|
หัวข้อ: *****“เมื่อ...ตะวันลับฟ้า”***** เริ่มหัวข้อโดย: สุนันยา ที่ 29 สิงหาคม 2012, 01:11:PM (http://www.trekkingthai.com/webboard/trip/1907-3.jpg) (http://dl10.glitter-graphics.net/pub/1256/1256430wykhyhbanx.gif) “เมื่อ...ตะวันลับฟ้า” ***** สุรีย์ใกล้ ลับลง ตรงภูเขา วิหคเคล้าคู่บิน คืนถิ่นฐาน ไผ่เสียดก่อ พลิ้วไหว อยู่ใกล้ธาร เย็นลมผ่าน รวยรื่น ฉ่ำชื่นจินต์ ***** เสียงหรีดหริ่ง เรไร ทักทายทั่ว ยามฟ้าหลัว ตะวันคล้อย คอยถวิล บทบรรเลงกล่อมสรวง ห้วงเมฆินทร์ เคล้าเสียงริน หลั่งไหล สายธารา ***** เมื่อแสงสูรย์ ลับลา จากฟ้ากว้าง ดาวระยิบ พราวพร่าง กลางเวหา ดาระดาษ สาดส่อง ท้องนภา แทนแสงจันทร์ ที่ลา คราข้างแรม ***** ได้แต่คิด ครวญคำ ลำนำเศร้า ความเงียบเหงา ระทม ทับถมแต้ม ถึงคู่เย้า เคยหยอก บอกรักแซม ประคองแก้ม เชยชิด จูมพิตปราง ***** สัญญาใจ ฝากฝัน จะมั่นรัก ไม่เหหัก ห่างหาย ให้หม่นหมาง แต่..บัดนี้ ไฉน ไกลเลือนราง ลืมรักที่ เคยสร้าง เส้นทางใจ ***** โอ้..รักเอย เปลี่ยนผัน ไม่หันกลับ ตะวันลับ ยังกลับคืน ชื่นฟ้าใส คนเคยรัก ปักทรวง ห้วงหทัย กลับไม่เหลือ เยื่อใย มอบให้กัน.... ***** “สุนันยา” (http://dl10.glitter-graphics.net/pub/1256/1256430wykhyhbanx.gif) หัวข้อ: Re: *****“เมื่อ...ตะวันลับฟ้า”***** เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 29 สิงหาคม 2012, 02:24:PM emo_107 emo_116 emo_95 ดวงตะวันลับฟ้าไม่ลาลับ ยังคืนกลับมาหาพาสุขสันต์ ส่องแสงสูรย์พูนสุขในทุกวัน ดั่งผูกพันสายใยให้ปรีดิ์เปรม แต่ชีวิตของฉันในวันนี้ มันไม่มีวันหวนดั่งทวนเข็ม คนรักพรากจากไปไม่อิ่มเอม ความเกษมไม่เหลือสิ้นเยื่อใย เฝ้ารอวันคนดีเยือนชีวิต ที่มืดมิดดั่งจันทร์แรมมิแจ่มใส เฝ้าดูแลทั้งตัวแหละหัวใจ รอทรามวัยหวนกลับอย่าลับเลือน กลับมาเถิดคนดีพี่รอเจ้า พี่คอยเฝ้านับวันตะวันเคลื่อน รอรุ่งเช้าแก้วตาจะมาเยือน มาร่วมเรือนเพื่อนกันจนวันตาย “ไพร พนาวัลย์” หัวข้อ: Re: *****“เมื่อ...ตะวันลับฟ้า”***** เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 29 สิงหาคม 2012, 02:37:PM (http://image.ohozaa.com/i/658/actgu.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/7gna) อย่ารอคอย อีกเลย นะเชยชื่น อย่ามัวยืน ชะเง้อ เพ้อแหนงหน่าย อย่าคร่ำครวญ ไม่กลับ หรอกพี่ชาย อย่าฟูมฟาย ลืมให้สิ้น ถิ่นรักเรา ถึงตะวัน ลับลา พาย้อนกลับ แต่ใจฉัน สลับ นับวันเศร้า ขออยู่เดียว เดี่ยวโดด โปรดรับเอา หัวใจเก่า คืนไป ในวันนี้ สิ้นสวาท ขาดแล้ว ไร้แววใส สิ้นสวาท ขาดใย ไปเลยนี่ สิ้นสวาท ขาดสะบั้น หั่นฤดี สิ้นสวาท ขาดเสียที หนีให้พ้น พันทอง (http://image.ohozaa.com/i/658/actgu.