พิมพ์หน้านี้ - ทุกข์ทนเพราะฝนแล้ง

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: ดาวระดา ที่ 24 สิงหาคม 2012, 09:37:PM



หัวข้อ: ทุกข์ทนเพราะฝนแล้ง
เริ่มหัวข้อโดย: ดาวระดา ที่ 24 สิงหาคม 2012, 09:37:PM

เอื้องหมายนาอ้าดอกออกรับแดด
ยามฟ้าแสดส้มแดงส่องแสงฉาน
วาดวันใหม่ในอู่ฤดูกาล
และมอบความร้าวรานนับล้านครั้ง

กลางสิงหาหน้าฝนต้องทนแล้ง
เหมือนถูกแช่งแล้งกดให้หมดหวัง
ลมโรยรินหมิ่นหมายเหมือนหน่ายชัง
พัดเมฆเทาเงาตั้งให้พังลง

เหลือเพียงแดดแผดผลาญประหารหั่น
พื้นดินพลันหลั่นลดปรากฏผง
ใบข้าวเขียวเซียวซีดสละทรง
บิดเกลียววงกงกรอบจนรอบแล้ว

น้ำขาดเขินขอดแห้งความแล้งผลัก
ชนชาวนาจำพักหายใจแผ่ว
จะปักดำทำต่อก็ใช่แนว
ด้วยไร้แววฝนพรำกระหน่ำเท

แทบจะนับเม็ดฝนที่หล่นได้
มหาภัยพื้นชนสุดสนเท่ห์
โอ้ชาวนาพาหวังล้มพังเพ
ฤดูลักหักเหเล่นเล่ห์ลวง

แล้งหลงทางขวางทิศทำผิดหมด
ไม่ตามกฎกติกาแสนน่าห่วง
ฝนเจ้าเอ๋ยเฉยชาไม่มาทวง
จวนถึงช่วงข้าวท้องยิ่งหมองตรม

เอื้องหมายนาอ้าดอกและออกผล
แต่ตัวคนปลูกข้าวยังร้าวขม
จะเด็ดเอื้องดอกดื่นมาชื่นชม
แต่ฝันจมพรหมพื้นไม่ฟื้นฟู

ดาวระดา
23 สิงหาคม 2555


หัวข้อ: Re: ทุกข์ทนเพราะฝนแล้ง
เริ่มหัวข้อโดย: ไร้นวล^^ ที่ 24 สิงหาคม 2012, 10:58:PM
พระพิรุณบุญศักดิ์อย่าพักเฉย
โปรดโปรยเปรยปรอยฝนลงมาสู่
ทุ่งท้องนาเปล่งปลั่งสะพรั่งพรู
ต้นกล้าชูโชยรับระยับรวง

ให้อิ่มเอิบเติบโตพระโพสพ
ฝนโรยลบแร้นแค้นเป็นแดนสรวง
ดินแห้งแล้งแปลงเป็นชุ่มชอุ่มทรวง
ให้พุ่มพวงผกาชื่นระรื่นชนม์

วอนวรุณเมตตาชาวนาบ้าง
ให้เห็นทางต่อชีวิตผลิตผล
อุตส่าห์เหนื่อยเมื่อยหนักลำบากตน
หล่อเลี้ยงคนทั้งผไทให้อิ่มพี

ศักดิ์ศรีสูงจรุงเชยชีพมนุษย์
จนผ่องผุดเผยพร้องทุกท้องที่
ให้สุขสมสมศักดิ์สมรักดี
ให้ชีวีชาวนาโสภาเทอญ


หัวข้อ: Re: ทุกข์ทนเพราะฝนแล้ง
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 24 สิงหาคม 2012, 11:01:PM

เอื้องหมายนาอ้าดอกออกรับแดด
ยามฟ้าแสดส้มแดงส่องแสงฉาน
วาดวันใหม่ในอู่ฤดูกาล
และมอบความร้าวรานนับล้านครั้ง

.............................................

เอื้องหมายนาอ้าดอกและออกผล
แต่ตัวคนปลูกข้าวยังร้าวขม
จะเด็ดเอื้องดอกดื่นมาชื่นชม
แต่ฝันจมพรหมพื้นไม่ฟื้นฟู

ดาวระดา
23 สิงหาคม 2555

เมื่อหวังน้ำน้ำหมายกลับหายแห้ง
เตรียมกักเก็บเปลืองแรงให้เห็นอยู่
พอน้ำมากเนืองนองท่วมหนองคู
พานไม่รู้จะอยู่ไหนไปทั้งเมือง

กลฤดูกลใดคล้ายคอยแกล้ง
โลกแสดงอาเพศเหตุต้นเบื้อง
ผู้ที่ปรุงปรับแปลงแต่งรุ่งเรือง
ขยับเฟืองเพลาไหนให้กลับดี


 emo_82

 emo_30โดนคุณไร้นามปาดหน้าอย่างจัง  คลิกโพสต์ปุ๊บชนสนั่นเลย  เฮ้อ.....


