|
หัวข้อ: ..พอกันที.. เริ่มหัวข้อโดย: ดอกแก้ว พิกุลทอง ที่ 20 เมษายน 2012, 01:22:PM .... พอกันที....
ทั้งรัก ทั้งเกลียด ใจจะขาด เพราะมันบาด หัวใจ ให้เป็นแผล เลือดไหลอาบ ท่วมตัว เต็มดวงแด คนดูแล ที่เคยมี เขาเปลี่ยนไป เขามีหญิง คนใหม่ มาคอยเฝ้า คอยพะเน้า พะนอ ไม่ห่างไกล เขาทั้งคู่ คลอเคลีย ลุ่มหลงไหล ทั้งลูบไล้ คล้าวคลึง อยู่หน้าบ้าน ช่วยเห็นใจ ฉันหน่อยน่ะ พ่อทูนหัว อย่ามามั่ว แถวนี้ คนหน้าด้าน ช่วยหลบหลบ แอบแอบ ถ้าอยากร่าน ด้านหลังร้าน นั้นก็ได้ ไร้ผู้คน ฉันเจ็บปวด รวดร้าว แทบจะบ้า อยากจะฆ่า ตัวตาย วันหลายหน เพราะฉันรัก เธอมาก สุดเหลือทน แม้ดิ้นรน เหมือนถูกฆ่า ตายทั้งเป็น เริ่มตั้งแต่ วันนั้น ใจฉันเจ็บ ฉันคงเข็ด ความรัก ที่ทุกข์เข็ญ ไม่ขอมี ชายใด ให้ลำเค็ญ จะขอเป็น คนไร้รัก ไร้หัวใจ นับจาก วันนี้ ถึงชาติหน้า ขอตัวข้า อย่ามีรัก ให้ชายใด ขอเป็นหญิง ไร้คู่ มาเคียงใกล้ มอบกายใจ สืบสาน พุทธองค์. ....... ดอกแก้ว พิกุลทอง.... ................................. หัวข้อ: Re: ..พอกันที.. เริ่มหัวข้อโดย: darkness_hero ที่ 20 เมษายน 2012, 04:46:PM หนึ่งชายทำเจ็บช้ำก็แค่หนึ่ง เจ้าอย่าพึ่งด่าชายใครทั้งหลาย พอกันทีก็โอเคไม่เป็นไร คนดีดีอีกมากมายก็ยังมี เปรียบประหนึ่งจุดดำบนหยกใหญ่ จดจ้องไปหยกใหญ่ก็หมดศรี แทนที่เห็นหยกงามมีเนื้อดี กลายเป็นหยกมีราคีหมดค่าพลัน darkness_hero |