|
หัวข้อ: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 02 เมษายน 2012, 12:30:PM ...วันซืน... ฝุ่นตลบ อบอวล บ้าน.สวน.ป่า ปวดแสบตา พิษควัน ตะวันฉาน ทุกด้าวแดน แสนแปลก ร้อนแหลกราน สิบปีผ่าน ล่วงเลย ไม่เคยเจอ ...วันวา... ลมกรรโชก โยกไหว กิ่งไม้หัก บางจุดหนัก ผลักต้น โคนเผยอ ฝนกระกน่ำ ซ้ำเติม น้ำเริ่มเลอ หลั่งไหลเอ่อ ท่วมท้น บ่าหนทาง ...วันนี้... หนาวเย็นยก ปกคลุม ที่ลุ่ม.ราบ น้ำค้างอาบ แห่งหน จนฟ้าสาง ปุยหมอกขาว พราวพรรณ สรรพางค์ ห่อหุ้มร่าง เสื้อผ้า หนาอีกที สามฤดู สามวัน คิดกันเถิด มันบังเกิด ปริวิตก กับโลกนี้ อยากเห็นหนอ ต่อไป อะไรมี ไม่รู้ซี ช่วยต่อ ขอขอบคุณ emo_126 รพีกาญจน์ 59 ...พรุ่งนี้... ................................. หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: เปรียว ที่ 02 เมษายน 2012, 01:24:PM พรุ่งนี้... หวังอากาศจะดีไม่มีฝุ่น เมื่อวันวานท้องฟ้าแสนทารุน หนีกันวุ่นหมอกควันไม่ทันจาง หวังสายฝนโปรยปรายผ่านสายหมอก ทั่วทุกซอกเชียงใหม่ไร้ที่ว่าง เริ่มหายใจติดขัดเกินจัดวาง รอฟ้าสางวันใหม่ไร้หมอกควัน เปรียว (http://www.qzub.com/bar_129.gif) หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: ยามพระอาทิตย์อัสดง ที่ 02 เมษายน 2012, 02:33:PM (http://4.bp.blogspot.com/-Q5LpJefh4QY/T3nM1z91tEI/AAAAAAAABd0/qvip7HkQZ0Q/s1600/lwm4lw-b892ef.jpg) หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 02 เมษายน 2012, 03:17:PM ...วันซืน... ฝุ่นตลบ อบอวล บ้าน.สวน.ป่า ปวดแสบตา พิษควัน ตะวันฉาน ทุกด้าวแดน แสนแปลก ร้อนแหลกราน สิบปีผ่าน ล่วงเลย ไม่เคยเจอ ...วันวา... ลมกรรโชก โยกไหว กิ่งไม้หัก บางจุดหนัก ผลักต้น โคนเผยอ ฝนกระกน่ำ ซ้ำเติม น้ำเริ่มเลอ หลั่งไหลเอ่อ ท่วมท้น บ่าหนทาง ...วันนี้... หนาวเย็นยก ปกคลุม ที่ลุ่ม.ราบ น้ำค้างอาบ แห่งหน จนฟ้าสาง ปุยหมอกขาว พราวพรรณ สรรพางค์ ห่อหุ้มร่าง เสื้อผ้า หนาอีกที [/color] สามฤดู สามวัน คิดกันเถิด มันบังเกิด ปริวิตก กับโลกนี้ อยากเห็นหนอ ต่อไป อะไรมี ไม่รู้ซี ช่วยต่อ ขอขอบคุณ emo_126 รพีกาญจน์ 59 ...พรุ่งนี้... ................................. emo_89 เมื่อถามมาว่าตอบเพื่อปลอบขวัญ วันพรุ่งนั้นโชคชะตาหรือฟ้าหนุน หรือสุดแท้แต่กุศลผลบุญ เคยการุณย์จุนค้ำบำเพ็ญมา ช่างน่าห่วงทรวงถอนสะท้อนอก มากวิตกตระหนกใจให้ผวา ยุคเราผ่านหลานเหลนเกณฑ์ชาตา คงถึงคราอาเพศสังเวชโทรม.../ emo_126 บูรพาท่าพระจันทร์ หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 02 เมษายน 2012, 03:47:PM พรุ่งนี้... หวังอากาศจะดีไม่มีฝุ่น เมื่อวันวานท้องฟ้าแสนทารุน หนีกันวุ่นหมอกควันไม่ทันจาง หวังสายฝนโปรยปรายผ่านสายหมอก ทั่วทุกซอกเชียงใหม่ไร้ที่ว่าง เริ่มหายใจติดขัดเกินจัดวาง รอฟ้าสางวันใหม่ไร้หมอกควัน เปรียว ([url]http://www.qzub.com/bar_129.gif[/url]) แต่ยังมี โรงงาน ที่บ้านนอก ยินเขาบอกสร้างใหม่(อีกแห่ง)ใกล้ที่นั่น โรงไฟฟ้า ถ่านหิน หรือสิ้นควัน โม่ทั้งวัน โรงปูน ฝุ่นหรือจาง หากลมมา ทางเหนือ เจือสารพิษ หวังชีวิต ศิวิไลซ์ คงไกลห่าง บุกป่าเผา เตาขยะ ซะทุกทาง นั่งเท้าคาง มองตะวัน รอวันตาย emo_106 รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 02 เมษายน 2012, 03:56:PM ([url]http://4.bp.blogspot.com/-jDRltCEEZnQ/T3lZpmxpjGI/AAAAAAAABdE/UjGRwKnicDg/s640/dd13.gif[/url]) นาฬิกา เพื่อนรัก เดินชักช้า วิ่งเร็วกว่า สิบชั่วโมง จะได้ไหม อยากให้ถึง พรุ่งนี้ รี่ไวไว ลืมตาได้ พบปั๊บ จับมือควง คงเป็นช่วง เวลา ห้าโมงเช้า รอจันทร์เจ้า ลับจาก ขอบฟากสรวง แสงเจิดจ้า ตะวัน พลันลอยดวง แล้วทั้งปวง เฉิดฉัน วันนี้เอง emo_93 รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: ไม่รู้ใจ ที่ 02 เมษายน 2012, 04:46:PM (http://image.ohozaa.com/i/34f/0WIaO.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/qZGW) พรุ่งนี้ ขอสิ่งดี ดีจงบังเกิด คาดหวังวาดวางอย่างเลอเลิศ งามบรรเจิดเพริศแพร้วในแวววัน พรุ่งนี้ แม้ไม่มีไม่เป็นเช่นที่ฝัน เพียงสิ่งหนึ่งซึ่งขอเป็นรางวัล สายสัมพันธ์ฉันมิตรสถิตนาน ไม่รู้ใจ (http://image.ohozaa.com/i/34f/0WIaO.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/qZGW) หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 02 เมษายน 2012, 05:06:PM emo_89 เมื่อถามมาว่าตอบเพื่อปลอบขวัญ วันพรุ่งนั้นโชคชะตาหรือฟ้าหนุน หรือสุดแท้แต่กุศลผลบุญ เคยการุณย์จุนค้ำบำเพ็ญมา ช่างน่าห่วงทรวงถอนสะท้อนอก มากวิตกตระหนกใจให้ผวา ยุคเราผ่านหลานเหลนเกณฑ์ชาตา คงถึงคราอาเพศสังเวชโทรม.../ emo_126 บูรพาท่าพระจันทร์ น้ำมัน ดันมาแพง ค่าแรงขึ้น น้ำไฟฟืน สักพัก ทะลักโหม แอล.พี.จี. หรี่ลุก บุกจู่โจม คนถาโถม ตัดเผา เอาถ่านแทน ธรรมชาติ เสียหาย วอดวายสิ้น ทั้งน้ำ.ดิน.ลม.ไฟ ไม่หวงแหน ถึงนาที กลียุค ทุกด้าวแดน เป็นมั่นแม่น ดังจุด พุทธทำนาย น่ากลัวเน๊าะ emo_126 รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 02 เมษายน 2012, 06:51:PM ([url]http://image.ohozaa.com/i/34f/0WIaO.gif[/url]) ([url]http://image.ohozaa.com/view2/qZGW[/url]) พรุ่งนี้ ขอสิ่งดี ดีจงบังเกิด คาดหวังวาดวางอย่างเลอเลิศ งามบรรเจิดเพริศแพร้วในแวววัน พรุ่งนี้ แม้ไม่มีไม่เป็นเช่นที่ฝัน เพียงสิ่งหนึ่งซึ่งขอเป็นรางวัล สายสัมพันธ์ฉันมิตรสถิตนาน ไม่รู้ใจ ([url]http://image.ohozaa.com/i/34f/0WIaO.gif[/url]) ([url]http://image.ohozaa.com/view2/qZGW[/url]) ...พรุ่งนี้... โลกป่นปี้ ลงไป ไร้ที่ฐาน ไร้วายุ ธุลี อัคคี ดาน เหลือเพียงมาน สองเรา เท่านั้นพอ emo_95 รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: ปู่ริน ที่ 02 เมษายน 2012, 08:00:PM ([url]http://image.ohozaa.com/i/34f/0WIaO.gif[/url]) ([url]http://image.ohozaa.com/view2/qZGW[/url]) พรุ่งนี้ ขอสิ่งดี ดีจงบังเกิด คาดหวังวาดวางอย่างเลอเลิศ งามบรรเจิดเพริศแพร้วในแวววัน พรุ่งนี้ แม้ไม่มีไม่เป็นเช่นที่ฝัน เพียงสิ่งหนึ่งซึ่งขอเป็นรางวัล สายสัมพันธ์ฉันมิตรสถิตนาน ไม่รู้ใจ ([url]http://image.ohozaa.com/i/34f/0WIaO.gif[/url]) ([url]http://image.ohozaa.com/view2/qZGW[/url]) พรุ่งนี้ หวังให้มีแต่ความสุขทุกสถาน สุขร่มเย็นเป็นดินแดนแสนสำราญ ทุกหมู่บ้านเย็นกายสบายใจ พรุ่งนี้ หวังทำดีจิตอาสาร่วมกันไหม สิ่งชั่วร้ายหายห่างจางหายไป ทั้งทั่วไทยเพียงพอเพราะพอเพียง วันพรุ่งนี้ หวังคนไทยร่วมใจสร้างชื่อเสียง หาเรียนรู้ศึกษาไปไม่เอนเอียง สู่อาเซียนให้ใกล้เคียงในสังคม วัยพรุ่งนี้ หวังพัฒนาพฤติกรรมดีให้สุขสม รักเมืองไทยไม่ทำลายให้ล่มจม เปรียบแพรห่มดินแดนใต้ให้ร่มเย็น ริน ดอนบูรพา ๒ เม.ย. ๕๕ หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 02 เมษายน 2012, 08:26:PM ...วันซืน... ฝุ่นตลบ อบอวล บ้าน.สวน.ป่า ปวดแสบตา พิษควัน ตะวันฉาน ทุกด้าวแดน แสนแปลก ร้อนแหลกราน สิบปีผ่าน ล่วงเลย ไม่เคยเจอ ...วันวา... ลมกรรโชก โยกไหว กิ่งไม้หัก บางจุดหนัก ผลักต้น โคนเผยอ ฝนกระกน่ำ ซ้ำเติม น้ำเริ่มเลอ หลั่งไหลเอ่อ ท่วมท้น บ่าหนทาง ...วันนี้... หนาวเย็นยก ปกคลุม ที่ลุ่ม.ราบ น้ำค้างอาบ แห่งหน จนฟ้าสาง ปุยหมอกขาว พราวพรรณ สรรพางค์ ห่อหุ้มร่าง เสื้อผ้า หนาอีกที สามฤดู สามวัน คิดกันเถิด มันบังเกิด ปริวิตก กับโลกนี้ อยากเห็นหนอ ต่อไป อะไรมี ไม่รู้ซี ช่วยต่อ ขอขอบคุณ emo_126 รพีกาญจน์ 59 ...พรุ่งนี้... ................................. (http://www.qzub.com/bar_153.gif) (http://www.qzub.com) พรุ่งนี้ ไม่อยากคิด กลัวผิดหวัง พรุ่งนี้ กลัวเสียจัง โลกไร้สี พรุ่งนี้ ถ้าอยู่ถึง ก็คงดี พรุ่งนี้ จะมาบอก อีกที ว่ามีไร วันนี้ ที่บ้านฉัน ดันไฟดับ วันนี้ ท้องฟ้ากลับ ไม่สดใส วันนี้ พอคล้อยบ่าย ฉันหน่ายใจ ไฟไม่มา น้ำไม่ไหล ใครช่วยที พันทอง (http://www.qzub.com/bar_153.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: amika29 ที่ 03 เมษายน 2012, 12:56:AM (https://encrypted-tbn3.google.com/images?q=tbn:ANd9GcQRXNMMH_99Okrx0Ssg58agy_2ZAkBjj17r1tdUyJZsoKKLq3kC) คืนนี้...ท่าจะตีสอง เสียงท้องร้อง...แข่งกันยกใหญ่ อัสดงวางขาหมู..กระทู้ยั่วใจ น้ำหลายแทบไหล...ทำไงจะได้ชิม อากาศร้อน....หล้าย...หลาย อาบน้ำสระผมแสนสบาย...ปะแป้งจิ้มลิ้ม กะว่าจะฝันถึงแม่ขาหมูเนื้อนิ่ม ทานกับข้าวสวยให้อิ่ม...สักสองจาน เพราะอุณภูมิ...มันสูงเกินไป พรุ่งนี้...จะจัดหนักน้ำแข็งใส...ใส่น้ำหวาน ลูกคิด...เฉาก๊วย...พร้อมด้วยลอนตาล ให้อารมณ์ชื่นบาน...จะร้อนนานหนาวนานก็ช่างมัน เอ-มิ-กา หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 03 เมษายน 2012, 05:46:AM พรุ่งนี้... จะมี เหตุการณ์ สถานไหน ๐เสียงพายุ รุนแรง ตึกแกว่งไกว แผ่นดินไหว คลื่นโหม โจมธาตรี ๐อุบัติภัย ไฟแผด แก๊สระเบิด ๐น้ำท่วมเถิด สูงบน พ้นชั้นสี่ ๐ฟ้าคะนอง ก้องถนัด อัสนี ฟาดลงที่ ตัวตน คน.วัวตาย ๐อากาศแย่ แปรปรวน ทั่วถ้วนด้าว เช้าเหน็บหนาว เร่งร้อน เมื่อตอนบ่าย ๐น้ำ.อาหาร สารพิษ ติดมากมาย ๐มีโรคร้าย พันธุ์ใหม่ ไร้เยียวยา ๐เกิดข้าวยาก หมากแพง ทุกแห่งหน ภาพฝูงชน ยัดเยียด เบียดซื้อหา ตุนไว้กิน สินค้าอื่น ขึ้นราคา เงินพันห้า แลกของ ได้กล่องเดียว ๐ถูกแยกพรรค ชักแดง เหลืองแบ่งฝ่าย เอาสีป้าย ฆ่าได้ ไม่เฉลียว เคยรู้รัก สามัคคี ดีกลมเกลียว เคยผูกเสี่ยว ตีฟัน กันลงคอ พรุ่งนี้... โลกมี ผู้อาศัย บ้างไหมหนอ ข้าว.น้ำ.ปลา.