|
หัวข้อ: ร่มสีเทา เริ่มหัวข้อโดย: ก้าวแรกฯ... ที่ 16 มิถุนายน 2012, 10:52:AM รำพันพร่ำ พรำฝน ปนความเหงา
แผ่วโปรยเบา เค้าฝน ปนกำสรวล ฟ้าสีหม่น ปนเทา เฝ้าคร่ำครวญ ถึงใจคน เรรวน ชวนน้อยใจ หวนคิดถึง ความหลัง ครั้งยังหวาน วันฝนโปรย โรยหว่าน ม่านมุกสาย รัญจวนเคล้า เราสอง มองเม็ดพราย แววประกาย เพริศแพร้ว แก้วพิรุณ อสุนีบาต ฟาดสาย ประกายวาบ กลางเทาทาบ ภาพฝัน พลันสิ้นสูญ ภายใต้ร่ม สีเทา เศร้าอาดูร ไม่เหลือเงา เก่าคุ้น ให้อุ่นไอ พิรุณร่ำ พรำสาย บ่ายวันนี้ เธอจะมี ที่หลบ ซบบ้างไหม ร่มคันนี้ ไม่มี เธอเคียงกาย กันฝนได้ แต่พร่าเลือน เปื้อนน้ำตา |