พิมพ์หน้านี้ - เบี้ยต้นไม้น้อย

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: อริญชย์ ที่ 10 พฤษภาคม 2012, 05:53:PM



หัวข้อ: เบี้ยต้นไม้น้อย
เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 10 พฤษภาคม 2012, 05:53:PM
          เบี้ยต้นไม้น้อย

เบี้ยต้นไม้น้อยนี้อาจมีค่า
วันข้างหน้าโตได้ต้นไม้ใหญ่
คนปลูกบ่ทันเห็นบ่เป็นไร
ควรภูมิใจสั่งสมอุดมการณ์

มองการณ์ไกลแล้วจะเห็นประโยชน์
รู้คุณโทษเพาะปลูกเพื่อลูกหลาน
คนล้ำเลิศเชิดชูใช่อยู่นาน
แต่ทนทานงดงามด้วยความดี

เกิดเป็นคนวันนี้อยากมีค่า
ปลูกพฤกษาเอาไว้อย่าหน่ายหนี
ทั้งไม้ดอกไม้ผลทุกหนมี
ปลูกตรงนี้ตรงนั้นไม่นานโต

มีพฤกษาแผ่เงาให้เราร่ม
นกบินชมเย้าหยอกกระรอกโผล่
สายลมเย็นพัดไล้ผ่านไทรโพธิ์
มะม่วงโย้หย่อนผลร่วงหล่นมา   

ฝักมะขามโค้งเคียวชวนเปรี้ยวปาก
มะกอกมากหากทำส้มตำหา
ฝักมะรุมยามค่ำแลงใส่แกงปลา
สะเดาขมทุกครายังท้าทาย

เบี้ยต้นไม้น้อยนี้อาจมีค่า
เพื่อวันหน้าความหวังคนทั้งหลาย
เป็นบุญอย่างหนึ่งที่ไม่มีตาย
คนมากมายพึ่งพารู้ค่าเอย!ฯ

                           อริญชย์
                        ๑๐/๕/๒๕๕๕

ปล.

บางทีก็คิดกลอนไม่ออกเอาซะดื้อ ๆ  แต่พอได้ไอเดียแล้ว มันก็ปรู๊ดไปเลย กลอนบทนี้คงพอฟังได้เน๊าะทุกท่าน



http://www.youtube.com/watch?v=QDxZvRzgvGA



หัวข้อ: Re: เบี้ยต้นไม้น้อย
เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 10 พฤษภาคม 2012, 07:13:PM





 emo_111


เห็นเบี้ยน้อยด้อยค่าน้ำตาไหล
แม้นเบี้ยใหญ่ให้วิตกนะอกเอ๋ย
ถูกเหยียบย่ำทำลายมากมายเลย
ซ้ำมิเคยเหลียวหารับมาแทน

น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย
แต่นี้ไปให้ยากลำบากแสน
ด้วยพฤกษาดารดาษมาขาดแคลน
เสมือนแม้นถิ่นเกิดกำเนิดวาย

ทั้งน้ำเรือเสือคนต้องทนยาก
สุดลำบากมากภัยพาใจหาย
ไม่พอดีมีเกินขาดอนาถกาย
ทุกข์มากมายกรายกล้ำคอยซ้ำเติม...

 emo_126

-บูรพาท่าพระจันทร์-