|
หัวข้อ: ปลายพู่กันสะบัดจารงานอักษร...อาลัยท่านอังคาร เริ่มหัวข้อโดย: ...สียะตรา.. ที่ 25 สิงหาคม 2012, 08:50:PM ปลายพู่กันสะบัดจารงานอักษร แม้โอนอ่อนก็สบกลิ่นของหินผา ได้ซาบซับเสพเกสรซ่อนใต้ศิลา กรองผกา...กรานทุกบท...ทุกรจนัย หัวข้อ: Re: ปลายพู่กันสะบัดจารงานอักษร...อาลัยท่านอังคาร เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 25 สิงหาคม 2012, 09:55:PM หนูมีหนังสือของคุณอังคาร๑ เล่มค่ะ เล่มนี้เป็นคุณครูประจำชั้นตอนหนู อยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่๖ ซื้อให้ค่ะ ประทับใจคุณครูมากค่ะ ^^ บทกลอนของคุณอังคารหนูก็พบที่ห้องสมุดโรงเรียนเช่นกันค่ะ คิดว่าจะยืมแต่คงไม่ดีกระมังเดียวติดหนึบยืมติดๆต่อกันหลายอาทิตย์แล้วคนอื่นเขาจะไม่ได้ยืมกันพอดีค่ะ เพราะว่าหนูชอบเอามาแปลเฉพาะบทที่สนใจจะเอากระดาษเอสี่มาแล้วตัดแล้วก็เขียนคำแปลค่ะ^^ จะขอนำบทกลอนของคุณครูที่อยู่หน้าปกมาให้ชมค่ะ บทกลอนของคุณอังคารขอจารึกไว้ในหัวใจค่ะเพราะคุณครูเป็นคนมอบหนังสือเล่มนี้ให้จึงได้สัมผัสผลงานของคุณอังคารค่ะ ดังนั้นจึงขอยอยกผลงานคุณครูของหนูค่ะ ^^
(http://picth.com/get/FbLkT/Koonkroojunthima_resize.jpg) เวลาคุณครูเขียนกระดานก็จะพยายามลอกเลียนแบบลายมือคุณครูค่ะ ดังนั้นลายมือหนูกับคุณครูก็จะคล้ายๆกัน แต่ตอนนี้เวลาเขียนเร็วๆหนูจะเป็นคนที่เขียนหนังสือไม่มีหัวไปเสียแล้ว แต่ก็ยังถือว่ามีระเบียบน่าดูชมเลยค่ะ(ชมตัวเองก็เป็น) หนูอาจจะเป็นคนลายมือไม่สวยอะไรแต่ก็พยายามรักษาลายมือไว้ค่ะไม่พยายามเขียนลายมือตัวเองให้อ่านไม่ออกเวลาจะอ่านหนังสือสอบเดี๋ยวเป็นตางง อิอิ...(บันทึกจากวิชาวิทยาศาสตร์มีอยู่หน้าหนึ่งพึงงงว่าตัวเองเขียนสูตรอะไรฮามากค่ะ) หัวข้อ: Re: ปลายพู่กันสะบัดจารงานอักษร...อาลัยท่านอังคาร เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 25 สิงหาคม 2012, 11:06:PM ปลายพู่กันสะบัดจารงานอักษร แม้โอนอ่อนก็สบกลิ่นของหินผา ได้ซาบซับเสพเกสรซ่อนใต้ศิลา กรองผกา...กรานทุกบท...ทุกรจนัย สียะตรา ปณิธานกวี อังคาร กัลยาณพงศ์ ฉันเอาฟ้าห่มให้ หายหนาว ดึกดื่นกินแสงดาว ต่างข้าว น้ำค้างพร่างกลางหาว หาดื่ม ไหลหลั่งกวีไว้เช้า ชั่วฟ้าดินสมัยฯ ใครดูถูกดูหมิ่นศิลปะ อนารยะไร้สกุลสถุลสัตว์ ราวลิงค่างเสือสางกลางป่าชัฏ ใจมืดจัดกว่าน้ำหมึกดำ เพียงกินนอนสืบพันธุ์นั้นฤา ชื่อว่าสิ่งประเสริฐเลิศล้ำ หยาบยโสกักขฬะอธรรม เหยียบย่ำทุกหย่อมหญ้าสาธารณ์ ภพหน้าอย่ามีรูปมนุษย์ จงผุดเกิดในร่างดิรัจฉาน หน้าติดดินกินขี้เลื้อยคลาน ทรมานทุกข์ร้อนร้ายนิรันดร์เอย ฯ คารวะด้วยอาลัย เนิน จำราย ขอบพระคุณที่มา : http://www.rsu.ac.th/soc/corner01.html (http://www.rsu.ac.th/soc/corner01.html) หัวข้อ: Re: ปลายพู่กันสะบัดจารงานอักษร...