พิมพ์หน้านี้ - ฝนทัก รักจร

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: sunthornvit ที่ 18 พฤษภาคม 2012, 10:54:AM



หัวข้อ: ฝนทัก รักจร
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 18 พฤษภาคม 2012, 10:54:AM


               
          อุทพินทุ์  รินหลั่ง  ดังฟ้ารั่ว
         เมฆยั้ว  มัวหม่น  ฝนขยาย
         พรรษา  แย้มพักตร์  มาทักทาย
         ลมชาย  ป่ายผิว  วาบหวิวทรวง

            รำพึง  ประหวัด  ถึงนัดหมาย
         ปีกลาย  สองเรา  เฝ้าวอนสรวง
         สัญญา  ฝ่าฝน  กล่าวบนบวง
         มอบดวง-ฤดี  พลีต่อกัน

            ตกปาก  ภาคภูมิ  ร่วมฟูมฟัก
         พิทักษ์  รักแท้  มิแปรผัน
         วอนพระ-พิรุณ  หนุนสัมพันธ์
         ยืนยัน  ยึดถือ  ความซื่อตรง

            ฝนนี้  มิเป็น  เช่นฝนก่อน
         บังอร  งอนผละ เบือนประสงค์
         รักร้าง  จางหาย  คลายจำนง
         ยุพยง  หันเหียน  เปลี่ยนหลักอิง

            เสียงอึ่ง  งึมงำ  ปานร่ำไห้
         กอไผ่  ไหวเอน  เช่นใจหญิง
         โลเล  ตระบัด  ไร้สัตย์จริง
         กลอกกลิ้ง  กลับกลาย  คล้ายฤดู

     emo_111

   สุนทรวิทย์


หัวข้อ: Re: ฝนทัก รักจร
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 18 พฤษภาคม 2012, 12:05:PM
(http://image.ohozaa.com/i/129/7z4uu.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/9Jn1)
ไยมา ว่าฉัน นั้นไม่เหมาะ
ก็เพราะ พี่ชาย ร้ายอดสู
หนีหาย จากลา ไม่มาดู
ปล่อยให้ น้องอยู่ เดียวดาย

สัญญา หน้าไหน ไร้สัจจะ
อมพระ มาพูด สุดจะหน่าย
ไม่เชื่อ อีกแล้ว พวกผู้ชาย
อย่าหมาย มาจีบ ถีบให้ที

ต่อหน้า หวานฉ่ำ ล่ำลึกเหลือ
น่าเบื่อ ขอลา อย่ามาหลี
หลอกลวง ช้ำจิต คิดไม่ดี
อย่าได้ มามี สัมพันธ์

ขอจาก เพื่อจบ ไม่พบหน้า
เจ็บเจียน ตายหนา อุราหวั่น
สิ้นสุด กันที ไม่มีวัน
กลับหัน คืนไป ให้ร้าวราน
พันทอง
(http://image.ohozaa.com/i/129/7z4uu.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/9Jn1)


หัวข้อ: Re: ฝนทัก รักจร
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 19 พฤษภาคม 2012, 07:58:AM


ใครจะเหมาะ เท่าพัน ยอดขวัญจิต
ผู้โศภิษฐ์ อรชร แสนอ่อนหวาน
พี่จนมุม ลุ่มหลง ต่อนงคราญ
จมดักดาน พล่านหา น้ำตาคลอ

พี่ช้ำฟก อกหัก รอรักษา
ร่ำโศกา อยู่เดียว แสนเหี่ยวห่อ
พันก็ไร้ ไมตรี ปล่อยพี่รอ
เฝ้างอนง้อ ท้อแท้ เกิดแผลใจ
 emo_116

สุนทรวิทย์



หัวข้อ: Re: ฝนทัก รักจร
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 19 พฤษภาคม 2012, 08:17:AM
(http://image.ohozaa.com/i/eb7/ANjglo.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/w5gmrLmi1czGBwJ2)
อย่ามา ทำที ตีหน้าเศร้า
รักเรา มันกร่อน สุดผ่อนไหว
ร้าวรวด ปวดเจ็บ เหน็บชอกใจ
อยู่ไป ได้ไง ไม่มีทาง

