|
หัวข้อ: ~@ คิดว่าใหญ่ @~ เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 28 เมษายน 2012, 08:53:PM (http://www.bloggang.com/data/frontierofhighsierra/picture/1193286853.jpg) คิดว่าใหญ่ (http://www.qzub.com/bar_124.gif) (http://www.qzub.com) “ คน” เป็นทั้งผู้ก่อผู้รอรับ ทั้งขานขับปรับชื่นคืนหวานฉ่ำ ทั้งเขียนบทปลดฉากมากเงื่อนงำ ทั้งกระหน่ำทำตนก่นกล้ำกลืน ความชั่วร้ายคล้ายล้นบนมนุษย์ ต่างผลิตผุดจุดสำแดงเกินแรงฝืน ตามสุมไฟให้ร้อนไม่ถอนฟืน แม้ดึกดื่นคืนค่ำยังทำลาย เพิ่มแต่แรงกดดันบั่นทอนสุข เพิ่มแต่แนวรบรุกบุกสลาย เพิ่มแต่แนวไฟฟอนร้อนสุมกาย เพิ่มดั่งคล้ายอ้างฟ้า-ท้าประจัญ จึงสนองให้ถึงซึ่งมุ่งหวัง แผ่นดินคลั่งสั่งสมคมพลิกผัน ร้อนเป็นไฟไหม้เผาเข้าโรมรัน สะใจมันผู้หวังสั่งทำลาย ต่างดับดิ้น..แผ่นดินลุกเป็นไฟ แล้วหน้าไหนหนีพ้นบนเป้าหมาย แผ่นดินยืน ร้อนจน ทุรนทุราย ล้วนแต่ตายเหมือนกัน..มันก็คน อย่าได้คิดฆ่าอื่นแล้วชื่นสุข บาปกรรมรุกทันตาพาหมองหม่น อย่าได้คิดว่าใหญ่ในสกล ใดไหนพ้นโลงเผาเข้ากองฟอน. "บ้านริมโขง" ๒๘ เมษายน ๒๕๕๕ (http://www.qzub.com/bar_121.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: ~@ คิดว่าใหญ่ @~ เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 28 เมษายน 2012, 09:51:PM (http://image.ohozaa.com/i/337/xi6NC2.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/vVd9NKUXZByFHog8) ก็ไม่ใหญ่ ไม่เล็ก นะคุณพี่ กางเกงใน เด็กนี้ ที่ลองก่อน รับรองใส่ ไม่ได้ อย่างแน่นอน อย่ารุ่มร้อน ตลก โจ๊กโจ๊กฮา ขืนไปขุ่น ไปเคือง เปลืองสมอง หันมามอง สาวสาว ขาวดีกว่า ทั้งน้องติ๊ก น้องต้อย คอยอยู่นา จะแซยิด แล้วหนา ชล่าใจ ถ้าเครียดมาก โรคชัก จะถามหา ผ่อนกายา สักนิด จิตผ่องใส หายใจเข้า และออก บอกเอาไว้ ถ้าแม้นลืม เมื่อไหร่ ต้องไปเมรุ พันทอง (http://image.ohozaa.com/i/337/xi6NC2.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/vVd9NKUXZByFHog8) หัวข้อ: Re: ~@ คิดว่าใหญ่ @~ เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 29 เมษายน 2012, 07:10:AM (http://www.bloggang.com/data/frontierofhighsierra/picture/1193286025.jpg) (http://www.qzub.com/bar_034.gif) (http://www.qzub.com) ไม่ได้เครียดเกลียดใครหัวใจขุ่น ไม่ได้วุ่นขุ่นข้นจนระอุ ไม่ได้ร้อนดั่งไฟไล่ลามลุ ไม่ได้คุ-ปรุปลายดั่งหมายมอง ใส่อารมณ์ผสมเรื่องประเทืองรส ตามบาทบทสดสวยด้วยสนอง ให้คล้อยตามลามไหลในทำนอง ให้สอดคล้องท้องเรื่องอย่าเคืองกัน ยามอารมณ์ ลื่นไหลเลยไสส่ง ให้พุ่งตรงสู่เป้าเฝ้ามองมั่น ให้สุดสุดทุกอย่างทางจำนรรจ์ ให้เธอฉันได้สมในคมกานท์ คนสังคมชมชื่นยื่นหน้ากาก ไม่เต็มปากจากจิตเคลือบติดหวาน แต่หัวใจในตนสุดทนทาน แสนร้าวรานเก็บกดบดอารมณ์ นานวันเข้าเผาตนจนหม่นไหม้ เผาหัวใจเหี่ยวห่อจนฝ่อขม กลิ่นเหม็นคาวคละคลุ้งใครมุ่งดม ต้องตายตรมอยู่เดียวใครเหลียวมอง เถิด..พูดจริง สิ่งเห็นเป็นวิสัย เปิดหัวใจให้เห็นเป็นสนอง มีอารมณ์ใดเกิดเปิดทำนอง อย่าขัดข้อง บีบเสียง เพียงมารยา. "บ้านริมโขง" (http://www.qzub.com/bar_028.gif) (http://www.qzub.com) |