|
หัวข้อ: @ * ทุกข์ของฟ้าประชามีสุข * @ เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 23 พฤษภาคม 2012, 05:08:AM (http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQsnWxYcfRpIC_YhQLafuRiMUEaQcK9uFd6qRi3v-yY99rXgYcU) (http://www.qzub.com/bar_152.gif) (http://www.qzub.com) ก่อนฝนมาฟ้าครวญชวนสะท้อน ดุจอาวรณ์ร้อนฝืนต้องกลืนกล้ำ สะอื้นทรวงห่วงหาพาระกำ ฟ้ามืดคล้ำดำหมองร้องระทม เหมือนทุกข์หนักเกินอุ้มที่สุมทับ เหมือนโรคจับทับร่างไม่สร้างสม เหมือนปั่นป่วนถ้วนทั่วรัวระบม เหมือนทั้งลมข่มหนำแสงคำราม แหงนหน้ามองดั่งหวังด้วยคลั่งไคล้ รอฝนใหม่จากฟ้าทุกคราถาม ตกลงมาพาชื่นในคืนยาม หรือลมลามลอยเลยเหมือนเคยเป็น นั่งคอยฝนบนฟ้าท้องนาแห้ง ฝุ่นสีแดงปลิวฟ่องให้มองเห็น ผืนดินแยกแตกลายร้ายลำเค็ญ ชีวิตเช่นไร้ค่าตั้งหน้าคอย ฟ้าเจ้าเอยปล่อยทุกข์ที่รุกโหม ที่ตระโบมโหมเจ้าจนเหงาหงอย ปล่อยสู่ดินสิ้นเถิดจะเลิศลอย ทุกข์เจ้าปล่อยคือสุขทุกชีวี ฟ้าได้แจ่มแย้มปลั่งหลังฝนสิ้น ทั่วแผ่นดินได้ฉ่ำนำสุขี สรรพสัตว์ร้องร่ำพร่ำยินดี เอื้ออารีมีสวรรค์..อันอุดม. ชาญจิต (http://i415.photobucket.com/albums/pp236/yamiejung12/mie007/hy22.gif) (http://www.qzub.com/bar_162.gif) (http://www.qzub.com) |