พิมพ์หน้านี้ - ยุงน้อยผจญภัย

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนตลกๆ ฮาเฮ => ข้อความที่เริ่มโดย: อริญชย์ ที่ 05 กรกฎาคม 2012, 05:51:PM



หัวข้อ: ยุงน้อยผจญภัย
เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 05 กรกฎาคม 2012, 05:51:PM
     ยุงน้อยผจญภัย

ฉันเป็นยุงยุ่งใจเกาะใกล้ยุ้ง
หนีเพื่อนยุงที่ทำให้ฉันไหวหวั่น
เบื่อคำพูดเสียดสียุงตีกัน
มานอนฝันใกล้ยุ้งคลายยุ่งใจ

เกาะกินเลือดตัวบ่าง บ้าง บางครั้ง
แถมเกาะหลังควายทุยไปลุยไร่
ควายนั้นคงจะเห็นฉันเป็นไร
จึงเหมือนไร้รู้สึกไม่นึกคัน

ฉันดูดกินเลือดได้ตั้งหลายครั้ง
ควายก็ยังยินดีไม่มีคั่น
คล้ายอยากบอกสดชื่นทุกคืนวัน
มิคาดคั้นกันให้ช้ำในทรวง

เป็นเรื่องแสนยินดีเมื่อมีเพื่อน
คอยตักเตือนทุกคราไม่ลาล่วง
ทุกคืนวันตามติดหาคิดลวง
ไม่เคยล้วงไม้ซีกตีปีกยุง

ควายชอบเลาะเล็มหญ้าชมฟ้ากว้าง
ฉันเกาะร่างตามไปด้วยหมายมุ่ง
บินวนเวียนเถียงนาหลังคามุง
ไม่ติดมุ้งพ่ายแพ้อย่างแน่นอน!ฯ

                        อริญชย์
                    ๕/๗/๒๕๕๕


 




 emo_107 emo_84 emo_107


หัวข้อ: Re: ยุงน้อยผจญภัย
เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 05 กรกฎาคม 2012, 07:38:PM
คนก็พูดไปได้ไม่อายปาก
เรื่องยากยากยุ่งยุ่งด่ายุงก่อน
ยุงไม่เคยตีกันให้สั่นคลอน
ดันมาค่อนกล่าวหาน่าน้อยใจ

คนนั่นแหละจอมยุ่งยุงขอแฉ
มักชอบแต่วิวาทสาดโคลนใส่
ชอบอิจฉากันเองไม่เกรงใคร
แล้วเห็นไหมคนตีกัน ดันโทษยุง

--ณัชชา--

 emo_82


หัวข้อ: Re: ยุงน้อยผจญภัย
เริ่มหัวข้อโดย: yaguza ที่ 05 กรกฎาคม 2012, 08:35:PM

ว่ากันเอง ได้ไง เกี่ยวไรด้วย
เดี๋ยวจะซวย ซ้ำซาก ไม่อยากยุ่ง
จำต้องหลบ ให้ไกล กลัวไทยมุง
ไปผึ่งพุง ให้สบาย อยู่ชายเล

ไม่มียุง กวนใจ เพราะไกลยุ้ง
หมูหมึกกุ้ง ที่นี่ มีถมเถ
ว่างก็ออก นอกฝั่ง กับตังเก
ก็ฮาเฮ เรื่อยเปื่อย เหนื่อยก็นอน



.....ยากูซ่า......


หัวข้อ: Re: ยุงน้อยผจญภัย
เริ่มหัวข้อโดย: บัณฑิตเมืองสิงห์ ที่ 05 กรกฎาคม 2012, 09:23:PM
ข้าควายแก่หนังย่นเดินบนหญ้า
ชื่นชมทุ่งชมปลาฟังหมาหอน
พอฝนตกเดินต่อก็เปียกปอน
แต่คลายร้อนบนร่างทุกย่างเดิน

เห็นแมลงตัวเล็กมีปากแหลม
สีดำแกมน้ำตาลบินนานเนิ่น
มันมาเกาะหลังข้าใช่ว่าเพลิน
แต่เผอิญหนังข้าย่นบ่นให้ฟัง


พอดีหนังย่น ยุงกัดเลยไม่รู้สึกครับ
ห่างหายไปนาน แต่งไม่ได้  emo_111

บัณฑิตเมืองสิงห์


หัวข้อ: Re: ยุงน้อยผจญภัย
เริ่มหัวข้อโดย: ไร้นวล^^ ที่ 06 กรกฎาคม 2012, 12:00:AM
ฉันช่วงนี้หนีตายทำลายล้าง
มีปลาหางนกยูงทำขึงขัง
ทรายอะเบทเทใส่อย่างจังจัง
ชีวาพังเพราะควันพ่นจนสำลัก

ฉันยุงลายกระหายเลือดเพียงเล็กน้อย
อย่าสำออยปล่อยฉันดูดดูประจักษ์
คงแค่คันเล็กเล็กไม่เจ็บนัก
ค่อยทึกทักปัดไล่ไปทันที

ไข้เลือดออกโทษฉันไม่ได้นะ
ก็เธอน่ะให้ฉันดูดลูกเธอนี่
เด็กเด็กโดนกัดแก้มแถมของฟรี
เพราะฉันมีเชื้อไวรัสแอบจัดไป

ยุงอย่างฉันตัวน้อยลอยจากน้ำ
ตามตุ่มฉ่ำเฉอะเลอะเกรอะบ้านไหน
เพียงเจ็ดวันฉันก็โตเต็มวัย
มิอยู่ไกลหากินใกล้ในบ้านเธอ


(ด้วยความหวังดีว่าช่วงนี้ยุงลายอย่างฉันกำลังออกอาละวาด) emo_85