|
หัวข้อ: จันทร์เจ้าจงแจ่มแจ้ง เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 20 เมษายน 2012, 05:35:PM จันทร์มิได้เดียวดายใต้ผืนฟ้า จันทร์ได้ดาวดาราส่องประสาน จันทร์มีเพื่อนมากมายทุกจักรวาล จันทร์ประทานแสงนวลชวนชื่นชม เจ้าห่วงใยทำไมในโลกพิษ เจ้าอย่าติดห่วงหวงบ่วงขื่นขม เจ้าต้องเลิกลดละระบมตรม เจ้ามีผู้ชื่นชมอยู่ทั่วไป จงเปล่งแสงแรงกล้าท้าสวรรค์ จงพลิกผันแม้แสนโศกวิโยคไหว จงก้าวผ่านนิราศทุกข์สบสุขใจ จงสู้ภัยสู้สิ้นแม้ทินกร แจ่มคว้างกลางพยับโพยมหนาว แจ่มจ้าพราวเจิดจรัสประภัสสร แจ่มแจ้งส่องสว่างกลางนาคร แจ่มอบอวลครวญงอนร่ำพิไร แจ้งจาก...ห้วงนภาถึงอาศรม แจ้งให้โลกที่โศกตรมได้สดใส แจ้งแก่คนทุกยุคทุก..วุฒิ.วัย แจ้งหทัยกับข้าว่า..ปล่อยวาง เนิน จำราย หัวข้อ: Re: จันทร์เจ้าจงแจ่มแจ้ง...จงแจ้งเจ้าแจ่มจันทร์ เริ่มหัวข้อโดย: เมฆา... ที่ 20 เมษายน 2012, 06:22:PM จงแจ้งเจ้าแจ่มจันทร์
๐ จงฟังคำรำเพยเฉลยจิต จงพินิจคำวอนก่อนใกล้สาง จงเมตตาคนหนาวน่ะดาวจาง จงอย่าขว้าง อกไล่ด้วยไอเย็น แจ้งถึงความจำนงค์ต่างองศา แจ้งวาจาจดจ่อขอเพียงเห็น แจ้งก่อนแจ้งแสงเลือนของเดือนเพ็ญ แจ้งความเป็นป่ายไปในทางจร เจ้าจงชี้ทางทอดสู่ยอดสุข เจ้าโปรดปลุกข้าตื่นคืนไถ่ถอน เจ้ามีเหลือบางไหมในคำพร เจ้าเดือนร้อนหรือไม่ในคำวาน แจ่มกระจ่างอย่างโคมโลมคนทุ่ง แจ่มจรุงปรุงศีลประทินขาน แจ่มผืนดินผืนฟ้าวิทยาการ แจ่มประทานเถอะดาวจะก้าวตรง จันทร์เจ้าเอ๋ยเอ่ยดังเจ้าฟังไหม จันทร์เห็นใจหรือเปล่าคนเหงาหลง จันทร์จ๋าจันทร์โปรดเอื้อเพื่อปลดปลง จันทร์เจ้าจงแจ่มแจ้ง..ส่องแสงธรรม.. ๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐ หัวข้อ: Re: จันทร์เจ้าจงแจ่มแจ้ง เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 20 เมษายน 2012, 07:05:PM จันทร์แจ่มเจ้าจงแจ้ง จันทร์ดวงน้อยลอยล่องบนท้องฟ้า จันทร์เจ้าขารู้ไหมใครครวญคร่ำ จันทร์มิลองมองดูผู้ถูกทำ จันทร์ใจดำหรืออย่างไรให้แจกแจง แจ่มมาหน่อยปล่อยสีสันสู่วันสวย แจ่มแล้วช่วยรีบเร่งเปล่งสีแสง แจ่มสว่างกลางฤทัยให้สำแดง แจ่มจ้าแจ้งจับจิตชีวิตคน เจ้าจงอยู่คู่มนุษย์ที่ผุดผ่อง เจ้าจงส่องสิ่งดีมีเหตุผล เจ้าจงทราบบาปใครทำให้ช้ำตน เจ้าจงดลให้คนดีมีพลัง จงยืนหยัดปัดเป่าเหล่าผู้ร้าย จงยืนกายอยู่ข้างสร้างความหวัง จงส่งเสริมเติมคนดีให้จีรัง จงชิงชังคนชั่วช้าอย่าให้มี แจ้งประจักษ์ปักจิตชีวิตใหม่ แจ้งแห่งใจผู้คนทุกหนที่ แจ้งแห่งธรรมส่องใจให้ทวี แจ้งแห่งสีจันทร์ส่อง...แสนผ่องเพ็ญ หัวข้อ: Re: จันทร์เจ้าจงแจ่มแจ้ง เริ่มหัวข้อโดย: สุนันยา ที่ 20 เมษายน 2012, 07:32:PM จันทร์มิได้เดียวดายใต้ผืนฟ้า จันทร์ได้ดาวดาราส่องประสาน จันทร์มีเพื่อนมากมายทุกจักรวาล จันทร์ประทานแสงนวลชวนชื่นชม เจ้าห่วงใยทำไมในโลกพิษ เจ้าอย่าติดห่วงหวงบ่วงขื่นขม เจ้าต้องเลิกลดละระบมตรม เจ้ามีผู้ชื่นชมอยู่ทั่วไป จงเปล่งแสงแรงกล้าท้าสวรรค์ จงพลิกผันแม้แสนโศกวิโยคไหว จงก้าวผ่านนิราศทุกข์สบสุขใจ จงสู้ภัยสู้สิ้นแม้ทินกร แจ่มคว้างกลางพยับโพยมหนาว แจ่มจ้าพราวเจิดจรัสประภัสสร แจ่มแจ้งส่องสว่างกลางนาคร แจ่มอบอวลครวญงอนร่ำพิไร แจ้งจาก...ห้วงนภาถึงอาศรม แจ้งให้โลกที่โศกตรมได้สดใส แจ้งแก่คนทุกยุคทุก..วุฒิ.วัย แจ้งหทัยกับข้าว่า..ปล่อยวาง เนิน จำราย (http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSbbIegX7QlWPb1bswYzrKC8yvJywST_5S6_qFSvrfM857xkPJ4) จันทร์ ย่อมรู้ ในตน ทนเหว่ว้า จันทร์ อ่อนล้า ไร้สุข ถูกเมินหมาง จันทร์ กำสรวล ล้วนโศก โลกอำพราง จันทร์ อ้างว้าง ชีวา ใต้ฟ้าคราม เศร้า ชะตาเวียนวน ด้วยหม่นหมอง เศร้า เหมือนคอย ยืดครอง มองเหยียดหยาม เศร้า ด้วยแข แลเห็น ใช่เด่นงาม เศร้า กับความ ดายเดียว “ใครเหลียวแล” คราว อาดูร สูญสิ้น จินต์แทบยับ คราว แสงดับ ลาดวง ใครห่วงแข คราว ทุกข์ถม โรมรัน วันเปลี่ยนแปร คราว ท้อแท้ เกินทน “ใครสนใจ” ช้ำ เกินที่พรรณนา น้ำตาตก ช้ำ เกินการ หยิบยก อกหวั่นไหว ช้ำ เกินรับ กับปม ถมหทัย ช้ำ ที่ได้ คงอยู่ เป็นคู่จันทร์..... "สุนันยา" |