ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

ตะแบกเพื่อนรัก



ตะแบกไม่แตกใบ
จากล้มไปเมื่อวันก่อน
ลมโค่นโยนลงนอน
ทุกใบหล่นจนเต็มดิน

ตั้งใหม่ไม่ยอมฟื้น
แอบสะอื้นหวังแตกบิ่น
ลมพัดตัดชีวิน
ไร้คำลาแสนอาลัย

เหนื่อยหนักเคยกอดต้น
ลบทุกข์หม่นจนจางใจ
ใบผลิเฝ้าจูบใบ
กระซิบรักมิเว้นวาย

ดอกม่วงก็หล่นแห้ง
ลมกลั่นแกล้งลอบทำร้าย
แมวปีนสุขสบาย
ก็ไร้สวนสนุกแมว

ตะแบกเจ้าเพื่อนรัก
พอสุขพักทุกข์ชักแถว
เศร้าล้อมมิรู้แล้ว
มิทันรับใจยับเยิน


(http://www.qzub.com/bar_069.gif) (http://www.qzub.com)

......เชื่อว่ายังมี..รากอ่อน.....อันซ้อนซับ

...พร้อมจะกลับ..แตกกล้าเฉิด..ระเหิดระหง

...พร้อมเติบโตด้วยแรงขืนยืนทะนง

...สืบดำรงผลิดอกแรก....ตะแบกงาม




......ถ้าเค้าเพิ่งล้มลง..ลองใช้ฮอร์โมนเร่งรากนะคะ...รากอ่อนที่เค้ายังมีชีวิตอยู่อาจ..ฮึด...สู้ชำแรกต้นใหม่ขึ้นมาได้...เคยใช้วิธีนี้กับชมนาดค่ะ...แค่เห็นใบเขียวเล็กๆตรงโคนต้นก็ดีใจเหลือประมาณค่ะ...

๐ ขุททแต่ละหยด       ชัมภีรรสต่างกันไป
ทุมะตะแบกใบ            นิทาฆะจะร่วงพรู

๐ ปโทสจนนิสา         ใครจะมาวทัญญู
ผุสิตจิตพธู               ทยิตเอกเสกสาตนาน

                               ดาว อาชาไนย

รู้สึกสนุกด้วยครับ  ปกติคำบาลีจะใช้กับฉันท์ เพราะต้องการคำลหุ
แต่เมื่อคุณสุนทรวิทย์มาใช้กับกลอน ก็เป็นวิวัฒนาการอีกแบบหนึ่ง
ขอแปลไว้ให้ด้วย เพื่อจะได้อ่านรู้เรื่องครับ

ขุทท      แปลว่า     น้ำผึ้ง
ชัมภีร         "        มะนาว
ทุมะ          "         ต้นไม้
นิทาฆะ       "        ฤดูร้อน
ปโทส        "        พลบค่ำ
นิสา          "         กลางคืน
วทัญญู       "        โอบอ้อมอารี
ผุสิต          "         หยาดน้ำ
ทยิต          "        น่าพอใจ
เอก           "        สูงสุด
สาต           "        สุข

 

           เร่งรัดลัดขั้นตอน    อาจรีบร้อนไม่ประเมิน
ต้นเล็กพุ่มโตเกิน    โดนลมหนักจึงหักลา
           
           รึรากแก้วจะหายหด   กุดเสียหมดตอนได้กล้า
เพาะชำน้อยเวลา    ทั้งรากฝอยก็ร่อยหรอ

           ถ้าลงเม็ดตามลำดับ   เลื่อนขยับมาป็นกอ
ใจเย็นเฝ้าคอยรอ    จะงามสมมิล้มแหลก

           บุญม่วนจงอ้วนหลาย   อดตะกายต้นตะแบก
ปลูกใหม่เดี๋ยวก็แตก   ฝนยังหนักอยู่พักนี้

                            เนิน จำราย