|
หัวข้อ: ภัยไม่พอ เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 18 เมษายน 2012, 08:01:AM ภัยไม่พอ วันน้ำเหนือไหลหลาก เหลือแต่ซากข้าวลอย น้ำตาใครไหลย้อย ทรัพย์สินพลอยเสียหาย พอน้ำลดตั้งต้น กัดฟันทนมั่นหมาย ปลูกข้าวพอรอดตาย ขอแค่ขายซ่อมบ้าน อยู่ดี ดีลมหมุน ไม่เคยคุ้นพัดผ่าน หอบหลังคาเรือนชาน ลูกเห็บหว่านเต็มทุ่ง ต้นข้าวล้มเม็ดร่วง ก่อนเคยหวงคิดฟุ้ง ทุกฝันลบจบปรุง น้ำตาหุงใจหั่น น้ำและลมโรมรุก เจ็บจุกเจียนอาสัญ รอแต่ภัยไฟพลัน มาเผากันเสียเอย emo_61 หัวข้อ: Re: ภัยไม่พอ เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 18 เมษายน 2012, 09:24:AM ...ภัยมนุษย์...
ทำลายผืนป่า รู้ว่ามันผิด แต่ไม่ยั้งคิด ดินพิศสิล่ม! สัตว์ป่ามากมาย ทลายล่มจม โอดร้องเสียงขรม ระทมระทวย มนุษย์สุดยั้งทั้งตัดป่า ผืนป่าธาราทั้งลำห้วย ผืนดินนั่นสิจะมอดม้วย แล้วด้วยมือใคร "มือมนุษย์"! หัวข้อ: Re: ภัยไม่พอ เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 18 เมษายน 2012, 04:16:PM ทุกข์ภัยธรรมชาิืติมิอาจเลี่ยง ทำได้เพียงวิ่งหนีอุตลุด ทั้งน้ำแล้งน้ำท่วมแผ่นดินทรุด ใครจะหยุดยั้งได้ไม่มีทาง แต่ว่าภัยสงครามที่ลามทั่ว ช่างน่ากลัวแผ่ไปในโลกกว้าง เมื่อมนุษย์ก่อกรรมทำลายล้าง แล้วมาอ้างอุดมการณ์สันดานทราม มนุษย์คือต้นเหตุแห่งวิบัติ ผู้ถนัดเข่นฆ่าน่าเกรงขาม ภัยมนุษย์นั้นคือภัยคุกคาม ใครจะห้ามปรามหยุดมนุษย์เลว emo_87 |