ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

 emo_111 emo_111 emo_1113.

(กาพย์)ยานี       สองบท         แปดบรรทัด
เขียนคัด            ร้อยแก้ว        เป็นไหม
แปดบรรทัด        เช่นกัน         ทันใด
เนรมิต               จัดให้            แลกกัน

ด่วนๆ ด้วย  แล้วอย่าเงียบหายเหมือนรายอื่นนะ
เสียความรู้สึก  ทำให้ไม่อยาก "ปวดหัว" อีก
พวก "อะไร อะไร ก็ไม่เอา" งอมืองอเท้า
สมควรต้องถูกกรรมสนอง

ขอโทษครับ ต้องเขียนแรง
ผมไม่เคยเป็น "ครู" โดยอาชีพ
แต่สอน ให้คำแนะนำ จากอนุบาล ๓ ถึงปริญญา กว่าสิบปี
ครับ ปัญหาต้องแก้ ไม่เอาแต่บ่น แต่ก็ต้องช่วยกันครับ

[/size][/color] emo_79 emo_79 emo_79 emo_79

ทำไมต้อง ตื้อไปหมด เล่าครับ

ก็บอกแล้วว่า เขียนเล่าเรื่องตัวเองไปเรื่อยๆ สบายๆ

8 บรรทัดเท่านั้น เธอก็เขียนมาแล้ว 3 บรรทัด

เขียนแบบคุยกับเพื่อนๆ แบบที่ผมเขียนคุยกับเธอนี่แหละ

เธอส่งมา รับรองเธอมีงานส่งครูแน่

กลับไปดูที่ผมเขียนไว้ในกระทู้ก่อนๆ     ครับ นี่เป็นข้อตกลง

ย้ำ ถ้าไม่ส่งมา คงไม่มีใครเขียนให้แน่

ครบ 8 บรรทัดแล้ว ไม่ยากเลย ใช่ไหม

[/size][/color]
 emo_79 emo_79 emo_79 emo_79

[/color][/size]

 emo_111 emo_111 emo_111

ผมจะเข้ามาพูดคุยกับพวกพี่ ๆทุกวันนะครับ ๆ


 emo_68 emo_68 emo_68 emo_68

ดีใจ ที่เธอรับฟัง

ที่จริง ผมไม่ถือเรื่องแบบนี้ (การเรียก, การ Post แปลกๆ)

ตอนนั้น ไม่พอใจที่กำลังคุยการงาน แต่เธอดูไม่ใส่ใจ

ผมพิมพ์ช้ามาก แต่งกลอนน่าจะเร็วกว่าเสียอีก จึงหงุดหงิด

ถามจริงๆ คิดว่าผมเป็นแค่ พี่ รึ ถ้าเช่นนั้น ขอบคุณ

คุณว่า ชอบกลอนกานท์ ก็อยากให้ฝึกมากกว่านี้

วันนั้น ก็แต่งให้เสร็จแล้ว แต่อยากดูว่า ตามงานไหม

แต่งให้ ๒ สำนวน เลือกเอา

...สวัสดี คุณครู-เพื่อน..........อย่าแชเชือน รับหนุ่ม “เต้”
รัก-ช่วย มิปล่อยเซ..............ธรรมะเท่ จวบจบลา

...ผมอยาก จะเป็นไกด์.........ขอใฝ่ใจ ฝึกภาษา
วอนครู ผู้เมตตา.................“รอบรู้”หนา สอนสั่งเทอญ

--

...สวัสดี คุณครู-เพื่อน.......โปรดอย่าเบือน “วชิรพล”
เข้าพวก ด้วยอีกคน…………..ช่วยนำดล คนกานท์กวี

…ผมชอบ นั่งคนเดียว………..โลดแล่นเที่ยว อักษรศรี
ฝันร่าย ร้อยกรองวจี…………..ให้เป็นที่ เลิศลือชา

...ผมอยาก จะเป็นไกด์..........ขอใฝ่ใจ ฝึกภาษา
วอนครู ผู้เมตตา.................“รอบรู้”หนา สอนสั่งเทอญ

ขอบคุณครับพี่ คราวนี้ เหลือ ฉบัง 16 สุรางค์นาง 28
 emo_115 emo_115 emo_115 emo_115

เออ เมื่อไรเธอจะเขียนให้คนอื่นอ่านรู้เรื่อง

ไอ้ที่ว่า "คราวนี้ เหลือ ฉบัง 16 สุรางค์นาง 28"

หมายความว่าอะไร

ข้อตกลงลืมแล้วหรือ

ไม่ทำให้ ถ้าไม่ขยับอะไรมา

 ขอความกรุณาพี่พี่ใจดี ช่วยแต่งกาพย์ยานี แนะนำตัวให้เป็นตัวอย่างแด่น้องด้วยค่ะ
 น้องจะได้หัดแต่งตามที่แนะนำค่ะ
 ดอกฝิ่น
  emo_126 emo_126 emo_126

เอาเป็น ฉบัง 16 เรื่องโรงเรียนละกัลคับ ๆ
ผมอยู่โรงเรียน ราชวินิตสุวรรณภูมิ
ใน โรงเรียน อากาศร่มรืน หน้าเรียนหน้าหาความรู้
กีฬาเป็นเลิศ การเรียนดีเด่น น่าตาครูก็สวย พวกนักเรียนก็น่ารัก ผมแต่ได้แค่บทเดียวเอง
วานพี่ ช่วย แต่อีกบทนึง