อาลัยท่านอังคาร เริ่มหัวข้อโดย: toshare ที่ 25 สิงหาคม 2012, 11:39:PM * พฤษภกาสร อีกกุญชรอันปลดปลง โททนต์เสน่งคง สำคัญหมายในกายมี * นรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์ สถิตทั่วแต่ชั่วดี ประดับไว้ในโลกา (สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส : กฤษณาสอนน้องคำฉันท์) หัวข้อ: Re: ปลายพู่กันสะบัดจารงานอักษร...อาลัยท่านอังคาร เริ่มหัวข้อโดย: toshare ที่ 26 สิงหาคม 2012, 07:29:AM ๏ โคควายวายชีพได้ เขาหนัง เป็นสิ่งเป็นอันยัง อยู่ไซร้ คนเด็ดดับสูญสัง- ขารร่าง เป็นชื่อเป็นเสียงได้ แต่ร้ายกับดี ๚ะ๛ โคลงโลกนิติ ฉบับศิลาจารึกวัดพระเชตุพนฯ หัวข้อ: Re: ปลายพู่กันสะบัดจารงานอักษร...อาลัยท่านอังคาร เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 26 สิงหาคม 2012, 08:05:AM อาลัยท่านอังคาร กัลยาณพงศ์
ปลงสังขารปิ่นแก้ว…………จอมกวี เพชรแห่งสยามศรี………….สู่ฟ้า อังคารเปล่งรัศมี…………….ยอดเยี่ยม ยิ่งเฮย พงศ์แห่งกัลยาณกล้า……..ไป่สิ้น ศิษย์กวี ฯะ อริญชย์ ๒๖/๘/๒๕๕๕ emo_107 emo_47 emo_107 หัวข้อ: Re: ปลายพู่กันสะบัดจารงานอักษร...อาลัยท่านอังคาร เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 26 สิงหาคม 2012, 08:39:AM (http://image.ohozaa.com/i/022/u1ZhF.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/2SqR) อันชีวิตดับสิ้น ยังมี บทเด่นเช่นกวี ฝากไว้ ไม่มลายความดี ยังอยู่ ถึงชีพลับดับไหม้ คงไว้บทกวี ชนรุ่นหลังหวังได้ ศึกษา สืบต่อเจตนา ท่านนี้ ให้ขจรขจายหนา ทั่วถิ่น เป็นหนทางช่วยชี้ ต่อผู้เล่าเรียน พันทอง (http://image.ohozaa.com/i/022/u1ZhF.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/2SqR) หัวข้อ: Re: ปลายพู่กันสะบัดจารงานอักษร...อาลัยท่านอังคาร เริ่มหัวข้อโดย: มัดตน ที่ 26 สิงหาคม 2012, 08:41:AM อังคารเจิดแจ่มฟ้า.......ไกวัล หลังหว่านเมล็ดพันธุ์.....บ่มสู้ กวีบ่มีวัน.........สูญเสื่อม ส่งท่านครูผู้รู้.....สู่ห้วงจักรวาล. ด้วยความคารวะ "มัดตน" หัวข้อ: Re: ปลายพู่กันสะบัดจารงานอักษร...อาลัยท่านอังคาร เริ่มหัวข้อโดย: พี.