|
หัวข้อ: บทกลอนของเศรษฐี เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 21 มิถุนายน 2012, 10:46:AM บทกลอนของเศรษฐี
เกิดมาเป็นเศรษฐีมั่งมีทรัพย์ ทุกวันนับเงินตราเป็นว่าเล่น ไร่องุ่นขายเหมาผลเช้า-เย็น คนคงเห็นเรานี้เศรษฐีจริง อยู่ขอนแก่นมีไว้อยู่หลายหลัง ปากพนังก็มีของดียิ่ง สุดเหนียวแน่นใช้ขังกระทั่งลิง สุ่มคือสิ่งซื้อไว้เลี้ยงไก่ชน เลี้ยงพิตบูลเอาไว้เพื่อขายลูก โซ่ล่ามผูกเอาไว้เผื่อใครสน ไม่รู้จักเลยหนาคำว่า “จน” ด้วยเป็นคนพร้อมมูลตระกูลดี กินต้มยำปิรันย่าเป็นอาหาร อีกเปิดร้านขายปลาทูทำฉูฉี่ ขายฮาร์ทบีทลดแหลกและแจกฟรี คิดเช่นนี้ทุกวันมุ่งมั่นไป หมอยิ้มยื่นยาให้เราไม่รับ เรามีทรัพย์สินจริงแสนยิ่งใหญ่ เพราะมีความสุขกายสบายใจ เรื่องอะไรจะกินยาคลายบ้าฮึ!ฯ อริญชย์ ๒๑/๖/๒๕๕๕ emo_107 emo_60 emo_107 หัวข้อ: Re: บทกลอนของเศรษฐี เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 21 มิถุนายน 2012, 04:58:PM ก็คนมันจะรวยช่วยไม่ได้ คนตามไล่รุมล้อมหอมยันอึ พวกคนจนยากแค้นแสนคร่ำครึ คนรวยรึเขาเห็นเช่นเทวา แค่อาหารการกินยินแล้วทึ่ง บุญไม่ถึงอดกินปิรันย่า มีบ้านใหญ่เหลือที่ศรีธัญญา นึกอยากมีวาสนา...บ้าก็ยอม --ณัชชา-- emo_85 หัวข้อ: Re: บทกลอนของเศรษฐี เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 21 มิถุนายน 2012, 06:21:PM คุยว่ารวย ที่แท้ รวยแค่ไหน ยืมเงินไม่ เคยจ่าย หลบหายต๋อม ทวงมากเข้า เธอก็ ขอประนอม ตอบอ้อมค้อม ทุกที นี่หรือรวย เซ็นมันดะ ทุกอย่าง ที่ขวางหน้า ติดแม่ค้า ขายผัก ไม่ยักขวย ชวนฉันไป เลี้ยงเหล้า กินเต้าฮวย แล้วบอกช่วย จ่ายหน่อย แค่ร้อยเดียว emo_26 emo_32 emo_45 หัวข้อ: Re: บทกลอนของเศรษฐี เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 21 มิถุนายน 2012, 07:18:PM อยู่บ้านนาป่าเขาตอกเหล้าขาว เมินหน้าหนีข้าวจ้าวแซบข้าวเหนียว หาจิ๊โป่มจิ๊หรีดจนซีดเซียว คำว่า"รวย"ไม่เคยเกี่ยวไม่เคยมี ยามใครว่าใครจนทนนั่งคิด จนแล้วผิดตรงไหนกันหนอนี่่ ขอตังค์ร้อยแหมถ้ารวยขอช่วยที ไม่เห็นมีใครรวยจะช่วยเรา อันว่า"รวย"นั้นมีสามประการ หนึ่งรวยปัญญาชำนาญบ่ขลาดเขลา สองรวยทรัพย์มั่งคั่งสั่งสมเอา สามช่ือเสียงของตัวเราก็เรียกรวย