ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

......จากนี้...ขอกอบจิต...พิษฐาน

...ให้เหล่า........จัณทาล....อำมหิตคิดเกรงขาม

...ต่อกรรมโฉด..โหด...ชั่วช้า...แสนสามานย์

.............   เพราะ...........................

...เมตตาเอิ้อเผื่อเจือจาน...ไม่เคยมี..........ในกมล..................คนพวกนี้เลย





......เรียกร้องไปก็เปล่าประโยชน์...ช่วยเหลือกันไปก็ไม่ค่อยทันการณ์......เวลานี้ไม่ทราบจะเรียกว่าพิษฐานหรือสาปแช่งดี.......อยากให้ทุกสัมผัสที่จับต้องหมา...แมวไม่ว่าจับไปขาย..จับไปฆ่า....จับไปกิน...หรือฆ่าทิ้งโดยเหตุผลที่เห็นแก่ตัว(ภาพประกอบกระทู้เป็นภาพกำจัดสุนัขจรที่อินโดเนเซียเพื่อจัดกีฬาซีเกมส์)....ขอให้มีโรคร้ายติดไปทุกสัมผัส..ทุกเคี้ยว..ทุกคำ...แพร่ขยายไปสู่วงศ์วานมันทุกผู้ทุกคนไม่เว้น...พ่อแม่...ลูกเล็กอ่อนเยาว์...



......สะใจเสียยิ่งแล้ว..................กฎกรรม

...เวรเริ่มเข้าครอบงำ..................เถื่อนด้าว

...โรคร้ายก่อกระทำ....................โต้ตอบ

...ยามบดทุกคำน้าว...................ป่วยไข้สู่ตน



...โรคติดต่อที่เกิดในบางประเทศ....จากการกินเนื้อสุนัขที่มีพิษจากเห็บหมัดปะปน.......น่าจะเป็นกงกำกงเกวียนย้อนมาเอาคืน



......หมายเหตุ...ขอบคุณคุณพิมพ์วาสนะคะที่สะกิดสำนวน...กงกรรมกงเกวียน...ว่าเขียนไม่ถูกต้อง...แก้ไขแล้วนะคะ..เป็นประโยชน์มากค่ะ...





เกวียน เป็นพาหนะที่คนไทยแต่ก่อนนิยมใช้
กงเกวียน คือ วงรอบของล้อเกวียน
ส่วน กำเกวียน (คำว่า กำ เขียน ก ไก่ สระอำ) คือ ซี่ล้อซึ่งตรงกลางมีดุมที่มีรูสำหรับสอดเพลาเป็นแกนยึดล้อ ๒ข้าง เมื่อกงเกวียนหมุนไปทางใด กำเกวียนก็หมุนตามไปทางนั้น   
 
ในภาษาไทยมีสำนวนเปรียบเทียบว่า กงเกวียนกำเกวียน หมายถึง การกระทำใด ๆ ที่มีผลต่อผู้กระทำนั้น ๆ เช่น เขาทำบาปมาตลอดชีวิต จึงต้องทุกข์ทรมานเช่นนี้ นี่แหละกงเกวียนกำเกวียน
 
สำนวนนี้มักใช้กันผิด ๆ ว่า กงเกวียนกรรมเกวียน  (คำว่า กรรม  เขียน ก ไก่  ร หัน  ม ม้า) เพราะเข้าใจว่า “กำ” ในสำนวนนี้คือ “กรรม” ซึ่งแปลว่า การกระทำ บ้างก็ใช้คำผิดและยังลำดับคำผิดเป็น “กงกรรมกงเกวียน” ก็มี ที่ถูกต้องคือ กงเกวียนกำเกวียน จำง่าย ๆ ว่า กง (ของ) เกวียน และ กำ (ของ) เกวียน