|
หัวข้อ: " ความทรงจำอันเปราะบาง " เริ่มหัวข้อโดย: ภู กวินท์ ที่ 27 เมษายน 2012, 10:31:PM (http://image.ohozaa.com/i/b39/y9Yu1N.jpg) ความทรงจำอันเปราะบาง ………….. อากาศยังร้อนรุ่ม เหงื่อชุ่มหมอน ได้ยินเพียงเสียงละคร ตอนหัวค่ำ ดวงตะวันเปลี่ยนทิศ ก่อนมิดดำ “คนเราอยู่เพื่อจำ..” ผมรำพึง อาจเป็นความขัดแย้ง แสร้งหัวเราะ ทุกรอยยิ้มบางเปราะ เพราะก้ำกึ่ง เพื่อลบเลือนบางสิ่ง อันบึ้งตึง วันนี้จึง “ไร้วี่แวว..” คุณแผ่วเบา เสียเวลารับฟัง ดังพายุ ที่ปะทุก่อตัว ทั่วหุบเขา ยังแต่ความทาทึม อันครึ้มเทา ณ มุมอับ-มุมเฉา ของเราเอง ต้นเฟื้องฟ้า-ปลาทอง ยังร้องส่ง ดอกไม้คงผลัดกลีบ อย่างรีบเร่ง ต่างก็ทิ้งกิ่งใบ โดยไม่เกรง เพื่อละเลงความปวด อันรวดร้าว คือความไม่เข้าใจ ในส่วนลึก สะท้อนความรู้สึก เกินบอกกล่าว ระหว่างความทรงจำ เพียงครั้งคราว เป็นเรื่องราวอ่อนไหว ใครจะรู้!! ……………… emo_62 หัวข้อ: Re: " ความทรงจำอันเปราะบาง " เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 28 เมษายน 2012, 08:37:AM (http://4.bp.blogspot.com/_nDfIP_wTB4g/TSyDtrl2WCI/AAAAAAAAABE/IaQ-_fwgQ_U/s1600/547547.jpg) ตาจ้องมองข้างหน้าฝ่าความมืด กลืนน้ำลายฝืดฝืด...ใจหดหู่ เจ้าแมวหง่าว..แอบจ้อง..ตรงช่องประตู เล็งปลาทู..ที่เกรียมไหม้ในกระทะ (http://sl.glitter-graphics.net/pub/629/629854qpx44pjq53.gif) คิดประหวัดถึงเรื่องราวคราวครั้งก่อน จะเอ่ยอ้อน..เกรงใจ..เธอไม่ยี่หระ จดจดจ้องเลือนเลอะจนเฟอะฟะ ใครกันนะเปราะบาง...อย่างฉันนี้ (http://sl.glitter-graphics.net/pub/629/629854qpx44pjq53.gif) นั่งกอดเข่าหนาวหม่นจนดาวตก เสียงป๊กป๊กเกราะอาบังดังถี่ถี่ บอกเวลาล่วงยามข้ามราตรี กลุ่มดาวหมีเลือนหายไปจากฟ้า (http://sl.glitter-graphics.net/pub/629/629854qpx44pjq53.gif) ไม่เข้าใจความรู้สึก...ลึกและหม่น ยามสายฝนเริ่มปรอยถอยดีกว่า เหงาแสนเหงาเจ่าจุกทุกเวลา อยากบอกว่า..