|
หัวข้อ: ๐๐๐ อัสดง ๐๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: ก้าวแรกฯ... ที่ 15 สิงหาคม 2012, 08:45:AM (http://image.ohozaa.com/i/b09/2O08fl.jpg) (http://image.ohozaa.com/i/fcf/d0UysA.jpg) (สำรอง) ๐ อัสดง ๐ เพียงหวังยลสนธยาเวลาลับ หวังสดับกับกาลผ่านสลัว อัสดงคงเสน่ห์แห่งเล่ห์ตัว หรุบหลัวมัวดวงแห่งช่วงวัน คล้ายนัยแห่งวารที่ขานขับ ดวงวันวับลับลวงช่วงผ่านผัน ปลดเวลาภาระผละสู่จันทร์ อ้อยอิ่งนิ่งงันก่อนผันดวง อัสดงบรรจงวางกลางบรรพต คล้ายจาก.ฉากทิวงคตสลดสรวง สุริยาลาโลกไหวโศกดวง- แสงช่วงกรายล่วงห้วงทิวา จากฟากแสดแดดดวงช่วงสุดท้าย เรื่อรำบายรายล้อมห้อมภูผา ระโรยรอนออดอ้อนก่อนนิทรา- ไล้ซอกหลืบคืบมามิช้านี้ หว่างเมฆเสกแสงสาดวางพาดฟ้า ทาบนภาสำแดงเป็นแสงสี คล้ายจำแลงเปลวแสงแห่งอสุรี จะเงื้อวาดฟาดตีในบัดดล แล้วก็ผ่านกาลข้ามงามหมดจด อัสดงคตปรากฏการณ์ผ่านเวหน เพียงซึมซับกับ.ไหว.ในใจตน หวังเพียงยลอัสดงลงอีกครา ก้าวแรกฯ... (เผื่อภาพหายครับ) หัวข้อ: Re: ๐๐๐ อัสดง ๐๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 15 สิงหาคม 2012, 10:02:AM ตะวันรอนทอนแสงแดงสลัว ความมืดมัวทั่วสนิททุกทิศา เคยเคียงอยู่คู่กันขวัญนภา จำต้องลาพาพรากจากอัมพร เคยเคียงกายสายสวาทยามขาดน้อง ใจลอยล่องท่องฟ้าหาสมร ยิ่งใกล้ค่ำย่ำฤทัยให้อาวรณ์ จะขาดรอนอ่อนโรยระโหยตาม เปรียบอกพี่นี้เป็นดังเช่นฟ้า เปลี่ยววิญญาณ์ครารักมิพักถาม เหมือนสิ้นแสงแรงล้าจากฟ้าคราม รักอ่อนลามยามตะวันนั่นอ่อนแรง... emo_33 " บูรพ์ " emo_126 หัวข้อ: Re: ๐๐๐ อัสดง ๐๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 15 สิงหาคม 2012, 10:08:AM (http://image.ohozaa.com/i/def/8loNN.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/u69b) ตะวันยอ แสงทอง จ้องลาลับ สกุณา บินกลับ ลับเวหา ทิวสนเอน ไกวแกว่ง แยงภนา ได้เวลา จวนค่ำ แสนรัญจวน มองขุนเขา เงาเงื่อม เลี่อมไศล ตะวันใกล้ หล่นลง หลงไห้หวน คะนึงเนา แนบชิด สนิทนวล จิตปั่นป่วน ครวญคร่ำ ร่ำพิไร เสียงเพลงขลุ่ย แว่วมา อุราร้าว เจ็บใจราว ดวงแด แย่เสียใหญ่ ยิ่งโหยหา ยิ่งห่าง เคว้งคว้างใจ จนฤทัย กลืนกล้ำ ช้ำทุกคืน โดนพี่บูรพ์ปาดจ้า (http://image.ohozaa.com/i/8eb/8FOADz.png) (http://image.ohozaa.com/view2/w8c7tBjXL781v9Ix) หัวข้อ: Re: ๐๐๐ อัสดง ๐๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: yaguza ที่ 15 สิงหาคม 2012, 10:58:AM emo_54 ตะวันเยี่ยม เหลี่ยมเขา นั่งเป่าขลุ่ย ปลุกเจ้าทุย นอนทุ่ง สดุ้งตื่น สบัดหัว สบัดหาง พรางลุกยืน พร้อมกับยื่น หน้ามา ทำตาปรอย สุริยา ลาล่วง จากห้วงหาว น้ำค้างพราว กราวเกล็ด เป็นเม็ดฝอย เราจูงควาย ข้ามเขิน จากเนินดอย เมื่อเดือนลอย แจ่มฟ้า ยามราตรี emo_20 ......