พิมพ์หน้านี้ - พระพุทโธวาทเรื่องความรัก

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => คำคม+คำสุภาษิต+คำพังเพย => ข้อความที่เริ่มโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 18 มิถุนายน 2012, 12:08:PM



หัวข้อ: พระพุทโธวาทเรื่องความรัก
เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 18 มิถุนายน 2012, 12:08:PM
ความรักมีนิยามความร้ายยิ่ง
ทั้งเป็นสิ่งทารุณไร้คุณค่า
ทำลายห้ามความสุชทุกเวลา
สมหวังหาถึงครึ่งซึ่งต้องการ

ยิ่งรักที่มีเล่ห์เสน่หา
เป็นพิษพาจิตใจไม่สุชศานต์
ให้ทุรนทุรายร้ายสามานย์
จะพบพานสุขบ้างก็คลางแคลง

เช่นสุขของกมลคนป่วยไข้
จากการได้กินผองของแสลง
ก่อเกิดโทษโหดพิษผิดสำแดง
เป็นผลแห่งห้วงรักช่วยชักพา

จงเลิกหวังพลั้งใจในเรื่องรัก
เพราะใจจักสร้างหวังอย่างเจิดจ้า
และเมื่อใจสร้างหวังทุกครั้งครา
ผิดหวังมารออยู่ควบคู่กัน

ดาว อาชาไนย


หัวข้อ: Re: พระพุทโธวาทเรื่องความรัก
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 18 มิถุนายน 2012, 01:11:PM
(http://image.ohozaa.com/i/55b/WUGpR.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/hJEX)
แม้ผิดหวัง ช่างมัน ฉันจะรัก
คอยตามตัก ต่อติด ไม่ผิดผัน
ขอมีรัก อกหัก ไม่ว่ากัน
จักไม่หวั่น สั่นเศร้า ให้เมามัว

ด้วยว่าฉัน นั้นอยู่ รอคู่ขวัญ
ไม่เหหัน ครั่นคร้าม ยามฟ้าหลัว
เพราะความรัก มาสู่ ไม่รู้ตัว
สี่ห้องชัวร์  หัวใจ ใกล้ชมพู

อันนิยาม ความรัก ประจักษ์แจ้ง
ไม่เคยแห้ง เหือดหด ต้องอดสู
อันว่ารัก คือรัก ตระหนักดู
ขอมีคู่ แนบข้าง อย่าร้างลา
(http://image.ohozaa.com/i/8eb/8FOADz.png) (http://image.ohozaa.com/view2/w8c7tBjXL781v9Ix)


หัวข้อ: Re: พระพุทโธวาทเรื่องความรัก..¸.•♥*¨*
เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 18 มิถุนายน 2012, 07:32:PM

(http://hilight.kapook.com/admin_hilight/spaw2/imghilight4/newimages/e1.gif)


...ความรัก มีมนต์ขลัง พลังฤทธิ์
สิงสถิต ดลใจ ให้โหยหา
ประดิษฐ์ให้ มีสุข รวมทุกข์พา
มีพิษทา อมฤต ติดฤทัย...

...ฉันมีรัก เคยยล เกินทนหมอง
เคยได้ครอง พิศวาส อำนาจใหญ่
ได้เรียนรส หมดหวัง มิตั้งใจ
ยังคิดอยาก มีใหม่ หากใครชวน...

รัตนาวดี  
emo_60


หัวข้อ: Re: พระพุทโธวาทเรื่องความรัก
เริ่มหัวข้อโดย: ไร้นวล^^ ที่ 18 มิถุนายน 2012, 10:18:PM
องค์พระสัพพัญญูผู้รู้แจ้ง     ได้แสดงเรื่องรักมักผันผวน
สิ่งใดร้ายร้ายน้อยกว่ารักรวน   ทุกข์ทั้งมวลมาจากรักสลักมาน

ความไม่รักหรือเรียกชังมักรั้งให้   หม่นฤทัยพอกับรักที่มักผลาญ
เป็นดุจห่วงหน่วงเราโศกเศร้านาน    จึงประทานทางธรรมะราคะคลาย

เครื่องร้อยรัดมัดใจให้ทนทุกข์     ก็คือคลุกเคล้ารักชังชโลมฉาย
ย่อมพลัดพรากพบผจญจ้องรุมราย    ยากจะคลายไฟร้อนรวนระกำ

เมื่อละรักละชังระวังจิต   ย่อมสนิทนิ่งฤทัยได้ดื่มด่ำ
น้อมไตรลักษณ์ลงสู่ใจเป็นประจำ    ย่อมถึงธรรมที่ลึกซึ้งสุขนิรันดร์