หายไปนาน พักใหญ่ ใจหวนกลับ เฝ้าสดับ อักษร กลอนสุขสันต์ นับแต่นั้น เรื่อยมา คลายจาบัลย์ ยามโศกศัลย์ สุข เหงา เฝ้าอ่านกลอน "ดิน" (http://www.bloggang.com/data/klakung/picture/1177340887.gif) หัวข้อ: Re: ความสุุขใจของยอดกวี เริ่มหัวข้อโดย: ช่วงนี้ไม่ว่าง ที่ 08 กันยายน 2012, 11:52:AM ดีนะ ยอดกวีเขาหลงตัวเองกันแบบนี้เอง..... emo_80 หัวข้อ: Re: ความสุุขใจของยอดกวี เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 08 กันยายน 2012, 12:34:PM คือ ความภาคภูมิใจที่ได้เขียน ได้พากเพียรเรียนรู้ หมู่อักษร วลีใดให้ความหมายอารมณ์กลอน ก็เก็บเกี่ยวกลั่นตะกอนนั้นเรื่อยมา แม้ต้วมเตี้ยมเตาะแตะ ไม่คิดท้อ นั่งสานต่อถ่อไปในวงศา- วรรณกรรม ประพันธ์ร้อยจินตนา อย่างช้าช้าในเพลาที่เรามี วันนี้...ยินดีในไมตรีสาน ระหว่างผู้ประพันธ์กานท์ ณ.ลานศรี- สุนทรถ้อยร้อยบทพจนีย์ หลายฤดีร่วมกันแบ่งปันมา หัวข้อ: Re: ความสุุขใจของยอดกวี เริ่มหัวข้อโดย: ช่วงนี้ไม่ว่าง ที่ 08 กันยายน 2012, 12:50:PM emo_60 กลอนณัชชา ไพเราะกว่า กลอนคุณไสย จะบอกให้ เชื่อไหม มิใช่หลง เขียนกลอนงาม ใช่พูดพร่าม บอกตามตรง เขียนเจาะจง ทั้งรับส่ง คงเคยดู จริงหรือไม่ ตอบไว คุณไสยเอ๋ย ตอบมาเลย อย่าเมินเฉย รอฟังอยู่ ใครจะเพี้ยน ได้แนบเนียน เซียนกูรู หากคิดสู้ ไปหรืออยู่ เดี๋ยวรู้กัน --มนต์ดำ-- emo_102 อันแบบอย่างที่ดีมีเห็นอยู่ ดูดุ๋ดูชอบทางไม่สร้างสรรค์ หรืคะนองประลองผิดคิดเอามันส์ ทะลักฉันท์(๑)ไม่รักษาน่าอับอาย ชอบเป็นปูขาเกเสทางผิด เออช่างคิดหนอเราเอาแบบง่าย เปลี่ยนใจชอบแบบนี้ฟรีสไตล์ ไว้ลวดลายผู้เชี่ยวชาญด้านกาพย์กลอน emo_124 (๑) ฉันทลักษณ์ |