|
หัวข้อ: รัตติกาล...ความรัก เริ่มหัวข้อโดย: sucklife ที่ 17 มิถุนายน 2012, 03:01:AM ปลิดปลิว...เคว้งคว้างกลางเวิ้งฝัน ผ่านคืนวันอ้างว้างอย่างเหน็ดเหนื่อย ปอกหัวใจหงอยเหงาจนเปล่าเปลือย ปล่อยความหวังเฉยเฉื่อยก่อนเงียบงัน ทิ้งร่างบนแผ่นภพที่ซบหลับ ห่มฟ้าดับแสงดาวยิ่งหนาวสั่น บทเพลงรักแผ่วเลือนเหมือนเงาจันทร์ ที่ผ่านผันจางหายกับสายลม รัตติกาล..ความรักมืดสนิท ประหนึ่งจิตหม่นพร่าจนปร่าขม สิ้นแสงส่องแทรกผ่านถึงซานซม โอบกอดความตรอมตรมอย่างกลมกลืน เพียงพบกันในฝันของวันก่อน รุ่งอรุณรักรอนกลายซ่อนขื่น พริ้มตาหลับกับชำ้สักคำ่คืน เพื่อฟื้นตื่น..ในหวัง..อีกครั้งครัน emo_85 หัวข้อ: Re: รัตติกาล...ความรัก เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 17 มิถุนายน 2012, 06:38:AM (http://www.googig.com/html/upload/1221328074.jpg) มิรู้เลยเยี่ยงใดหนอ...ขอชีวิต สะท้อนคิดทุกคราถ้าจะฝัน อยากจะเห็นทางออกท่ามหมอกควัน ไร้แสงจันทร์นำทางช่างรางเลือน กดเครื่องมือสื่อสาร...เผื่อขานรับ ช่วยระงับส่วนลึกนึกเขยื้อน ฝนลงเม็ดเยี่ยงนี้อีกกี่เดือน ผู้แชเชือนจะกระชับรับสัมพันธ์ emo_62 หัวข้อ: Re: รัตติกาล...ความรัก เริ่มหัวข้อโดย: sucklife ที่ 17 มิถุนายน 2012, 09:54:AM คำ่คืน..เหน็บหนาวที่ก้าวผ่าน ทิ้งร่องรอยร้าวรานในม่านฝัน ปล่อยความหมายหายลับกับคืนวัน ลมคิมหันต์ผันผวนยากยวนใจ อรุณรุ่งเบิกฟ้าครั้งครานี้ เหลือเพียงความหวังดีที่มีให้ สัญญาเหมือนลมปากแล้วจากไป ขอคงไว้เพียงแต่แค่เพื่อนกัน emo_126 หัวข้อ: Re: รัตติกาล...ความรัก เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 17 มิถุนายน 2012, 04:39:PM (http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRbPMSP6I83pBPy62i8HAmv7ra-oJxqhnbMm_n65CcvC78T-TRdeQ)
"อย่าเพิ่งบอกความจริง"...ก่อนชิ่งจาก ยากลำบากปลดแอก..คนแบกฝัน มิใช่พูดว่าจบ..แล้วกลบมัน สิ่งสำคัญการกลับ..คือปรับตัว คบกันมาสิบปี...มีซึ้งสุข เปลี่ยนเป็นทุกข์ประดังว่าชังชั่ว ฟ้าคลื้มฝนหม่นหมอกเคยบอกกลัว ต่างระรัวรำพัน..สิ้นทันใด รอเวลาทำใจ...ได้ปรุงแต่ง รอฉันแกร่งเพียงพอไปต่อไหว รอเธอมีคนรับช่วงความห่วงใย ฉันจะไปโดยดี....นะที่รัก ปีศาจร้ายรัตติกาล...วานสนอง เหยื่อหม่นหมองขื่นขมอย่างจมปลัก พ้นข้ามคืนแสงทองมาลองทัก ต่างพร้อมพักกล้ำกลืน..ค่อยยืนยัน .......?....... โลกในความเป็นจริง..ยากอิงอุ่น แต่หอมกรุ่น..งดงาม..ยามที่ฝัน ณ วันหนึ่ง...ฉันเธอได้เจอกัน อาจเป็นควันให้มอง..เหนือกองฟอน (http://www.legendnews.net/images/introc_1310003977/8.gif) http://www.youtube.com/watch?v=3nYd5YOTlmc#noexternalembed&vq=small#t=161 (http://www.youtube.com/watch?v=3nYd5YOTlmc#noexternalembed&vq=small#t=161) ..... "ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเราสองคน.น่ะ.เรายังคงรักกันอยู่เหมือนเดิมใช่มั๊ย?" ..... หัวข้อ: Re: รัตติกาล...ความรัก เริ่มหัวข้อโดย: sucklife ที่ 17 มิถุนายน 2012, 05:55:PM คนออกปากจากลากลับว่ากล่าว เปลี่ยนเรื่องราวความจริงใครชิ่งก่อน คนถูกทิ้งกลัดกลุ้มจนรุ่มร้อน ดูละคร ลิง...เจ้า ไม่เข้าใจ แค่หนึ่งในคนกลอนผู้อ่อนชั้น เธอสะบั้นเยื่อใย..ใครอยากได้ ถ้ารอคอยคนรับช่วง..น่าห่วงใย คงจะไม่มีใครเขาอยากมอง หลายๆอย่างยังเป็นเหมือนเช่นก่อน ความอาทรไม่เลือนในเพื่ิอนพ้อง แค่ชีวิตลิขิตข้ามตามครรลอง ใช่หม่นหมองหมางเมิน..เกินความจริง มีทุกข์ร้อนใดๆขอให้เอ่ย เพียงแค่เปรยความเป็นไปในทุกสิ่ง ถ้าช่วยได้จะช่วยด้วยใจจริง ยังห่วงใยอย่างยิ่ง..ใช่ทิ้งกัน emo_126 หัวข้อ: Re: รัตติกาล...ความรัก เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 17 มิถุนายน 2012, 11:38:PM .......... emo_25 emo_25..........