อาหาร เต็มบ้านพอ ยังเฝ้ารอ คนมา อ้าปากกิน emo_126 รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 04 เมษายน 2012, 05:56:AM โลกปรากฎ อาเพศ สังเวชสัตว์ โทมนัส พฤตินัย เพราะไร้ศีล ผิดเมถุน เสพเหล้ายา เป็นอาจิณ มุสาสิ้น ลักพา เข่นฆ่ากัน วอนละบาป กราบกราน ทำทานเถิด จะบังเกิด กุศล ผลบุญมั่น เพียรสงบ สวดพร่ำ ประจำวัน หมายอนันต์ สัมผัสทิพย์ สู่นิพพาน อานิสงส์ ปัญญา รักษาศีล น้อมดวงจินต์ เจริญรมย์ พรหมวิหาร ๐หลับเป็นสุข ฝันร้าย ย่อมพ่ายพาน ๐จวบถึงกาล รู้ตื่น สดชื่นใจ ๐เป็นที่รัก เอ็นดู หมู่มนุษย์ ๐พรหมบุตร คุ้มครอง ปราศหมองไหม้ ๐ร่างแคล้วคลาด ตกตื่น จากฟืนไฟ ๐ศัตราใด สาดส่อง มิต้องกาย ๐ชมผิวพรรณ วรรณะ สง่าศรี ๐เจ็บไข้มี แต่น้อย แล้วค่อยหาย ๐ปลอดสารพิษ บิดผัน อันตราย ๐สติคง ไม่หลงตาย ทำร้ายตน ๐ครั้นสิ้นบุญ กรรมหมด มิสรดโศก เทวโลก นำผลิ ปฎิสนธิ์ ที่เรืองรอง ทองขลิบ ทิพย์พิมล สุขเลิศล้น ดลสถิต นิจนิรันดร์ emo_126 รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 04 เมษายน 2012, 06:54:AM emo_126 เพราะทรามจิตต์คิดอยากเกินปากท้อง มุ่งสนองผองผลเพียงตนฝัน ใจจึงเหือดเลือดจึงหลั่งลงพรั่งพลัน สิ้นสุขสันต์บรรลัยเพราะใจคน คงตะกายหมายถวิลไม่สิ้นสม หวังหมดลมคิดว่าช่วยพาขน บรรดาทรัพย์ลับลวงจากปวงชน พาติดตนล้นนรกอเวจี อันผองภัยใดเล่าเท่ามนุษย์ ไร้สิ้นสุดยุติยากลำบากหนี สิ้นแก่นธรรมนำทางสร้างชีวี ล้างฤดีที่โสมมอาจมจาง หากวันนี้มีฟางพร่างพิสุทธิ์ มาช่วยฉุดยุดพิษที่คิดขวาง จักขอนบจบเกศกิเลสวาง พึ่งนำห่างทางชัฏวับัติกรรม.../ emo_126 บูรพาท่าพระจันทร์ หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: ..กุสุมา.. ที่ 04 เมษายน 2012, 10:04:AM ขณะจิต ขอพิศ เพียงวันนี้ ทำความดี ใส่ใจ ให้อิ่มหนำ ละเว้นชั่ว ห่างไกล ไม่กระทำ พร้อมจดจำ คำพร วอนจากใจ แต่..มีข้อ ขอเว้น เล่นซนบ้าง บ่อยบ่อยครั้ง บังเกิด เปิดทางให้ แม้นผิดศีล อย่างอน อ้อนวอนไว้ ทุกครั้งไซร้ หวนกลับ รับศีลคืน หากมีหลอน แกล้งหลอก บอกเสียก่อน หลับตานอน อาจขำ อำปลุกตื่น ตะโกนเรียก หัวกะใด พ่อขวัญยืน หน้าระรื่น สุขสันต์ วันอยากเจอ..... (พรุ่งนี้ๆๆ...) ..แม่หญิงดอกคำ.. emo_60 emo_95 หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 04 เมษายน 2012, 01:21:PM ขณะจิต ขอพิศ เพียงวันนี้ ทำความดี ใส่ใจ ให้อิ่มหนำ ละเว้นชั่ว ห่างไกล ไม่กระทำ พร้อมจดจำ คำพร วอนจากใจ แต่..มีข้อ ขอเว้น เล่นซนบ้าง บ่อยบ่อยครั้ง บังเกิด เปิดทางให้ แม้นผิดศีล อย่างอน อ้อนวอนไว้ ทุกครั้งไซร้ หวนกลับ รับศีลคืน หากมีหลอน แกล้งหลอก บอกเสียก่อน หลับตานอน อาจขำ อำปลุกตื่น ตะโกนเรียก หัวกะใด พ่อขวัญยืน หน้าระรื่น สุขสันต์ วันอยากเจอ..... (พรุ่งนี้ๆๆ...) ..แม่หญิงดอกคำ.. emo_60 emo_95 หากหวังมุ่ง พรุ่งนี้ ไม่มีสาย หยุดทำลาย ธรรมงาม ตามเสนอ น้อม.ทาน.ศีล.ภาวนา.มาบำเรอ จะเจอะเจอ ความจริง สิ่งแน่นอน ศีลอยู่เรา เศร้าจาง ห่างขื่นขม ถึงชอบชม เพียงพิศ คิดหลอกหลอน งามอะไร ไม่เท่า หญิงเง้างอน ท่านสุนทรฯ จึงชอบพอ กับซ้อโฟร์ ขวัญเอ๋ยขวัญ ข้ามี สี่ห้าขวัญ ขอแบ่งปัน เฮฮา ถ้าหญิงโผล่ เล่นสนุก สุขใจ ได้บิงโก เกมมันโชว์ เย้าหยอก..แม่ดอกคำ emo_87 รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 04 เมษายน 2012, 02:12:PM ([url]http://www.qzub.com/bar_153.gif[/url]) ([url]http://www.qzub.com[/url]) พรุ่งนี้ ไม่อยากคิด กลัวผิดหวัง พรุ่งนี้ กลัวเสียจัง โลกไร้สี พรุ่งนี้ ถ้าอยู่ถึง ก็คงดี พรุ่งนี้ จะมาบอก อีกที ว่ามีไร วันนี้ ที่บ้านฉัน ดันไฟดับ วันนี้ ท้องฟ้ากลับ ไม่สดใส วันนี้ พอคล้อยบ่าย ฉันหน่ายใจ ไฟไม่มา น้ำไม่ไหล ใครช่วยที พันทอง ([url]http://www.qzub.com/bar_153.gif[/url]) ([url]http://www.qzub.com[/url]) หน่วยงานใด ไฟดับ ปรับให้เข็ด ฝนลงเม็ด ประปา น้ำท่าหนี พอเข้านอน ร้อนแย่ ถึงแอร์ดี ไฟไม่มี น้ำไม่มา จะบ้าตาย ไฟคงไหล ไปหาคุณ สุนทรวิทย์ เห็นแกฟิต สามสี่ มีเมียหลาย น้ำคงไหล ลงร่อง เจ้าน้องชาย แกโวยวาย ฝันเปรอะ เลอะที่นอน emo_100 รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 04 เมษายน 2012, 02:33:PM อุบัติเหตุ หนเดียว ทำเสียวไส้ แฟนซักไซ้ ไล่เลียง เยี่ยงขวัญอ่อน คิดเพ้อเจ้อ เกินจริง ชิงแง่งอน กล่าวขอดค่อน สำทับ ให้อับอาย คนมันคึก ตลอด ปรอทแตก จึงวอกแวก วิ่งดะ เหมือนกระต่าย พี่รพีฯ เมื่อรู้ อย่าดูดาย อธิบาย โต้ตอบ ปลอบเธอที สุนทรวิทย์ หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 04 เมษายน 2012, 02:42:PM ขณะจิต ขอพิศ เพียงวันนี้ ทำความดี ใส่ใจ ให้อิ่มหนำ ละเว้นชั่ว ห่างไกล ไม่กระทำ พร้อมจดจำ คำพร วอนจากใจ แต่..มีข้อ ขอเว้น เล่นซนบ้าง บ่อยบ่อยครั้ง บังเกิด เปิดทางให้ แม้นผิดศีล อย่างอน อ้อนวอนไว้ ทุกครั้งไซร้ หวนกลับ รับศีลคืน หากมีหลอน แกล้งหลอก บอกเสียก่อน หลับตานอน อาจขำ อำปลุกตื่น ตะโกนเรียก หัวกะใด พ่อขวัญยืน หน้าระรื่น สุขสันต์ วันอยากเจอ..... (พรุ่งนี้ๆๆ...) ..แม่หญิงดอกคำ.. emo_60 emo_95 หากหวังมุ่ง พรุ่งนี้ ไม่มีสาย หยุดทำลาย ธรรมงาม ตามเสนอ น้อม.ทาน.ศีล.ภาวนา.มาบำเรอ จะเจอะเจอ ความจริง สิ่งแน่นอน ศีลอยู่เรา เศร้าจาง ห่างขื่นขม ถึงชอบชม เพียงพิศ คิดหลอกหลอน งามอะไร ไม่เท่า หญิงเง้างอน ท่านสุนทรฯ จึงชอบพอ กับซ้อโฟร์ ขวัญเอ๋ยขวัญ ข้ามี สี่ห้าขวัญ ขอแบ่งปัน เฮฮา ถ้าหญิงโผล่ เล่นสนุก สุขใจ ได้บิงโก เกมมันโชว์ เย้าหยอก..แม่ดอกคำ emo_87 รพีกาญจน์ 59 (http://www.qzub.com/bar_153.gif) (http://www.qzub.com) วันนี้ เสียงครืนครืน แต่เช้า ราวตีห้า ตื่นผวา งันงก อกระส่ำ เห็นนกกา บินว่อน เข้ารวงรัง ฟ้ามืดคลั่ง น่ากลัว ทั่วทุกทาง มองลอดช่อง หน้าต่าง พลางหม่นหมอง ฝุ่นละออง ปลิวไหว ใกล้จะสาง มองทางไหน มีดมล ปนอ้างว้าง ฤดูร้อน ก่อนสว่าง มิสร่างซา พันทอง (http://www.qzub.com/bar_153.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 04 เมษายน 2012, 04:01:PM อุบัติเหตุ หนเดียว ทำเสียวไส้ แฟนซักไซ้ ไล่เลียง เยี่ยงขวัญอ่อน คิดเพ้อเจ้อ เกินจริง ชิงแง่งอน กล่าวขอดค่อน สำทับ ให้อับอาย คนมันคึก ตลอด ปรอทแตก จึงวอกแวก วิ่งดะ เหมือนกระต่าย พี่รพีฯ เมื่อรู้ อย่าดูดาย อธิบาย โต้ตอบ ปลอบเธอที สุนทรวิทย์ (http://www.qzub.com/bar_156.gif) (http://www.qzub.com) อย่าทำมา แก้ตัว น้ำขุ่นขุ่น โถพ่อคุณ ฝันบ่อย ปล่อยเต็มที่ คืนละสอง สามครั้ง ก็ยังมี ผ้าปูที่นอน อย่างดี มิมีทน อย่ามาอ้าง ว่าดึก นึกแล้วท้อ สะกิดหนอ รอหวั่น ฉันสับสน หลับเป็นตาย ทุกที แถมมีกรน เซ็งยิ่งนัก ดันบ่น ว่าตนคึก พันทอง (http://www.qzub.com/bar_156.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 04 เมษายน 2012, 04:57:PM ([url]http://www.qzub.com/bar_153.gif[/url]) ([url]http://www.qzub.com[/url]) พรุ่งนี้ ไม่อยากคิด กลัวผิดหวัง พรุ่งนี้ กลัวเสียจัง โลกไร้สี พรุ่งนี้ ถ้าอยู่ถึง ก็คงดี พรุ่งนี้ จะมาบอก อีกที ว่ามีไร วันนี้ ที่บ้านฉัน ดันไฟดับ วันนี้ ท้องฟ้ากลับ ไม่สดใส วันนี้ พอคล้อยบ่าย ฉันหน่ายใจ ไฟไม่มา น้ำไม่ไหล ใครช่วยที พันทอง ([url]http://www.qzub.com/bar_153.gif[/url]) ([url]http://www.qzub.com[/url]) หน่วยงานใด ไฟดับ ปรับให้เข็ด ฝนลงเม็ด ประปา น้ำท่าหนี พอเข้านอน ร้อนแย่ ถึงแอร์ดี ไฟไม่มี น้ำไม่มา จะบ้าตาย ไฟคงไหล ไปหาคุณ สุนทรวิทย์ เห็นแกฟิต สามสี่ มีเมียหลาย น้ำคงไหล ลงร่อง เจ้าน้องชาย แกโวยวาย ฝันเปรอะ เลอะที่นอน emo_100 รพีกาญจน์ 59 (http://www.qzub.com/bar_153.gif) (http://www.qzub.com) ฝนตั้งเค้า เท่านั้น พลันไฟดับ จะไปปรับ ไฟฟ้าฯ พาสะท้อน ไฟแรงสูง ปล่อยที มีร้าวรอน จึงนอนร้อน ทั้งคืน จนตื่นเลย พอรุ่งเช้า จะเข้า ไปอาบน้ำ แสนชอกช้ำ ในจิต คิดเอื้อนเอ่ย น้ำไม่ไหล แปลงฟันค้าง เซ็งจังเลย ประปาเอย รีบด้วย มาช่วยที พันทอง (http://www.qzub.com/bar_153.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 04 เมษายน 2012, 08:55:PM อุบัติเหตุ หนเดียว ทำเสียวไส้ แฟนซักไซ้ ไล่เลียง เยี่ยงขวัญอ่อน คิดเพ้อเจ้อ เกินจริง ชิงแง่งอน กล่าวขอดค่อน สำทับ ให้อับอาย คนมันคึก ตลอด ปรอทแตก จึงวอกแวก วิ่งดะ เหมือนกระต่าย พี่รพีฯ เมื่อรู้ อย่าดูดาย อธิบาย โต้ตอบ ปลอบเธอที สุนทรวิทย์ หมอโบราณ ท่านทัก ลมชักระตุก นั่งนอนลุก ยากเย็น ไม่เป็นที่ อาการทรุด หยุดหายใจ ไปมากมี ปล่อยนานปี ซี้แหง แย่ลูกเดียว หมอสมัย สแกน ตามแผนวิทย์ มากจริต พัวพัน ฝันเล่นเสียว เปียกบ่อยนัก มักอ่อน นอนซีดเซียว จงเฉลียว ไหลไม่หยุด ฉุดถึงตาย เลิกขีดข่วน ควรอภัย ให้เฮียเถิด จะประเสริฐ ให้เคลียคลอ ซ้อหลายหลาย ช่วยทำกิน สินทรัพย์ รับมากมาย อยู่ค้าขาย นับเม็ด ยื่นเพชรพลอย emo_85 รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 04 เมษายน 2012, 09:30:PM อุบัติเหตุ หนเดียว ทำเสียวไส้ แฟนซักไซ้ ไล่เลียง เยี่ยงขวัญอ่อน คิดเพ้อเจ้อ เกินจริง ชิงแง่งอน กล่าวขอดค่อน สำทับ ให้อับอาย คนมันคึก ตลอด ปรอทแตก จึงวอกแวก วิ่งดะ เหมือนกระต่าย พี่รพีฯ เมื่อรู้ อย่าดูดาย อธิบาย โต้ตอบ ปลอบเธอที สุนทรวิทย์ ([url]http://www.qzub.com/bar_156.gif[/url]) ([url]http://www.qzub.com[/url]) อย่าทำมา แก้ตัว น้ำขุ่นขุ่น โถพ่อคุณ ฝันบ่อย ปล่อยเต็มที่ คืนละสอง สามครั้ง ก็ยังมี ผ้าปูที่นอน อย่างดี มิมีทน อย่ามาอ้าง ว่าดึก นึกแล้วท้อ สะกิดหนอ รอหวั่น ฉันสับสน หลับเป็นตาย ทุกที แถมมีกรน เซ็งยิ่งนัก ดันบ่น