|
หัวข้อ: พอ เริ่มหัวข้อโดย: อนุวาต ที่ 05 สิงหาคม 2012, 10:31:AM ..........................สันเอยสันโดษ
ธรรมของชาวโลก......เเปลว่าพอดี พ่อกินพอใช้............พอเหมาะพอดี เอาพอเเค่มี.............เพียงใช้เท่านั้น ..........................จึงขอบอกไว้ ลองเอาไว้ใช้............อยู่ทุกๆวัน ผลดีออกมา..............จะได้สุขสรรค์ มีสุขทั่วกัน................ทั้งท่านเเละเธอ ............................ชาตินี้มีผล เป็นปัจจัยดล..............ให้สุขเลิศเลอ มีกินมีใช้...................มีเหลือไม่เบื่อ ตายเเล้วต้องเชื่อ...........ได้ไปสรรค์ ..............................คําว่าพอดี คือสันโดษนี้................มีคุณอนนันต์ ใครทําย่อมได้..............ดังที่ว่านั้น จะดีสุขสันต์...............ทุกวันทุกคืน emo_126 หัวข้อ: Re: พอ เริ่มหัวข้อโดย: อนุวาต ที่ 07 สิงหาคม 2012, 06:22:PM รู้จักพอก่อสุขทุกเวลา
มิฝันหาไขว่ขว้าสิ่งทั้งผอง พอคํานี้มีดีตามครรลอง คนทั้งผองทําไว้คงจะดี พอในรักยากนักที่จักพอ เพราะรักหนอทําใจให้ทุกขี เพราะชื่อว่าใจคนเปลี่ยนทุกที่ พอรักนี้ยากนักที่จักพอ เขากล่าวว่าคนเราพบกันนั้น สามเดือนนั้นไหวหวั่นพรํ่าเพ้อขอ ตามความใคร่ชอบใจนวลละออ มองบนฟ้านี่หนอคือหน้าเธอ เกินจากนั้นท่านว่าเป็นความรัก ดังหลายคนที่รู้จักกันเสมอ หวานชื่นมื่นทั่วกันฉันเเละเธอ เเต่อย่าเผลอยังรักอีกเเน่นอน อย่างที่ว่าหัวใจนั้นไม่เที่ยง มันจึงเสี่ยงทําให้ใจนั้นหลอน จึงมีร้างหักอกเเละจากจร ล้วนเกิดจากไม่อาทรเอื้อต่อกัน เหตุดังนั้นรักกันต้องห่วงหา ช่วยเหลือเกื่้อกูลมาให้สุขสรรค์ เเม้นรักห่างจืดจางห่างเหินกัน กลับตั้งมั่นอยู่ได้ด้วยอาทร คงพอรักพอใจชายหญิงเดียว เเม้เเลเหลียวเจอใครให้ใจหลอน คงอาทรรักมั่นอย่างถาวร พอรักกลอนครานี้จบทีเอย |