ยากูซ่า..... หัวข้อ: Re: ๐๐๐ อัสดง ๐๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 15 สิงหาคม 2012, 11:47:AM emo_54 ตะวันเยี่ยม เหลี่ยมเขา นั่งเป่าขลุ่ย ปลุกเจ้าทุย นอนทุ่ง สดุ้งตื่น สบัดหัว สบัดหาง พรางลุกยืน พร้อมกับยื่น หน้ามา ทำตาปรอย สุริยา ลาล่วง จากห้วงหาว น้ำค้างพราว กราวเกล็ด เป็นเม็ดฝอย เราจูงควาย ข้ามเขิน จากเนินดอย เมื่อเดือนลอย แจ่มฟ้า ยามราตรี emo_20 ......ยากูซ่า..... (http://i204.photobucket.com/albums/bb86/Au2007/20070206012503261.gif) ตำรวจตาม จับตา มานานมาก ยอมลำบาก นอนเฝ้า โถ!เจ้านี่ ขโมยควาย ไถนา มาห้าปี อย่าคิดหนี มอบตัว ถ้ากลัวตาย ทำเป่าขลุย ลุยฝั่ง มาบังหน้า ที่แท้พา กาสร ตอนเดือนหงาย พวกชาวนา แจ้งจับ ปลับมากมาย ไปขังคุก ขี้ควาย ซะหลายวัน emo_28 "ดิน" (http://i204.photobucket.com/albums/bb86/Au2007/20070206012503261.gif) หัวข้อ: Re: ๐๐๐ อัสดง ๐๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: yaguza ที่ 15 สิงหาคม 2012, 12:39:PM emo_20 เกือบจะกลาย เป็นศพ ตอนหลบหนี แล้วนี่ผี ตนใด ไปเข้าฝัน มาหลบพุ่ม ซุ่มอยู่ ยังรู้ทัน ต้องมีอัน จำจร ตอนราตรี เราจูงควาย ข้ามเขิน เนินไศล ด้วยหัวใจ คับข้อง จำต้องหนี เข้าพม่า เร็วไว ไม่รอรี จะไปอยู่ กับ”ซูจี” เพื่อลี้ภัย emo_120 .....ยากูซ่า..... หัวข้อ: Re: ๐๐๐ อัสดง ๐๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: กวีเขลา ที่ 15 สิงหาคม 2012, 12:54:PM ที่ชายแดน ผมเป็นคน ทำแกล้งหลับ
พอพี่ลับ ผมก็ไป ดักทางหนี วอเรียกยาม แจ้งตำรวจ พัสดี ดักจับพี่ หน้าบ้าน ซูจีเลย หลังจากนั้น จับพี่ได้ ทำไงต่อ พอร้องอ้อ พี่หาย หน้าตายเฉย หันมามอง ด้านควาย หายไปเลย พี่นั้นเคย เป็นย่องเบา หรือกระไร emo_126 emo_126 emo_126 --kay-- หัวข้อ: Re: ๐๐๐ อัสดง ๐๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: ยามพระอาทิตย์อัสดง ที่ 15 สิงหาคม 2012, 02:25:PM (http://www.dam7.com/Images/Sunsets/images/myspace-sunset-images-dam7-0002.jpg)
๐รวิแสงแรงอ่อนล้า ประดับดาฟ้าสีส้ม หมอกบางทางสายลม พัดรายล้อมรอบรอบกาย ๐อัสดงหลงขอบฟ้า เมฆนภาพาเลือนหาย เห็นเขาเงาพุ่มไม้ มองวิหกบินกลับรัง ๐แสงงามยามฟ้าอ่อน ประภากรรือฉุดรั้ง จันทราประดุจดั่ง~ แสงสีนวลเย้ายวนใจ ๐เปลี่ยนวันเวียนผันผ่าน เพียงหนึ่งมานหวานหวั่นไหว ดวงจิตมิเปลี่ยนไป หากมั่นคงมิหลงลืม พระอาทิตย์อัสดง ๑๕.๘.