พูนสุข ที่ 26 สิงหาคม 2012, 08:51:AM บทกวีประทับใจ คารวาลัย ท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ (http://upic.me/i/bz/52kc2.gif) (http://upic.me/show/139525) ทุ่งข้าว ทุ่งข้าวเขียวขจี สีสดชื่นระรื่นลมไหว ปูปลามาเล็มไคล ในน้ำใสใต้สันตะวา สาหร่ายชูดอกกระจิริด แมลงน้อยนิดไร้เดียงสา เกาะดอกหญ้าบนคันนา แมงมุมตั้งท่าตะครุบกิน ควายเคี้ยวเอื้องนอนหนอง แววตาหม่นหมองไม่สิ้น เหลือบริ้นวนเวียนบิน เกาะกินเลือดล้นพุงกลวง กบเขียดร้องเสียงใส เสมือนน้ำบนใบบัวหลวง งูอะไรสีเงินยวง เลื้อยไปล้วงรูปูนา ยางขาวถลาบิน จิกปลากินเกาะกิ่งหว้า เงาเมฆสีหม่นลอยมา แสงแดดกล้ากึ่งกลางวัน ถอนกล้ามาเหนื่อยเมื่อยล้า เข้าร่มไม้ชายนาประหนึ่งสวรรค์ แก้ห่อข้าวออกวางพลัน ชวนกันนั่งล้อมวงกิน น้ำพริกเจือแมงดา แกล้มยอดหญ้าหวั่นใจถวิล ว่าสวรรค์ในแคว้นแดนดิน คือถิ่นทุ่งทองของไทยเอย (http://upic.me/i/bz/52kc2.gif) (http://upic.me/show/139525) "กวีนิพนธ์" ของ อังคาร กัลยาณพงศ์ (http://upic.me/i/bz/52kc2.gif) (http://upic.me/show/139525) ผู้เป็นแบบอย่างการแต่งกาพย์ยานี ที่มุ่งเน้นด้านอารมณ์และความคิด ไม่เน้นความไพเราะ emo_126 พี.พูนสุข หัวข้อ: Re: ปลายพู่กันสะบัดจารงานอักษร...อาลัยท่านอังคาร เริ่มหัวข้อโดย: BangPlaMa ที่ 26 สิงหาคม 2012, 03:52:PM อาลัย “ท่าน อังคาร ฯ”
๐อาลัยยิ่งแล้วท่าน “อังคาร” เสาหลักนักเลงกานท์ ลับแล้ว “กัลยาณพงศ์”พิศาล สามโลก “เชยบุหงาป่าแก้ว” สถิตฟ้าเนาพิมาน ๐เขียนรูปร่ายกวี สะบัดสีหมึกผสาน อ่านกาพย์กระหนาบกานท์ กระหยับกลอนสะท้อนไกล ๐“ปณิธานกวี” ประกาศศรีกวีไทย จักรวาลสะท้านไหว ไว้เป็นบทจรดนิพพาน ๐”กวีฤๅรู้แล้ง” จากแหล่งหล้าไป่ช้านาน ปวงศิษย์จักสืบสาน ปณิธานเอกกวี ๐เขียนรูปร่ายกระหวัด พู่กันสะบัดปากเอ่ยวจี เลื่อนลั่นสนั่นนที ทั้งปฐพีสะท้านสะเทือน ๐โลกธาตุก็หวาดไหว หิมาลัยเสียดฟ้าเฟือน สามโลกฦๅจะเลือน “ท่านอังคาร กัลยาณพงศ์” Bangplama ๒๕ สิงหาคม ๒๕๕๕ หัวข้อ: Re: ปลายพู่กันสะบัดจารงานอักษร...อาลัยท่านอังคาร เริ่มหัวข้อโดย: พรายม่าน ที่ 26 สิงหาคม 2012, 05:17:PM อาลัยคารวะกถา อังคารอันพู่แพร้ว กัลยาณพงศ์ เสาร์พรากรากเอกรงค์ ถ่านเรื้อ อาทิตย์แทบปลิดปลง เปลวดับ จันทร์ซีดจางบางเบื้อ บอดเบื้องบริบรรณฯ พรายม่าน สันทราย ๒๖ สิงห์ ๕๕ หัวข้อ: Re: ปลายพู่กันสะบัดจารงานอักษร...อาลัยท่านอังคาร เริ่มหัวข้อโดย: พี.พูนสุข ที่ 26 สิงหาคม 2012, 07:22:PM โลกนี้มิอยู่ด้วย มณี เดียวนา
ทรายและสิ่งอื่นมี ส่วนสร้าง ปวงธาตุต่ำกลางดี ดุลยภาพ ภาคจักรพาลมิร้าง เพราะน้ำแรงไหน (โลก : อังคาร กัลยาณพงศ์) (http://upic.me/i/cr/r1011.gif) (http://upic.me/show/38610661) หัวข้อ: Re: ปลายพู่กันสะบัดจารงานอักษร...อาลัยท่านอังคาร เริ่มหัวข้อโดย: ไร้นวล^^ ที่ 26 สิงหาคม 2012, 07:50:PM เมื่อกวีกวัดเงื้อ งานศิลป์