วันนี้ อยู่นี่แล้ว (http://sl.glitter-graphics.net/pub/629/629854qpx44pjq53.gif) แซมค่ะ (http://upic.me/i/8k/1224930662.gif) หัวข้อ: Re: " ความทรงจำอันเปราะบาง " เริ่มหัวข้อโดย: ♥หทัยกาญจน์♥ ที่ 28 เมษายน 2012, 08:41:AM (http://image.ohozaa.com/i/b39/y9Yu1N.jpg) ความทรงจำอันเปราะบาง ………….. อากาศยังร้อนรุ่ม เหงื่อชุ่มหมอน ได้ยินเพียงเสียงละคร ตอนหัวค่ำ ดวงตะวันเปลี่ยนทิศ ก่อนมิดดำ “คนเราอยู่เพื่อจำ..” ผมรำพึง อาจเป็นความขัดแย้ง แสร้งหัวเราะ ทุกรอยยิ้มบางเปราะ เพราะก้ำกึ่ง เพื่อลบเลือนบางสิ่ง อันบึ้งตึง วันนี้จึง “ไร้วี่แวว..” คุณแผ่วเบา เสียเวลารับฟัง ดังพายุ ที่ปะทุก่อตัว ทั่วหุบเขา ยังแต่ความทาทึม อันครึ้มเทา ณ มุมอับ-มุมเฉา ของเราเอง ต้นเฟื้องฟ้า-ปลาทอง ยังร้องส่ง ดอกไม้คงผลัดกลีบ อย่างรีบเร่ง ต่างก็ทิ้งกิ่งใบ โดยไม่เกรง เพื่อละเลงความปวด อันรวดร้าว คือความไม่เข้าใจ ในส่วนลึก สะท้อนความรู้สึก เกินบอกกล่าว ระหว่างความทรงจำ เพียงครั้งคราว เป็นเรื่องราวอ่อนไหว ใครจะรู้!! ……………… emo_62 ความทรงจำอันเปราะบาง หยิบความเหงาความอ้างว้างหนทางสู่ สมอารมณ์ความรู้สึกตรึกตรองดู ที่หยับยู่อยู่ในห้วงความทรงจำ ...หลากหลายในความคิด จนดวงจิต ดวงใจ ในคืนค่ำ ล่องลอย ปล่อยวาง ต่างกระทำ รู้สึก ลึกล้ำ เลือนราง ชัดเจน เด่นชัด เช่นบางเรื่อง มุมเมือง ชนบท บ้านที่สร้าง สรรค์บุคคล ผลเหตุ ขอบเขตวาง วาดไว้ เบาบาง หรืออย่างไร ค่อยค่อยลบ ลายเส้น ที่ชัดเจน จนเลือน เคลื่อนแล้วไหว ผ่านค่ำ คืนวัน ฉันฝันไป โดดเดี่ยว เปลี่ยวใจ ใช่ไหม? นั้น หทัยกาญจน์ ๒๘ เมษายน พ.ศ.๒๕๕๕ หัวข้อ: Re: " ความทรงจำอันเปราะบาง " เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 28 เมษายน 2012, 02:55:PM " ความทรงจำอันเปราะบาง "
(http://picth.com/get/Gm6Se/khonkoo.jpg) (ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ) เสียงก้าวเท้าเบาบางเริ่มหางหาย ดนตรีเพราะกลับกลายเสียงหน่ายหนี ความอบอุ่นที่เอวดั่งเปลวอัคคี ก็ไม่มีมือจับนับนานมา "ความทรงจำเปราะบาง"เริ่มจางอีก ดั่งนกน้อยกางปีกบินขึ้นฟ้า แล้วลาลิบขลิบเมฆวิเวกลา ร่อนถลาหน้าเชิดแสนเพริศใจ สุดท้ายกลับดับชีวิเสรีภาพ ร่วงลงมานอนราบพื้นคืนถิ่นใหญ่ กระสุนนัดจัดดังยิงพลั้งไป นกน้อยคงร้องไห้ปีกหักลง หากได้ยินเพลงเพราะเสนาะเสียง คงแค่เพียงเอียงหูฟังดังลุ่มหลง ความทรงจำช้ำเป็นเช่นนกในกรง กับเศษผงความทรงจำจากวันวาน หัวข้อ: Re: " ความทรงจำอันเปราะบาง " เริ่มหัวข้อโดย: ...สียะตรา.. ที่ 01 พฤษภาคม 2012, 09:33:AM emo_47 |