๕๕ หัวข้อ: Re: ๐๐๐ อัสดง ๐๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: ก้าวแรกฯ... ที่ 15 สิงหาคม 2012, 06:06:PM ตะวันรอนทอนแสงแดงสลัว ความมืดมัวทั่วสนิททุกทิศา เคยเคียงอยู่คู่กันขวัญนภา จำต้องลาพาพรากจากอัมพร เคยเคียงกายสายสวาทยามขาดน้อง ใจลอยล่องท่องฟ้าหาสมร ยิ่งใกล้ค่ำย่ำฤทัยให้อาวรณ์ จะขาดรอนอ่อนโรยระโหยตาม เปรียบอกพี่นี้เป็นดังเช่นฟ้า เปลี่ยววิญญาณ์ครารักมิพักถาม เหมือนสิ้นแสงแรงล้าจากฟ้าคราม รักอ่อนลามยามตะวันนั่นอ่อนแรง... emo_33 " บูรพ์ " emo_126 ตะวันอ่อน.รอนใจให้ไหวลับ ดวงวันวับจับฟ้านภาแสง- แสดเหลืองเรืองเรื่อเมื่อฟ้าแดง คล้ายสิ้นแรงนัยแฝงแห่งจากลา สายสวาทขาดผึงตะลึงจ้อง น้ำตานองมองเลือนต้องเบือนหน้า อัสดงลงลับดับอุรา รอตะวันสู่ “บูรพา” อย่างล้าใจ ในระหว่างโรยรายกรายผ่านล่วง แสงช่วงดวงรอนยังอ่อนไหว คล้ายกับขับประโลมชโลมใจ อัสดงยังคงไว้ซึ่งนัยงาม ก้าวแรกฯ... หัวข้อ: Re: ๐๐๐ อัสดง ๐๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: ก้าวแรกฯ... ที่ 15 สิงหาคม 2012, 08:16:PM ([url]http://image.ohozaa.com/i/def/8loNN.gif[/url]) ([url]http://image.ohozaa.com/view2/u69b[/url]) ตะวันยอ แสงทอง จ้องลาลับ สกุณา บินกลับ ลับเวหา ทิวสนเอน ไกวแกว่ง แยงภนา ได้เวลา จวนค่ำ แสนรัญจวน มองขุนเขา เงาเงื่อม เลี่อมไศล ตะวันใกล้ หล่นลง หลงไห้หวน คะนึงเนา แนบชิด สนิทนวล จิตปั่นป่วน ครวญคร่ำ ร่ำพิไร เสียงเพลงขลุ่ย แว่วมา อุราร้าว เจ็บใจราว ดวงแด แย่เสียใหญ่ ยิ่งโหยหา ยิ่งห่าง เคว้งคว้างใจ จนฤทัย กลืนกล้ำ ช้ำทุกคืน โดนพี่บูรพ์ปาดจ้า ([url]http://image.ohozaa.com/i/8eb/8FOADz.png[/url]) ([url]http://image.ohozaa.com/view2/w8c7tBjXL781v9Ix[/url]) ผีตากผ้าอ้อมย้อมฟ้าเหลือง ดวงวันเบื้องบนเยื้องรังเรืองรื่น ช่วงฟากดับสลับสีที่กลับกลืน ประดับวาดดาษดื่นผืนนภา ผ่าวฟากผากผาระย้าระยับ ขานขับอัสดงตรงทิศา วิหคผินบินกลับไปลับตา สกุณาขับขานตำนานไพร เสียงขลุ่ยหวนทวนลมลงพรมเรื่อ วะแว่วเมื่อเจือพรากจากไศล อัสดงอัศจรรย์ลงทันใด เอ๊ะนั่นใครทรงควายรำบายเพลง ฯ ก้าวแรกฯ... emo_45 หัวข้อ: Re: ๐๐๐ อัสดง ๐๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: ก้าวแรกฯ... ที่ 15 สิงหาคม 2012, 08:44:PM ฯ และเมื่อหันไปดูจึงรู้ว่า ท่าน “ยากูซ่า” ควบควายคล้ายรีเร่ง กระนั้นยังมิห่วงควงปุเลง บรรจงบรรเลงเพลงขลุ่ยให้ทุยฟัง ท่าน “ละอองดิน” ยินยลดังมนต์ต้อง ทอดน่องย่างเยื้องขึ้นเบื้องหลัง ประทับกับยากูซ่าละล้าละลัง จะซ้อนท้ายไปยังเมืองรังรอง ข้าพเจ้าจึงเข้าไปทายทัก ว่าหยุดพักสักหน่อยท่านทั้งสอง อัสดงตรงนี้ดั่งกวีกรอง เชิญดื่มด่ำร่ำร้องเพลงสนธยา ก้าวแรกฯ... emo_45 หัวข้อ: Re: ๐๐๐ อัสดง ๐๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: ก้าวแรกฯ... ที่ 15 สิงหาคม 2012, 08:58:PM จนกาลเนิ่นนานผ่านถนัด