พจน์พัฒน์อรรถระบิล โรจน์หล้า ยามปราศชีพยอดกวินท์ โลกโศก มืดบอดทุกยอดหญ้า ฟากฟ้าเศร้าหมอง ประคองสองหัตถ์พร้อม อัญชลี ก้มกราบเอกอัครกวี แทบเท้า อังคารพระครูศรี สยามปราชญ์ ยกสถิตย์เหนือเกศเกล้า ดนุน้อมนบคุณฯ emo_126 emo_126 emo_126 หัวข้อ: Re: ปลายพู่กันสะบัดจารงานอักษร...อาลัยท่านอังคาร เริ่มหัวข้อโดย: blackbear ที่ 27 สิงหาคม 2012, 12:24:AM อาลัยท่านอังคาร
แม้ดับร่างร้างสิ้นดินน้ำฟ้า อักษราอวลตรลบทุกภพสมัย ประทีปทองส่องล้ำนำจิตใจ สว่างใสสะอาดเอี่ยมเปี่ยมความดี อาลัยท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ ชีพดับลงชนประจักษ์สูงศักดิ์ศรี คือตำนานยอดกวีแห่งกวี ทั้งโลกนี้ถึงโลกทิพย์พระนิพพานฯ อังคาร กัลยาณพงศ์ (13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2469 — 25 สิงหาคม พ.ศ. 2555) กวีซีไรท์ ศิลปินแห่งชาติ ชาวนครศรีธรรมราช หัวข้อ: Re: ปลายพู่กันสะบัดจารงานอักษร...อาลัยท่านอังคาร เริ่มหัวข้อโดย: พี.พูนสุข ที่ 27 สิงหาคม 2012, 06:58:AM ฉันเอาฟ้าห่มให้ หายหนาว ดึกดื่นกินแสงดาว ต่างข้าว น้ำค้างพร่างกลางหาว หาดื่ม ไหลหลั่งกวีไว้เช้า ชั่วฟ้าดินสมัย พลีใจเป็นป่าช้า อาถรรพณ์ ขวัญลิ่วไปเมืองฝัน ฟากฟ้า เสาะทิพย์ที่สวรรค์ มาโลก โลมแผ่นทรายเส้นหญ้า เพื่อหล้าเกษมศานติ์ (ปณิธานของกวี : อังคาร กัลยาณพงศ์) (http://upic.me/i/l3/0xp13.gif) (http://upic.me/show/20434933) หัวข้อ: Re: ปลายพู่กันสะบัดจารงานอักษร...อาลัยท่านอังคาร เริ่มหัวข้อโดย: รการตติ ที่ 27 สิงหาคม 2012, 12:27:PM (http://i648.photobucket.com/albums/uu201/aquariuszone/ankarn1.gif) หัวข้อ: Re: ปลายพู่กันสะบัดจารงานอักษร...อาลัยท่านอังคาร เริ่มหัวข้อโดย: blues ที่ 27 สิงหาคม 2012, 02:20:PM (http://upic.me/i/dv/426852_3004678615326_1383969608_n.jpg) (http://upic.me/show/38618844) เกิดดับยังชื่อแจ้ง ยืนยง เหมือนไม่สลายลง อีกได้ แม้เถ้าป่นเป็นผง คงใส่ ใจนา คุณท่านมากล้นให้ หากได้เปรียบเปรย blues.. หัวข้อ: Re: ปลายพู่กันสะบัดจารงานอักษร...อาลัยท่านอังคาร เริ่มหัวข้อโดย: ♥หทัยกาญจน์♥ ที่ 27 สิงหาคม 2012, 02:44:PM (http://www.oknation.net/blog/home/user_data/file_data/201208/26/28092f266.jpg) "ดวงดาวได้ลาลับจากห้วงฟ้า แต่ยังคงสถิตย์อยู่กลางดวงใจ" ขอร่วมไว้อาลัย ท่านอังคาร กัลยาพงศ์ อาลัย อาลักษณ์ อักษร คำกลอน คำกานท์ สารสื่อ ฉันทลักษณ์ หลักความ งามลื่อ- เลื่องชื่อ เลื่องล้ำ “อังคาร- กัลยาณพงศ์” กวี ครูดี ชี้นำ คำขาน ขับกล่อม หลอมโลก จักนาน ตลอดกาล ตลอดกัลป์ สมัย หทัยกาญจน์ ๒๗ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๕ หัวข้อ: Re: ปลายพู่กันสะบัดจารงานอักษร...