ว่าตนคึก พันทอง ([url]http://www.qzub.com/bar_156.gif[/url]) ([url]http://www.qzub.com[/url]) ตอนฉันคึก เธอกลับ นอนหลับปุ๋ย ปล่อยกลิ่นฉุย เป็นระยะ ปนสะอึก กลิ่นกับเสียง ตอบโต้ มโหระทึก ไอ้ที่คึก พานเปลี่ยน เวียนหัวแทน โทษแต่ฉัน ฝ่ายเดียว เฉลียวบ้าง กล่าวข้างข้าง คูคู มิรู้แก่น ป่าวประกาศ ซ้อนซ้ำ ทำดูแคลน เดี๋ยวหลังแหวน เสียหรอก บอกไม่จำ สุนทรวิทย์ หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 04 เมษายน 2012, 09:52:PM อุบัติเหตุ หนเดียว ทำเสียวไส้ แฟนซักไซ้ ไล่เลียง เยี่ยงขวัญอ่อน คิดเพ้อเจ้อ เกินจริง ชิงแง่งอน กล่าวขอดค่อน สำทับ ให้อับอาย คนมันคึก ตลอด ปรอทแตก จึงวอกแวก วิ่งดะ เหมือนกระต่าย พี่รพีฯ เมื่อรู้ อย่าดูดาย อธิบาย โต้ตอบ ปลอบเธอที สุนทรวิทย์ ([url]http://www.qzub.com/bar_156.gif[/url]) ([url]http://www.qzub.com[/url]) อย่าทำมา แก้ตัว น้ำขุ่นขุ่น โถพ่อคุณ ฝันบ่อย ปล่อยเต็มที่ คืนละสอง สามครั้ง ก็ยังมี ผ้าปูที่นอน อย่างดี มิมีทน อย่ามาอ้าง ว่าดึก นึกแล้วท้อ สะกิดหนอ รอหวั่น ฉันสับสน หลับเป็นตาย ทุกที แถมมีกรน เซ็งยิ่งนัก ดันบ่น ว่าตนคึก พันทอง ([url]http://www.qzub.com/bar_156.gif[/url]) ([url]http://www.qzub.com[/url]) ตอนฉันคึก เธอกลับ นอนหลับปุ๋ย ปล่อยกลิ่นฉุย เป็นระยะ ปนสะอึก กลิ่นกับเสียง ตอบโต้ มโหระทึก ไอ้ที่คึก พานเปลี่ยน เวียนหัวแทน โทษแต่ฉัน ฝ่ายเดียว เฉลียวบ้าง กล่าวข้างข้าง คูคู มิรู้แก่น ป่าวประกาศ ซ้อนซ้ำ ทำดูแคลน เดี๋ยวหลังแหวน เสียหรอก บอกไม่จำ สุนทรวิทย์ (http://www.qzub.com/bar_017.gif) (http://www.qzub.com) คิดจะมา หลังแหวน แค้นยิ่งนัก พูดแล้วชัก หงุดหงิด ผิดงามขำ เดี๋ยวตีเข่า เขย่าศอก ให้ชอกช้ำ ตามไปย้ำ ด้วยหมัดฮุก จุกดวงแด หนุมาน ถวายแหวน แสนหมั่นไส้ กวางเหลียวหลัง ครั้งใหญ่ จัดให้แน่ นางมณโฑ นั่งแท่น ตะลึงแล อย่ามาแหย่ เสือสาว จะหนาวทรวง พันทอง (http://www.qzub.com/bar_017.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: กามนิต ที่ 05 เมษายน 2012, 08:38:PM พรุ่งนี้... โลกจะมีแต่ยื่นความชื่นฉ่ำ ด้วยผืนน้ำ โลกชื่นด้วยผืนน้ำ ท่วมเมืองต่ำติดตมให้จมตาย คืนนี้... ก่อนนทีท่วมลับดับสลาย ก่อนฟ้าสิ้นดินถล่มทับถมกาย ก่อนเดียวดายชีวีต้องมีรัก ค่ำนี้... บทกวีบางเบาเสลาสลัก ลอยลมล่วงห่วงหามาทายทัก สมรสมัครใจเดียวมาเกลียวกลม ชีพนี้... ดวงฤดีอย่าให้ไร้สุขสม รักเถิดหนาอย่าเลยชวดเชยชม โลกจะรื่นอภิรมย์สีชมพู กามนิต - ๕ เม.ย.๕๕ emo_106 หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 06 เมษายน 2012, 09:18:AM หัวใจ บอบช้ำ ย่ำแย่ ยากแก้ สิ่งอัน ปัญหา ประดัง หลั่งไหล เข้ามา เร็วช้า ทับถม จมอินทรี ทั้งสภาพ สังคม โสมมยิ่ง รอบรอบสิ่ง ระยำ ศีลธรรมลี้ มองเห็นเห็น เข่นฆ่า ไร้ปราณี ทุกนาที จะรอด หรือวอดวาย เศรษฐกิจ ตกต่ำ คนทำพิษ ใช้ชีวิต ฟุ่มเฟือย เรื่อยสุร่าย เสพกินดื่ม ลืมกลัว มั่วอบาย ช่างมิอาย เทวดา ฟ้าและดิน หนี้สินล้น พ้นตัว ครอบครัวแตก ทะเลาะแยก ดุด่า หันหน้าผิน ชดใช้หนี้ ในตะราง สร้างมลทิน ลูกหลานสิ้น อนาคต หมดที่พิง จะบากหน้า หาใคร ในช่วงนี้ เบื้องบนยัง ย่ำยี ดังผีสิง ลุอำนาจ ขาดประโยชน์ โกรธแย่งชิง ฤๅพึ่งลิง สาวดง พรายพงไพร วันนี้... สุขมากมี ไม่รู้ อยู่ที่ไหน ยังยืนท่าม ความช้ำ อยู่ร่ำไป ลองทำใจ ปล่อยวาง คงสร่างซา emo_126 รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ...คงไม่นานเกินรอ... เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 06 เมษายน 2012, 10:59:AM emo_89 โอ้..บุญทรามยามนี้ชั่วดีคลุก ทั้งเศร้าสุขปนแปลกจนแยกหา จริงฤๅปลอมหลอมเฟ้นซ่อนเร้นตา กลับซ้ายขวาหน้าหลังดั่งพิกล ผู้ดีดิ้นเดินดุ่มตะคุ่มตรอก เหล่าขี้ครอกกลอกกลิ้งวิ่งถนน ล้วนได้ดีมีทั่วทุกตัวตน พวกฉ้อฉลกมลมารพานได้ดี โอ้..ธานีผีไพรเข้าไล่ล้อม ต่างเติมตอมมอมมัวชั่วบัดสี หวังรุ่งเรืองประเทืองล่มจมบุรี เพื่อภูตผีปรีดิ์เปรมเกษมทรวง ถึงชั่วช้าสามานต์สาธารณ์ฤทธิ์ ถึงมากพิษเพียงน้อยเท่าก้อยสรวง แสงหิ่งห้อยด้อยค่ากว่าจันทร์จวง ฤๅก้าวล่วงปวงฉัตรแก้วรัตนตรัย... emo_126 บูรพาท่าพระจันทร์ หัวข้อ: Re: ปลอบขวัญวันขุ่น เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 06 เมษายน 2012, 12:42:PM เอื้อมหยิบดอก ดาวเรือง ประเทืองฟ้า แล้วนำมา เรียงร้อย พวงสร้อยขวัญ ยกขึ้นชม พรมน้ำ ชุ่มฉ่ำพลัน น้อมเคียมคัล องค์พระ เทวตรัย ทรงสถิต พิษฐาน พิมานสรวง ยอบานบวง อามิษพลี ศรีไศล ฟากสวรรค์ ชั้นนานา สุราลัย ทูลเนื่องใน ดาลดล รับยลยิน ขอกุศล ผลพรัก เช้าตักบาตร อภิวาท องค์สัมมา รักษาศีล ปลงสังเวช แผ่เมตตา เป็นอาจิณ ละราคิน ดำใด ครรไลลา เคยผิดคาด พลาดหวัง ครั้งเก่าใหม่ วอนอวยชัย สมมาด ปรารถนา หลุดพาเหียร เวียนวก โชคชะตา เงินไหลกอง ทองเทมา สถาวร วันนี้... มวลมิตรมี ธีระ เวศย์ ทุกเขตขร ร่ายความคำ น้ำใจ ให้พรหมพร แด่บังอร ปลอบขวัญ วันขุ่นเคือง มอบความปรารถนาดีมายัง...น้องพันทอง emo_126 รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ปลอบขวัญวันขุ่น เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 06 เมษายน 2012, 12:57:PM เอื้อมหยิบดอก ดาวเรือง ประเทืองฟ้า แล้วนำมา เรียงร้อย พวงสร้อยขวัญ ยกขึ้นชม พรมน้ำ ชุ่มฉ่ำพลัน น้อมเคียมคัล องค์พระ เทวตรัย ทรงสถิต พิษฐาน พิมานสรวง ยอบานบวง อามิษพลี ศรีไศล ฟากสวรรค์ ชั้นนานา สุราลัย ทูลเนื่องใน ดาลดล รับยลยิน ขอกุศล ผลพรัก เช้าตักบาตร อภิวาท องค์สัมมา รักษาศีล ปลงสังเวช แผ่เมตตา เป็นอาจิณ ละราคิน ดำใด ครรไลลา เคยผิดคาด พลาดหวัง ครั้งเก่าใหม่ วอนอวยชัย สมมาด ปรารถนา หลุดพาเหียร เวียนวก โชคชะตา เงินไหลกอง ทองเทมา สถาวร วันนี้... มวลมิตรดี ธีระ เวศย์ ทุกเขตขร ร่ายความคำ น้ำใจ ให้พรหมพร แด่บังอร ปลอบขวัญ วันขุ่นเคือง มอบความปรารถนาดีมายัง...พันทอง emo_126 รพีกาญจน์ 59 (http://www.qzub.com/bar_194.gif) (http://www.qzub.com) รีบมารับ พรดี กวีเอก แถมปลุกเสก เลขยันต์ หนุนนำเนื่อง ขอยอมรับ ด้วยจิต มิขุ่นเคือง ด้วยว่าเรื่อง มันผ่าน จำทานทน มีพี่ใหญ่ มาปลอบ ขอบคุณยิ่ง น้ำใจจริง หญิงมอบกลับ ไม่สับสน ด้วยยินดี ที่ท่าน เมตตาตน ให้กุศล คืนย้อน อย่าร้อนกาย ที่มีทุกข์ ให้หายทุกข์ สุขจงเกิด ให้เลอเลิศ กว่าใคร ดั่งใจหมาย มีความรักษ์ ในธรรม ไม่เคลื่อนคลาย โรคที่เป็น ให้มะลาย หายเร็วเทอญ พันทอง ขอบคุณ คุณป๋าระพีฯ มากค้า... emo_126 emo_126 (http://www.qzub.com/bar_194.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: darkness_hero ที่ 06 เมษายน 2012, 02:44:PM ...วันซืน... ฝุ่นตลบ อบอวล บ้าน.สวน.ป่า ปวดแสบตา พิษควัน ตะวันฉาน ทุกด้าวแดน แสนแปลก ร้อนแหลกราน สิบปีผ่าน ล่วงเลย ไม่เคยเจอ ...วันวา... ลมกรรโชก โยกไหว กิ่งไม้หัก บางจุดหนัก ผลักต้น โคนเผยอ ฝนกระกน่ำ ซ้ำเติม น้ำเริ่มเลอ หลั่งไหลเอ่อ ท่วมท้น บ่าหนทาง ...วันนี้... หนาวเย็นยก ปกคลุม ที่ลุ่ม.ราบ น้ำค้างอาบ แห่งหน จนฟ้าสาง ปุยหมอกขาว พราวพรรณ สรรพางค์ ห่อหุ้มร่าง เสื้อผ้า หนาอีกที สามฤดู สามวัน คิดกันเถิด มันบังเกิด ปริวิตก กับโลกนี้ อยากเห็นหนอ ต่อไป อะไรมี ไม่รู้ซี ช่วยต่อ ขอขอบคุณ emo_126 รพีกาญจน์ 59 ...พรุ่งนี้... ................................. วันพรุ่งนี้ ฟ้าจะรั่วแต่ร้อนเดือดเป็นลาวา ตกแถวไหนนั้นหนาคงต้องลุ้น ภูเขาไฟทั่วโลกจักคุกรุ่น สาดกระสุนหายนะอยู่ทั่วไป ในบางแห่งหิมะจะโหมถล่ม เมืองจะจมคนหนาวเหน็บอยู่ไม่ไหว เผาหนังสือเผาเสื้อผ้าเป็นเชื้อไฟ ให้อุ่นกายเป็นพักพักหนียมบาล ใบบางแห่งคลื่นทะเลจะโถมถา สูงร้อยเมตรกว่ากว่าแรงมหาศาล ทำลายล้างทุกสิ่งสิ้นจมบาดาล คลื่นพัดผ่านที่ใดต้องทลาย ใบบางแห่งฝูงสัตว์จะฆ่ามนุษย์ ไม่ยั้งหยุดหวังดื่มเลือดดับกระหาย จะเห็นศพถูกฉีกกินกระจัดกระจาย แม้เนื้อหนังชิ้นสุดท้ายยังไม่มี ผู้คนจะฆ่ากันเองไม่สิ้นสุด เพื่อยื้อยุดหาอาหารในทุกที่ ละทิ้งซึ่งคติธรรมเลวหรือดี เอาชีวีให้รอดเพื่อวันต่อไป...... darkness_hero หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 06 เมษายน 2012, 03:55:PM วันต่อไปไม่มีแล้วความสุข มีแต่ทุกข์ต้องตั้งหน้าหาโลกใหม่ แล้วโลกหน้าเราจะอยู่กับผู้ใด ไม่มีใครเหลือตัวเปล่าเราจะคราง เดือนหนึ่งเดินไม่ถึงซักครึ่งก้าว แรงโน้มน้าวยาวไกลมืดไม่สาง มีไม้เลื้อยยาวยืดระโยงระยาง คอยกั้นกางผูกมัดและกัดกิน ปีแล้วปีเล่าไม่ก้าวหน้า กลับดีกว่าอย่าสู้มีแต่สิ้น อยู่บ้านเรายังพอหาผักปลากิน ชีวิตนี้ต้องดิ้นยังอีกยาว...... เนินจำราย หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: ไม่รู้ใจ ที่ 08 เมษายน 2012, 08:57:AM วันนี้ ยังคงมีกานท์กลอนเว้าวอนอยู่ งามหยดย้อยร้อยคำนำพรั่งพรู เฝ้าเรียนรู้ใฝ่เติมเพิ่มวิชา วันนี้ เหล่ากวีกรองวาดปรารถนา ร่ายลำนำฉ่ำหวานซ่านอุรา สืบสานค่าศาสตร์ศิลป์กวินไทย ไม่รู้ใจ (http://image.ohozaa.com/i/6d2/altXk.png) (http://image.ohozaa.com/view2/w00kgRbiuA4u9kU8) หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: ยามพระอาทิตย์อัสดง ที่ 10 เมษายน 2012, 05:56:PM (http://4.bp.blogspot.com/-NapFgyJWL84/T4QSxqK0M0I/AAAAAAAABlg/rGP9SfD2jHA/s1600/1211530768.jpg) หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 10 เมษายน 2012, 07:03:PM emo_89 วันวาน... สุขสำราญกานท์กลอนอักษรศรี แปรเปลี่ยนรสพจมานซ่านวจี ส่งวลีพลีกำเนิดก่อเกิดกานท์ วันนี้... เศร้าฤดีวลีลดหมดแก่นสาร ความหวานรสปรากฏเยี่ยงเพียงตำนาน คอยคลื่นกาลซัดแตกแหลกกระจาย... emo_126 บูรพาท่าพระจันทร์ หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: ยามพระอาทิตย์อัสดง ที่ 10 เมษายน 2012, 09:05:PM (http://3.bp.blogspot.com/-MTvh1PIg6dg/T4Q9jzyeL-I/AAAAAAAABl4/V-RvRP05KWg/s1600/1211530040.jpg) หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: กามนิต ที่ 10 เมษายน 2012, 09:56:PM คืนนี้