ท่าน kayblood ลัดป่ามาตรงหน้า ถามหาโจรขโมยควายเร้นกายา เข้าป่าหลบหน้ามาหลายวัน ทรงควายครวญขลุ่ยลุยป่าเขา ข้าพเจ้าจึงเข้าใจทันใดนั้น มอบตัวเถิดคงติดไม่กี่วัน ท่านละอองดินนั้นเดี๋ยวข้าฯพากลับเอง ก้าวแรกฯ... emo_45 หัวข้อ: Re: ๐๐๐ อัสดง ๐๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: ก้าวแรกฯ... ที่ 15 สิงหาคม 2012, 11:34:PM ([url]http://www.dam7.com/Images/Sunsets/images/myspace-sunset-images-dam7-0002.jpg[/url]) ๐รวิแสงแรงอ่อนล้า ประดับดาฟ้าสีส้ม หมอกบางทางสายลม พัดรายล้อมรอบรอบกาย ๐อัสดงหลงขอบฟ้า เมฆนภาพาเลือนหาย เห็นเขาเงาพุ่มไม้ มองวิหกบินกลับรัง ๐แสงงามยามฟ้าอ่อน ประภากรรือฉุดรั้ง จันทราประดุจดั่ง~ แสงนวลเย้ายวนใจ ๐เปลี่ยนวันเวียนผันผ่าน เพียงหนึ่งมานหวานหวั่นไหว ดวงจิตมิเปลี่ยนไป หากมั่นคงมิหลงลืม พระอาทิตย์อัสดง ๑๕.๘.๕๕ ๐ ดั่งจะเก็บดวงไว้ลวงตน ๐ ๐ สนธยาระดา.กณิกนันต์ รวีระยับประดับสวรรค์ ณ องศา- ๐ รังสิมันต์สิผันวสันต์รุจา ยะเยื้องระเรือง ณ เบื้องทิศา นภาแสง ๐ คัคนานต์ผสาน ณ กาลสำแดง พิสุทธิ์พิลาสสิวาดจำแลง ฤ แปลงลง ๐ อัสดงผจงหทัยดำรง มณีรวีฤดีสิหลง มิปลงดวง ก้าวแรกฯ... หัวข้อ: Re: ๐๐๐ อัสดง ๐๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: กวีเขลา ที่ 16 สิงหาคม 2012, 09:18:PM จนกาลเนิ่นนานผ่านถนัด ท่าน kayblood ลัดป่ามาตรงหน้า ถามหาโจรขโมยควายเร้นกายา เข้าป่าหลบหน้ามาหลายวัน ทรงควายครวญขลุ่ยลุยป่าเขา ข้าพเจ้าจึงเข้าใจทันใดนั้น มอบตัวเถิดคงติดไม่กี่วัน ท่านละอองดินนั้นเดี๋ยวข้าฯพากลับเอง ก้าวแรกฯ... emo_45 เสียงขลุ่ยกลาง ทุ่งนา เริ่มจากหาย ไม่เหลือกาย โจรขโมย เงียบสงัด เดินเข้าป่า หาอีกรอบ โดนไม้ซัด เซมาขัด ทางเรือ ของผู้ใด เดินเซมา ตาบอด มองไม่เห็น เหมือนกับเป็น คนเมา เซไปไหน เซมาถึง ท่าเรือ ชนเรือใคร ขยี้ตาแล้ว มองไป เขานั่นเอง คนนั้นคือ ท่านก้าวแรกฯ ผู้รู้จัก ไม่ทันทัก เผลอควาย กับเสียงเพลง ดูดูไป ดูมา เห็นขลุ่ยเอง แต่พอเดา ได้ชัดเจน เขาคือใคร... --kay-- emo_126 emo_126 emo_126 หัวข้อ: Re: ๐๐๐ อัสดง ๐๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: กวีเขลา ที่ 16 สิงหาคม 2012, 09:23:PM ผี แกล้งหลอกชั่วร้าย แก่คน
ตาก คือจังหวัดใกล้ ด่านใต้ ผ้า คือสิ่งของไว้ นุ่งห่ม ตนนา อ้อม กอดของแม่ไซร้ อุ่นหยิ้ง สิ่งใด หัวข้อ: Re: ๐๐๐ อัสดง ๐๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: uddyart ที่ 16 สิงหาคม 2012, 10:47:PM สุริยันหมดฤทธิ์ อัสดง แสงแดดร้อนปลดปลง มลายสิ้น พระพายโบกโลกคง เย็นชุ่ม ฉ่ำนา วิหกผินกู่ร้อง จักต้อง กลับรัง ดวงดาราพร่ากระพริบ ริบหรี่ แสงพระจันทร์สุกทวี