ทั้งสามอย่างนี้หรือคือกำเนิด ไปก่อเกิดอำนาจองอาจสวย อำนาจที่ใครๆก็งงงวย รวย รวย รวย เข้าไว้เถิดนะคุณ ปล: อำนาจหมายถึง ความสามารถที่จะกระทำ หุหุ emo_12 emo_26 emo_54 emo_09 หัวข้อ: Re: บทกลอนของเศรษฐี เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 21 มิถุนายน 2012, 07:26:PM หนูโดนปาดแล้วจ้า... emo_33 ...เป็นเศรษฐี เร่ร่อน ตะลอนเรื่อง จะยอมแค่ สิ้นเปลือง ในเรื่องเสียว ยังไม่อิ่ม ยิ้มบอก หลอกลูกเดียว ชำนาญนัก เรื่องเบี้ยว ขี้เหนียวจัง... รัตนาวดี emo_95 หัวข้อ: Re: บทกลอนของเศรษฐี เริ่มหัวข้อโดย: ปู่ริน ที่ 21 มิถุนายน 2012, 11:39:PM แสนเบื่อจริงยิ่งรวยไม่รู้จบ เมื่อเกิดมายังไม่พบความผิดหวัง ทรัพย์สมบัติมากมายหลายพันลัง ขุดหลุมฝังใส่ลังทองห้องใต้ดิน มหาเศรษฐีมีสวนยางห้าพันไร่ สร้างสวนปาล์มเอาไว้ใกล้หัวหิน มีรีสอร์ทหลายหลังทั่วแผ่นดิน มีไร่นาทรัพย์สินมิใช่น้อย บ้านหลังใหญ่ปลูกไว้ริมชายหาด มีตลาดขายค้าปูปลาหอย มีบ้านเช่าหลายร้อยห้องสร้างสุดซอย เริ่มหงอยเหงาเอาสมบัติไว้กับใคร กลัวลูกหลานพาลแย่งชิงทรัพย์สมบัติ เอามรดกจะถวายวัดเสียดีไหม ยืนคิดมากกุมขมับกลุ้มจับใจ อีกเมื่อไร...ถึงคิวเรา...เรียกเอายา...ฮฺิฮิ. ริน ดอนบูรพา ๒๑ มิ.ย. ๕๕ emo_82 หัวข้อ: Re: บทกลอนของเศรษฐี เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 22 มิถุนายน 2012, 12:18:AM เบื่อเหมือนกันฉันเบื่อเหลือจะกล่าว เรือยอร์ชยาวเกือบไมล์เหมือนไร้ค่า จอดทิ้งแถวแคริเบี้ยนเอียนลูกตา ใช้ตากปลาตากกุ้งจนรุงรัง เครื่องบินมีสี่ห้าลำจำไม่ไหว ซื้อเอาไว้ทำสวนสัตว์ผลัดกันขัง ทั้งเสือสิงห์ลิงแพนด้ามานุงนัง อาหารสั่งจากนอกบอกตามตรง คฤหาสน์ที่อยู่หรูเหลือหลาย ห้องมากมายพันกว่าพาเอาหลง คนรับใช้ห้าหกร้อยพลอยเอางง ได้แต่ปลงนับไม่ถ้วนล้วนเงินทอง รวยจนเบื่อเหลือทนขอจนแล้ว นั่งสองแถวกินหมูปิ้งทิ้งข้าวของ กดน้ำก็อกใส่ขวดเก่าเอามารอง วันนี้ต้องไปหาหมอขอยากิน หัวข้อ: Re: บทกลอนของเศรษฐี เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 22 มิถุนายน 2012, 12:46:AM emo_13 emo_89 emo_107 emo_116 emo_60 เป็นชาวไร่ชาวนามาแต่ก่อน พเนจรลุยแหลกเมืองแปลกหน้า ขุดทองอยู่หลายปีสีทองทา