บทกวีไม่หวานเหมือนดังว่า เมฆตรมถมเต็มเติมน้ำตา ท้องฟ้าฟั่นเฟือนเหมือนฟูมฟาย ครืนครั่นลั่นอึงถมึ/งฟ้า นัยน์ตามืดหม่นฉงนฉงาย หวาดสะทกอกแปลบแทบวางวาย เดียวดายอ้างว้างกลางวายุ นานเนิ่นเกินทนจำทนต่อ ราวรอริ้วฝันมาบรรจุ เติมใจไต่ฝันให้บรรลุ เร่งมุใจมุ่งถึงพรุ่งนี้ กามนิต - ๑๐ เม.ย.๕๕ emo_106 หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 10 เมษายน 2012, 10:28:PM มิวางวายหมายตรองตรึกลองรัก มีแพร่งสองให้ตระหนักสุดหลีกหนี หนึ่งเจ็บร้าวหนาวใจโอ้ชีวี เราจะทำอย่างไรดีเฝ้าคิดครวญ คงมิอาจมุ่งหมายในหมายมั่น ทุกสิ่งอาจพลิกผันกระแสกระสวน เราคนเปลี่ยวเดียวดายไร้รัญจวน จึงมิอาจทบทวนถึงพรุ่งนี้ emo_54 emo_46 หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 11 เมษายน 2012, 07:49:AM emo_33 วันพรุ่ง... คอยจรุงมุ่งประเทืองให้เรืองศรี เพียรเฝ้าหวังฝังอุรานับนาที เห็นวลีพลีสำแดงแฝงรสกานท์ หวังอักษรกลอนเกิดบรรเจิดฤทธิ์ ชวนเพ่งพิศพินิจชมสมสนาน มอบภิรมย์พรมทรวงซ่านดวงมาน ให้สราญกานท์กลอนขจรจินต์ โอ้อกเราเฝ้ารอขอมากไหม? ต้องทำใจให้เห็นเป็นนิจสิน จนคุ้นเคยเฉยชาเป็นอาจิณ เฝ้าถวิลจินตนาตั้งตา...รอ.. emo_111 บูรพาท่าพระจันทร์ หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: ยามพระอาทิตย์อัสดง ที่ 11 เมษายน 2012, 05:28:PM (http://image.free.in.th/z/ig/01211544913.jpg) (http://pic.free.in.th/id/f85ab8aa286239505055170c70d76ea4) หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 11 เมษายน 2012, 10:56:PM พรุ่งนี้... ครบหนึ่งปี คืบคลาน แสนนานหนอ นับคืนคอย ถอยหลัง ตั้งตารอ เปลี่ยน พ.ศ. เลื่อนลาม เกือบสามเดือน ปฎิทิน ฉีกไป แล้วใบเล่า ใบเก่าเก่า ร่วงผล็อย ปลิวลอยเกลื่อน จนไอแดด แผดเผา เข้ามาเยือน ไร่นาเถื่อน น้ำแห้ง แล้งทั่วบาง ล้มตัวหลับ พับตา ผวาตื่น เลยค่อนคืน สะดุ้ง จนรุ่งสาง ปลิดมะกอ ห่อมะม่วง ล่วงแสงจาง เสียงฟ้าคราง เมฆดำ ฝนฉ่ำนาน มองถนน หนทาง คงว่างเปล่า รถแล่นเข้า เร็วรุด มิหยุดผ่าน เขาสนุก สุขสันต์ วันสงกรานต์ แล้วลูกหลาน อยู่ไหน ไม่เห็นมา emo_62 รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 12 เมษายน 2012, 08:34:AM (http://www.xn--12c6ceksc4h3a6a.com/di/IKWJ/สมุด.jpg) ---สะเลเต--- หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 17 เมษายน 2012, 04:13:PM ([url]http://www.xn--12c6ceksc4h3a6a.com/di/IKWJ/[/url]สมุด.jpg) ---สะเลเต--- เขียวเสวย มะม่วงงาม สามสี่ช่อ มะละกอ พันธุ์บาหลี สีน้ำครั่ง ลำไยดี อีแ้ห้วเข้ม เต็มสองลัง จัดเหรียญดัง ครูบาศรีวิชัย emo_54 อีกด้านทรง องค์พระพิฆเณศวร์ รุ่นพิเศษ ตอกเลข ปลุกเสกใหม่ สร้างจำกัด ไม่วางแผง พระทั่วไป เตรียมมอบให้ แด่เพื่อน เยี่ยมเยือนเรา emo_45 สิ้นสงกรานต์ ผ่านผัน อีกวันแล้ว หัวใจแป้ว ผิดหวัง นั่งหมองเศร้า มองถนน หนทาง ไร้ร่างเงา ผลก็เน่า พระก็เก้อ เธอไม่มา emo_06 emo_62 รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 17 เมษายน 2012, 08:40:PM เสียดายพระ...ผลไม้ใจแทบขาด แต่มิอาจแอ่วเหนือเพื่อไปหา เพราะรับจ้างสองร้อย...คอยไล่กา เห็นแก่ค่าจ้างนั้นฉันไม่คิด ต้องขอโทษท่านพี่....ที่เฝ้าห่วง จนมะม่วงเริ่มเน่าเรานี้ผิด มะละกอบาหลีพลีให้มิตร โปรดอภัยสักนิด...ติดธุระ emo_79 ---สะเลเต--- หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 02 กันยายน 2012, 05:57:AM เมื่อวาน... นอนบนเตียง เที่ยงคืน ตื่นตีห้า นั่งดูหน้า โน้ตบุ๊ค แสนสุขสม อ่านกลอนซึ้ง ถึงเธอ เพ้อภิรมย์ แต่งกลอนชม หวานถ้อย ร้อยถักทอ เริ่มจะสาย บ่ายร่าง ย่างไปสวน ก้าวถึงจวน นิ้วหยิบ คีบดินสอ กระดาษขาว วาววับ พับสี่พอ มิรั้งรอ ใส่กระเป๋า เข้าทำงาน ทั้งขุดไร่ ไถสวน พรวนดินหญ้า รอบหลังหน้า ป่าสวย ห้วยละหาน มีนกหนู หมูไก่ ไต่บนลาน ชื่นดวงมาน ใสเย็น เห็นดอกบัว แวะริมทาง วางมีด เริ่มขีดเขียน กลอนวนเวียน ลื่นไหล อยู่ในหัว พอแดดร่ม ลมตก อกระรัว รีบปลีกตัว เร่งงาน ละกานท์ลง กลับเคหะ ถลา หาคอมพ์เน็ต คลิกตรวจเช็ด ข้อความ ตามประสงค์ พักอาบน้ำ ชำระ สะอาดองค์ นั่งล้อมวง รับประทาน อาหารเย็น เพียรเจริญ เพลินใจ สวดไหว้พระ อุ อะ มะ ช่วยดล พ้นยากเข็ญ ราวสามทุ่ม ดุ่มด่ำ กระทำเวร ถึงคิวเล่น สนุก สุขหน้าจอ emo_85 รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 02 กันยายน 2012, 07:58:AM --ทุกๆวัน-- ก่อนจะขึ้นทำงานทุกวันนี้ เวลามีแสนน้อยมันร่อยหรอ แวะเข้ามาเขียนกลอนนั่งนอนรอ รีบตอบต่อกลอนกานท์อย่างมั่นใจ เสร็จจากรวมแล้วเราเข้ารักษา มีเวลาว่างหน่อยพลอยเฉไฉ เรียกหน้าเวปของกลอนออนทันใด ถูกคนไข้นินทาว่าบ้ากลอน --ณัชชา-- emo_94 หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 02 กันยายน 2012, 09:07:AM (http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/307.gif) อ่านทุกวันนะคะ emo_12 พรุ่งนี้...ฉันจะขี้เกียจ วันนี้เจียด เวลา ขยันก่อน วันพรุ่งนี้ ฉันจะ ไม่มาออน วันนี้ขอ วางกลอน อ้อนอีกวัน วันพรุ่งนี้ อาจไม่ ได้เห็นหน้า วันนี้เธอ จงมา ออนหาฉัน วันพรุ่งนี้ เราอาจ ไม่พบกัน ขอเธอนั้น คิดถึงบ้าง ช่างสุขใจ emo_12 "ดิน" (http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/307.gif) หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 03 กันยายน 2012, 11:07:AM --ทุกๆวัน-- ก่อนจะขึ้นทำงานทุกวันนี้ เวลามีแสนน้อยมันร่อยหรอ แวะเข้ามาเขียนกลอนนั่งนอนรอ รีบตอบต่อกลอนกานท์อย่างมั่นใจ เสร็จจากรวมแล้วเราเข้ารักษา มีเวลาว่างหน่อยพลอยเฉไฉ เรียกหน้าเวปของกลอนออนทันใด ถูกคนไข้นินทาว่าบ้ากลอน --ณัชชา-- emo_94 มันเป็นช่วง เวลา ฆ่าความเครียด ลืมโกรธเกลียด เติมรัก คราพักผ่อน ขจัดกลุ้ม สุมใจ ดังไฟฟอน ระบายตอน ท้อแท้ แพ้อารมณ์ หมอวิกล คนไข้ ใครบ่นบ้า ถูกนินทา ลับหลัง เสียงดังขรม หมอบ้ากลอน ยังดี ไม่มีตรม บ้าคู่ชม ดุเดือด เชือดถึงตาย ได้ยินมา ไม่ว่าใครเน่อ emo_26 รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 03 กันยายน 2012, 11:16:AM ([url]http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/307.gif[/url]) อ่านทุกวันนะคะ emo_12 พรุ่งนี้...ฉันจะขี้เกียจ วันนี้เจียด เวลา ขยันก่อน วันพรุ่งนี้ ฉันจะ ไม่มาออน วันนี้ขอ วางกลอน อ้อนอีกวัน วันพรุ่งนี้ อาจไม่ ได้เห็นหน้า วันนี้เธอ จงมา ออนหาฉัน วันพรุ่งนี้ เราอาจ ไม่พบกัน ขอเธอนั้น อ่านทุกวัน ฉันพอใจ emo_12 "ดิน" ([url]http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/307.gif[/url]) กล่าวเป็นลาง ไม่ดี แก่ชีวิต กระแสจิต บิดเบี่ยง เอนเอียงได้ ว่าพรุ่งนี้ มีอัน ผันเปลี่ยนไป เวบกลอนไทย จึงล่ม ตรมระนาว ตั้งแต่ค่ำ ย่ำย่าง ถึงสางเช้า อยากพบเจ้า ตอบกลอน ออดอ้อนสาว นั่งหน้าจอ รออ่าน ถ้อยหวานวาว จนกลืนข้าว ดื่มน้ำ ติดลำคอ เป็นเช่นนั้นจริงๆจ้า emo_46 รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ...วันวาน... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 22 กันยายน 2012, 07:31:AM เมื่อวานนี้... ห่อฤดี ซบเซา เข้าเยี่ยมเพื่อน มิได้พบ สบตา มานับเดือน ใช่ลืมเลือน เพราะติด หลายกิจการ ได้พบครั้ง ฟังผล หนสุดท้าย ราวช่วงปลาย สิงหา หน้าสถาน ชันสูตร ดูดส่อง ตามต้องการ ที่โรงบาล สวนดอก ไข้นอกชาย หมอร่วมกัน ฟันธง ตรงตรงว่า เกินเยียวยา ต่อไป ให้คืนหาย ระยะสาม ลามรุก กระดูกกาย ด้วยโรคร้าย จ่อจับ ตับมะเร็ง อีกเพื่อนเรา เศร้าหมอง ห้องชั้นล่าง ยืนแข้งสั่น ขาถ่าง เดินขวางเคร่ง กีดทวาร คว้านเนื้อ ตัดเถือเอง คนนี้เฮง แค่นิด ริดสีดวง อีกคนอ่อน นอนล้ม เตียงจมป่วย ครอบเครื่องช่วย หายใจ ให้เป็นห่วง น้ำเกลือห้อย ย้อยเหยาะ เยี่ยวเจาะตวง น้ำตาร่วง อาวรณ์ ก่อนจากไป สาเหตุไม่ ไปตรวจ สุขภาพ ครั้นพอทราบ ลำบาก ยากแก้ไข ร่างถึงจุด ทรุดทราม ลงตามวัย ควรใส่ใจ เอ็นดู รู้รักตน emo_126 ด้วยรักและปรารถนาดี รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... ไปตรวจเลยนะ... เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 22 กันยายน 2012, 08:27:AM (http://sphotos-a.xx.fbcdn.net/hphotos-ash3/c48.0.403.403/p403x403/523428_381076635296622_1252384142_n.jpg) sig : T L C / prn ทีเครื่องจักรเครื่องยนต์คนเฝ้าเช็ค ทั้งรถเจ๊กรถไฟไม่ตกหล่น หมั่นเช็คเครื่องเช็คน้ำมันเช็คกันชน ให้ความสนใจจริงยิ่งกว่าตัว emo_17 สุขภาพ..ภาพดีก็มีสุข กันก่อนทุกข์สุขใจไม่ปวดหัว เฝ้าผัดวันประกันพรุ่งยุ่งเนียนัว กว่ารู้ตัวก็สายแก้ไม่ทัน emo_56 ตรวจตับ ไต ไส้ พุง..พันยุ่งไหม ตรวจหลัง ไหล่ แข้งขา อย่าลืมถัน ตรวจหัวใจหักหรือเปล่า...อ้าว ความดัน ตรวจลิ้น ฟัน..ปากคอ เผื่อเราะราย emo_55 ตรวจข้างนอก...ข้างใน จงไปตรวจ หมั่นสำรวจกระดูกกระเดี้ยว...เดี๋ยวหดหาย จดรายการบอกหมอจ๋า..อย่าไปอาย ตรวจร่างกายแล้วตรวจจิต..