มากล้น จันทร์เจ้าจะรอพี่ สุริยัน มาเยือน พี่จักมาหาไซร้ เมื่อใกล้ รุ่งเอย แม่กลอง หัวข้อ: Re: ๐๐๐ อัสดง ๐๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: ก้าวแรกฯ... ที่ 17 สิงหาคม 2012, 09:06:AM จนกาลเนิ่นนานผ่านถนัด ท่าน kayblood ลัดป่ามาตรงหน้า ถามหาโจรขโมยควายเร้นกายา เข้าป่าหลบหน้ามาหลายวัน ทรงควายครวญขลุ่ยลุยป่าเขา ข้าพเจ้าจึงเข้าใจทันใดนั้น มอบตัวเถิดคงติดไม่กี่วัน ท่านละอองดินนั้นเดี๋ยวข้าฯพากลับเอง ก้าวแรกฯ... emo_45 เสียงขลุ่ยกลาง ทุ่งนา เริ่มจากหาย ไม่เหลือกาย โจรขโมย เงียบสงัด เดินเข้าป่า หาอีกรอบ โดนไม้ซัด เซมาขัด ทางเรือ ของผู้ใด เดินเซมา ตาบอด มองไม่เห็น เหมือนกับเป็น คนเมา เซไปไหน เซมาถึง ท่าเรือ ชนเรือใคร ขยี้ตาแล้ว มองไป เขานั่นเอง คนนั้นคือ ท่านก้าวแรกฯ ผู้รู้จัก ไม่ทันทัก เผลอควาย กับเสียงเพลง ดูดูไป ดูมา เห็นขลุ่ยเอง แต่พอเดา ได้ชัดเจน เขาคือใคร... --kay-- emo_126 emo_126 emo_126 ขลุ่ยเสลาเลานี้เสียงดีมาก ยากูซ่าก่อนจากท่านฝากไว้ ลองบรรเลงครวญเพลงขึ้นเมื่อใด เสียงสดใสกังวานไปที่ไกลตา ไม่ทราบว่าท่านเจอควายด้วยหรือไม่ โจรโขมยควายจากไปไม่เห็นหน้า ทิ้งไว้เพียงขลุ่ยฝากตอนจากลา เอาไว้ดูต่างหน้าว่าลอยนวล ก้าวแรกฯ... หัวข้อ: Re: ๐๐๐ อัสดง ๐๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: ก้าวแรกฯ... ที่ 17 สิงหาคม 2012, 09:43:AM ผี แกล้งหลอกชั่วร้าย แก่คน ตาก คือจังหวัดใกล้ ด่านใต้ ผ้า คือสิ่งของไว้ นุ่งห่ม ตนนา อ้อม กอดของแม่ไซร้ อุ่นหยิ้ง สิ่งใด ย้อม....ฟากตากห่มฟ้า............เหลืองแดง ฟ้า.....เรื่อเมื่อสิ้นแรง.............ต่อต้าน เรื่อ....ลับสลับแสง...............สลับฟาก เหลือง.ขับจับกิ่งก้าน..............โบกต้อนรับแสง สุริยันหมดฤทธิ์ อัสดง แสงแดดร้อนปลดปลง มลายสิ้น พระพายโบกโลกคง เย็นชุ่ม ฉ่ำนา วิหกผินกู่ร้อง จักต้อง กลับรัง ดวงดาราพร่ากระพริบ ริบหรี่ แสงพระจันทร์สุกทวี มากล้น จันทร์เจ้าจะรอพี่ สุริยัน มาเยือน พี่จักมาหาไซร้ เมื่อใกล้ รุ่งเอย ๐ สบเงาเราสะท้อน..................ดวงตา เงาซึ่งครั้งหนึ่งพา....................ผ่านเฝ้า- แลโลกแห่งมายา.....................บุญซ่อน ปาบนอ นิมิตภาพสาปกลิ่นเคล้า..............ยิ่งเย้าใจกาย ๐ อาทิตย์สาดส่องฟ้า...............เปลี่ยนแปลง กายกลับขับอ่อนแรง................อยู่ได้ หลับไหลผ่านเพียงแสง............สาดไล่ ความวุ่นวายกรายใกล้..............เร่งให้ยลยิน ๐ อัสดงลงลับฟ้า....................นิ่งงาม ใจส่งลงไปตาม......................ตกใต้ วันวารผ่านผันความ-................วนวก เวียนนา อัสดงคงผ่อนให้......................ส่งพ้นวนเวียน ก้าวแรกฯ... |