|
หัวข้อ: รุ้งหาย...ดอกไม้ยังบาน เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 25 สิงหาคม 2012, 05:01:PM (http://www.qzub.com/bar_183.gif) (http://www.qzub.com) ขณะรุ้งม้วนสายละลายสี ดินทวีหอมวางระหว่างก้าว หญ้าสลัดน้ำพร้อยร่วงร้อยพราว ดังแดดกร้าวมิเกรงอวดเบ่งนัก ทางที่ทอดถอดใจไปหลายหน มีแรงต่อเริ่มต้นค้นกรงกัก ดิ้นในกรอบครอบขังเบียดบังรัก หวาดตกปลักตมเปลี่ยวอยู่เดียวดาย เพียงแสงวาบอาบหวังสะพรั่งฝัน ถึงกี่วันทดท้อก็พร้อมหาย ทีละคืบทีละคาบตราบวันตาย ทนตะกายตะเกียกใจเรียกร้อง มวลดอกไม้เบ่งบานลานกวี สร้อยวจีลีลาศประกาศก้อง มิรู้แล้งแหล่งรสพจน์ร้อยกรอง พร้อมสวมคล้องสอดคลอก่อมิ่งมิตร (http://www.qzub.com/bar_155.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: รุ้งหาย...ดอกไม้ยังบาน เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 25 สิงหาคม 2012, 05:33:PM emo_116 รุ้งมลายสายสลักอักษรศรี เก็จวลีคลี่รับกระชับจิต ท้าให้ชมภิรมย์รื่นเชิญชื่นชิด เพียงชะแง้แลพิศจะติดตอม เปรียบอักษรกลอนกานท์ ณ บ้านนี้ เช่นมาลีสีกลิ่นประทิ่นหอม หลายหลากรสบทกานท์ปานพะยอม ชวนดมดอมพร้อมสนองผูกคล้องใจ... emo_17 " บูรพ์ " emo_126 หัวข้อ: Re: รุ้งหาย...ดอกไม้ยังบาน เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 25 สิงหาคม 2012, 08:47:PM ปากกาหมึกเทาสีขุ่นขุ่น
ใบหน้าเรียวมุ่นสองคิ้วหยัก ลงมืดวาดรูปด้วยใจรัก ดวงพักตร์แต้มยิ้มช่างอิ่มเอม เธอวาด'รุ้งงาม'ทาบทามฟ้า หลังฝนเริ่มซาเกาะดอกเขม วิคผกผินบินปรีดิ์เปรม เกษมล้นชุ่มชอุ่มใจ เธอยิ้มมองดูภาพสีสวย ใบหน้าแต้มด้วยยิ้มสดใส ก่อนละทิ้งภาพที่ฉาบไป ส่งให้ใครใครได้ชื่นชม ตัวเธอ 'สร้างสรรค์' งานด้วยฝัน ตัวฉัน 'สรรสร้าง' ร่างงานสม เธอ-ฉัน เราสองมองโลกกลม ทุกอย่างที่ห่มคือ...สุขใจ You are the inspiration. แบบว่าเกิดแรงบันดาลใจจากกระทู้คุณงายแล้วก็คิดถึงงานใครคนหนึ่ง emo_60 (http://www.qzub.com/bar_181.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: รุ้งหาย...ดอกไม้ยังบาน เริ่มหัวข้อโดย: ไร้นวล^^ ที่ 25 สิงหาคม 2012, 09:18:PM ดมดอกคำโคลงล้ำดื่มด่ำนัก ดอกกลอนรักรุ่งเรืองร้อยไสว ดอกคำกาพย์ฉาบฉ่ำพรำละมัย ดอกคำฉันท์พิไลพิจิตรวาว ส่งกลิ่นหอมฟุ้งเฟื่องประเทืองฟ้า ทั้งโลกาเกษมศรีวจีกล่าว ประดับประดาภาษาประไพพราว พจน์เกรียวกราวกานท์กวีที่บ้านกลอนฯ emo_126 หัวข้อ: Re: รุ้งหาย...ดอกไม้ยังบาน เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 02 กันยายน 2012, 01:25:AM ขณะฟ้าไร้รุ้งจรุงสี ช่างอบอวลด้วยมาลีที่สดใส รสสุคันธ์กลั่นหอมน้อมนำใจ ให้ร่วมร้อยมาลัยในบ้านกลอน อาจบานเบ่งไม่งามอย่างใครเขา แต่หลอมเอาด้วยใจ ใส่อักษร ทีละกลีบคลี่ฝันอันสุนทร เป็นบทกลอนสองบทจารจดมา emo_47 |