ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

โครงกระทู้สด โครงต่อโครง

แต่โดยผม อาจารย์น้ำฝนกรด และท่านโบยบิน ซึ่งแต่ต่อกันเพื่อความสนุกเลยขออนุญาตแบ่งปันให้ได้อ่านกัน ส่วนสีก็ตามคน ตามโครงเลยครับผม

รัก     ของฉันมากล้น........หัวใจ
เธอ    แม่เออทรามวัย.......ยั่วเย้า
หมด  ทุกสิ่งพร้อมให้.......จากพี่ หมดนา
ใจ     บ่งบอกเร่งเร้า.........รักนี้จริงใจ

รัก..ของเธอเปี่ยมล้น      ใจใคร
ฉัน..ใคร่รู้เร็วไว            อย่าช้า
จริง..ไหมสี่ห้องใจ         มอบแต่ เรานา
หรือ..แค่หลอกไขว่คว้า   ชื่นแล้ว คงเมิน

รัก ของฉันเปี่ยมล้น.....ตัวเธอ
เธอ นี่รู้ไหมเออ.........เรื่องนี้
จริง จริงรักเสมอ.......ไม่เปลี่ยน เลยนา
จริง ยิ่งกว่าตัวนี้........บ่ได้หลอกลวง

ไม่...รู้ใจไม่กล้า         ตกลง
เชื่อ..พี่น้องก็คง          ยิ่งเศร้า
กลัว..คนไม่ซื่อตรง      ไหลลื่น
ลวง..ล่อทุกค่ำเช้า       เชื่อได้หรือไร

   รัก  ใครมาก่อนแล้ว        คนงาม
จริง  อยู่ฉันยังตาม              เผื่อได้
หวัง  ชิดแต่เกรงขาม           แฟนอยู่
ฉุด  ก่อนเอามาไว้               ต่อนั้น  ขอขมา

  น้อง นี้รักพี่นั้น                 หมดใจ
คง ไม่ยอมให้ใคร               ล่วงล้ำ
อับ จนยิ่งหรือไร                 จึงไล่ ฉุดนา
อาย ที่ถูกปลุกปล้ำ              หลั่งน้ำ ตานอง

ขอ โทษทีพี่นั้น               เผลอไผล
โทษ ที่ทำลงไป              จาบจ้วง
มัน ก็ไม่สุขใจ                ตัวพี่ หรอกนา
เผลอ พลั่งหล่นลงห้วง      ขุ่นข้องทั่วกัน

ให้ ทุกข์แก่ร่างน้อง           ต้องตรม
แม่ พ่อต้องอบรม             พี่บ้าง
มา ทำสิ่งโสมม               โฉดชั่ว
ขอ พี่อย่าลาร้าง              ก่อแล้ว อย่าลืม

โปรด รอหน่อยไม่ช้า    จะไป
รอ แต่เงินมาใช้           ติดหนี้
เงิน หมดแต่หัวใจ        จะไม่ หมดนา
ก่อน คู่เราแต่งนี้           ย่อมต้องรอเงิน

น้อง รออยู่อย่าช้า               นานไป
คง เร่งมาเร็วไว                   ไม่ช้า
รอ ยอดแห่งดวงใจ              จดจ่อ
นาน เนิ่นกลัวเหนื่อยล้า         อย่าได้ ลืมคำ   

แล้ว ผลงานที่ท้อง   น้องเล่า ปล่อยฤๅ
ลูก ที่เป็นของเรา     เกิดขึ้น
เรา จะแต่งตอนเท่า  ท้องใหญ่ งั้นฤๅ
หละ หล่วมเกินจะฟื้น หม่นไหม้น้องนา

น้อง นั้นยอมเมื่อต้อง       หมองหมัว
ไม่ หวั่นไม่เกรงกลัว         สิ่งนั้น
กลัว แต่พี่จะมัว               หลบเลี่ยง
เกรง พี่จะคิดสั้น              ปล่อยน้อง เดียวดาย

รับ แล้วว่ารักน้อง      ไม่แปล เลือนเลย
ผิด ที่ทำรับแน่           อย่างกล้า
ชอบ เธอที่ยังแคร์       พี่อยู่ แลนา
แน่ แน่วสุดแผ่นหล้า    เยี่ยงนี้ จึงยอม


@ปราชญ์ศรีกวีน้อย + @น้ำฝนกรด + @โบยบิน

     

    แขนโอบกระหวัดเจ้า     นวลนาง
แก้มต่อแก้มคอคาง         ต่างชิด
นมแนบหน่อนมนาง        นางเอ่ย อือนอ
พิณเห่กล่อมส่งขนิษฐ์          สู่ห้องสโมสร

เนิน จำราย