|
หัวข้อ: อารมณ์ห่อเหี่ยว เริ่มหัวข้อโดย: mammom5225 ที่ 14 พฤษภาคม 2012, 08:54:PM เหนื่อยล้ากายใจหมดไฟสู้
หมดแรงเรียนรู้หมดความหวัง สิ่งต่างๆที่สร้างมามันกลับพัง ไม่มีแล้วพลังและเรี่่ยวแรง ทั้งเรื่องการเรียนและการงาน ไม่มีหนทางจะเปลี่ยนแปรง รูปแบบชีวิต ก็จืดแห้ง แทบจะไม่เหลือแรงไว้หายใจ อยากฮึดสู้กับทุกอย่างอีกซักครั้ง จะมีวันเริ่มต้นใหม่อีกได้ไหม แต่ตอนนี้ต้องการขวัญและกำลังใจ จากใครๆที่เข้ามาอ่านกลอน อารมณ์ห่อ เหี่ยวใน เวลานี้ อยากจะมีคู่ใจ ร่วมหนุนนอน แต่คนเศร้าทั้งกายและใจหมอง คงไม่มี ใครมามองและเหลียวแล emo_62 หัวข้อ: Re: อารมณ์ห่อเหี่ยว เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 14 พฤษภาคม 2012, 11:31:PM emo_62 ฉันก็ไม่แตกต่างจากเธอมาก คนอีกฟากทำร้ายไว้หลายแผล จึงต้องทำไม่ง้อเลิกตอแย ถูกรังแกรังเกียจเมื่อเฉียดมอง ความจริงใจไขสือทำถือโกรธ ยอมให้โจทก์กระหน่ำเจ็บซ้ำสอง อย่าอุทธรณ์อ้อนเอื้อเมื่อเป็นรอง ไม่ตรึกตรองใส่ตรวนด่วนลงทัณฑ์ ศาลไม่ถามสักคำใครทำผิด แนบสนิทมอบใจกันในฝัน คำว่ารัก..ในกลอนอ้อนต่อกัน เลิกผูกพันง่ายง่ายทำได้ลง เข้ามาเป็นกำลังใจ...ให้เธอสู้ คิดสักครู่เผื่อชะงัก...รักหรือหลง? ท้ายที่สุดถ้าเลิกลา...บ้าหรือปลง? ตอบให้ตรงกับใจ...แล้วใคร่ควร emo_79 หัวข้อ: Re: อารมณ์ห่อเหี่ยว เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 15 พฤษภาคม 2012, 08:10:AM emo_111 ศึกในอกหมกไหม้หทัยหมอง ดุจจำจองใจจำให้กำสรวล คงเพียงร้องฟ้องกรรมนำทบทวน ไยแกล้งรวนป่วนเราให้เศร้าตรม ขอวอนฟ้าหล้าแหล่งทุกแห่งหน บันดาลดลมนตร์ล้างความว้างขม ให้นิ่มเนื้อเจือจานซึ่งมานมน ปล่อยพี่พ้นภัยสวาทอนาถแด... emo_126 -บูรพาท่าพระจันทร์- |