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/7gna) หัวข้อ: Re: *****“เมื่อ...ตะวันลับฟ้า”***** เริ่มหัวข้อโดย: saknun ที่ 29 สิงหาคม 2012, 04:32:PM แสงสุริยน ผ่านพ้นขอบฟ้า ดวงตะวันลา กลับมาอีกหน ไม่ลาลับล่วง ยังห่วงกังวล แสงไม่อับจน ถึงคนที่รอ เฝ้าแต่คิดถึง ประหนึ่งตะวัน ส่องแสงประจัน ทุกวันเลยหนอ สร้างความสุขให้ ดั่งใจเพียงพอ เริ่มต้นเคล้าคลอ เหมือนตอหัวเสือ ก่อรังฝังรก หยิบยกอาหาร บินร่อนรังควาญ ทั่วย่านไม่เหลือ ที่ใดมีกลิ่น โบยบินหาเหยื่อ กัดกินสาปเนื้อ ส่วนเหลือสู่รัง หัวข้อ: Re: *****“เมื่อ...ตะวันลับฟ้า”***** เริ่มหัวข้อโดย: สุนันยา ที่ 29 สิงหาคม 2012, 06:27:PM emo_107 emo_116 emo_95 ดวงตะวันลับฟ้าไม่ลาลับ ยังคืนกลับมาหาพาสุขสันต์ ส่องแสงสูรย์พูนสุขในทุกวัน ดั่งผูกพันสายใยให้ปรีดิ์เปรม แต่ชีวิตของฉันในวันนี้ มันไม่มีวันหวนดั่งทวนเข็ม คนรักพรากจากไปไม่อิ่มเอม ความเกษมไม่เหลือสิ้นเยื่อใย เฝ้ารอวันคนดีเยือนชีวิต ที่มืดมิดดั่งจันทร์แรมมิแจ่มใส เฝ้าดูแลทั้งตัวแหละหัวใจ รอทรามวัยหวนกลับอย่าลับเลือน กลับมาเถิดคนดีพี่รอเจ้า พี่คอยเฝ้านับวันตะวันเคลื่อน รอรุ่งเช้าแก้วตาจะมาเยือน มาร่วมเรือนเพื่อนกันจนวันตาย “ไพร พนาวัลย์” (http://thummada.com/php_upload2/152.jpg) ตะวันเคลื่อน เลือนลา มิลาลับ อรุณรุ่ง ย้อนกลับ ฉาบความหมาย ส่องสวาง กลางสรวง ดวงแสงพราย ใช่จะหาย จากฟ้า มีมาเยือน แต่ใจคน บนหล้า สิน่าเศร้า ต้องทนเหงา เคล้าขม ตรมใดเหมือน เมื่อรักร้างห่างหายกลายลาเลือน ทิ้งบิดเบือน เคลือนลับ ไม่กลับคืน จะวิงวอน อย่างไร คงไร้ค่า เมื่อสิ้นใน ปรารถนา มิมาฝืน ปล่อยคนรอ ระกำ ต้องกล้ำกลืน ทนสะอื้น หม่นหมอง นองน้ำตา โอ้ตะวันลับฟ้า ยังมาใหม่ แต่ไฉน รักเรา เฝ้าห่วงหา ไม่คืนคอน ย้อนฝัน เหมือนผ่านมา ดั่งตะวันหวนหาคืนฟ้างาม... emo_126 "สุนันยา" หัวข้อ: Re: *****“เมื่อ...ตะวันลับฟ้า”***** เริ่มหัวข้อโดย: สุนันยา ที่ 29 สิงหาคม 2012, 07:13:PM (http://image.ohozaa.com/i/658/actgu.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/7gna) อย่ารอคอย อีกเลย นะเชยชื่น อย่ามัวยืน ชะเง้อ เพ้อแหนงหน่าย อย่าคร่ำครวญ ไม่กลับ หรอกพี่ชาย อย่าฟูมฟาย ลืมให้สิ้น ถิ่นรักเรา ถึงตะวัน ลับลา พาย้อนกลับ แต่ใจฉัน สลับ นับวันเศร้า ขออยู่เดียว เดี่ยวโดด โปรดรับเอา หัวใจเก่า คืนไป ในวันนี้ สิ้นสวาท ขาดแล้ว ไร้แววใส สิ้นสวาท ขาดใย ไปเลยนี่ สิ้นสวาท ขาดสะบั้น หั่นฤดี สิ้นสวาท ขาดเสียที หนีให้พ้น พันทอง (http://image.ohozaa.com/i/658/actgu.