หัวข้อ: Re: ทุกข์ทนเพราะฝนแล้ง
เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 25 สิงหาคม 2012, 01:57:AM

เอื้องหมายนาอ้าดอกออกรับแดด
ยามฟ้าแสดส้มแดงส่องแสงฉาน
วาดวันใหม่ในอู่ฤดูกาล
และมอบความร้าวรานนับล้านครั้ง

.............................................

เอื้องหมายนาอ้าดอกและออกผล
แต่ตัวคนปลูกข้าวยังร้าวขม
จะเด็ดเอื้องดอกดื่นมาชื่นชม
แต่ฝันจมพรหมพื้นไม่ฟื้นฟู

ดาวระดา
23 สิงหาคม 2555

เมื่อหวังน้ำน้ำหมายกลับหายแห้ง
เตรียมกักเก็บเปลืองแรงให้เห็นอยู่
พอน้ำมากเนืองนองท่วมหนองคู
พานไม่รู้จะอยู่ไหนไปทั้งเมือง

กลฤดูกลใดคล้ายคอยแกล้ง
โลกแสดงอาเพศเหตุต้นเบื้อง
ผู้ที่ปรุงปรับแปลงแต่งรุ่งเรือง
ขยับเฟืองเพลาไหนให้กลับดี


 emo_82

 emo_30โดนคุณไร้นามปาดหน้าอย่างจัง  คลิกโพสต์ปุ๊บชนสนั่นเลย  เฮ้อ.....
ธรรมชาติวาดวางร่างกำหนด
สิ่งสมมติเกินปลีกหลบหลีกหนี
โลกหมุนผ่านเปลี่ยนกาลฤดูปี   
ด้วยเหตุนี้จึงเป็นเช่นนั้นเอง

      เนิน จำราย


หัวข้อ: Re: ทุกข์ทนเพราะฝนแล้ง
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 25 สิงหาคม 2012, 07:48:AM
(http://image.ohozaa.com/i/516/De0fp7.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/vU7mOtwOdJn1ch4Q)
ธรรมชาติ หมุนเวียน เปลี่ยนเร็วรี่
น้ำมากมี ท่วมท้น จนต้องเร่ง
ปล่อยลงคลอง หนองห้วย ด้วยหวั่นเกรง
น้ำละเลง ท่วมนา ข้าวกล้าตาย

มาปีนี้ ทุกข์ทน เพราะฝนแล้ง
ดินระแหง แตกอ้า น้ำท่าหาย
ข้าวที่ปลูก ยืนต้น ทนเดียวดาย
ฝูงวัวควาย ห่อเหี่ยว เคี้ยวแต่ฟาง
พันทอง
(http://image.ohozaa.com/i/516/De0fp7.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/vU7mOtwOdJn1ch4Q)


หัวข้อ: Re: ทุกข์ทนเพราะฝนแล้ง
เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 25 สิงหาคม 2012, 07:58:AM



 emo_26 emo_32 emo_28


วิปริตผิดเพี้ยนแปรเปลี่ยนผัน
โลกทุกวันนั้นไซร้ใช่เลิศหรู
หากรู้จำนำทางเหมือนอย่างครู
เป็นความรู้สู้ภัยใหญ่ประจัญ

ความสมดุลสูญสิ้นทุกถิ่นฐาน
อัประมาณผลาญพร่ากว่าสร้างสรรค์
หลายหลายอย่างต่างเห็นไม่เว้นวัน
สารพันปัญหาจึงมาเยือน

ถึงคราวแล้งแห้งอนาถด้วยขาดฝน
ล้วนร้อนรนกมลไหม้หาใดเหมือน
ต่างพบพลันกันทั่วทุกครัวเรือน
ทั้งไพรเถื่อนเกลื่อนหล้าทุกธานี

ครั้นยามฝนบนฟ้าพากระหน่ำ
ประดุจซ้ำย้ำทุกข์สิ้นสุขศรี
ไหลหลากท้นล้นเนินจนเกินดี
มากเกินมีที่ท่าดั่งบาดาล