อาลัยท่านอังคาร เริ่มหัวข้อโดย: พี.พูนสุข ที่ 27 สิงหาคม 2012, 04:13:PM นิพนธ์กวีไว้เพื่อกู้ วิญญาณ กลางคลื่นกระแสกาล เชี่ยวกล้า ชีวีนี่มินาน เปลืองเปล่า ใจเปล่งแววทิพย์ท้า ชั่วฟ้าดินสลาย จิตกาธารกรุ่นไหม้ โฉมไป ก็ดี กาพย์ร่ำหอมแรงใจ ไป่แล้ว จุติที่ภพไหน ภพนั้น ขวัญท่วมทิพย์รุ่งแก้ว ร่วงน้ำมณีสมัย (ปณิธานของกวี : อังคาร กัลยาณพงศ์) (http://upic.me/i/u9/61712.gif) (http://upic.me/show/14387045) หัวข้อ: Re: ปลายพู่กันสะบัดจารงานอักษร...อาลัยท่านอังคาร เริ่มหัวข้อโดย: toshare ที่ 29 สิงหาคม 2012, 12:04:AM ผู้ใดใฝ่ใช้ชีพ ในธรรม
ธรรมย่อมรักษ์ชักนำ สุขล้ำ เจ็บตายใช่เหตุระกำ เศร้าโศก ปฏิบัติชอบ ธรรมค้ำ สงบแล้นิรันดร์ หัวข้อ: Re: ปลายพู่กันสะบัดจารงานอักษร...อาลัยท่านอังคาร เริ่มหัวข้อโดย: toshare ที่ 29 สิงหาคม 2012, 11:08:PM * เทิดท่าน"อังคาร"จักต้อง ฝึกฝน ใช่ร่ำแล้วจักดล เยี่ยมแล้ ปณิธานสืบสานผล ท่านก่อ แทนพระคุณจริงแท้ จักต้องรังสรรค์ สืบนา หัวข้อ: Re: ปลายพู่กันสะบัดจารงานอักษร...อาลัยท่านอังคาร เริ่มหัวข้อโดย: พี.พูนสุข ที่ 30 สิงหาคม 2012, 12:41:AM ลายสือไหววิเวกให้ หฤหรรษ์
ฝนห่าแก้วจากสวรรค์ ดับร้อน ใจปลิวลิ่วไป่ฝัน โลกอื่น หอมภพนี้สะท้อน ภพหน้ามาหอม ข้ายอมสละทอดทิ้ง ชีวิต หวังสิ่งสินนฤมิต ใหม่แพร้ว วิชากวีจุ่งศักดิ์สิทธิ์ สูงสุด ขลังดั่งบุหงาป่าแก้ว ร่วงฟ้ามาหอม (ปณิธานของกวี : อังคาร กัลยาณพงศ์) (http://upic.me/i/0e/fv101.png) (http://upic.me/show/23018828) หัวข้อ: Re: ปลายพู่กันสะบัดจารงานอักษร...อาลัยท่านอังคาร เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 09 กันยายน 2012, 03:27:PM ปลายพู่กันสะบัดจารงานอักษร แม้โอนอ่อนก็สบกลิ่นของหินผา ได้ซาบซับเสพเกสรซ่อนใต้ศิลา กรองผกา...กรานทุกบท...ทุกรจนัย สียะตรา ----------+++---------- จงสถิตย์ในใจกลางฟ้าเวหาหาว รัศมีพราวแจ่มกระจ่างสว่างไสว อิ่มในทิพย์วิมานเทพเสพสุขหฤทัย สบสมัยตราบสิ้นภพจบกัปกัลป์ เนิน จำราย หัวข้อ: Re: ปลายพู่กันสะบัดจารงานอักษร...อาลัยท่านอังคาร เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 09 กันยายน 2012, 04:27:PM ดุจดวงประทีปหนึ่งดับสูญ
ลาวงศ์วรรณอังกูร สุนทรศิลป์ สถิตแต่สิ่งดีงามวามกวิน ระรื่นโปรยโชยกลิ่น หอมชั่วกาล ด้วยจิตคารวะค่ะ |