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/7gna) ขอบคุณคุณพันทอง มากค่ะ emo_126 หัวข้อ: Re: *****“เมื่อ...ตะวันลับฟ้า”***** เริ่มหัวข้อโดย: สุนันยา ที่ 29 สิงหาคม 2012, 07:23:PM แสงสุริยน ผ่านพ้นขอบฟ้า ดวงตะวันลา กลับมาอีกหน ไม่ลาลับล่วง ยังห่วงกังวล แสงไม่อับจน ถึงคนที่รอ เฝ้าแต่คิดถึง ประหนึ่งตะวัน ส่องแสงประจัน ทุกวันเลยหนอ สร้างความสุขให้ ดั่งใจเพียงพอ เริ่มต้นเคล้าคลอ เหมือนตอหัวเสือ ก่อรังฝังรก หยิบยกอาหาร บินร่อนรังควาญ ทั่วย่านไม่เหลือ ที่ใดมีกลิ่น โบยบินหาเหยื่อ กัดกินสาปเนื้อ ส่วนเหลือสู่รัง ตะวันลับฟ้า มิลาเลื่อนหาย ทอแสงประกาย วันใหม่มีหวัง กระจ่างสีทอง พราวผ่องพะวัง สว่างสtพรั่ง เหมือนดั่งทองทา มิห่วงตะวัน จะหันหักเห เหมือนดั่งลมเพ พัดเซถลา เมื่อยามอรุณ แสงอุ่นงามตา อยู่ปลายนภา สง่าดูงาม อกเอ๋ยคนเรา เคยเคล้าเคียงอยู่ กลับกลายอดสู ไม่ดูไม่ถาม หลบเลี่ยงเลยลา หายหน้าทุกยาม ฟ้าแดงฟ้าคราม สิ้นความผูกพัน... emo_126 "สุนันยา" หัวข้อ: Re: *****“เมื่อ...ตะวันลับฟ้า”***** เริ่มหัวข้อโดย: addy ที่ 29 สิงหาคม 2012, 09:51:PM (http://thummada.com/php_upload2/152.jpg)
เหงาใจ ไร้คนปลอบ เขียนตอบกลับ เหงาครับ แม้กระทั่ง ริมฝั่งฝัน เหงาเหมือน พี่บ้างไหม เมื่อไกลกัน ยืนยัน กลับมาที เพราะพี่รอ นานนาน ถึงเข้า มาเล่าเรื่อง ต่อเนื่อง ไม่ชำนาญ การหลอกล่อ กลัวเจ้า จะต่อว่า พี่บ้าบอ เพียงพอ มาบ่นเหงา ให้เจ้าฟัง emo_62 หัวข้อ: Re: *****“เมื่อ...ตะวันลับฟ้า”***** เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 30 สิงหาคม 2012, 07:38:AM ([url]http://www.trekkingthai.com/webboard/trip/1907-3.jpg[/url]) ([url]http://dl10.glitter-graphics.net/pub/1256/1256430wykhyhbanx.gif[/url]) “เมื่อ...ตะวันลับฟ้า” ***** สุรีย์ใกล้ ลับลง ตรงภูเขา วิหคเคล้าคู่บิน คืนถิ่นฐาน ไผ่เสียดก่อ พลิ้วไหว อยู่ใกล้ธาร เย็นลมผ่าน รวยรื่น ฉ่ำชื่นจินต์ ***** เสียงหรีดหริ่ง เรไร ทักทายทั่ว ยามฟ้าหลัว ตะวันคล้อย คอยถวิล บทบรรเลงกล่อมสรวง ห้วงเมฆินทร์ เคล้าเสียงริน หลั่งไหล สายธารา ***** เมื่อแสงสูรย์ ลับลา จากฟ้ากว้าง ดาวระยิบ พราวพร่าง กลางเวหา ดาระดาษ สาดส่อง ท้องนภา แทนแสงจันทร์ ที่ลา คราข้างแรม ***** ได้แต่คิด ครวญคำ ลำนำเศร้า ความเงียบเหงา ระทม ทับถมแต้ม ถึงคู่เย้า เคยหยอก บอกรักแซม ประคองแก้ม เชยชิด จูมพิตปราง ***** สัญญาใจ ฝากฝัน จะมั่นรัก ไม่เหหัก ห่างหาย ให้หม่นหมาง แต่..