คือผลพวงทวงถามติดตามกลับ
ให้คนรับสดับเป็นเช่นข่าวสาร
เตือนมนุษย์หยุดย่ำกระทำการ
ล้างพร่าผลาญธรรมชาติจนขาดดุล... emo_33

"  บูรพ์  "


 emo_126



หัวข้อ: Re: ทุกข์ทนเพราะฝนแล้ง
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 25 สิงหาคม 2012, 03:03:PM

เมื่อหวังน้ำน้ำหมายกลับหายแห้ง
เตรียมกักเก็บเปลืองแรงให้เห็นอยู่
พอน้ำมากเนืองนองท่วมหนองคู
พานไม่รู้จะอยู่ไหนไปทั้งเมือง

กลฤดูกลใดคล้ายคอยแกล้ง
โลกแสดงอาเพศเหตุต้นเบื้อง
ผู้ที่ปรุงปรับแปลงแต่งรุ่งเรือง
ขยับเฟืองเพลาไหนให้กลับดี


 emo_82

 emo_30โดนคุณไร้นามปาดหน้าอย่างจัง  คลิกโพสต์ปุ๊บชนสนั่นเลย  เฮ้อ.....

ค่อยขยับ ปรับเปลี่ยน เจียนใจขาด
เรื่องอืดอาด จอดดู อยู่เป็นที่
ตามขั้นตอน ร่อนถึง เกือบหนึ่งปี
พวกราวี ค่อนแคะ แกะเปอร์เซ็นต์

กว่าบรรลุ อนุมัติ จัดการจ่าย
อ่างเหมืองฝาย พนัง ผุพังเห็น
เข้าพรรษา ฟ้าบน ฝนกระเด็น
สร้างลำเค็ญ ยึกยัก ชักเฉื่อยชา

น้ำจากเขา เข้าอ่าง ผ่านทางเหมือง
พนังเปลื้อง สู่คลอง ล่องเลยท่า
ออกแม่ปิง หลิ่งไหล ไปลิบตา
ขาดฝายมา กั้นกาง ทางน้ำลง

พูดเสียงอ่อย ร้อยวัน อาจทันเสร็จ
ฝนหายเม็ด ดินแดง แห้งเป็นผง
เหี่ยวคาต้น ผลไม้ ไผ่ริมดง
ต่อไปคง สัตว์.คน มิพ้นตาย

 emo_62

รพีกาญจน์ 59




หัวข้อ: Re: ทุกข์ทนเพราะฝนแล้ง
เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 25 สิงหาคม 2012, 03:57:PM
ธรรมชาติเอาคืนหยิบยื่นทุกข์
คงเข้ายุคระทมล่มสลาย
ฝีมือคนก่อกรรมชอบทำลาย
ที่คิดขายแผ่นดินถิ่นของมัน

เห็นแก่ตัวเอาแต่ได้ไม่สิ้นสุด
อมนุษย์ใจหยาบบาปมหันต์
คนพวกนี้ต้องส่งลงโลกันต์
อย่ามีวันพบสุขทุกชาติไป

natcha

 emo_107


หัวข้อ: Re: ทุกข์ทนเพราะฝนแล้ง.... "รอน้ำค้างปลอบขวัญวันพรุ่งนี้ "
เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 25 สิงหาคม 2012, 09:53:PM

...................... ♥ ...
เอื้องหมายนาอ้าดอกและออกผล
แต่ตัวคนปลูกข้าวยังร้าวขม
จะเด็ดเอื้องดอกดื่นมาชื่นชม
แต่ฝันจมพรหมพื้นไม่ฟื้นฟู

ดาวระดา
23 สิงหาคม 2555
(http://2.bp.blogspot.com/-mkLZHNxU8Uc/TgNqiDReQVI/AAAAAAAAAGs/D_WFMvZuL9I/s1600/Gavin-Penn-Crying-Ballerina-60563.jpg)

