พิมพ์หน้านี้ - กูเบื่อ กูเซ็ง

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: นักสู้พิราบขาว ที่ 07 พฤษภาคม 2012, 01:33:PM



หัวข้อ: กูเบื่อ กูเซ็ง
เริ่มหัวข้อโดย: นักสู้พิราบขาว ที่ 07 พฤษภาคม 2012, 01:33:PM
  ชีวิตกู มีใคร เห็นใจบ้าง.      มีอะไร มรึงอ้างกู ไม่รู้หาย
มรึงจะเกิด มรึงจะเจ็บ มรึงจะตาย    เรื่องของหมู ของควาย ก็โทษกู
ฝนจะตก แดดจะออก หมอกจะมาก. น้ำท่วมหลาก ฝนแล้ง น่าอดสู
แผ่นดินไหว ดินถล่ม มาพรั่งพรู.     ก็โทษกู ด่ากู ว่าบันดาล
มีอะไร มรึงขอกู ไม่รู้จบ.             กูให้ครบ ก็ชม มหาศาล
กูไม่ให้ ก็ด่าว่า ไอ้สันดาน             มรึงมาพาล กูเบื่อ กูเหลือทน
พวกมรึง มือทีน ก็มีครบ.            อย่าประจบ มาให้ กูไปสน
ตนไม่ทำ ใครเล่าจะ ช่วยตน.       มรึงเป็นคน อุตส่าห์ หากินเอา
   หยาบคายขออภัยนะ แต่จริงใจ


หัวข้อ: Re: กูเบื่อ กูเซ็ง
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 07 พฤษภาคม 2012, 02:52:PM
(http://img1.imagehousing.com/1/4753d5e2b1799e27017adcd2dd12c6d2.th.gif)

emo_126

ไม่ขอมรึงแล้วกรูจะขอใคร
ก็มรึงใหญ่ในหล้าค่าเกินเขา
ใครก็ขอกรูขอมั่งตั้งใจเอา
แล้วมรึงเฝ้าพิไรทำไมกัน !

ไปตายซิ ถ้ามรึงบ่นคนเขาขอ
มรึงไม่พอหรือไรในทรัพย์นั่น
เฝ้าหวงแหนแสนล้านด้านหน้ากัน
เมื่อถึงวัน มรึงตาย..ได้อะไร ?

ไม่ได้ว่าใคร กลอนไหลตามกัน  ขออภัยที่เลือกใช้คำสุภาพกว่านี้ไม่ได้

"บ้านริมโขง"

(http://img1.imagehousing.com/1/cb62f5962aa159fa270edcb7d88ac70f.th.gif)