กำเงินมาร้อยล้านเบิกบานใจ ส่งลูกเล็กเด็กแดงให้เรียนต่อ แล้วเช่าหอพักหรูเพื่ออยู่ใกล้ ซื้อข้าวของแบรนด์เนมทั้งนอกใน หลุยส์วิตต็องของใหม่ให้ปรนเปรอ ทั้งบ้าน,รถ,โน๊ตบุ๊ค,สนุกสนาน เพียงยิ้มหวานเรียกป๋าทำหน้าเหรอ จะเอาไรบอกมาอย่ามัวเบลอ แค่เสนอรีบสนองตามต้องการ ชุดเจ้าสาวแต่งงานแค่ล้านแปด ทำออดแอดแหวนเพชรลือเจ็ดย่าน จัดโรงแรมหกดาวเหมาทั้งงาน สิบสองล้านจ่ายไปหน้าใหญ่จริง ตกใจตื่นขึ้นมาผวาเยือก หายใจเฮือกเปียกฝนต้องทนนิ่ง หลังคารั่วทั้งหลังนั่งเป็นลิง เพราะแอบปิ๊งดาราที่หน้าจอ รวยจนเละนับไปไม่รู้เลข หลงนางเอกหนังแขกที่แหวกล่อ จับเอามาทำเมียซะให้พอ เมื่อไหร่หมอจะเอายามาให้ที emo_10 “ไพร พนาวัลย์” แซงได้แซงไป ไม่สน ขอเพียงรับยาตามคิวละกัน เนาะ karnkai เอ๋ย emo_12 emo_86 หัวข้อ: Re: บทกลอนของเศรษฐี เริ่มหัวข้อโดย: yaguza ที่ 22 มิถุนายน 2012, 09:57:AM emo_68 ฉันไม่รวย เข้าขั้น แต่ฉันบ้า มารับยา รายเดือน เหมือนพวกพี่ ด้วยยากจน เสียจัง ตังค์ไม่มี รถแท็กซี่ ก็เช่า ของเขามา ใครที่มี เรือยอร์ช แล้วจอดทิ้ง ไว้ขังลิง ชะนี หมีแพนด้า ใครร่ำรวย ที่ทาง ยางพารา แล้วใครหนา ขุดทอง เงินกองโต จงเมตตา ฉันด้วย ช่วยสักครั้ง ตอนนี้ยัง ขัดสน จนอักโข ฉันร่างกาย แมมมอม ซ้ำผอมโซ พี่คนโก้ ใครรวย โปรดช่วยที emo_85 ......ยากูซ่า...... หัวข้อ: Re: บทกลอนของเศรษฐี เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 24 มิถุนายน 2012, 08:32:AM (http://image.ohozaa.com/i/5cf/XMiVL.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/lJsz) เห็นชายหนุ่ม เดินมา หน้าใจหาย สี่ห้าราย ดูเริ้ด ประเสริฐศรี ทั้งใส่สูท ผูกไท้ ดูเข้าที อยากจะรี่ ไปจอง ซักสองคน คงจะเป็น เศรษฐี มีเงินหลาย หรือว่าเป็น เจ้าชาย คล้ายสับสน ทั้งมาดเท่ เสน่ห์แรง แกว่งใจตน คิดวกวน ทำไง จะได้เจอ ยืนเมียงมอง จ้องตา ผวาอก สั่นสะทก งกเงิ่น เขินจนเก้อ เขามองมา เรามองไป ใจละเมอ อยากบอกเธอ ว่ารัก ปักฤทัย มัวแต่อาย ส่ายหน้า ไม่กล้าบอก อย่ามาหลอก ฉันก็บ้า รอยาไหว บ้ารักบ้า ไม่เห็น จะเป้นไร ควงกันไป รับยา มาเถิดเธอ (http://image.ohozaa.com/i/9ad/4egUza.png) (http://image.ohozaa.com/view2/w8kgtJJCVPefDo0y) |