ไยต้องท้าวความจริง...ให้ยิ่งเจ็บ ต่างต้องเก็บซ่อนกลับประดับขวัญ จัดจดหมายหัวเตียงเรียงตามวัน เธอรำพันห่วงใย...ให้ไปดี บนข้อความถามไถ่...พร้อมไออุ่น ยังหอมกรุ่นเหมือนใหม่เมื่อใส่สี มธุรสคนธรรพ์..กลั่นกวี เพียงวลีเรียงราย...ยังตายใจ "จากวันที่เธอไม่อยู่"...หดหู่นัก สุดที่รัก..ในฝัน..นั้นไปไหน? แอบกระซิบหมอนข้างแทนร่างใคร? มิรำไพไอหนาวเริ่มท้าวความ เมื่อเปลี่ยนแปลงแรงผลักต้องหักดิบ พอเลือกหยิบซีดี...มีคำถาม เธอยังจำอยู่ไหม?ในนิยาม หรือติดตามนามอื่นอีกหมื่นนวล ครั้นจะเปิดเพลงใด...ใจรู้สึก เหมือนเฝ้าฝึกฝืนขวัญรอวันหวน ไม่ลำบากอยากเปิดครบเพื่อทบทวน หนึ่งเพลงครวญแทนคำ...เธอรำพึง หากความเงียบปรากฏ...ใช่หมดเศร้า ธุลีเถ้าฟุ้งจิต..ว่าคิดถึง ถ้าไม่เบื่อให้สิทธิ์คิดคำนึง โปรดตราตรึงเต็มตรม..ร่ำสมยอม ........๑๐๙๑๓......... http://www.youtube.com/watch?v=OaXBhyinXnQ#noexternalembed&vq=medium (http://www.youtube.com/watch?v=OaXBhyinXnQ#noexternalembed&vq=medium) ...("จากวันที่เธอไม่อยู่"..ฉันหดหู่และเปลี่ยนไป..เพราะเธอคือ.."ลมหายใจ...ที่เข้า-ออก")... หัวข้อ: Re: รัตติกาล...ความรัก เริ่มหัวข้อโดย: sucklife ที่ 18 มิถุนายน 2012, 01:09:AM ระหว่างบรรทัดแรกถึงท้ายสุด อ่านสะดุดหยุดคิดแล้วขีดคร่อม บางคำถามบ่มทุกข์ยิ่งสุกงอม คำตอบคือการยอมไม่ต่อความ หาได้จากไปไหนจนไกลห่าง เพียงพักวางแต่เนิ่นก่อนเกินห้าม ภาพทรงจำทั้งหมดก็งดงาม ในทุกช่วงโมงยามที่ผ่านมา ปล่อยให้กาลเวลาพิสูจน์ก่อน ยิ่งเร่งร้อนยิ่งร้าวรอนจนอ่อนล้า การเปลี่ยนผ่านมาถึงจำพึ่งพา แรงศรัทธาว่าแน่นหนักสักเพียงใด emo_04 หัวข้อ: Re: รัตติกาล...ความรัก เริ่มหัวข้อโดย: addy ที่ 18 มิถุนายน 2012, 08:07:AM เธอไปเถอะ.ไม่ต้องห่วง.คนดวงตก
ดูตลก.กับคำหยาม.สื่อความหมาย หยุดทำหวง.ห่วงกัน.จนบั้นปลาย คนเคียงกาย.มั่นเหมาะ.เขาเปราะบาง พี่อยู่ได้.แม้ต้องเจ็บ.แบบเก็บกด อย่าพูดปด.เพราะเขิน.เมื่อเมินหมาง เธอไปดี.ปรีดา.ทุกท่าทาง อย่าอำพราง.สร้างความเนียน.ก่อนเปลี่ยนไป Addy http://www.youtube.com/watch?v=RkY-c_5JAH0#noexternalembed&vq=medium (http://www.youtube.com/watch?v=RkY-c_5JAH0#noexternalembed&vq=medium) หัวข้อ: Re: รัตติกาล...ความรัก เริ่มหัวข้อโดย: ไม่รู้ใจ ที่ 18 มิถุนายน 2012, 04:52:PM รัตติกาล..ความรักมืดสนิท ประหนึ่งจิตหม่นพร่าจนปร่าขม สิ้นแสงส่องแทรกผ่านถึงซานซม โอบกอดความตรอมตรมอย่างกลมกลืน เพียงพบกันในฝันของวันก่อน รุ่งอรุณรักรอนกลายซ่อนขื่น พริ้มตาหลับกับช้ำสักค่ำคืน เพื่อฟื้นตื่น..ในหวัง..อีกครั้งครัน sucklife รอยอดีตเย้าเยือนแลเลือนห่าง ใจบางบางคว้างเหม่อละเมอฝัน รัตติกาลรานเหงาเฝ้ารำพัน เมื่อดาวจันทร์แสงหม่นคนรำพึง หนึ่งทรงจำหนึ่งใครในรู้สึก ยังฝังลึกห้วงจิตให้คิดถึง คือรอยรักรอยลาที่ตราตรึง หวนคะนึงเพ้อพร่ำร่ำอาลัย ไม่รู้ใจ (http://image.ohozaa.com/i/bee/Bf2M.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/1oA6) |