หัวข้อ: รางรถไฟกับ การตัดสินใจ เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 21 พฤษภาคม 2012, 04:36:AM (http://sn125w.snt125.mail.live.com/att/GetAttachment.aspx?tnail=0&messageId=92694575-a220-11e1-82e9-00215ad6b006&Aux=2044|0|8CF044477874410||0|1|0|0|1|5,53&maxwidth=220&maxheight=160&size=Att) รางรถไฟกับการตัดสินใจ มีเด็กกลุ่มหนึ่งเล่นกันใกล้รางรถไฟ2 ราง > รางหนึ่งอยู่ในระหว่างการใช้งาน > ในขณะที่อีกรางหนึ่งไม่ได้ใช้งานแล้ว > มีเพียงเด็กคนเดียวเท่านั้นที่เล่นบนรางที่ไม่ได้ใช้งาน > ส่วนเด็กที่เหลือนั่งเล่นอยู่บนรางที่ยังใช้งานอยู่ > > เมื่อรถไฟแล่นมาคุณอยู่ใกล้ๆที่สับรางรถไฟ > คุณสามารถเปลี่ยนทางรถไฟไปยังรางที่ไม่ได้ใช้งาน > เพื่อช่วยชีวิตเด็กส่วนใหญ่ > แต่นั่นหมายถึงการเสียสละชีวิตของ > เด็กคนที่เล่นอยู่บนรางที่ไม่ได้ใช้งาน > > หรือคุณเลือกจะปล่อยให้รถไฟวิ่งทางเดิม? > > ลองหยุดคิดสักนิดมีทางเลือกใดที่เราสามารถตัดสินใจได้ > คุณต้องทำการตัดสินใจก่อนที่จะอ่านต่อไป > แต่ รถไฟไม่สามารถหยุดรอ ให้คุณไตร่ตรองได้ > > คนส่วนมากอาจเลือกที่จะเปลี่ยนทางรถไฟ > และยอมสละชีวิตของเด็กคนนั้น > > ผมคิดว่า คุณก็อาจจะคิดเช่นเดียวกัน > แน่นอน ตอนแรกผมก็คิดเช่นนี้เพราะการช่วยชีวิตเด็กส่วนมาก > ด้วยการเสียสละชีวิตเด็กหนึ่งคนนั้นดูสมเหตุผล > ทั้งทางศีลธรรมและความรู้สึก > > แต่คุณเคยคิดบ้างไหมว่าเด็กที่เลือกเล่นบนรางที่ไม่ได้ใช้งานแล้ว > ที่จริงเขาได้ตัดสินใจถูกต้องที่จะเล่นในสถานที่ๆปลอดภัยแล้วต่างหาก > แต่ทว่า เขากลับต้องเสียสละชีวิตให้กับเพื่อนที่ไม่ใส่ใจ > และเลือกที่จะเล่นในที่อันตราย > > สถานการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นรอบตัวเราทุกวัน > ในสถานที่ทำงานย่านชุมชนการเมือง > โดยเฉพาะในสังคมประชาธิปไตย > คนกลุ่มน้อยมักจะถูกเสียสละให้กับผลประโยชน์ของคนหมู่มาก > > แม้ว่าคนกลุ่มน้อยจะฉลาดมองการณ์ไกลและคนหมู่มากจะโง่เง่าไม่ใส่ใจก็ตาม > เด็กคนที่เลือกที่จะไม่เล่นบนรางที่อยู่ในการใช้งานตามเพื่อนๆของเขา > และคงไม่มีใครเสียน้ำตาให้หากเขาต้องสละชีวิตก็ตาม > > เพื่อนที่ส่งต่อเรื่องนี้มาบอกว่าเขาจะไม่พยายามเปลี่ยนเส้นทางรถไฟ > เพราะเขาเชื่อว่าเด็กที่เล่นอยู่บนรางที่อยู่ในการใช้งานย่อมรู้ดีว่า > รางนั้นยังอยู่ในระหว่างการใช้งาน > และพวกเขาควรจะหลบออกมาเมื่อพวกเขาได้ยินเสียงหวูดรถไฟ > > ถ้าทางรถไฟถูกเปลี่ยนเด็กหนึ่งคนนั้นต้องตายอย่างแน่นอน > เพราะเขาไม่เคยคิดว่ารถไฟจะเปลี่ยนมาใช้เส้นทางนั้น > นอกจากนั้น รางที่ไม่ได้ถูกใช้งานอาจเป็นเพราะรางนั้นไม่ปลอดภัย > ถ้ารถไฟถูกเปลี่ยนเส้นทางมาที่รางนี้ > เราทำให้ชีวิตของผู้โดยสารทั้งหมดตกอยู่ในอันตราย > ในขณะที่คุณพยายามช่วยชีวิตเด็กจำนวนหนึ่งโดยการสละชีวิตเด็กหนึ่งคน > อาจกลายเป็นการสังเวยชีวิตผู้คนนับร้อยก็เป็นได้ > > เรารู้ว่าชีวิตเต็มไปด้วยการตัดสินใจอันยากลำบากบางครั้งเราอาจลืมไปว่า > การตัดสินใจอันรวดเร็วใช่จะเป็นสิ่งที่ถูกต้องเสมอไป > จำไว้ว่า สิ่งที่ถูกต้องไม่จำเป็นต้องเป็นสิ่งที่นิยมปฎิบัติ > และสิ่งที่เป็นที่นิยมไม่จำเป็นต้องถูกต้องเสมอไป > ทุกๆคนสามารถทำสิ่งผิดพลาดได้ > และนั่นคือเหตุผลที่เขาใส่ยางลบไว้ที่ปลายของดินสอ ............................................................................................ คอมเม้นท์ กันหน่อยถ้าเป็นคุณจะตัดสินใจอย่างไร..?? ขอบคุณของฝากจาก fw;เมล์นะครับ "ไพร พนาวัลย์" หัวข้อ: Re: รางรถไฟกับ การตัดสินใจ เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 21 พฤษภาคม 2012, 09:22:AM (http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTbTa7KYrrpOiy9PpEN6YevxX2MtXiMg3IEkVK_3C8qRWaBCggGx7ZzHli2)
กับบทเรียนหนึ่งครั้งที่พลั้งพลาด กลายเป็นคนขี้ขลาดอนาถหนอ ไม่อยากให้เวรกรรมมาค้ำคอ ชีวิตพอรู้ว่า..ต้องหน้าเดิน อยู่กับสิ่งเล็กน้อยที่ลอยคว้าง จึงกระทบหลายอย่างเมื่อห่างเหิน ปล่อยหัวใจบางช่วงถูกล่วงเกิน ไปเพลิดเพลินกับใจใครบางคน เสี้ยวเวลานาทีที่หมิ่นเหม่ ถูกห้อมล้อมกล่อมเห่อยู่หลายหน ตัดสินใจให้สิทธิ์อิทธิพล จึ่งอับจนค้างคา..ทุกนาที กับบทเรียนครั้งหนึ่งกึ่งเจ็บปวด ต้องไล่กวดความสุขที่ลุกหนี เมื่อจิตใต้สำนึกฝึกมาดี จึงยอมพลีชีพตน...เจ็บคนเดียว emo_62 หัวข้อ: Re: รางรถไฟกับ การตัดสินใจ เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 21 พฤษภาคม 2012, 10:28:AM เธออาจตัดสินใจไม่ถูกต้อง เมื่อมามองว่าใครไม่แลเหลียว เธอเลือกรางปลอดภัยได้ดีเทียว ใครจะเหนี่ยวสับรางได้อย่างไร แม้เลือกนั่งรถด่วนขบวนพิเศษ จงสังเกตหน้ามนเลือกคนไหน จะรู้เป็นที่สองรองจากใคร เมื่อรถไฟชนกันมันปวดร้าว ดาว อาชาไนย หัวข้อ: Re: รางรถไฟกับ การตัดสินใจ เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 21 พฤษภาคม 2012, 06:24:PM emo_95 emo_95 emo_95 จะสับรางอย่างไรคนไม่ผิด ถ้ายึดติดกระแสคนแห่ฉาว ก็จะต้องตรงไปไร้เรื่องราว มันถึงคราวต้องเลือกแม้เกลือกโคลน คนทำดีส่วนน้อยพลอยท้อแท้ คนทำชั่วตามแห่แค่หัวโขน ถือพวกมากลากไปหวังให้โดน แม้ตะโกนคอแห้งไม่แต่งตาม ใช้สติไตร่ตรองมองปัญหา จึงต้องกล้าตัดใจยามไต่ถาม ให้รู้ดีรู้ชั่วอย่ากลัวปราม สู่นิยามความจริงทุกสิ่งอัน เลือกเอาความถูกต้องไม่มองข้าม ความดีงามมาก่อนแม้กรสั้น สนับสนุนคนดีให้เทียมทัน มองตากันยิ้มรับตอนสับราง “ไพร พนาวัลย์” emo_126 |