และดอกหญ้าคาแห้งระแหงเปลี่ยว
ฉันแขวนเคียวสนิมกรังไว้หลังตู้
เห็นสายตาผู้เฒ่าเฝ้าจ้องดู
จากรูปคู่ข้างฝาพาใจร้าว
(http://sl.glitter-graphics.net/pub/629/629854qpx44pjq53.gif)
พับผ้าห่มสีตุ่นมาหนุนหัว
พระจันทร์มัวเงียบงันฉันสั่นหนาว
แสงกระพริบซ่อนดวงจากห้วงดาว
เหมือนบอกล่าววันล้ามาถึงแล้ว
(http://sl.glitter-graphics.net/pub/629/629854qpx44pjq53.gif)
แม่ไอ้แดงตะแคงข้างหันหลังให้
เกินปลอบใจหมดหวังนั่งรอแกร่ว
ยอดกระถินเคยแตกใบ..ไร้วี่แวว
คงไม่แคล้ว..ยืนต้นตาย..คล้ายทุ่งร้าง
(http://sl.glitter-graphics.net/pub/629/629854qpx44pjq53.gif)
กอตับเต่าเกรียมไหม้หัวใจหม่น
ขาดเม็ดฝน..ขาดใจ..ฝันไกลห่าง
เสียงสะอื้นแผ่วแผ่ว..แว่วทั้งบาง
รอน้ำค้างปลอบขวัญวันพรุ่งนี้
(http://sl.glitter-graphics.net/pub/629/629854qpx44pjq53.gif)
"ประภาคาร"
25/08/2555


หัวข้อ: Re: ทุกข์ทนเพราะฝนแล้ง
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 26 สิงหาคม 2012, 05:35:AM
(http://api.ning.com/files/*7yxw9MTijGj4be9pkWvG1zIt-C6dZqw4BZgTMRxo3uSiaTNkkBN7j53941znkGvbUqvBEl*LBLbelf5uL50D2FTC1qN6miL/1.jpg)

แต่บ้านฉันน้ำท่ามาล้นหลั่ง
ฝนก็ยังตกตามไหลลามรี่
นั่งเขียนกลอนวอนฟ้าให้ปรานี
กลับยังมีห่าใหญ่ใส่หลังคา

น้ำปริ่มโขงข้นคลักผลักแรงไหล
วังเวิ้งใหญ่หมุนวนคนผวา
นำเศษซากฟากฝั่งลิ่วหลั่งมา
มองลิบตาอาจล้นฝั่ง..ฝนยังโปรย

อยากหมุนแกนแทนโลกโยกให้เฉียง
จะได้เอียงเทน้ำสู่ความโหย
จากน้ำนองล้นฝั่งอยากสั่งโรย
ถึงทุกผู้ที่โอดโอยโดยทั่วกัน

เมื่อชีวิตติดอยู่คู่ธรรมชาติ
เมื่อไม่อาจหลุดพ้นจนหวาดหวั่น
เมื่อไม่เก่งเกินแถนแดนสัมพันธ์
เมื่อถึงวันสวรรค์หาย-ตายเท่ากัน

เป็นมนุษย์หยุดใต้หล้า ฟ้ากำหนด
ไยคิดคดเพื่อตนปล้นสุขสันต์
คว้าทุกอย่างสร้างบารมีทุกวี่วัน
เมื่อธรรมชาติ รำพัน..นั้นเป็นไง

ต่างทุกข์ทนด้วยกันวันหม่นหมอง
ทุกลำคลองขาดหายสายน้ำใส
ทั้งพืชสัตว์คงคู่อยู่อย่างไร
กอบโกยไปใครเฟื่อง..เมืองล่มจม.

"บ้านริมโขง"

(http://i161.photobucket.com/albums/t221/PLAZE_bucket/kapook_33595.gif)


หัวข้อ: Re: ทุกข์ทนเพราะฝนแล้ง
เริ่มหัวข้อโดย: toshare ที่ 26 สิงหาคม 2012, 07:23:AM
    ข้าวคอยฝน

* อยู่อย่างข้าวคอยฝน
บ่พ้นราแรงแห้งตาย
ชีวิตชีวาน่าหน่าย
จะหมายสิ่งหมายบ่มี

* จากบ้านเกิดเมืองนอน
พเนจรลูกเล็กเด็กแดง
สองขาของเฮามีแฮง
ตะวันสีแดงส่องทาง

* ส่องทางให้เห็นเส้นทาง
ร่วมทางเพื่อชูชัยมา
เพื่อท้องนาประโยชน์อุดม
ทุนนิยมจักถูกทำลาย
 
* อยู่อย่างข้าวคอยฝน
กี่คนกี่คนแห้งตาย
กี่คนกี่คนสบาย
ขี่ควายไม่เหมือนขี่คน

* ส่องทางให้เห็นเส้นทาง
ร่วมทางเพื่อชูชัยมา
เพื่อท้องนาประโยชน์อุดม
ทุนนิยมจักถูกทำลาย

* อยู่อย่างข้าวคอยฝน
กี่คนกี่คนแห้งตาย
กี่คนกี่คนสบาย
ขี่ควายไม่เหมือนขี่คน

ขี่ควายไม่เหมือนขี่คน


ศิลปิน : สุรชัย จันทิมาธร