พิจารณา emo_116 แซมค่ะ add complete by Klonthaiclub fb (https://www.facebook.com/poemwebboard) หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 22 กันยายน 2012, 09:45:AM โรคหัวใจแหลกรานอาการหนัก อกก็หักแสนเข็ญเป็นปัญหา ไปหาหมอหมอบ่นจนปัญญา ยากรักษาโรครักหนักเกินไป เพียงคนเดียวหมอดีมีในโลก ก็อับโชคหมอดีอยู่ที่ไหน กลัวหมอดีหวงตนมิสนใจ ปล่อยคนไข้ครวญรอหาหมอดี -dow- หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 22 กันยายน 2012, 10:17:AM emo_116 emo_116 emo_116 อันหมอดี ที่เห็น เด่นตัวฉัน ชื่อหมอพัน สนไหม ไวด่วนจี๋ รักษาได้ ทุกโรค หากโชคดี คบกันฟรี อีกด้วย ช่วยได้คุณ ยิ่งเป็นชาย สูงวัย ใช่รีบรับ พร้อมทั้งจับ บีบนวด อวดอกอุ่น ต้องหกสิบ ขึ้นไป ใคร่การุณ ให้นอนหนุน แขนหมอ พอหายดี ค่ารักษา ใช้ใจ สนไหมจ๊ะ รีบหน่อนนะ คิวแน่น แล่นเร็วรี่ ขืนชักช้า ไตวาย ง่ายนักซี ชื่อชั้นนี้ รับรอง ร้องกลับมา พันทอง emo_126 emo_126 หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: Prapacarn ❀ ที่ 22 กันยายน 2012, 10:20:AM (http://x3d.xanga.com/b1cf475460d30268400523/b214091795.jpg) โรคหัวใจมีรูขอดูหน่อย เป็นบ่อยบ่อยใช่ไหม..ใจขี้หลี หมอจัดยาง่ายง่ายหายทันที ซื้อได้ที่เยอรมัน..หมอฟันธง emo_17 หมอเมกายาดีก็มีอยู่ แต่ที่รู้คนไข้เฝ้าไหลหลง ยายุโรปรักษาใจต่อสายตรง เดี๋ยวก็คงหายไข้..ได้หมอดี emo_17 แซมค่ะ จ๊าก...หมอพัน ปาดอีกแ-ร๊-ะ... เจ็บหัวใจ... emo_29 หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 22 กันยายน 2012, 11:36:AM เขาว่าหมอเมการักษาเก่ง แต่ก็เกรงหมอว่ามุ่งมาหลี ส่วนหมอพันแม้ว่ารักษาฟรี แต่ก็มีเงื่อนไขไม่เยียวยา รักษาแต่สูงวัยไม่รับดะ โรคก็จะใหญ่โตเข้าโคม่า หมอเยอรมันชั้นดีมีราคา จะเมตตาหรือไม่ไม่รู้เลย -ดาวครับ- หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 22 กันยายน 2012, 12:52:PM emo_82 emo_82 emo_82 ถ้าไม่ลอง ไม่รู้ หมู่หรือจ่า ถ้าไม่ลอง อย่ามา หน้าตาเฉย ถ้าไม่ลอง อย่าเดา เศร้านะเอย พ่อทรามเชย รูปหล่อ ค่าหมอฟรี จะเสียเงิน ค่าเครื่อง เปลืองเปล่าเปล่า จะเสียเงิน ไยเล่า เราอยู่นี่ จะเสียเงิน ไปเมกา มิน่าซี สงสัยมี ที่หมาย ชายจึงเมิน พันทอง emo_126 emo_126 หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 22 กันยายน 2012, 01:28:PM เขาว่าหมอเมการักษาเก่ง แต่ก็เกรงหมอว่ามุ่งมาหลี ส่วนหมอพันแม้ว่ารักษาฟรี แต่ก็มีเงื่อนไขไม่เยียวยา รักษาแต่สูงวัยไม่รับดะ โรคก็จะใหญ่โตเข้าโคม่า หมอเยอรมันชั้นดีมีราคา จะเมตตาหรือไม่ไม่รู้เลย -ดาวครับ- (http://2.bp.blogspot.com/-O7vZ-46x8vM/Tn5-Yc5yfNI/AAAAAAAAGi4/XxcNMaMIP8I/s1600/%25E0%25B8%2581%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%25A3%25E0%25B9%258C%25E0%25B8%2595%25E0%25B8%25B9%25E0%25B8%2599%25E0%25B9%2580%25E0%25B8%2581%25E0%25B8%25B2%25E0%25B8%25AB%25E0%25B8%25A5%25E0%25B8%25B549.gif) ...หมอขยัน ฝันมี อยู่นี่จ้า สุดฟากฟ้า เยอรมัน ปันใจเผย เป็นหมอจับ นับเส้น เน้นชอบเปรย หมอดูก็ เป็นเคย เฉลยตรง... ...ชอบสวดเแผ่ เมตตา สรรหารัก คนถูกใจ แล้วมัก ยิ่งรักหลง มิเคยหลอก บอกจริง หญิงฟันธง บอกตรงตรง รีบคว้า รีบมาจอง... รัตนาวดี emo_60 หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 22 กันยายน 2012, 05:47:PM เส้นมันตึงจึงขอหมอจับเส้น หมอพันเด่นชื่อดีไม่มีสอง หมอเมกาชอบหลีนี่น่าลอง สามหมอต้องรักษามาช่วยกัน เป็นโรคใจไข้หนักยากรักษา พึ่งเพียงยาไม่พอต้องหมอศัลย์ ดุจดังหมอเทวดามาช่วยพลัน แต่หมอนั้นอยู่ไหนคงไม่มี -อาชาไนย- หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 22 กันยายน 2012, 06:13:PM เส้นมันตึงจึงขอหมอจับเส้น หมอพันเด่นชื่อดีไม่มีสอง หมอเมกาชอบหลีนี่น่าลอง สามหมอต้องรักษามาช่วยกัน เป็นโรคใจไข้หนักยากรักษา พึ่งเพียงยาไม่พอต้องหมอศัลย์ ดุจดังหมอเทวดามาช่วยพลัน แต่หมอนั้นอยู่ไหนคงไม่มี -อาชาไนย- (http://www.lesla.com/board/file/3/20110615-104059-1724417356.gif) ...หมอก็เป็น ไข้ใจ เจอใครนัด และมิขัด ขืนด้วย ช่วยเต็มที่ ยิ่งเป็นผู้ ป่วยชาย จุดหมายดี หมอจะจี้ ด้วยเพลง มิเกรงวัน... ...ขั้นแรกเช็ค ร่างกาย แบบง่ายด้วย เชิญผู้ป่วย แก้ผ้า ตรวจพาศัลย์.. emo_26 แม่หมอรัตน์ ถนัดแสร้ง มิแกล้งกัน ขอผู้ป่วย อย่าหวั่น และสั่นกลัว.. emo_56 emo_26 รัตนาวดี emo_60 หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 23 มีนาคม 2013, 10:53:AM จวนสาย... สวมใส่กาย ห่มผวย ด้วยเสื้อหนา เย็นน้ำค้าง พร่างพรม ลมโชยมา มีหมอกฝ้า ก่อตัว สลัวลอย จวบเที่ยง... แดดร้อนเปรี้ยง เปลวเห็น ลุกเป็นฝอย หมอกควันคลุม ลุ่มนา ป่าดงดอย ใบไม้ผล็อย ร่วงริน เรี่ยดินราย เจียนค่ำ... ฟ้ามืดดำ ฝนสาด มิขาดสาย สว่างแลบ แปลบปัง ดังกระจาย แว่วหวีดว้าย คลื่นลม โหมพัดแรง วันนี้... ในฤดี สิ้นหวัง ฝันยังแฝง ได้รับจ้าง ร่างแบก แลกสักแดง พอซื้อแกง ต้มสุก คลุกข้าวกิน emo_62 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 11 พฤษภาคม 2013, 12:27:PM เปิดไฟหน้า ท้าทาย ตาบอดสี หยุดตรงที่ สี่แยก แปลกนักหนา เขียวหรือแดง ปริบปริบ กระพริบตา ปวดหัวพลัน ปัญหา ว้าวุ่นใจ หลานทุ้งศอก บอกตา ว่าไฟเขียว รีบรีบเลี้ยว คันหลัง ด่าดังใหญ่ ปล่อยเบรคคลัช ฮัมเพลง แตะเร่งไป ดับทันใด โง่ทึ่ม ลืมเปลี่ยนเกียร์ ลุกดึงร่าง วางมือ ถือพวงขับ ลูกชายรับ มือกำ ทำแทนเสีย ตัวคุดคู้ อยู่หลัง นั่งดื่มเบียร์ แก้อ่อนเพลีย ต่อเติม เพิ่มความดัน มือก่ายหน้า ตามัว หัวหนุนเบาะ คิดลัดเลาะ ถึงกลอน นอนหลับฝัน คิดถึงณัช รัตน์ ก้อย ดิน choy พัน แกง สุนันย์ ดง วิ อาทิตา ออกวันเวย์ วนวง ลงทางเบี่ยง โยกเอนเอียง หัวทิ่ม ไม่เป็นท่า เด็กหิ้วปีก อีกที ขยี้ตา อำเภอฝาง นี่วา มาถึงแล้ว กำลังทานข้าวเหนียวกลางวันมี แกงเห็ดถอบ แมงมันคั่ว จิ้งกุ่งทอด emo_85 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 11 พฤษภาคม 2013, 01:38:PM emo_126 emo_126 หิวตาลาย ไหมเล่า เฒ่าจิ้กโก๋ ทำโมโห โกรธา ด่าเสียงแจ๋ว กลางสี่แยก แหกปาก ขากถุยแนว ไฟเขียวแล้ว ยังซ่าส์ เสียงด่าตาม รถก็เก่า เข้าขั้น นะท่านเอ๋ย งกเงิ่นเงย เชยคาง ถ่างตาถาม หลานส่ายหน้า ปู่หง่อม งอมพระราม หิ้วปีกหาม สามคน โยนข้างทาง ปู่เป็นจิ้กโก่เก่านะหลานเอ้ย5555 พันทอง emo_126 emo_126 หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 21 พฤษภาคม 2013, 10:37:AM งานแต่งลูกคนเล็กเด็กของเพื่อน ขับรถเคลื่อนจากบ้านกาลบ่ายสี่ หนึ่งชั่วโมงคงถึงงานพอดี ถนนดีแค่ทางห่างร้อยโล กะกาลผิดอนิจจากว่าไปถึง แตะเครื่องบึ่งเดี๋ยวหยุดผุดผุดโผล่ ฝ่าไฟแดงแซงเบี่ยงเลี่ยงคันโต น่าโมโหวันอาทิตย์รถติดนาน ร้อยนาทีจอดแช่แค่ครึ่งทาง เลยปล่อยวางละจิตคิดงุ่นง่าน เปิดกระจกรับลมชมดอกบาน ค่อยค่อยคลานเจ็ดโมงถึงโรงแรม ดื่มน้ำเย็นหนึ่งแก้วแล้วขึ้นกล่าว อวยพรให้คู่บ่าวสาวแชล่ม ครูหยอกล้อหมอแยงแบ๊งค์เหน็บแนม ขนส่งแซมคนชราคมนาคม คงเพราะพิษฤทธิ์มันรถคันแรก ลดภาษีซื้อแหลกแจกถล่ม ถนนมีเท่าเดิมรถเพิ่มจม มักง่ายถมคลองคูเป็นลู่ทาง รถโดยสารไปกลับนับร้อยบาท จ่ายตลาด.โรงเรียน.เสมียนห้าง อยากทันใจใช้ถนัดประหยัดสตางค์ มอไซด์ฮ่างมีพธูซ้อนคู่เคียง emo_85 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 21 พฤษภาคม 2013, 01:52:PM มอไซด์ฮ่าง มีพธู คู่ไปมา เมืองน่าอยู่ ฟู่เฟื่อง เรื่องเศรษฐกิจ แหล่งผลิต มากมาย ขายสินค้า กาดสวนแก้ว เซ็นทรัล โพรเมนาดา ซุปเปอร์มาร์เก็ต โลตัส บิ๊กซี ห้างเอส-วัน คอมมูนิตี้มอลล์ เฟสติวอล แม็คโคร โชว์รูมสี ตึกพาณิชย์ บ้านจัดสรร ผลักดันมี โครงการที่ ผุดผลิ ศิวิไลซ์ ตัดถนน สี่เลน เน้นรองรับ งานระดับ แขกเยียน อาเซียนใหญ่ การโยกย้าย สนามบิน ออกถิ่นไป สร้างรถไฟ เร็วสูง มุ่งอมร ใช่จำอวด ปวดหมอง ค่าครองชีพ มันถ่อถีบ เช่นลิง ขึ้นสิงขร เงินมีกำ ค่ำเข้า เช้าจากจร มิรู้นอน เป๋าตุง ถุงใครกัน หมี่ ก๋วยเตี๋ยว เกี๊ยวชาม สามสี่สิบ ตะเกียบคีบ ห้าครั้ง หมดหยั่งฝัน ข้าวราดแกง รสดี มีเหมือนกัน ข้าวเรี่ยจาน เนื้อมัน แค่แมวดม เพื่อสนอง คนที่ มีจ่ายซื้อ จนอย่าหือ ตามเขา เราไม่สม กินท้องอิ่ม ยิ้มได้ ใจภิรมย์ เอาอย่างผม หิ้วปิ่นโต ไปทำงาน emo_126 รพีกาญจน์ ขออภัยไร้สัมผัส เพราะมีเวลาจำกัด หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 21 พฤษภาคม 2013, 09:39:PM เตี่ยบอกว่าหากินถิ่นเสฉวน เพื่อนชักชวนพ้นยากออกจากบ้าน ขอพึ่งพระบรมโพธิสมภาร สุขสำราญเพราะพระบารมี สอนให้รักภักดีชาติศา่สน์กษัตริย์ ปฏิบัติตามกฎจรดศีรษ์ ยึดขนบธรรมเนียมประเพณี ผูกไมตรีพูดจาภาษาไทย ถูกปล่อยปละละเลยมิเคยสอน จากเด็กอ่อนกระเถิบจนเติบใหญ่ ตาตี่จีนกินนอนเดินดอนไพร บัดนี้โลกเปลี่ยนไปเชียงใหม่เป็น ศูนย์ท่องเที่ยวชั้นหนึ่งนำประเทศ จีนพาเหรดคับคั่งดังที่เห็น เสียงล้งเล้งบ้างเบาเช้าจดเย็น จับล้อเข็นช้อบปิ้งหมู่หญิงชาย เข้าชี้ชมวัดวาอารามธาตุ ไกด์ประกาศผ่านโฟนฉงนฉงาย หนุ่มรูปหล่อคอเอียงเสียงกระจาย ฟังแทบตายมิเข้าใจได้แต่มอง บ้างแฝงตัวสำรวจตรวจสินค้า อะไรน่าซื้อง่ายวางขายคล่อง ผ่านเชียงรายถล่มไทยจมกอง พวกเราต้องเตรียมปรับรับมือจีน emo_122 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 23 มิถุนายน 2013, 12:01:PM 23 มิถุนายน 2556 ออกนอกบ้านลานโล่งยอโยงขัน อภิวันท์แม่พระเมขลา พระพิรุณจุนเจตน์จิตเมตตา ประทานน้ำจากฟ้าข้าสมใจ เช้าเรืองรองผ่องผลิรุจิเรข ปรากฎเมฆคล้อยเคลื่อนเลื่อนเข้าใกล้ รวมตัวดำต่ำลงตรงทันใด ฝนเม็ดใหญ่โปรยปรายสายสกาว บริสุทธิ์ผุดใสในสะหลุง เติมหอมปรุงคนคละมะลิขาว