จักขอ จำจด เรื่องรสรัก
จักหัก ห้ามจิต คิดเหินห่าง
น้ำตา ตกใน ฤทัยคราง
อ้างว้าง ดายเดียว เปลี่ยวเอกา

อย่ามา สัมพันธ์ กับฉันอีก
ขอหลีก หลบเร้น ไม่เห็นหน้า
ช้ำนัก ความรัก จักโรยรา
เจียนบ้า ขออย่า มารักเลย
พันทอง
(http://image.ohozaa.com/i/eb7/ANjglo.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/w5gmrLmi1czGBwJ2)


หัวข้อ: Re: ฝนทัก รักจร
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 19 พฤษภาคม 2012, 11:15:AM


รักปานจะ  ชำแรก  แหวกอกให้
ช่างกระไร  ใจดำ  ทำเชือนเฉย
ลืมสัมพันธ์  ก่อนเก่า  สองเราเคย-
ร่วมชิดเชย  ลูบไล้  ใต้สุมทุม

ไยบิดเบือน  สัญญา  คารมรัก
เปลี่ยนแปรพักตร์  ยักแย้ง  แสร้งตีขลุม
ติเตียนฉัน  ปั้นข่าว  กล่าวเคลือบคลุม
มะรุมมะตุ้ม  หาความ  ตามชอบใจ

 emo_33

สุนทรวิทย์



หัวข้อ: Re: ฝนทัก รักจร
เริ่มหัวข้อโดย: เมฆา... ที่ 02 มิถุนายน 2012, 02:31:PM

(http://s13.postimage.org/meivgfgmv/20100915_031714_1609440062.gif) (http://postimage.org/)

(http://www.qzub.com/bar_043.gif) (http://www.qzub.com)


๐ ครั้งละอองไอฝนหล่นผ่านผิว
ท่ามลมปลิวเศษขวัญจนหวั่นไหว
คนกลางฝนเหน็บหนาวเกินก้าวไป
เอื้อมคว้าไฟแห่งฝันในวันรัก

๐ ท้อและถอยทับถมจมทับที่
ไร้ฤดีแรงร่นไต่พ้นปลัก
อยู่ปากปล่องเหวใจกว้างใหญ่นัก
คล้ายว่าจักหลุดลงตรงรอยร้าว

๐ ทั้งหวาดหวั่นเหว่ว้าอุราเจ็บ
ฝนลูกเห็บเหน็บพิษจนจิตหนาว
ตกทุกครั้งพังจุกแทบทุกคราว
ประหนึ่งราวค้อนทุบจนบุบแบน

๐ ครั้นละอองไอฝนหล่นอีกครั้ง
คงสิ้นหวังในดวงอันหวงแหน
จะปล่อยมือสู่ม่านวิกาลแทน
จะไม่แขวนหัวใจ...ให้ใครทัก


(http://www.qzub.com/bar_043.gif) (http://www.qzub.com)










หัวข้อ: Re: ฝนทัก รักจร
เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 02 มิถุนายน 2012, 05:44:PM

อุทพินธุ์  รินล้น  หล่นจากฟ้า
ในอุรา  ข้าตรม  ทุกข์จมปลัก
สายสัมพันธ์ ห่างเหิน  เกินพิทักษ์
เมื่อนงลักษณ์  สลัด  ตัดไมตรี

นภาร้อง  ก้องดัง  ดั่งเกรี้ยวกราด
อสนีบาต  ดุดัน  ไล่ขวัญหนี
อยู่คนเดียว  เปลี่ยวเปล่า  เศร้าโศกี
ขวัญชีวี  ลี้หลบ  เลิกสบตา

หนาวอารมณ์  หนาวใจ  หนาวในอก
น้ำตาตก  จับเจ่า  เฝ้าเคหา
รำพันถึง  โฉมยง  นงพะงา
ภาวนา  รอคอย  อย่างน้อยใจ

 emo_111

สุนทรวิทย์