|
หัวข้อ: เลิกลา เริ่มหัวข้อโดย: ปราชญ์ศรีกวีน้อย ♥ ที่ 02 พฤษภาคม 2012, 11:13:PM เลิกลา
หมดพิสูจน์ พูดอะไร ว่าใจรัก ใจยังหนัก แน่แน่น ดังแผ่นเขา แต่ว่าฝน กาลเวลา มาท่วมเอา ความเป็นเรา รักหนึ่ง จึงจบลง เหมือนก่อนคบ เผลอไป แค่ใจอยาก ใช้ลมปาก หลอกจิต พิศวง หินที่แกร่ง ทายทัก ก่อนหักลง ความตรงตรง เขาไม่รัก จักต้องลา ที่ผ่านมา ทนให้ เพราะใจรั้ง แต่หากยัง ฝืนต่อ ก็เสียหน้า เหมือนควายทุย ลุยเลน เล่นเรื่อยมา จะคุ้ยหญ้า ที่ไหน ไปเลี้ยงคอ ถ้าเจอกัน วันใหม่ ในวันหน้า อย่าหันมา คุยกัน เลยฉันขอ ความเจ็บที่ เผชิญ คงเกินพอ อกที่ท้อ อยากจบ ไม่พบเจอ หมดพิสูจน์ พูดอะไร ว่าใจแค้น เกินจะแทน เทียบคำ นำเสนอ อยากจะหลับ ลาร้าง ค้างฝันเพ้อ เพราะเดี๋ยวเผลอ ฆ่าใคร ไปบางคน ให้ความใน นิ้ววาด ปาดเลือดเขียน หักอกเปลี่ยน เป็นคำ ย้ำแผดผล ยิ่งมีความ แทงเสียด เบียดใจตน ยิ่งต้องทน กรีดเชือด เอาเลือดมา @ปราชญ์ศรีกวีน้อย emo_78 emo_78 หัวข้อ: Re: เลิกลา เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 03 พฤษภาคม 2012, 09:20:AM emo_62
บทพิสูจน์.พูดไม่ได้.ว่าไม่รัก เคยสมัคร.สมาน.กลับพาลขม ผ่านฤดู.แตกต่าง.ที่พร่างพรม กลายเป็นลม.รำเพย.เปรยประเด็น วันแรกพบ.เผลอไผล.เพราะใจอยาก ต่างก็ฝาก.แววหวาน.หว่านให้เห็น แต่วันนี้.แววตา.ช่างชาเย็น มิเคยเป็น.มาก่อน.เริ่มตอนใด? ที่ผ่านมา.รั้งใจ.ใคร่สะกด ว่าเป็นบท.หนักแน่น.ต้องแค่นไหว และท้ายสุด.ทุกอย่าง.กระจ่างใจ ว่ามีใคร?.มือที่สาม.ในความจริง ถ้าพบกัน.วันใด?.ในคราวหน้า คงไม่กล้า.แผนสูง.ทำสุงสิง จบเพื่อจาก.หักศอก.หลอกเหมือนลิง อย่าอ้างอิง.เราทั้งคู่.เคยรู้กัน บทพิสูจน์.พูดได้.ว่าไม่แค้น ต้องนับหนึ่ง.ถึงแสน.จึงสะบั้น ได้บทเรียน.ชอกช้ำ.เธอกำนัล จึงรำพัน.ได้ดี.กวีงาม เก็บความนัย.นิ้ววาด.ปาดด้วยเลือด เธอเฉือนเชือด.ช่ำชอง.ที่มองข้าม การเลิกลา.ปิดตาย.หลายนิยาม หลงเหลือความ.พ่ายแพ้.มอบแด่.เธอ. (ขอโทษนะที่พี่ชี้แนะ...โดยเปลี่ยนแปลงทุกวรรคสดับของน้อง..ให้รัดกุมขึ้นทุกบทค่ะ) emo_126 emo_126 emo_126 หัวข้อ: Re: เลิกลา เริ่มหัวข้อโดย: ♥หทัยกาญจน์♥ ที่ 03 พฤษภาคม 2012, 08:30:PM เลิกลา หมดพิสูจน์ พูดอะไร ว่าใจรัก ใจยังหนัก แน่แน่น ดังแผ่นเขา แต่ว่าฝน กาลเวลา มาท่วมเอา ความเป็นเรา รักหนึ่ง จึงจบลง เหมือนก่อนคบ เผลอไป แค่ใจอยาก ใช้ลมปาก หลอกจิต พิศวง หินที่แกร่ง ทายทัก ก่อนหักลง ความตรงตรง เขาไม่รัก จักต้องลา ที่ผ่านมา ทนให้ เพราะใจรั้ง แต่หากยัง ฝืนต่อ ก็เสียหน้า เหมือนควายทุย ลุยเลน เล่นเรื่อยมา จะคุ้ยหญ้า ที่ไหน ไปเลี้ยงคอ ถ้าเจอกัน วันใหม่ ในวันหน้า อย่าหันมา คุยกัน เลยฉันขอ ความเจ็บที่ เผชิญ คงเกินพอ อกที่ท้อ อยากจบ ไม่พบเจอ หมดพิสูจน์ พูดอะไร ว่าใจแค้น เกินจะแทน เทียบคำ นำเสนอ อยากจะหลับ ลาร้าง ค้างฝันเพ้อ เพราะเดี๋ยวเผลอ ฆ่าใคร ไปบางคน ให้ความใน นิ้ววาด ปาดเลือดเขียน หักอกเปลี่ยน เป็นคำ ย้ำแผดผล ยิ่งมีความ แทงเสียด เบียดใจตน ยิ่งต้องทน กรีดเชือด เอาเลือดมา @ปราชญ์ศรีกวีน้อย emo_78 emo_78 (http://i191.photobucket.com/albums/z212/jang_2007/Lines/32.gif) อกที่หัก รักที่หาย คล้ายเศร้าโศก ดุจดั่งโรค ร้างรัก เลิกรักษา ใจคงแค้น ขัดเคือง เรื่องเลิกรา เลือด,น้ำตา ตกอาบ ทาบในคำ บทพิสูจน์ พูดสิ่งใด ใจเจ้ารัก พจน์ประจักษ์ แจ้งจิต พิศงามขำ ชมความนัย เนื้อความ ทุกความนำ เกินจะเทียบ เปรียบล้ำ คำอาลัย อาลัยรัก หักหาย คล้ายอกหัก หรือหน่ายรัก เลิกรา มาแต่ไหน จึงตัดพ้อ ต่อว่า “ข้า” หมดใจ เพราะรักใคร คนหนึ่ง พึ่งเลิกกัน (http://i191.photobucket.com/albums/z212/jang_2007/Lines/23.gif) (http://www.yenta4.com/cutie/upload/640/1640/4be396717d747.gif) หทัยกาญจน์ ๓ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๕ หัวข้อ: Re: เลิกลา เริ่มหัวข้อโดย: ปราชญ์ศรีกวีน้อย ♥ ที่ 03 พฤษภาคม 2012, 08:49:PM หมดพิสูจน์ พูดอะไร ว่าใจรัก >>> บทพิสูจน์.พูดไม่ได้.ว่าไม่รัก
๑ เหมือนวรรคนี่พี่จะเปลี่ยนความสองวรรคของผมรวมใน1วรรคแล้วเสริมวรรคสองเอาแต่ความหมายหายไปเป็นอย่างอื่นบทพิสูจน์ พูดไม่ได้,หมดพิสูจน์ ความต่างกันครับ เหมือนก่อนคบ เผลอไป แค่ใจอยาก >>> วันแรกพบ.เผลอไผล.เพราะใจอยาก ๒ ความไม่ต่างแต่อ่านดีๆ ความสูงต่ำของเสียงต่าง ความรู้สึกจะถ่ายทอดคนละลักษณะ ที่ผ่านมา ทนให้ เพราะใจรั้ง >>> ที่ผ่านมา.รั้งใจ.ใคร่สะกด ๓ ของผมนี่ใจรั้งไว้ เพราะลักษณะยังรักเขาแม้เขาหลอกให้ก็ตาม แต่ของพี่เหมือนไปสั่งใจให้รัก ความต่าง ถ้าเจอกัน วันใหม่ ในวันหน้า >>> ถ้าพบกัน.วันใด?.ในคราวหน้า ๔ ลักษณะความผมสื่อ แบบพูดไปตรงๆ กับ คนที่ทำเราเจ็บ แต่พี่ ลักษณะเชิงเล่าความว่าถ้าเจอแล้วจะทำอย่าไร ถ้าพบกัน วันใด?ความรู้สึก เฉยๆพอสมควร เหมือนเล่า หมดพิสูจน์ พูดอะไร ว่าใจแค้น >>> บทพิสูจน์.พูดได้.ว่าไม่แค้น ๕ อันนี้เปลี่ยนความหมายต่างไปเลย ให้ความใน นิ้ววาด ปาดเลือดเขียน >>> เก็บความนัย.นิ้ววาด.ปาดด้วยเลือด ๖ ความคล้ายๆ เพราะคำไม่ต่างกันมากเท่าไร ทั้งนี้เหมือนลักษณะพี่มาต่อกลอน ให้วรรคแรกกระชับแต่ความหาย เป็นผมถ้าจะทำให้รัดกุมแล้วรื่นขึ้นคงต้องทำเช่น บทสุดท้ายโดย ๑ จะกรีดริ้ว นิ้วเชือด เอาเลือดเขียน ให้เจ็บเจียน จดจำ เพื่อย้ำผล ยิ่งรักแล้ง แทงเสียด เบียดกมล ยิ่งต้องทน กรีดเชือด เอาเลือดมา ฯ จะเห็นว่าราบรื่นมากกว่าเดิมอยู่มากแต่ความยังคงเดิมอยู่เป็นต้น ด้วยความเคารพ @ปราชญ์ศรีกวีน้อย |