ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

ไม่ขัดข้องนะ แต่กรุณาเขียน แม่ ความรักซึ้ง

ขอสัก ๔ บรรทัด หรือ  ๘ วรรคนะ

ขอบคุณค่ะ  emo_126 emo_79

ใครกันหนอยามหิวคอยหุงหา
ใครกันหนอคอยป้อนยายามเจ็บไข้
ใครกันหนอไม่เห็นหน้าคอยห่วงใย
ใช่อื่นไกลแน่แท้แม่ข้าเอง

ฮุวะฮะฮะฮ่า กล้าเอาไปส่งครูรึเปล่า แต่สนับสนุนให้แต่งเองนะ แต่งไม่เพราะครูเขาคงไม่ตีหรอกมั๊ง แค่นึกคำสัมผัสสระแล้วก็ใส่ ๆ ไป
 emo_94

ขอบคุณค่ะ  emo_126

ที่พี่ Chinra แต่งให้นั้น เป็นเพียงตัวอย่าง แห่งการสัมผัสของการแต่งกลอน
หนูจะต้องไปหัดแต่งเอาเองอีกนะ เอาของพี่เค้าเป็นตัวอย่าง
เพราะเรื่องของแม่นั้นมีมากมาย ให้หนูเขียนๆๆๆออกไปว่ามีอะไรบ้าง?
แล้วก็เอามาแต่งๆๆๆๆ ตามตัวอย่างที่พี่เค้าให้ไว้เป็นแนวทาง
แล้วหนูจะเขียนกลอนเป็น ถ้าไม่แน่ใจก็เอามาวางให้พี่ๆดูให้ พวกท่านใจดีกันทั้งนั้น
แต่หนูต้องหัดเดินเอง ถ้าจะให้พี่ๆคอยประคับประคองตั้งแต่ตั้งไข่ละก็
ชาตินี้ทั้งชาติ หนูจะเดินได้ แต่ไม่แข็งแรง จำไว้นะ

ลุงไพร พนาวัลย์

ผมนะอาจจู้จี้ ขี้บ่น ชอบเรียกร้องให้น้องๆ ทำโน่นทำนี้ก่อน จึงจะยอมแต่งให้
ไม่ใช่ใจไม้ไส้ระกำนะครับ   จริงๆ อยากให้ขยัน พึ่งตนเอง แต่งไม่เป็นก็อยากให้ชอบค้นคว้า
เพราะใน บ้านกลอนฯ มีแต่งไว้มาก บางอันแค่ไปเปลี่ยนนิดๆ หน่อยๆ ก็ใช้ได้
ขอยกตัวอย่างนะครับ

.......................แม่

....เธอเป็น..........แม่รัก..........แห่งลูก
พันผูก...............โอบเอื้อ.......เกื้อหนุน
ตั้งจิต................จักสรรค์.......สร้างบุญ
แทนพระคุณ........แด่ท่าน........สราญรมย์

....เธอเป็น..........แม่รัก..........แห่งธรรม
ส่องนำ...............ชีพลูก.........สวยสม
บ่หวั่น................สุขทุกข์........ติชม
สรรค์"สังคม".......เปี่ยมรัก........นิรันดร์

นี่เป็นกลอนหก ที่ผมส่งประกวด "รำลึกคุณมารดา"

ปรับเป็นกลอนแปด

....เธอสิเป็น........แม่รัก..........แห่งตัวลูก
ใจพันผูก............โอบเอื้อ.......รักเกื้อหนุน
จึ่งตั้งจิต.............จักสรรค์.......สร้างผลบุญ
แทนพระคุณ........แด่ท่าน........สราญรมย์
....เธอสิเป็น.........แม่รัก..........แห่งดวงธรรม
สาดส่องนำ..........ชีพลูก.........ให้สวยสม
บ่หวาดหวั่น..........สุขทุกข์........คำติชม
สรรค์"สังคม".......เปี่ยมรัก........นิจนิรันดร์

เห็นไหมครับ เติมนิดๆ หน่อยๆ ก็ได้แล้ว

หวังว่า น้องๆ ที่อ่านพบข้อเขียนนี้ ลองพยายามดูนะครับ

"ชีวิตลิขิตเอง" ครับ

อ๋อ อย่าลืมเป็นอันขาด !!!

ถ้าเราเอาของใครไปดัดแปลง เขียนบอกให้เกียรติผู้แต่งเขาด้วยนะ จึงจะเป็นผู้เรียกได้ว่าเป็น ผู้เจริญ

อ้าวแล้วถ้าครูว่า ทำไมไม่แต่งเอง ก็รับไปตรงๆ ว่า  ขอค่อยๆ ฝึกหัดค่ะ/ครับ

กลอนหก

......ชีพนี้       มีใน       โลกหล้า
คงค่า            คู่ควร     จึ่งสม
ยังประโยชน์   เพื่อผอง   ทุกข์ตรม
คมธรรม         ค้ำรุก      ร้ายมลาย

กลอนแปด

......ชีวิตนี้      มีใน       โลกแหล่งหล้า
คงคุณค่า        คู่ควร      จึ่งสวยสม
ยังประโยชน์    เพื่อผอง   ผู้ทุกข์ตรม
คมเที่ยงธรรม   ค้ำรุก      ราญรอนเลว


ผมชักชอบความคิดที่ว่า

การลองพยายามทำให้ดูว่า จะดัดแปลง งานเก่า ได้อย่างไร

น่าจะช่วยให้น้องนักเรียนได้เกิดมานะ ได้ค่อยๆ ฝึกหัดฝีมือไป