|
หัวข้อ: นกน้อย เริ่มหัวข้อโดย: สล่าผิน ที่ 04 สิงหาคม 2012, 01:00:PM (http://a5.sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/479782_312724665490978_1178392430_n.jpg) เห็นเจ้านกผกผินบินรอบบ้าน น่าสำราญใจนักมองปักษา หลากสีสันปั้นแต่งแห่งกายา ช่างงามตามากเหลือเมื่อนั่งมอง เจ้านกไพรไยมาจากป่าเขา กลัวไหมเจ้านกน้อยคนคอยจ้อง ระวังภัยไว้บ้างห่างคนจอง กลัวเขาปองเจ้าไปใส่ยังกรง หากอยู่ไพรได้เพลินดำเนินชีวิต ป่าไร้พิษคิดไว้อย่าใหลหลง บ้านผู้คนบนหล้าอย่าดำรง อาจถูกส่งกรงน้อยพลอยอับจน ประดับไพรไว้ดีกว่าที่บ้าน เจ้าอย่าพาลหลงเมืองจะเคืองหม่น เพราะหลากหลายพิษภัยได้จากคน อยู่ไพรสณฑ์ดีกว่ามาเมืองกรุง สล่าผิน หัวข้อ: Re: นกน้อย เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 04 สิงหาคม 2012, 01:48:PM มีด้วยหรือที่ใดไร้ภัยจ้อง ผู้ล่าท่องพงไพรหมายชีพมุ่ง ต้องระวังรักษาตัวทั่วเขตคุ้ง เผลอเลือดพุ่งเล็บเขี้ยวตบเคี้ยวกิน เมืองก็มีมนุษย์หมายยุดยื้อ เพียงยึดถือไว้ขายได้ทรัพย์สิน เป้าประลองความแม่นยำทำอาจิณ มีปีกบินใช่ว่าพาพ้นภัย ที่ใดเล่าจะให้ไปยึดเกาะ ที่ไหนเหมาะไหว้วานช่วยขานไข หรือขอพักหน้าบ้านรำคาญใจ เพียงอยากไล่เท่านั้น...ปั้นเมตตา emo_13 หัวข้อ: Re: นกน้อย เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 04 สิงหาคม 2012, 03:50:PM emo_89 นกน้อยงามยามอยู่คู่ไพรสัณฑ์ ไร้ขีดคั่นบั่นทอนจรพฤกษา จะแห่งหนตำบลใดในมรรคา จากพื้นหล้าฟ้าอำไพตามใจปอง ถึงกรงทองยากรองรับความคับจิต มีแต่พิษฤทธิ์เฉาความเศร้าหมอง เหมือนโซ่ตรวนชวนช้ำดั่งจำจอง ฟ้าสีทองผ่องอำไพมิใช่กรง... " บูรพ์ " emo_126 หัวข้อ: Re: นกน้อย เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 04 สิงหาคม 2012, 09:03:PM emo_89 นกน้อยงามยามอยู่คู่ไพรสัณฑ์ ไร้ขีดคั่นบั่นทอนจรพฤกษา จะแห่งหนตำบลใดในมรรคา จากพื้นหล้าฟ้าอำไพตามใจปอง ถึงกรงทองยากรองรับความคับจิต มีแต่พิษฤทธิ์เฉาความเศร้าหมอง เหมือนโซ่ตรวนชวนช้ำดั่งจำจอง ฟ้าสีทองผ่องอำไพมิใช่กรง... " บูรพ์ " emo_126 จับต้นโพธิ์ โผมา หากอไผ่ ท่องทั่วไพร ภิรมย์ สมประสงค์ ตามวิสัย ชาติเช่น กางเขนดง มิพะวง ค่ำพัก เช้าจักจร ล่วงเวลา ป่าราน เหลือดานแห้ง นกไร้แหล่ง หากิน สิ้นตัวหนอน หลังคาบ้าน ร้านอาศัย จับในคอน แดนดินดอน ถูกถาง สร้างโรงงาน รพีกาญจน์ 59 |