เก็ตถะหวาอ้าออกดอกแวววาว ลอยเรียงราวเหลืองแอร่มแซมดอกคำ ครั้นฤกษ์งามยามดีศรีประเสริฐ นภาเปิดบริเวณเย็นชุ่มฉ่ำ เสร็จสวดมนต์ไหว้พระกิจประจำ กราบน้อมนำพระบรมธาตุเจ้า ประดิษฐานบนพานผ้าขาวแผ่น ยกยอแท่นเลิศเลอเสมอเกล้า โปรยข้าวตอกดอกไม้ไล้เบาเบา สรงน้ำเปล่าที่ผ่านการตรวจตวง ด้วยเดชะกุศลผลบุญสร้าง ขอพ้นหว่างอบายหายจากบ่วง กิเลสหนาช้าหยาบบาปทั้งปวง ที่เคยล่วงหลงใหลปราศไป เทอญ emo_126 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้... เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 23 มิถุนายน 2013, 01:48:PM ได้พักบ้างว่างชีวีปลงชีวิต วันอาทิตย์จิตพร่างยามย่างเหิน ชมไม้ดอกงอกงามตามทางเดิน หรีดหริ่งเชิญเพลินเพลงบรรเลงพา ลมโบกโบยโชยชื่นระรื่นผิว ล่องระริ้วปลิวสะบัดพัดเกศา เสาวคนธ์กล่นกลิ่นระรินมา ชื่นอุรานาสาซาบเอิบอาบอวล เหน็ดเหนื่อยกายหลายวันก่อนอยากถอนหลุด ยามวันหยุดฉุดฤดีไว้ที่สวน หวังฤทัยให้สงบหมั่นทบทวน ปลดโซ่ตรวนมวลเศษซากถอนจากใจ... -บูรพาฯ- emo_126 หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 29 มิถุนายน 2013, 02:42:PM สิ้นเดือนเหมือนสิ้นใจจ่ายไม่เหลือ ข้าวร้านเหนือเนื้อเจ๊ตองของห้างใต้ หักเบ็ดเสร็จน้ำประปาค่าฟืนไฟ ประกันภัยรายเดือนเฉือนอีกที เที่ยงพอดีมีอะไรเอาใส่ท้อง ไข่หนึ่งฟองมาม่าใสเส้นหมี่ เย็นกล้วยสุกลูกละบาทฟาดอิ่มพี เช้าพรุ่งนี้มีชีวาค่อยว่ากัน emo_100 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้...ฝนมาแล้วครับ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 27 กรกฎาคม 2013, 10:24:AM เมฆชะลอก่อตัวชั่วยามเช้า ลมพัดเบามืดดำลดต่ำสาย ร้อนสำแดงแสงห้อมหล่อมละลาย เลยเที่ยงบ่ายเม็ดฝนเริ่มหล่นลง อากาศร้อนนอนหลับแทบตับแตก คืนนี้แปลกตัวหดขดก้นก่ง อากาศเย็นหลับเป็นตายสบายองค์ มิแจ้งคงฝันปลื้มลืมเปิดตา เขาสุขสันต์วันหยุดสุดสนุก ได้เปลื้องทุกข์เสสรวลกันถ้วนหน้า เราทุกข์มนจนจ่อทรมาน์ ไร้เวลาหยุดพักชะงักงัน เฝ้าหวังรอต่อไปใครจะจ้าง กลัววันว่างห้วงลึกยังนึกหวั่น เศร้ากระมลฝนลงคงจบกัน นั่งหนาวสั่นอยู่บ้านสานแซะไซ จะปีนเข็บเก็บลำไยบันไดลื่น เงยหน้ามื่นตาลอยน้ำย้อยใส่ ถ้าผลเปลือกเปียกน้ำล้งลำไย ปะป้ายให้ปรากฏงดรับซื้อ ค้นในตู้ดูในครัวหาทั่วห้อง เหลือแต่กล่องซองเก่าเปล่ากำถือ อุ่นข้าวแลงแบ่งใส่ชามสองสามมื้อ กับข้าวคือกุ๊กกิ๊ก...น้ำพริกแดง emo_85 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้...พอกันที เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 12 สิงหาคม 2013, 09:56:PM ถึงเกิดช้ากว่าปีทีหลังข้า ยังถือว่าเป็นเกลอเสมอเพื่อน นับทิวาราตรีหลายปีเดือน จะบิดเบือนสักครั้งยังมิทำ ของอร่อยกร่อยหวานเราทานร่วม ยามบ้าบวมปากหวอหัวร่อขำ คราเจ็บจุกทุกข์ทนบ่นพึมพำ ยังจดจำกัดกรอดลอดปากดัง ข้าไปไหนไม่เหงาเจ้าตามด้วย สร้างยิ้มสวยขวยเขินเมินขึงขัง เอ่ยวาทะจ๊ะจ๋าชวนน่าฟัง ดุจมนต์ขลังติดตรึงซึ้งอุรา เป็นประจำทำนุถนอมเจ้า ทุกค่ำเช้าปกปักแลรักษา คอยคุ้มครองป้องภัยใดนานา เลิศเลอค่าเก็บกันอยู่ชั้นใน ผ่านฝนพราวหนาวร้อนตอนหกสิบ ผ่านสุกดิบแล่เนื้อบดเกลือใส่ ผ่านด้าวแดนแคว้นเขตประเทศไทย ผ่านสิงห์เหนือเสือใต้ไล่กระทิง เหตุไฉนใจดำหนอทำข้า สิบวันกว่าเจ็บปวดรวดร้าวยิ่ง จำสะบัดตัดเยื่อใยไม่รักจริง พรุ่งถอนทิ้งจบกันสองฟันกราม เริ่มปวดฟันสามวัน หมอให้หยุดยาละลายเลือดที่ทานประจำ ครบเจ็ดวัน นัดถอนพรุ่งนี้ รวมปวดฟันสิบวันละครับ ชะ อูยย emo_33 รพีกาญจน์ emo_33 หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 13 สิงหาคม 2013, 10:07:AM (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) หาก พรุ่งนี้ ไม่มีฉัน ยังมีกัน มั่นคง หรือตรงข้าม จะยึดถือ หรือทิ้ง สิ่งงดงาม หลายข้อความ ถามตอบ มอบแก่กัน ยัง คิดถึง กันบ้างไหม..? ถ้าหายไป ใจแน่ หรือแปรผัน หรือดีใจ เหลือล้น พ้นผูกพัน ไม่มีฉัน เหมือนวันวาน...รำคาญใจ "ดิน" (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) หัวข้อ: Re: ...วันนี้...จบสิ้นกันที เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 13 สิงหาคม 2013, 12:44:PM พรุ่งถอนทิ้งจบกันสองฟันกราม ของเย็นร้อนอ่อนทานผ่านประเดี๋ยว งับบดเคี้ยวสะกิดนิดวาบหวาม สัมผัสจังดังคลื่นลื่นไหลลาม แม้ไอจามแทบทรุดหยุดหายใจ ลิ้นเจ้าเอยเคยอยู่คู่เคียงใกล้ แลบลูบไล้เพียงครั้งยังเสียวสั่น ต่อมน้ำลายคายเมือกกระเดือกพลัน ส่งเสียงลั่นอะเอ็ดเล็ดน้ำตา เจ็บเจ้าเอยเคยเป็นเช่นนี้บ่อย มันทยอยจากซ้ายย้ายวนขวา สลับข้างล่างบนจนระอา เร็วหรือช้าห่างถี่ทุกปีไป ปวดเจ้าเอยเคยเริ่มจุดเดิมเหงือก แล้วค่อยเสือกขึ้นขมับขยับไต่ คงขืนแค่นแน่นขึงตรึงติดใน ยาพอกใส่กินแก้แค่บรรเทา ฟ้าจะแจ้งแสงสลัวหัวเวียนหมุน เสียงเคยคุ้นแตกพร่าซ่ากระเส่า ลืมข้าวปลาอาหารทานไม่เอา หน้าบูดเช้าเง้างอต่อถึงเย็น หมอเจ้าขา... เปิดปากอ้าซี่ไหนเมื่อได้เห็น ถอนเลยครับจับกระชากหลุดรากเอ็น ฟันกระเด็นเป็นสุขหมดทุกข์เอย emo_89 ขอขอบคุณฝ่ายทันตกรรมโรงพยาบาลจอมทอง emo_126 รพีกาญจน์ 13 สิงหาคม 2556 หัวข้อ: Re: ...วันก่อน... เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 13 สิงหาคม 2013, 02:59:PM emo_111 emo_111 emo_111 หมอช่วยฉีดยาชาก่อนจะถอน ไม่โยกคลอนหาไปเล่มไหนหว่า เคาะแล้วถามตามไปไม่พูดจา พยักหน้าถอนโลด...ไม่โกรธเลย!! emo_20 หมอถอนให้หนึ่งซี่ดีใจหลาย พอชาหายยังปวด ปวดจริงเหวย เอากระจกส่องดู ยังอยู่เล้ย...!! พิโธ่เอ๊ย...ถอนผิดซี่...พรุ่งนี้หมอ...ต้องตาย..!! emo_120 เพื่อนเล่าให้ฟัง แต่ของลุงเปาถอนฟันผุซี่เดียวนานแล้ว เพราะเมื่อก่อนตอนเย็น ชอบดื่มและกับแกล้มก็คือ จำพวกเนื้อ เครื่องใน มันติดตามซอกฟัน แปรงออกไม่หมด นานๆไปก็หมักหมม กลายเป็นรำมะนาด ปวดมากจนต้องถอนออก ตอนนี้สบายๆ เพราะชอบกินผัก และแปรงฟันก่อนนอนจนสะอาด ตื่นเช้าขึ้นมาอมเกลือก่อนแปรงฟันทุกวัน emo_45 “ไพร พนาวัลย์” แหม ตั้งแต่เข้าเนททาง chrome นี่ ไวดีจังเลย emo_56 หัวข้อ: Re: ...วันนี้...ฟ้าใส เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 13 สิงหาคม 2013, 05:00:PM ฟันกระเด็นเป็นสุขหมดทุกข์เอย กัดผ้าก๊อซห้องฟันถึงชั้นล่าง เตรียมสตางค์รับยาอย่างผ่าเผย กรามทั้งแถบแก้มซ้ายหายปลิดเลย เหมือนไม่เคยปวดหนอทรมาน มองข้างนอกชื่นตาฟ้าแจ่มใส มองข้างในสีแสงสดสถาน แพทย์ชายหล่อเพริศพริ้งพยาบาล บริการผู้ป่วยด้วยฉับไว พนักงานหน้ามนคนเข็นรถ ร่างงามงดนักเรียนหญิงวิ่งขวักไขว่ ฝ่ายทันตโปร่งขาวพราววิไล รังสีใสขาคะเอกซเรย์ สาวประเทืองกะตู้วู้อยู่ห้องบัตร สาวเภสัชกรุ่มกริ่มยืนยิ้มเก๋ สาวการเงินชุดขาวราวกินเจ สาวล้อเปลร่างเปรียวมากเรี่ยวแรง ครึ่งชั่วโมงแล้วครับรอรับยา ปวดพาราตราครกแค่สองแผง สาวขายลอตเตอรีแก้มสีแดง เธอขายแพงตัดใจบอกไร้ตางค์ หญิงชราหลังกงน่าสงสาร ขายของหวานหยิบยื้อซื้อหนึ่งอย่าง ยกขึ้นมา.บ้าบิ่น.กินหมดทาง ไร้ฟันฟางมอบเด็กตัวเล็กไป รับยาแล้วก็ขับรถกลับบ้านครับ emo_103 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้...ฟ้าหม่น เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 14 สิงหาคม 2013, 02:01:PM คงอีกวัน ชันเข่า นั่งเฝ้าบ้าน ด้วยอาการ คลื่นเหียน วิงเวียนหัว กอปรเหน็ดเหนื่อย เมื่อยหลัง ปวดทั้งตัว ใจเต้นรัว แทบปลิ้น เพราะกินยา ถอนฟันฟาง วางกลอน มินอนพัก จับรถจักร ยานยนต์ ยามาฮ่า บึ่งไปสวน กวนฮอร์โมน พ่นเชื้อรา ถือมีดพร้า จัดแจง แต่งลำไย ตัดก้านทิ้ง กิ่งห้อย ย้อยลงลุ่ม กลางหนาพุ่ม ตัดราน ลมผ่านได้ เหลือรับแสง เช้าตรู่ ผลิชูใบ คอยวันใหม่ แทงออก ดอกช่อบาน ต้องสุ่มเสี่ยง เพียงหวัง ประทังอด อนาคต อาจขม มิสมหวาน ถูกปล่อยปละ ละเลย เคยนมนาน ไร้รับการ ฟื้นฟู เหลียวดูแล เอาแรงร่าง ต่างทุน จุนเจือช่วย คงมอดม้วย ลากหาม เมื่อยามแก่ อยากตัดไม้ ไถดิน สิ้นเปลี่ยนแปร น้ำขังแช่ ปลูกข้าว เอาจำนำ คงอีกวัน ชันเข่า นั่งเฝ้าบ้าน เหตุจากวาน เปียกปอน ตอนหัวค่ำ เงยหน้าแหงน แถนบน ท่ามฝนพรำ ด่าพึมพำ เป็นไข้ ใกล้สางตา อย่าเบื่อคนแก่เน่อ เขียนอื่นไม่ออกกลอนมันตัน emo_126 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันก่อน... เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 14 สิงหาคม 2013, 05:17:PM emo_111 emo_111 emo_111 หมอช่วยฉีดยาชาก่อนจะถอน ไม่โยกคลอนหาไปเล่มไหนหว่า เคาะแล้วถามตามไปไม่พูดจา พยักหน้าถอนโลด...ไม่โกรธเลย!! emo_20 หมอถอนให้หนึ่งซี่ดีใจหลาย พอชาหายยังปวด ปวดจริงเหวย เอากระจกส่องดู ยังอยู่เล้ย...!! พิโธ่เอ๊ย...ถอนผิดซี่...พรุ่งนี้หมอ...ต้องตาย..!! emo_120 เพื่อนเล่าให้ฟัง แต่ของลุงเปาถอนฟันผุซี่เดียวนานแล้ว เพราะเมื่อก่อนตอนเย็น ชอบดื่มและกับแกล้มก็คือ จำพวกเนื้อ เครื่องใน มันติดตามซอกฟัน แปรงออกไม่หมด นานๆไปก็หมักหมม กลายเป็นรำมะนาด ปวดมากจนต้องถอนออก ตอนนี้สบายๆ เพราะชอบกินผัก และแปรงฟันก่อนนอนจนสะอาด ตื่นเช้าขึ้นมาอมเกลือก่อนแปรงฟันทุกวัน emo_45 “ไพร พนาวัลย์” แหม ตั้งแต่เข้าเนททาง chrome นี่ ไวดีจังเลย emo_56 ใจเย็นเย็นหมอโชว์โปรโมชั่น หากถอนฟันหนึ่งซี่มีความหมาย แถมถอนอีกหนึ่งซี่่นี้ทุกราย วันสุดท้ายคุณนี้โชคดีแท้ หมอจะถอนอีกทีอีกซี่่ให้ อย่าทำใจร้อนนะจะถอนแน่ ขอจงโปรดนั่่งรออย่างอแง เหลือเพียงแค่วันนี้ที่แถมฟรี หมอดาว หัวข้อ: Re: ...วันนี้...