บัดนี้ ไฉน ไกลเลือนราง ลืมรักที่ เคยสร้าง เส้นทางใจ ***** โอ้..รักเอย เปลี่ยนผัน ไม่หันกลับ ตะวันลับ ยังกลับคืน ชื่นฟ้าใส คนเคยรัก ปักทรวง ห้วงหทัย กลับไม่เหลือ เยื่อใย มอบให้กัน.... ***** “สุนันยา” ([url]http://dl10.glitter-graphics.net/pub/1256/1256430wykhyhbanx.gif[/url]) emo_116 emo_60 emo_95 ตะวันเคลื่อนเดือนคล้อยดับรอยหาย แต่รักชายสายสวาทพิลาสฝัน ใช่ผ่อนแสงแฝงเร้นเช่นตะวัน หมดทิวาลาพลันรีบสัญจร แสงอันใดไม่กระจ่างเหมือนอย่างรัก ควรประจักษ์ตระหนักในฤทัยสมร รักไม่สิ้นถวิลหวังพึงสังวร ยังอาทรวอนน้องอย่าหมองใจ อาทิตย์จันทร์นั้นจำทำหน้าที่ สิ้นทิวาราตรีลี้ไฉน ฤทัยพี่นี้ชิดสนิทใน คงไสวใสสว่างไม่ห่างเลือน... " บูรพ์ " emo_126 หัวข้อ: Re: *****“เมื่อ...ตะวันลับฟ้า”***** เริ่มหัวข้อโดย: สุนันยา ที่ 30 สิงหาคม 2012, 08:24:AM (http://thummada.com/php_upload2/152.jpg) เหงาใจ ไร้คนปลอบ เขียนตอบกลับ เหงาครับ แม้กระทั่ง ริมฝั่งฝัน เหงาเหมือน พี่บ้างไหม เมื่อไกลกัน ยืนยัน กลับมาที เพราะพี่รอ นานนาน ถึงเข้า มาเล่าเรื่อง ต่อเนื่อง ไม่ชำนาญ การหลอกล่อ กลัวเจ้า จะต่อว่า พี่บ้าบอ เพียงพอ มาบ่นเหงา ให้เจ้าฟัง emo_62 ฟังคน บ่นพร่ำ คำว่าเหงา ใครเล่า จะเห็น เช่นความหลัง ผ่านแล้ว ผ่านไป ไม่จีรัง คนฟัง ก็เศร้า เพราะเข้าใจ อยากมอบ ปลอบมา ว่าอย่าเหงา นอ้งเฝ้า อาทร ด้วยอ่อนไหว คงอีก ไม่นาน สักเท่าไร คงได้ เริงรื่น ยิ้มชื่นบาน.. "สุนันยา" emo_126 หัวข้อ: Re: *****“เมื่อ...ตะวันลับฟ้า”***** เริ่มหัวข้อโดย: สุนันยา ที่ 30 สิงหาคม 2012, 09:38:AM (http://www.trekkingthai.com/webboard/trip/1907-3.jpg) (http://dl10.glitter-graphics.net/pub/1256/1256430wykhyhbanx.gif) emo_116 emo_60 emo_95 ตะวันเคลื่อนเดือนคล้อยดับรอยหาย แต่รักชายสายสวาทพิลาสฝัน ใช่ผ่อนแสงแฝงเร้นเช่นตะวัน หมดทิวาลาพลันรีบสัญจร แสงอันใดไม่กระจ่างเหมือนอย่างรัก ควรประจักษ์ตระหนักในฤทัยสมร รักไม่สิ้นถวิลหวังพึงสังวร ยังอาทรวอนน้องอย่าหมองใจ อาทิตย์จันทร์นั้นจำทำหน้าที่ สิ้นทิวาราตรีลี้ไฉน ฤทัยพี่นี้ชิดสนิทใน คงไสวใสสว่างไม่ห่างเลือน... " บูรพ์ " emo_126 ยินคำเผยเอ่ยรัก ที่ฝากถึง ถ้อยคำนึง ซึ้งใจ หาใดเหมือน มิอาจเทียบเปรียบขวัญ ตะวันเดือน ที่ส่งเยือน เหมือนวัน เคยสัญญา ว่ายังคง ตรงซื่อ ถือในหลัก ให้ประจักษ์ ดวงใจ ที่ใฝ่หา แม้นเนิ่นนาน ผ่านวัน กาลเวลา ไม่เคยลืม สักครา ทิวาคืน มั่นในรัก ปักลึก เฝ้านึกถึง น้องสุดซึ้ง จากใจ มิได้ฝืน จะจงรัก ภักมั่น เพียงขวัญยืน หลืบหรือตื่น มีพี่ นี้คนเดียว... "สุนันยา" emo_126 |