|
หัวข้อ: เหนื่อยนักพักนิด (กลอน ๗) เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 04 พฤษภาคม 2012, 09:10:PM เหนื่อยนักพักนิด
กลอน ๗ เหนื่อยนักพักกายผ่อนคลายบ้าง เดินทางแสนไกลสู่ปลายฝัน กายล้าร้อนแรงแสงตะวัน ใจพลันอ่อนแฝงล้าแรงลง พรุ่งนี้ก้าวใหม่ยังไม่สาย ดาวพรายฟ้าไกลยังใสส่ง ให้เธอสดชื่นยิ้มยืนยง มั่นคงไม่ร้างเส้นทางดาว พักดื่มน้ำค้างบนทางฝัน มองจันทร์เด่นดวงในห้วงหาว เติมแรงศรัทธาคืนฟ้าพราว ร้อนหนาวหยุดพักบ้างสักครา ฉันรู้เธอแกร่งทุกแห่งหน สู้ทนทุกอย่างที่ขวางหน้า แต่กายหิวโหยเหนื่อยโรยรา ความกล้าอาจดับโดยฉับพลัน เหนื่อยนักพักกายผ่อนคลายบ้าง เดินทางแสนไกลอาจไหวหวั่น อ่อนล้าร้อนแรงแสงตะวัน เธอนั้นหยุดพักบ้างสักนิด!ฯ อริญชย์ ๔/๕/๒๕๕๕ ปล.แต่งแนวนี้ พอไปกับเขาได้บ้างบ่ไหมเนี้ย! emo_107 emo_60 emo_107 http://www.youtube.com/watch?v=LI_ikt3Uzz0&feature=related หัวข้อ: Re: เหนื่อยนักพักนิด (กลอน ๗)" ความเหงาที่หนาวเหน็บ " เริ่มหัวข้อโดย: ยามพระอาทิตย์อัสดง ที่ 06 พฤษภาคม 2012, 03:52:PM (http://image.free.in.th/z/ib/5785673_192730021459_2.jpg) (http://pic.free.in.th/id/d53094ddaf83456ea1f1ec41304a6871) |