ณ ที่เดิม เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 15 สิงหาคม 2013, 11:42:AM ตื่นนอนตีสี่ครึ่งนึ่งขนม มีข้าวต้มปนคละกับบะจ่าง ขนมเทียนเวียนถึงกึ่งชั้นกลาง ลังชั้นล่างสอดไส้ในหวานมัน ส่งลูกค้าขาเก่าเจ้าตลาด แวะตักบาตรกรวดน้ำพร่ำเทขัน กล้วยสามใบใส่ปากหายอยากพลัน หลังแปรงฟันไปสวนพรวนดานดิน รวบจอบเสียมเกียมถางวางกระบะ สัมภาระอาหารทานเที่ยงถิ่น ขึ้นขับรถคดเคี้ยวเลี้ยวโบยบิน ตะกุยหินเลียบธารผ่านแนวไพร ขอชักลากซากแห้งวานแจงตัด ฟาดสลัดใบทิ้งเอากิ่งใหญ่ บั่นเป็นท่อนกองพื้นดุ้นฟืนไฟ สลับใช้แทนก๊าซยามขาดแคลน มีดสองเล่มหลวมคลอนด้ามถอนถอย ยางมะตอยลนไฟเหนียวใส่แน่น ใบบิดบ้างวางนอนฆ้อนตีแบน ถูบนแท่นมือจับลับคมบาง มีดเหลาไม้ไผ่ลิ่มจิ้มด้ามจอบ ลองทดสอบกระชับขยับย่าง เครื่องมือกลคนพร้อมน้อมเจ้าทาง ยกจอบง้างฟันสับปรับหน้าดิน แวบมาวางกลอน ข้อยไปละนะ emo_103 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้...เราจะอยู่กันอย่างไร? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 27 สิงหาคม 2013, 01:09:PM พอแดดออกบอกบ่นทนอบอ้าว พอฝนพราวเยียบเย็นเกรงเป็นไข้ พอรู้มิสู้ดีมีจามไอ จึงจำใจหยุดพักสักเพลา นั่งกอดเท้าเกาหัวเนื้อตัวปวด ลองบีบนวดคลำเส้นเอ็นแข้งขา ลองขยับจับถือสองมือชา ตายละวาความแก่ชแรเยือน ทานพาราทาบาล์มทุกง่ามนิ้ว พอยกหิ้วข้าวของลองเขยื้อน มัวจ่อมจมชมดาวหาวเป็นเดือน คงถูกเพื่อนหยอกเย้ามิเอางาน จะเริ่มต้นต่อไปอย่างไรหนอ กำหินจ่อเช็ดวับลับมีดขวาน บั่นลำไยไม้แห้งกองแหล่งลาน สลับถ่านแทนก๊าซที่อาจแพง ก่อเกิดควันขึ้นบนมลภาวะ โลกร้อนจะมืดมัวทั่วระแหง ผลกระเตงเร่งรัดรีบจัดแจง ปากตะแบงคนไกลใครว่ากัน ...พรุ่งนี้... ลมหายใจยังมีไม่อาสัญ อย่าอยู่นิ่งทิ้งร่างว่างพ้นวัน จงด้นดั้นสืบเสาะงานเหมาะทำ emo_126 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...พร่งนี้...เราจะอยู่กันอย่างไร? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 28 สิงหาคม 2013, 05:59:AM สิ้นเดือนเหมือนสิ้นใจของใช้หมด ของสุกสดค้างหม้อมิพอหม่ำ เหลือมาม่าคาซองล่องต้มยำ ผักกาดกำท้องแน่นแทนมื้องาย กดตู้เงินบัญชีเลขที่ออก หักต้นดอกประจำ้ต้องนำจ่าย หักประปาค่าไฟใจมลาย ยอดสุดท้ายหงายผึ่งแค่หนึ่งพัน ละพอซื้อน้ำตาลอาหารแห้ง พริกเกลือแกงมะนาวข้าวกี่ขัน ครีมแชมพูสบู่ทายาสีฟัน ทานทุกวันกล้วยสุกจุกติดคอ หากปะเหมาะเสาะงานห้างบ้านสวน ขุดไถพรวนแบกหามดามพายถ่อ หรือปลูกผักตักน้ำตำมะกอ เพียงแต่ขอข้าวทานจานชีวิน วิงวอนแถนเทวาโปรดมาช่วย เมตตาอวยด้วยซีล้างหนี้สิน สร้างบ้านพักสักหลังนั่งนอนกิน ให้ที่ดินพอเพียงเลี้ยงปูปลา มิวาดหวังตั้งไว้ไปกว่านี้ รอวันที่สมมาดปรารถนา แต่ดูเหมือนเลือนลางช่างไกลตา แสนอ่อนล้าพรุ่งรู้อยู่อย่างไร emo_126 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้...รับตำแหน่งพ่อครัวอ่ะ...? เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 28 สิงหาคม 2013, 08:57:AM (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) ยลยินคำ จำนรรจ์ รำพันพจน์ นั่งสลด จดจาร มานหม่นไหม้ เฝ้าคร่ำครวญ ป่วนปั่น หวั่นฤทัย เช้าวันใหม่ ใช้ชีวิต ไร้ทิศทาง แล้วเปิดไฟ ใส่กลอน นอนบนเตียง กระดาษเคียง ปากกา ค่อนฟ้าสาง ลิขิตถ้อย ร้อยคำ มิอำพราง จากใจบาง นางนี้ ถึงพี่ชาย ด้วยมานน้อง หมองหม่น ไร้คนข้อง แดทุกห้อง มองว่าง ร้างความหมาย ตรงจากจิต คิดสร้าง อย่างมิอาย คนสุดท้าย อ้าย"พีฯ" นี้ครองมาน รับตำแหน่ง พ่อบ้าน งานครัวคล่อง รังเกียจน้อง หรือไม่ วานไขขาน หม้ายขันหมาก ฝากแด แผลร้าวราน ช่วยสมาน สานเกี่ยว เยียวยาที เขียนเสร็จสรรพ พับซอง นั่งมองเหม่อ เกรงจะเก้อ เหมือนกัน ใจสั่นถี่ น้ำลายแปะ แหมะรีด ประณีตดี ไปรษณีย์ มีผ่าน อ่ะ!วานส่งไป ปลายทางที่ อ้าย"ทวี รพีกาญจน์" emo_12 "ดิน" (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) ลืมจ่าหน้าซองเดี๋ยวไม่ถึง emo_45 emo_126 หัวข้อ: Re: ...วันนี้...รับตำแหน่งพ่อครัวอ่ะ...? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 28 สิงหาคม 2013, 08:19:PM ([url]http://www.qzub.com/cartoon_016.gif[/url]) ยลยินคำ จำนรรจ์ รำพันพจน์ นั่งสลด จดจาร มานหม่นไหม้ เฝ้าคร่ำครวญ ป่วนปั่น หวั่นฤทัย เช้าวันใหม่ ใช้ชีวิต ไร้ทิศทาง แล้วเปิดไฟ ใส่กลอน นอนบนเตียง กระดาษเคียง ปากกา ค่อนฟ้าสาง ลิขิตถ้อย ร้อยคำ มิอำพราง จากใจบาง นางนี้ ถึงพี่ชาย ด้วยมานน้อง หมองหม่น ไร้คนข้อง แดทุกห้อง มองว่าง ร้างความหมาย ตรงจากจิต คิดสร้าง อย่างมิอาย คนสุดท้าย อ้าย"พีฯ" นี้ครองมาน รับตำแหน่ง พ่อบ้าน งานครัวคล่อง รังเกียจน้อง หรือไม่ วานไขขาน หม้ายขันหมาก ฝากแด แผลร้าวราน ช่วยสมาน สานเกี่ยว เยียวยาที เขียนเสร็จสรรพ พับซอง นั่งมองเหม่อ เกรงจะเก้อ เหมือนกัน ใจสั่นถี่ น้ำลายแปะ แหมะรีด ประณีตดี ไปรษณีย์ มีผ่าน อ่ะ!วานส่งไป ปลายทางที่ อ้าย"ทวี รพีกาญจน์" emo_12 "ดิน" ([url]http://www.qzub.com/cartoon_016.gif[/url]) ลืมจ่าหน้าซองเดี๋ยวไม่ถึง emo_45 emo_126 ก็แค่ชาย ตัวเล็ก เจ็กร่างแก่ ลูกของแม่ คนเหนือ เชื้อไทยใหญ่ มิถนัด ชำนาญ อาหารไทย ชาวดงไพร สุกดิบ มือหยิบกิน พอเป็นบ้าง ย่างส้า ลาบปลาเจ่า นึ่งถั่วเน่า แกงฟัก ผักกระถิน ปั้นข้าวเหนียว เจียวผำ ยำหนูดิน ยอดท้องถิ่น แกงโฮะ โจ๊ะพรืมพรืม ไม่เคยชิม ชูรส เหยาะหยดซอส ชุบแป้งทอด ต้มตุ๋น ยกถุนดื่ม ท่องเมนู เฉลย เคยหยิบยืม อ่านแล้วลืม ตาลาย หายลงบึง หารังเกียจ หม้ายหมาก แม้สักน้อย รู้ดีด้อย ชะตา หน้าไม่ถึง ได้แต่นั่ง กอดเข่า เศร้ารำพึง เราสึ่งตึง คนรู อยู่พงพี emo_62 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้...เราจะอยู่กันอย่างไร? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 29 สิงหาคม 2013, 05:54:AM หอมมะลิชื่อชั้นตันหมื่นห้า ประมูลมาลากโยงเข้าโรงสี ข้าวสารเม็ดเรียวยาวใสขาวดี ปิดขายที่ราคากว่าเท่าตัว จากโกดังต้นทางถึงหางบ้าน บวกค่าการตลาดฟาดกันมั่ว ตวงลิตรถังชั่งโลโอน่ากลัว พวกซาปั๊วลิ้นสากโกงมากมาย ทำแหกตาข้าวเก่าเหลืองเอาคละ ใส่กระบะทับเทินออกเดินสาย ป่าวประกาศตลาดนัดจัดเรียงราย ดังผีพรายจ้องเชือดดูดเลือดคน ไร้ตัวเลือกลำบากเรารากหญ้า เทวดาองค์ใดใครจะสน ลองทบทวนสักนิดคิดถึงตน จะผ่านพ้นทุกข์ทำยังค้ำคอ เอาแนวทางอย่างนี้จะดีไหม เราร่วมใจพลิกฟื้นพื้นเถิดหนอ ไถหว่านกล้านาปลังมิรั้งรอ ปลูกเพียงพอทั้งปีมีข้าวกิน เม็ดสั้นยาวขาวดำหรือลำหัก เวลาตักใส่ปากเดี๋ยวเคี้ยวหมดสิ้น ไหลลำเลียงลงท่อต่อชีวิน ให้เลิกหมิ่นเขาแช่งแย่งเศษทาน emo_126 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้...เราจะอยู่กันอย่างไร? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 29 สิงหาคม 2013, 11:57:AM ถูกครอบงำ ทำใจ ให้บาดหมาง จุดเพลิงพลาง เติมเชื้อ เพื่อเผาผลาญ มุ่งหมายฝัน บรรลุ อุดมการณ์ พิชิตมาร อริราช ด้วยอาชญา แยกไพร่เจ้า เหล่ากอ ลูกพ่อแม่ ยั่วยุแหย่ เชื้อชาติ ศาสนา คั่นประเทศ เขตแคว้น แดนพารา ยกภาษา จารีต วางกีดกัน ชี้หนักเห็น เป็นเบา มิเอาโทษ หน้าดำโกรธ พิฆาต สาดนี่นั่น แก้ตัวบท กฎกา สถาบัน สั่งห้ำหั่น พวกมาก ชักลากไป จนบอบบาง อย่างเรา ถูกเหมาจ่าย นิ่งดูดาย เพราะกลัว มั่วว่าใช่ เอ่ยปากอ้า ประชาธิปไตย ประชาชน เป็นใหญ่ ในแผ่นดิน รู้ไหมท่าน บ้านนอก ชอกช้ำทั่ว ถูกแบ่งขั้ว เสื้อแสง แต่งสีซิ่น ละร่วมทำ สัมมนา เคยอาจิณ ปักธงถิ่น กำแพง แดงเหลืองนำ เสื้อสองสี มีพาด มิอาจใช้ ผ้ายังใหม่ วันพระ สินะขำ สวมชุดขาว พราวงาม ถามสักคำ ข้างในดำ หรือดี สีบอกมา? emo_126 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้...เราจะอยู่กันอย่างไร? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 29 สิงหาคม 2013, 07:14:PM จะเดินยั้งนั่งยืนนอนตื่นหลับ ฟ้อนฟายขับบรรเลงกระเตงหวาน จะหุงข้าวสาวน้ำล้างชามจาน ปรุงอาหารตำครกหมกในครัว จะขุดสวนพรวนดินปีนมะม่วง ตัดนำพวงมะไฟไปกาดมั่ว(เช้า) จะคราดดำทำนาหญ้าให้วัว ขึ้นรถทัวร์ร่วมทำสัมมนา รักษาศีลกินมื้อถือสัจจะ ทุกวันพระเว้นหนังเนื้อมังสา ยกตัวอย่างสร้างดีชี้ปัญญา กล่้าวคาถากุศลกลอุบาย ออกตลกโปกฮาบ้าหัวเราะ ออดออเซาะทะเล้นเต้นล้มหงาย รักคิดถึงซึ้งทรวงลวงน้ำลาย กระแทกทายทึกทักหักประชด หยิบเรื่องเก่าเล่าการณ์ผ่านพิภพ เกือบเป็นศพโดนเจ็บเคยเก็บกด ต่อชะตาฟ้าอวยเอื้อเกียรติยศ นำร้อยกรองคล้องจดเป็นบทกลอน ย่างชแรแก่ตัวหัวเชื่องช้า อายมิกล้าเขียนใคร่จีบวัยอ่อน คุณภาพอาบชีวิตลิขิตตอน เพียรสะท้อนสังคม...ไม่นิยมเลย emo_118 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...พรุ่งนี้...เราจะอยู่กันอย่างไร? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 01 กันยายน 2013, 03:43:PM กินข้าวคำ น้ำกลืน ฝืนอีกมื้อ นอนตาปรือ มิหลับ กระสับกระส่าย ใกล้แล้วหนอ รอวัน อันตราย จะดีร้าย ตายอยู่ คงรู้กัน ศึกภายนอก ยอกใน ภัยชีวิต ทัพประชิด ซีเรีย เชียร์สนั่น ม็อบสวนยาง อ้างตี ตรงสี่วัน ก๊าซน้ำมัน อั้นแตก แหกราคา เศรษฐกิจ ผิดผด เริ่มถดถอย สินค้าลอย ตัวตื่น ขึ้นถ้วนหน้า ฝ่ายค้านปั่น ฟันมั่ว ทั่วสภา ชูปัญหา ตรากรอบ มิชอบธรรม ตกรากหญ้า ข้าสาว บ่าวรับใช้ รับจ้างได้ เงินบ่าย จ่ายหัวค่ำ บ้างโชคดี มีการ งานประจำ ถึงมิร่ำ รวยเหลือ มีเกลือกิน เราบ้านนอก คอกรั้ว เลี้ยงวัวหมู่ สามฤดู ร้อนแล้ง น้ำแห้งหิน วัวผ่ายผอม แมงตอมตา หญ้าหมดดิน จำขายสิ้น ดีกว่า รักษาทุน ฝากแบ๊งก์เดิน เงินงอก ดอกเบี้ยต่ำ หาหนทำ รวยอื้อ ลองซื้อหุ้น เสียค่าโง่ โชว์มาด เดาขาดดุล ต้องนั่งลุ้น ปันผล ยลตอบแทน emo_111 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้...