พิมพ์หน้านี้ - รำพัน

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: รอยไถแปร ที่ 18 กรกฎาคม 2012, 11:52:PM



หัวข้อ: รำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: รอยไถแปร ที่ 18 กรกฎาคม 2012, 11:52:PM
โอ้จันทราลอยเด่นกลางนภา              ดวงดาราส่องแสงสื่อความหมาย
แต่ใจนี้เจ็บปวดเจ็บเจียนตาย              เพราะเดียวดายอยู่ใต้แสงจันทรา
 ฝนพรำมาดั่งเสนาะหัวเราะเย้ย            ลมเอื้อนเอ่ยหยอกเหย้าด้วยวาจา
โดดเดียวเพียงใดย่อมรุ้ถึงตัวข้า            ดวงชีวามอดดับ ใต้แสงจันทร์








http://www.youtube.com/watch?v=QUXVfilvpFc




หัวข้อ: Re: รำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 19 กรกฎาคม 2012, 07:11:AM
(http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTD38JtFpHn9vCUH-cakbybfgNwpwJ1_kmm9QDUV-O7kztWGKO2ir48bDeG)

รัตติกาล ดำเทา คล้ายเศร้าหมอง
ศศิส่อง มาเยือน เป็นเพื่อนขวัญ
จะคอยเรียง เคียงข้าง ทางนิรันดร์
ฉาบแสงพลัน ทาทาบ อาบภิรมย์

ยามทุกข์เหงา เศร้าหมอง ขอมองหา
ดวงจันทรา มาถาม ถึงความขม
เหตุไฉน ไยเล่า จึงเศร้าตรม
จันทร์พร่างพรม ห่มเคล้า ให้เหงาคลาย

"ดิน"

(http://1.3qdc.com/sakid/2007/10/05/love_20.gif)


หัวข้อ: Re: รำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 19 กรกฎาคม 2012, 07:38:AM




 emo_111


แม้นเพ็ญแขแลงามอร่ามฟ้า
แผ่นวลตาพาพิลาสสวาทหมาย
แต่ยามนี้พี่อนาถสวาทวาย
คู่เคียงกายหายห่างรักร้างรา

ถึงเดือนงามยามยลแต่คนหมอง
ด้วยใจร้องเรียกนวลคร่ำครวญหา
จันทร์สว่างต่างฤดีของพี่ยา
มืดหนักหนาอุราว้างร้างเงาใจ...




 emo_126

"  บูรพ์ "


หัวข้อ: Re: รำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: saknun ที่ 19 กรกฎาคม 2012, 01:25:PM
       
                     ความรักเอ๋ย ความรัก
                 ใครรู้จัก รักแท้ จงเฉลย
            มีใครบ้าง มีรัก เหมือนไม่เคย
      โปรดเฉลย ความใน ให้ฟังที
         มีหลายคน บ่นเบื่อ ความรักเล่น
         ทำให้เห็น รักลวง ควงแล้วหนี
             ทำให้เจ็บ ข้างใน ใจเต้นถี่
             รักลวงลวง ควงหนี ดีอย่างไร


หัวข้อ: Re: รำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: รอยไถแปร ที่ 19 กรกฎาคม 2012, 02:01:PM
   ดั่งตะวันลาลับจางจากหาย                       มิวางวายทิ้งใจเฝ้ารำพัน
ชวนนึกถึงความหลังจากไปนั้น                        ดั่งความฝันมืดมิดไร้เอ็นดู
     จันทร์เจ้าขาข้าอยากถามตามสงสัย                เพราะเหตุใดตัวข้าจึงสิ้นไร้คู่
ยิ่งมองจันทร์ยิ่งหม่นหมองแลอดสู                     จันทราคู่ดวงดาว ข้าคู่ใคร


หัวข้อ: Re: รำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: ลมหนาว ที่ 19 กรกฎาคม 2012, 03:02:PM
โอ้จันทร์เพ็ญเด่นงามอร่ามฟ้า
 ดวงดาราระยิบกระพริบใส
          รัตติกาลนานเนาแสนเหงาใจ
       มองฟ้าไกลเคว้งคว้างอ้างว้างเกิน

           สุดปวดร้าวหนาวเหน็บแสบเจ็บนัก
                      โอ้ความรักเลือนรางยามห่างเหิน
มองดาวเดือนเคลื่อนคล้อยเหงาหงอยเดิน
                        ใจยับเยินโดดเดี่ยวเปลี่ยวเอกา


emo_111


หัวข้อ: Re: รำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: รอยไถแปร ที่ 19 กรกฎาคม 2012, 07:30:PM
ร่ำสุราใต้แสงจันทร์จนเมามาย               
ใจวอดวายกับคนรักถวิลหา
อยู่แห่งไหนอยู่ที่ใดหนอกานดา       
เฝ้าห่วงหาอาวรณ์คิดถึงนาง


พอรุ่งสางพลางตื่นจากเมรัย         
ดวงหทัยหมองมนแลเลือนลาง
อยากจะหนีความเดียวดายสุดอ้างวาง
ตกหลุดพรางความเศร้าเข้าเต็มใจ

               


หัวข้อ: Re: รำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: กริชอักษร ที่ 22 กรกฎาคม 2012, 06:53:PM
ทุกครั้งที่เธอเข้ามาใกล้
ฉันคอยบอกใจให้ถอยหนี
เพราะจะมีเงาข้างๆเธอทุกที
ทำให้ฉันรู้ดีว่าไม่ควร

แต่พอเธอจากไปไกลครึ่งฟ้า
ความห่วงหานำพาเป็นฉนวน
ส่งให้รู้ว่าใจภักดิ์ไม่เรรวน
แม้ไม่ควรคู่กันแต่นิรันดร์มั่นรักเธอ