บทของผม 

โรงเรียนของฉันสวยหรู..........................คนสวยต้องครู
นักเรียนก็น่าตาดี
ทุกคนต่างก็สุขขี..........................พอถึงปลายปี
ทุกคนก็สุขสำราญ

คำแนะนำ แต่งกาพย์ยานี ๑๑ ให้ไพเราะ........โดย คุณกามนิต

 - ใช้สัมผัสในด้วยจังหวะกระโดด มิใช่สัมผัสในเคียง
ขอบคุณในใจงดงาม (สัมผัสในเคียง)
ขอบคุณในน้ำใจดี (สัมผัสในด้วยจังหวะกระโดด)

 - มีเสียงจัตวาแทรกเกือบทุกวรรค โดยเฉพาะวรรคหลัก คือ วรรคที่ ๓ หรือ วรรคที่ ๔ ที่คำลงท้ายควรใช้เสียงสูง และพุ่งใช้เสียงสูงเสียงสั้น (คือเสียงที่ใช้ไม้หันอากาศคุม หรือสระอำที่น้ำเสียงกระชับกับคำที่ ๑ ของทุกวรรค คำที่ ๓ ของวรรคแรก และวรรคที่ ๓ และคำที่ ๔ ของวรรคที่ ๒ กับวรรคที่ ๔

นอกจากนี้ คมทวน คันธนู กวีซีไรต์ยังย้ำว่าท้ายวรรคที่ ๒ ไม่ควรลงท้ายด้วยเสียงจัตวา และย้ำว่า "...ไม่น่าจะทำในกาพย์ยานีและฉันท์ที่มี ๔ วรรคเป็นหนึ่งบท แม้มิใช่กฎเกณฑ์แน่นเหนียว แต่จงเฉลียวใจคิดสักนิดหนึ่ง ถึงอย่างไรก็บั่นทอนความไพเราะลงจริงๆ ยิ่งลงด้วยเสียงเอกหรือโท ยิ่งจะเห็นช่องโหว่ยิ่งขึ้น"
(กรณีที่ ดอกฝิ่น ใช้ "บ่น" ท้ายวรรคที่ ๒)

ที่แต่งใหม่ มีเวลาจะกลับมาดูครับ

ขอบคุณสำหรับ คำแนะนำดี ๆ ของพวกพี่ ๆ มาก ๆ คับผม !!

.... สองมือถือกระดาษ      ดินสอวาดฝันเสมอ
     ตามหาเผื่อว่าเจอ      สิ่งที่ใช่ไขว่คว้ามา

.... ครูพักแค่ลักจำ      เขียนลำนำอักษรา
     เด็กน้อยคอยเมตตา   คำสอนสั่งลงพรั่งพรู

.... กราบขอต่อทุกท่าน   กานท์กลอนขานช่วยอ่านดู
     แนะเถิดประเสริฐหรู   มอบคนคอยร้อยฝันเยือน

                  ดอกฝิ่น

แต่งได้ดีกว่าเดิม  ถ้ามีสัมผัสระหว่างวรรค ๓ กับวรรค ๔ ก็จะดีครับ

==

ขอเสนอคำแนะนำจาก

magician ตอบ: 05/08/2007

คงต้องทำความเข้าใจกันก่อนว่าผมยึดถือหลักการอะไรบ้างในการเขียนบทร้อยกรอง

ประการแรกผมถือว่าร้อยกรองก็เหมือนเรื่องสั้นหรือบทความหรือความเรียง คือต้องมีประเด็นที่ต้องการนำเสนอ แล้วก็มีเนื้อหาที่เรียบเรียงอย่างมีเอกภาพ สัมพันธภาพ และสารัตถภาพ

ต่อจากนั้นก็คือการสรรคำที่คำนึงถึงความหมายกับกาลเทศะ โดยเฉพาะคำในภาษาไทยมีข้อกำหนดหรือความนิยมเกี่ยวกับการใช้อยู่ด้วย อย่างพื้น ๆ ก็คือระดับของคำ (ที่ดูเหมือนมีการแบ่งชนชั้นในสังคม)
กับที่ต้องอาศัยการศึกษามากหน่อยคือแง่มุมในการใช้ว่าใช้ในด้านลบหรือด้านบวก ด้านดีหรือด้านไม่ดี เช่น ยางอาย ต้องใช้ในกรณี “ไร้ยางอาย” ไม่ใช่ “มียางอาย” เป็นต้น

ประการสุดท้ายก็คือจังหวะและทำนอง ซึ่งเป็นเรื่องที่ขาดเสียมิได้เพราะจะทำให้ไม่ใช่บทร้อยกรอง

ถัดจากหลักการดังกล่าวก็คือกลวิธีในการสร้างวรรคกลอน (รวมคำประพันธ์ชนิดอื่นด้วย)
ผมมีคติง่าย ๆ ว่าแต่ละวรรคต้องได้ความสมบูรณ์ในตัว คือเป็นประโยคครบถ้วนได้หนึ่งประโยคเป็นอย่างน้อย แต่อนุโลมให้เป็นวลีได้ด้วย และในแต่ละบทก็เหมือนกับหนึ่งย่อหน้าของร้อยแก้ว

แปลว่าถ้าผมจะติหรือชมงานชิ้นไหนก็ต้องอาศัยเงื่อนไขทั้งหมดที่กล่าวมาแล้วเป็นเกณฑ์ด้วย