ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

......เขียนในวันที่ทั้งหาดเต็มไปด้วยเปลือกหอยเล็กๆเท่าปลายนิ้วก้อย...บางเบา.....กระทบเพียงนิดก็ป่นไปกับมือ

 

......เอมิกา...เอมิกา....เอมิกา

...เอมิกาจะน่ารักไปถึงไหน

...สีม่วงตัวน้อยน้อย..นี่ละที่ถูกใจ

...ไปหามาจากไหน...จ๊ะ...เอมิกา


......ภาพแรกที่ลงจะเหมือนฉาก..ของกลอนข้างต้นนะคะ....แต่เจ้าหอยโข่งสีม่วงนี่...น่ารักสุด..สุด.......ไดอะรี่ข้างล่างให้อ่านเพื่อยืนยันว่า..วันเพ็น....มีเพื่อนเล่นเป็นหอยตัวแหลมๆที่เก็บได้ตอนมาสังเกตุการณ์ก่อนมาอยู่ถาวรค่ะ...เค้าจะเอามาแทะเล่นนิดนิด..ให้หายเครียดมังคะเวลาไม่อยู่



..เรื่องเล่าจากเจ้าวันเพ็น...ตอนที่ 1
......เรื่องราวของบ้าน เสนาจบลงแล้ว เวลานี้มี๊พาหนูมาอยู่ระยองอยู่ที่เมืองแกลงเมืองที่มีอนุสาวรีย์ของท่าน สุนทร ภู่กับน้าต่าย มีคุณRON สามีน้าต่าย ยายศรี แค่ข้ามถนนไปหนูก็ได้เล่นน้ำทะเล แต่มี๊ไม่พาหนูไปบ่อยนักเพราะหมาทะเลเยอะมาก ครั้งสุดท้ายที่มี๊พาหนูไปแล้วเจอหมาก้าวร้าวมี๊ต้องอุ้มหนูวิ่งหนีหมาพวก นั้น แล้วมี๊ก็หอบแฮ่กๆเหมือนหัวใจจะวายเพราะมี๊แก่มากแล้ว

...น้าต่ายดีกับหนูมากแอบเอาเบค่อนให้หนูกินแล้วก็ทำอาหารมื้อค่ำให้มี๊ กิน...ตอนนี้หนูง่วงเพราะน้าต่ายเพิ่งมาชวนมี๊คุยนานนนนมากแล้วเพิ่งออกไป อืมมม...หนูมีเปลือกหอยตัวโปรดเป็นเพื่อนเล่น...จำได้ เช้าวันนึงมี๊ไปทะเลกับน้าต่ายแต่เช้าไปซื้อปูให้ยายศรี มี๊เจอหอยตัวโต โตมากๆที่ชาวประมงลากอวนมาได้ น้าต่ายอยากได้เปลือกหอยนั้นมาเป็นที่เขี่ยบุหรี่ให้คุณRON...แต่ในเปลือก หอยนั้นยังมีตัวเป็นๆที่ชาวประมงบอกว่าเค้าจะต้มกินแล้วยกเปลือกหอยให้น้า ต่าย...มี๊เลยขอซื้อหอยทั้ง๔ตัวนั้นเดินไปไกลมากๆตรงที่น้ำลึกๆแล้วโยนหอย ทั้ง๔คืนกลับบ้านไป

...เมื่อมี๊เดินกลับมี๊พบเปลือกหอยเล็กๆรายทางสวยสมบูรณ์๓อันมี๊เลยเก็บมา ไว้หัวนอน...หนูเลยขอมาเป็นเพื่อนเล่นอันนึง....ฮ้าวววววววว....หนูนอนก่อน นะมี๊จะปิดไฟแล้ว.....

(http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQ53eArm3-capQ7JoCAqdVAkBHbmrRCoDfoWmc0dEX72XK7KKgk)


...เก็บเปลือกหอย..สีอ่อนจาง
...ที่เบาและบาง.......เหมือนปีก..นางฟ้า
...เธอ..ลืมไว้เหนือคลื่นรื่นละล่องในท้องธารา
...จวบกระทบโขดผา...ก็...แหลกสลาย.....เป็นทรายสีทอง

.............สียะตรา.........


เปลือกหอยน้อย.รอยทราย.ปลายฟองคลื่น
ร่ำสะอื้น.กลืนหาด.สาดสนอง
สาดซัดซ้ำ.กร่ำหมาย.ประกายฟอง
ต่อทรายทอง.หอยละเอียด..อย่าเกลียดทะเล


ป.ล....เขียนขณะที่...คิดถึงทะเล...เพราะมาธุระที่ กทม...ค่ะ

เปลือกหอยน้อย.รอยทราย.ปลายฟองคลื่น
ร่ำสะอื้น.กลืนหาด.สาดสนอง
สาดซัดซ้ำ.กร่ำหมาย.ประกายฟอง
ต่อทรายทอง.หอยละเอียด..อย่าเกลียดทะเล


............Music..................................



....................................................................






......หลายเดือนก่อนไปนั่งทานข้าวที่ร้านริมหาดแม่พิมพ์....เย็นย่ำเวลาน้ำลง........เดินออกไปได้ไกลมาก......เห็นเส้นเล็กๆบนพื้นทราย...ลองเดินตามดู..เป็นครั้งแรกที่เห็นการเดินทางของหอยทับทิม...เดินอย่างมุ่งมั่นที่จะลงทะเล...เส้นทางเล็กๆช้าๆแต่ก็เชื่อว่า..เค้าจะถึงจุดหมาย....