พิมพ์หน้านี้ - ช่วยแต่งอินทรวิเชียรฉันท์ เกี่ยวกับพ่อแม่หน่อยค่ะ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

จิปาถะ => ขอให้เพื่อนช่วยแต่งกลอนให้ => ข้อความที่เริ่มโดย: tarnbom ที่ 21 มิถุนายน 2012, 06:31:PM



หัวข้อ: ช่วยแต่งอินทรวิเชียรฉันท์ เกี่ยวกับพ่อแม่หน่อยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: tarnbom ที่ 21 มิถุนายน 2012, 06:31:PM
ช่วยแต่งอินทรวิเชียรฉันท์ เกี่ยวกับบุญคุณของพ่อแม่ หรือ ครูอาจารย์ก็ได้ค่ะ 2 บท
ไม่ต้องแต่งถึงกับสวยงามมากมายก็ำได้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ emo_126


หัวข้อ: Re: ช่วยแต่งอินทรวิเชียร ฉันท์ เกี่ยวกับพ่อแม่หน่อยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ไร้นวล^^ ที่ 21 มิถุนายน 2012, 10:30:PM
ขอแต่งหน้าที่ของลูกศิษย์แทนแล้วกันนะจ๊ะน้อง

ศิษย์ศรีพิลาสองค์    ฐิติคงจะแจ่มจันทร์
มีมานะฝ่าฟัน        ยุรยาตระยืนเอง

ยังเยาว์ขยันเรียน   มิละเพียรก็คงเก่ง
เพียงฉันทะบรรเลง   ก็มิยากนะลองดู

อย่ามัวละล่องเว็บ   ทิฐิเหน็บนิเสธครู
นักเรียนมิเรียนรู้    จะเจริญก็เกินไป

น้องแต่งประเดิมมา     อุตะสาหะแก้ไข
พินิจะจากใจ          และริเริ่มแตะเติมฉันท์

แผนผังฉบับนำ       ประจุคำขดานพลัน
แล้วพี่พิสุทธิ์สัน-     ตติให้พิไลงาม

หากน้องมิเข้าใจ     มิไสวกระจ่างความ
งั้นคงอนงค์ตาม     ภณะถามกวีเทอญ
emo_95 emo_73 emo_109 emo_93


หัวข้อ: Re: ช่วยแต่งอินทรวิเชียรฉันท์ เกี่ยวกับพ่อแม่หน่อยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: กามนิต ที่ 22 มิถุนายน 2012, 06:24:AM

        ช่วยแต่งวิเชียรฉันท์         เหมาะเหมาะมั่นแสดงคุณ
พ่อแม่เถอะการุณย์                  มิฉะนั้นจะถูกโบย

        หนูมือหน่ะหงิกงอ           ก็เพราะขอและมัวโอย
ครูหนูก็โหยโหย                      ดุดุยังกะยักษ์มาร

        พ่อแม่สิแก่หง่อม            เพราะถนอมกุมารผลาญ
เลี้ยงดู บ่ รำคาญ                   ผิวะลูกจะโง่งม

        เรื่องราวมิยาวหยด          ทวิบทก็พอชม
ช่วยหน่อยนะหอยขม              จะจุ๊จู๊บกะหน้าจอ
 emo_85


หัวข้อ: Re: ช่วยแต่งอินทรวิเชียรฉันท์ เกี่ยวกับพ่อแม่หน่อยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: tarnbom ที่ 24 มิถุนายน 2012, 03:10:PM
ขอบคุณค่ะที่สั่งสอน แต่มีความจำเป็นที่มาขอความช่วยเหลือ ไม่งั้นไม่มาตั้งกระทู้หรอกค่ะ


หัวข้อ: Re: ช่วยแต่งอินทรวิเชียรฉันท์ เกี่ยวกับพ่อแม่หน่อยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ไร้นวล^^ ที่ 24 มิถุนายน 2012, 04:24:PM
เย็นเย็นฤทัยไว้      ละหทัยคุขุ่นเคือง
พี่พี่เสนอเรื่อง       ดรุณีริเริ่มมา

หาใช่มิช่วยเหลือ     และติเพื่อผลิภาษา
หวังให้ยุพินกา-      รุญะย่างสะพรั่งฉันท์

เข้าใจน่ะจำเป็น      ก็มิเห็นมโหพลัน
น้องนางเถอะสร้างสรรค์   และก็พี่จะชี้ทาง

หากยังริเริ่มยาก     จะวิภาคะช่วยพลาง
ที่เหลือจะจับวาง    จะเหาะเหินก็เชิญเทอญ

อาจารยะยรรยง     อนุวงศะสรรเสริญ
ศิลป์ศาสตระจำเริญ   เพราะพระครูประทานธัญ

น้องต่อนะหนึ่งบท    และก็อดนะหุนหัน
พี่พี่จะรอวัน      ดรุณีฉวีศิลป์   
emo_116 emo_54