|
หัวข้อ: ปิดฉาก เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 10 กรกฎาคม 2012, 02:27:PM หากละครชีวิตต้องปิดฉาก ฉันยังอยากไปถึงซึ่งสิ่งฝัน เกียรติยศเงินทองของรางวัล คือสิ่งอันภูมิใจในชีวิต เมื่อละครชีวิตใกล้ปิดฉาก ความทุกข์ยากคุกคามยังตามติด ความสุขเพียงชั่วครู่ดูน้อยนิด ฟ้าลิขิตให้มนุษย์ไม่ยุติธรรม แล้วละครชีวิตก็ปิดฉาก ทิ้งแต่ความพลัดพรากยากกลืนกล้ำ ในความตายสนิทมืดมิดดำ เหลือแต่คำอาลัยให้จดจาร.. emo_126 หัวข้อ: Re: ปิดฉาก เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 10 กรกฎาคม 2012, 05:38:PM ๑ ...หลายความฝันยังแปลกหน้าเวลาพบ บ้างสงบไร้แรงจะประสาน บ้างขบขัน,ซึมเศร้าเข้าระราน บ้างเผาผลาญแทบแดดิ้นสิ้นชีวา ...ความคุ้นเคยเลยผ่านกาลชีวิต ลงลิขิตเส้นทางอย่างห่วงหา บ่วงความรัก,บ่วงกรรมชักนำพา ร่ายมนตราบ่แคล้วเคลื่อนเลื่อนจากทาง ๒ ...อนึ่ง ฉากชีวิตสิ้นลงตรงสังขาร ปิดตำนานแห่งเราที่เฝ้าถาง ทั้งชื่อเสียงเรียงถ้อยลับลอยจาง คล้ายเลือนลางมิต่างลมพัดโบกโบย ...ประหนึ่ง ที่ติดตัวตามทางอย่างใกล้ชิด เสหมือนมิตรเทียวใคร่ร่ำไห้โหย นั่นคือบุญ,บาปเชื้อเข้าเอื้อโรย กลิ่นกรรมโชยหรือหอมบุญคอยหนุนนำ ๓ ...เมื่อละครปิดฉากขอฝากชื่อ ให้ระบือกว้างไกลทุกเช้าค่ำ เสียงเรียกนามก้องแก้วแนวกระทำ ค่าควรจำกว่าอื่นใดในละคร... ๑๐ กรกฎาคม ๒๕๕๕ หัวข้อ: Re: ปิดฉาก เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 10 กรกฎาคม 2012, 06:31:PM ...มองหามุม กั้นฉาก เพื่ออยากปิด ให้สนิท แล้วหัน มาฝันถึง เธอผู้มี ความหมาย คล้ายตราตรึง เพียงถ้อยคำ รำพึง ก็ซึ้งนาง... ...บ่อยครั้งใจ จับเจ่า เฝ้าห่วงหา อยากปิดฉาก ฉวยพา อุราห่าง จากโลกที่ มีแต่ แค่อำพราง หนีขึ้นไป ยอดปราง สร้างเรื่องรัก... แต่ต้นทาง มิรู้ อยู่ที่ไหน จะปิดฉาก ยังไง ไม่รู้หลัก หนทางนี้ มองไป ยังไกลนัก ฉากต้องพัก ไม่ปิด ยามคิดครวญ... รัตนาวดี emo_79 หัวข้อ: Re: ปิดฉาก เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 10 กรกฎาคม 2012, 09:59:PM (http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQf0_M8dy5oNeIm2z_d3NAXlxu_-HSTOF67A5m0OCRuUTRvPyF6) ถอดหน้ากากฝากโลกทิ้งโศกสุข ความสนุกความเหงาเจ้ามิหวล คนรู้จักรักเกียรติเบียดหรือกวน คนเรรวนคนหลอกขอบอกลา ทั้งคนดีที่ให้ไม่ต้องเอ่ย คนที่เคยรักกันหมั่นเรียกหา คนหัวเราะร้องไห้ไม่นำพา คำสัญญาทรยศให้หมดกัน ขอเถิดมุ่งทุ่งทองของโลกใหม่ คงสดใสงดงามตามความฝัน ขอแค่ที่สิงสถิตนิจนิรันด์ เพียงพอฉันนั่งสงบจบเรื่องราว หัวข้อ: Re: ปิดฉาก เริ่มหัวข้อโดย: ปู่ริน ที่ 10 กรกฎาคม 2012, 11:41:PM ความรักที่เคยรักสุดชีวิต ความนึกคิดที่คิดทำดำเป็นขาว ความมุ่งหวังซึ่งหวังไว้ในหลายคราว ความปวดร้าวแสนปวดร้าวทุกข์ระทม ความเคียดแค้นแค้นในอกเหมือนตกเขา ความโศรกเศร้าเมื่อวานซืนแล้วขื่นขม ความเพ้อฝันฝันสลายเป็นสายลม ความตรอมตรมเกิดขึ้นในดวงใจ เธอปิดฉากความเชื่อหมดเชื่อถือ ด้วยความซื่อเซ่อของฉันเริ่มหวั่นไหว ความรักล่มชะตาขาดพินาศไป ฉากสุดท้ายไม่เคยคิด ..ฉันปิดลง ริน ดอนบูรพา ๑๐ ก.ค. ๕๕ |