พิมพ์หน้านี้ - เผา

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: เฮยอิง ที่ 29 เมษายน 2012, 07:24:AM



หัวข้อ: เผา
เริ่มหัวข้อโดย: เฮยอิง ที่ 29 เมษายน 2012, 07:24:AM
เมื่อตะวันสรรค์สร้าง เขาอ้างสิทธิ์

เนรมิตรคิดแผดเป็นแดดผลาญ

กระทบไหล่สายลมโถมทะยาน

ดุจรุกรานซ่านร้อน. . .เป็นฟอนไฟ

ปฐพินสิ้นแกร่ง ทุกแหล่งหญ้า

เมื่อศักดาถาโถม. . .เข้าโหมไหม้

สุริยันต์ท่านโกรธ พิโรธใด

แม้นดินไซร้ ยังย้ายลักษณ์เป็นอัคคี

ฤามลทินกลิ่นแรงมันแฝงทั่ว

ที่มืดมัวมั่วอบาย คล้ายบัดสี

ภิกษุสงฆ์ องค์ คฤหัสถ์ อลัชชีี

เสพโลกีย์มีกลิ่นคาว ช่างร้าวใจ

หากเช่นนั้นท่านจะเผา ก็เผาเถิด

เผาเพื่อเกิดเพริศแพร้วเป็นแววใส

เผาจนส่างกระจ่างล้ำธรรมวินัย

เผามันไปให้สิ้น แผ่นดินธรรม


หัวข้อ: Re: เผา
เริ่มหัวข้อโดย: blackbear ที่ 29 เมษายน 2012, 08:58:AM
"อ้าเทพสุริยาข้าวอนเถิด
กำเนิดเปลวไหม้ไล่ค่ำ
วนเวียนวัฏจักรหลักประจำ
ก่อเกิดดิน น้ำ ลม ไฟ

ฤดูนี้แล้งกล้ากว่าแล้งก่อน
ท่านนอนอยู่สุขหรืิอทุกข์ไฉน
แผ่นดินร่มเย็นเป็นเช่นไร
เผาไหม้ดินแห้งโลกแล้งร้อน"

"นี่แนะ...อ้ายมนุษย์หยุดกล่าวอ้าง
ใครสร้างใครเผาคิดเอาก่อน
ตักตวงธรรมชาติให้ขาดตอน
ผลย้อนให้เห็นเป็นบาปกรรม"