|
หัวข้อ: ตัวฉัน : นัยน์ตา : มองหาสิ่งใด เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 11 สิงหาคม 2012, 08:38:PM ตัวฉัน : นัยน์ตา : มองหาสิ่งใด (http://ez.eduzones.com/test/images/glasses.jpg) ลมระบัดพัดกรายสายยูหมุน แสงแดดอุ่นกรุ่นไม้ที่ในสวน ม่านไหวพลิ้วปลิวไหว – นัยน์ตานวล มองทบทวนครวญนิ่งถึงสิ่งใด ณ ราวฟ้าว่าคน คนนั้นอยู่ ในหนึ่งผู้ดูดายสุดสายไหน คนรักเราเขาอื่นกับหมื่นใคร เขาคนใดใช่กันฉันทวนตรอง ยิ้มให้เงาเว้าตกกระจกย้อน ร่างสะท้อนอ่อนแอแลหม่นหมอง เร้นน้ำตาลารดหยดรินรอง ด้วยมือสองต้องจรเก็บซ่อนงำ ทุกสิ่งต่างทางทิศนิมิตด้วย เริ่มระทวยหน่วยตาค้นหาซ้ำ ทุกอย่างจืดมืดมิดสนิทดำ การกระทำกำหนดบทบาทเอง ท่วงทำนองก้องถี่ของชีวิต มีเบี้ยวบิดตะขิดตะขวงล้วนมิเผง มีโศกเศร้าเหงาทุกข์ – สุขบรรเลง เหมือนกับเพลงเปล่งเสียงเจรียงดัง นัยน์ตาฉันมันล้าเกินหาแล้ว ลมหายใจไหวแผ่วแว่วหมดหวัง เริ่มคิดถามตามสิ่งที่ชิงชัง ฉายภาพหนังฝังอกวิตกทรวง ในหนึ่งคืนฝืนทนร้าวรนนัก หลับตาพักสักวันมันหนักหน่วง ความจริงนี้มีเห็นเช่นทั้งปวง ทั้งความลวงบ่วงเหตุในเขตฝัน หยุดค้นหาล่าสิ่งหยุดนิ่งเสีย ความอ่อนเพลียเปลี้ยแรงเกินแข่งขัน เลิกขอพรวอนบำบวงถึงดวงจันทร์ สิ่งเหล่านั้นฉันไม่ได้ต้องการ ฉันหยุดคิดพิศกลับจากนับเริ่ม หยุดประเดิมเสริมแต่งในแหล่งสาน รู้แล้วว่าหาอะไรในวันวาน หัวใจขานพานบอกหาตัวตน... ฉันคิดฉันคือฉันฉันคือฉัน ฉันใครกันฉันก็ฉันปันหาผล สำหรับฉันฉันคือฉัน ณ บัดดล ฉันคือฉันไม่หม่นใช่! ฉันเอง หัวข้อ: Re: ตัวฉัน : นัยน์ตา : มองหาสิ่งใด เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 12 สิงหาคม 2012, 05:37:AM emo_95 อย่าสับสนวนเวียน..เรียนรู้โลก อุปโลกดีงามด้วยความเคร่ง ที่ตั้งอยู่-ดับลงคงบรรเลง มิต้องเกรงส่วนใดที่ไกลเกิน อุปมา-อุปมัยได้หลายแง่ ขอเพียงแค่มุมต่างอย่าห่างเหิน มีหนทางหลากหลายมุ่งหมายเดิน ต่างเผชิญด้วยปัญญานัยน์ตาธรรม emo_94 |