ขอแค่ระบาย เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 14 กันยายน 2013, 10:37:PM ด้วยความทุกข์ซุกในแทรกใจแน่น บางครั้งแค้นพวยพุ่งคิดฟุ้งซ่าน หวังระบายคายลิ่มถ่อทิ่มมาน เป็นกลอนกานท์สร้างสรรค์แบ่งปันตรม ทุกข์วิถีชีวิตบ่อยผิดพลาด ทุกข์ยังขาดเงินหมุนทุนสะสม ทุกข์พืชไร่ไม้ผลต้นจวนจม ทุกข์นาล่มมิเหลือเมื่อฝนพรำ กินข้าวคำน้ำกลืนฝืนคอฝืด กระเพาะอืดใจเต้นมิเป็นส่ำ นอนงอพับหลับดิ้นปลิ้นหงายลำ ฟ้ามืดดำเลือนลางถึงสางตา จะก้มของ้อเขาก็เท่านั้น เสมอกันหมดสุขทุกข์ถ้วนหน้า พึงตัวแทนแสนดีที่นัครา สามเดือนกว่าหลบเร้นมิเห็นเงา ใช้มือสอดทอดตาฝ่าม่านฝน ไร้ผู้คนว่าจ้างคงว่างเปล่า ได้วันร้อยสองร้อยคอยบรรเทา ไว้ซื้อข้าวปลาเจ่าเอากินกัน ด้วยความทุกข์คลุกขังฝังตกผลึก บางครั้งฮึกโกรธกลั้วจนตัวสั่น พอเมตตามาทดบดบังพลัน จึงเพียรกลั่นกรองคำนำรายงาน emo_126 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้...คิดถูกไหมหนอ? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 25 กันยายน 2013, 10:28:PM ทำเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ มือขยับจับไถแสร้งไม่สน พรวนดินพ่ายปลายพุ่มลุ่มหมุนวน รอบโค้นต้นลำไยให้ร่วนซุย ลูกหลานขอพ่อตาอย่าอวดเก่ง ลงมือเองปรับดานโปรยหว่านปุ๋ย สมน้ำหมักตักฮอร์โมนพ่นกระจุย เม็ดขี้ไก่ใส่ยุ่ยแยกธาตุดิน เริ่มฟ้าฮ่ามตามแรงมิแข่งขัน จวบตะวันแสงจ้าหันหน้าผิน หลบเข้าร่มชมนกเหินหกบิน เปิดธานินหวานนุ่มชุ่มชื่นใจ ถ้าจ้างเขาเอาแพงแลงสามร้อย ข้าวปลาคอยหมากเมี่ยงเที่ยงยกให้ สปอนเซอร์ฉลามซับเหงื่อไคล เย็นช้างไทยสองตัวหัวชนกัน ทนปวดหลังหวังทุ่นต้นทุนบ้าง ขอสับง้างตวงตักหักมีดบั่น จอบฟันขุดฉุดกระชากลากเถาวัลย์ บ่าแบกเบาเท้ายันย่ำคันนา ยอมเหน็ดเหนื่อยเมื่อยคอก็เพื่อช่วย ลูกหลานรวยเช่นเขาเฝ้าฟันฝ่า พ่อถึงฆาตมาตประเสริฐเกิดอีกครา เป็นลูกยาสุขล้นบนกองเงิน สร้างฐานะให้ลูกหลาน ชาติหน้ากลับมาเกิดที่เขา จะได้เป็นลูกคนร่ำรวยกับเขาบ้าง ชาตินี้จนครับ emo_126 รพีกาญจน์ ธานิน - เปิดวิทยุยี่ห้อธานิน มาต - แม่ หัวข้อ: Re: ...ปีหน้า...สามัญ50อาชีพ50 เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 27 กันยายน 2013, 08:14:AM ข้าต้มเหล้า เผาป่า ฆ่าต้นไม้ ขุดหน่อไผ่ ไล่แย้ ตัดแส้หวาย กินกระท่อม ด้อมยิง ลิงค่างตาย ผลสุดท้าย ถูกขัง ในซังเต เห็นเครื่องแบบ แถบขีด ติดแขนบ่า นายอำเภอ ผู้ว่า หน้าอกเท่ ลูกน้องเรียง เคียงข้าง อย่างลิเก ร้องฮาเฮ ดื่มเหล้า รำบนฟลอร์ สวมแว่นใส ไม่รู้ ดูหนังสือ แปะลายมือ ถือกู้ ธ.ก.ส. ทำสวนไร่ ไถนา ปลูกคาปอ ร้องมอมอ สองตัว เลี้ยงวัวงาน ต้องแสงแดด แผดเผา เช้ายันค่ำ ฟ้ามืดดำ กรำฝน ลมบนผ่าน ยามไข้ซม ล้มลุก ค่อยคุกคลาน ทรมาน ทุราย ร่างกายใจ ถึงลำบาก ยากยัง หวังวาดฝัน มินานวัน "ลูกเอิบ" จะเติบใหญ่ เงินอดออม ยอมควัก สักเท่าใด หยิบจับใช้ เรียนวิชา สายสามัญ เลือกเป็นครู ผู้กอง รองทหาร ตุลาการ ฑูตชาย นายแพทย์ศัลย์ เป็นเจ้าคน นายคน พ้นจาบัลย์ คัดค้านความ คิดทั่น รัฐมนตรี emo_90 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้ ที่ ทุ่งจิ้งโกร่ง... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 06 ตุลาคม 2013, 07:38:PM เสียงไชโย โห่ร้อง ดังก้องป่า หนึ่งตุลา ดีใจ งบใหม่ผ่าน เพิ่มค่าแรง รับจ้าง เตรียมสร้างงาน บริหาร การศึกษา พัฒนาคน โครงพื้นฐาน มากมี อยู่ที่ไหน นำไปใช้ ปูทาง วางถนน ปรับผิวเรียบ ไถถม จมดินโคลน ปูนหินปน ผสมทราย มันง่ายจัง ปริมาณ เท่าไร ใครจะทราบ เอิบเลออาบ ลงลาม ตามขอบผัง สองไหล่บ่า ฮาเฮ เทลูกรัง สองปีพัง ล้อรถ บดหินฟู ต้องตั้งงบ สบช่อง ซ่อมแซมสึก ขาดเงินปึก ยื่นสภา หาแบ๊งก์กู้ ฝนเลาะก้าน กล้วยหก ตกพรั่งพรู ปูนอะไร ดู๊ดู พื้นรูพรุน งบสิ้นเปลือง เครื่องใช้ ในสำนักฯ ค้นพืชผัก ปุ๋ยยา ว่าอุดหนุน ขุดบ่อเลี้ยง กบปลา ว่าลงทุน ช่วยเจือจุน เศรษฐกิจ คิดพอเพียง ท่านคิดทำ ตรวจเอง เร่งแล้วเสร็จ อ้่างคือเม็ด งานโก้ ไร้โต้เถียง ด่วนปุ๊บปั๊บ ฉับไว ไร้เอนเอียง เดินหน้าเรียง เพื่อไทย ไปอาเซียน รพีกาญจน์ บางคำไม่สัมผัสรูป ขอสัมผัสเสียง สัพเพเหระแบบม่วนๆ emo_126 หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 06 ตุลาคม 2013, 08:14:PM พี่รพีฯอย่าเครียดโรคเบียดครับ ต้องยอมรับเป็นอย่างนี้สุดที่เขียน คอรัปชั่นนั้นนำทำวิงเวียน คนพากเพียรแก้ไขไม่ค่อยมี ประสบการณ์งานผมยิ่งตรมเศร้า เพราะว่าเขาโกงกินทุกถิ่นที่ คนยิ่งเก่งยิ่งโกงมากยากจะดี คนเคยมีอุดมการณ์โกงบานเลย ทุกวันนี้ที่ทำคือคำสอน คอยไหว้วอนลูกหลานอย่าผ่านเฉย โตขึ้นมาอย่าโกงโล่งสเบย ใครว่าเชยชั่งมันจงมั่นใจ ถ้าไม่โกงจรรโลงชาติสะอาดเอี่ยม เราคงเปี่ยมสุขศรีกว่าที่ไหน สรวงสวรรค์ชั้นฟ้ากว่าที่ใด คือเมืองไทยเมืองที่ไม่มีโกง ---กังวาน--- emo_126 หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 06 ตุลาคม 2013, 08:23:PM emo_116 emo_126 พวกปากว่า ตาปริบ ขยิบยื่น ทางไม่รื่น หว่านไป ให้ตายโหง ทุกระบอบ ระบบ พบกลโกง มันระโยง ระยาง ต่างรู้กัน เห็นทุกวัน ทุกวี่ ที่หน้าด้าน รับประทาน เขมือบ เกือบทั้งนั้น ปลาตัวใหญ่ กินเยอะ เจอะทุกวัน เป็นทำเนียม ไปแล้วนั่น มันเรื่องจริง พันทอง emo_116 emo_126 หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 06 ตุลาคม 2013, 10:05:PM พี่รพีฯอย่าเครียดโรคเบียดครับ ต้องยอมรับเป็นอย่างนี้สุดที่เขียน คอรัปชั่นนั้นนำทำวิงเวียน คนพากเพียรแก้ไขไม่ค่อยมี ประสบการณ์งานผมยิ่งตรมเศร้า เพราะว่าเขาโกงกินทุกถิ่นที่ คนยิ่งเก่งยิ่งโกงมากยากจะดี คนเคยมีอุดมการณ์โกงบานเลย ทุกวันนี้ที่ทำคือคำสอน คอยไหว้วอนลูกหลานอย่าผ่านเฉย โตขึ้นมาอย่าโกงโล่งเสบย ใครว่าเชยชั่งมันจงมั่นใจ ถ้าไม่โกงจรรโลงชาติสะอาดเอี่ยม เราคงเปี่ยมสุขศรีกว่าที่ไหน สรวงสวรรค์ชั้นฟ้ากว่าที่ใด คือเมืองไทยเมืองที่ไม่มีโกง ---กังวาน--- emo_126 คิดความหลัง ฝังใจ ถูกไล่ต้อน ซุกหัวนอน เดียวดาย เกือบตายโหง ขาดข้าวน้ำ จำรีบ งีบชั่วโมง ก็พวกโกง มันแกล้ง ว่า..แดงนิยม สี่สิบกาล ผ่านไป สืบไขเชื้อ ยังหลงเหลือ สรีร์ ผีแฝงบ่ม ยิ่งเรืองฤทธิ์ วิชชา เลออาคม ปล้นสดมภ์ มิเยง เกรงฟ้าดิน ชักคนนอก เข้าใน เป็นไส้ศึก ขนโคถึก แร่ธาตุ ขายขาดถิ่น ขายพืชพันธุ์ ธัญญา กล้าข้าวกิน ขายเมฆินทร์ คมทอง บนล่องลอย คงลำบาก อยากหวัง ท่านกังว่า กลัวชาติหน้า ใช้เวร เกิดเป็นหอย emo_20 ถึงช้ำอก นกเหงา เฝ้าป่าดอย จะรอคอย ดู..ยมจับ ดับคนเลว รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: ปู่ริน ที่ 06 ตุลาคม 2013, 10:50:PM emo_116 emo_126 พวกปากว่า ตาปริบ ขยิบยื่น ทางไม่รื่น หว่านไป ให้ตายโหง ทุกระบอบ ระบบ พบกลโกง มันระโยง ระยาง ต่างรู้กัน เห็นทุกวัน ทุกวี่ ที่หน้าด้าน รับประทาน เขมือบ เกือบทั้งนั้น ปลาตัวใหญ่ กินเยอะ เจอะทุกวัน เป็นทำเนียม ไปแล้วนั่น มันเรื่องจริง พันทอง emo_116 emo_126 การศึกษาเกือบสุดท้ายในอาเซียน เห็นเด็กเรียนเพียรศึกษาคว้าทุกสิ่ง เรียนทุกวันเสาร์อาทิตย์คิดพึ่งพิง เหมือนขว้างทิ้งเสียเปล่าแสนเศร้าใจ เพราะลงทุนมากมายไร้คุณค่า งบประมาณการศึกษาทุ่มก้อนใหญ่ เทคโนโลยีมีมากมายทั่วเมืองไทย ผลการเรียนที่ได้เพียงนิดเดียว คนกอปโกยโกงกินคอรัปชั่น ข่าวฟ้องร้องกันทุกวันเข้าข้องเกี่ยว เกิดปัญหามากมายหลายหลากเชียว บางครั้งเบี้ยวสับสนจนวุ่นวาย ดีเอสไอ ต้องทำงานกันอย่างหนัก คดีจี้ ปล้น ลัก ละเมิดเสียหาย ฮั้วประมูล ปลอมสินค้า ฆ่ากันตาย น่าอับอายประเทศไทยในปัจจุบัน ภาพภายนอกมองดูเด่นเป็นที่หนึ่ง ดูลึกซึ้งสอดไส้ไม่ถึงฝัน ออกเลขหวย ขู่กรรโชก การพนัน รอคอยวัน..หยุดดุด่า...มาสามัคคี. ริน ดอนบูรพา ๖ ต.ค.๕๖ หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 14 ตุลาคม 2013, 10:21:PM สองมือเสาะ เกาะฝา นั่งหน้าบ้าน คอยลูกหลาน หลายคน บนทางโล่ง ฝ่าเปลวแดด แผดเผา เฝ้าอยู่โยง สี่ห้าโมง ย่ำเย็น มิเห็นมา เตรียมอาหาร หวานคาว ข้าวพร้อมพรัก มีแกงฟัก หน้อส้ม ไก่ต้มข่า จิ๊งโกร่งทอด ยอดจิก น้ำพริกปลา เม็ดขนุน น้อยหน่า เปียกสาคู จะเล่นลิง ชิงบอล ก่อนหัวค่ำ หลานกอดปล้ำ นำโชค*โยกย้ายสู้ อวดแมวน้อย น่ารัก ขนหยักฟู ชี้ปลาบู่ แหวกว่าย วนท้ายคลอง หลังมื้องาย พายเรือ ลอยเหนือน้ำ ช้อนจอกผำ เด็ดหัก ผักบุ้งหนอง นกกระยาง ย่างเดิน เพลินตามอง ฟังจิ้งหรีด หวีดร้อง ดังก้องไพร หลังมื้อเที่ยง เลี่ยงตม เข้าชมสวน ดอกข้างจวน ต้องหนาว พราวไสว ตั้งเรื่องคุย ปุ๋ยยา กล้าลำไย จับหนอนไช ใบกิ่ง โยนทิ้งลาน ตกค่ำคืน ชื่นฤดี สีสะล้อ อ่ออี๊ออ คอยซับ รับเพลงหวาน ช่วงปิดเทอม เพิ่มรัก พักเบิกบาน คอยแสนนาน มานช้ำ นองน้ำตา คอยแสนนาน อยู่ไหน ไยไม่มา... emo_22 emo_22 emo_22 รพีกาญจน์ นำโชค - สุนัขตัวโปรดครับ หัวข้อ: Re ...พรุ่งนี้...เราจะอยู่กันได้อย่างไร? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 18 ตุลาคม 2013, 06:07:AM สานสองมือ รื้อกด จอบคดถ่าน จุถุงป่าน เย็บสอย ตั้งคอยท่า จ้างเหมาส่ง ลงจวน สวนโอชา ปรุงข้าวปลา สลับ กับก๊าซแพง ฉีดฮอร์โมน พ่บใบ ลำไยดอก กอบปุ๋ยคอก มูลไก่ งัวในแหล่ง โรยลงขอบ รอบต้น วนในแปลง ตัดไม้แยง ปักดาน ค้ำก้านพวง เกี่ยวข้าวกำ นำวาง เอาฟางมัด ตีลานพัด ข้าวเม็ด เล็ดลงร่วง แบกขนไต่ ใส่ยุ้ง ถุงตักตวง สีกินช่วง หนาวพาด ร้อนขาดแคลน ถือด้ามยาว สาวเคียว เกี่ยวใบกล้วย ห่อข้าวต้ม ขนมด้วย ช่วยรัดแน่น ส่งลูกค้า ขาจร ประจำแฟน ก่อนเช้าแล่น มิขาด วางกาดงาย* ว่างวันใด ไม่หยุด ขุดจิ้งโกร่ง จับหอยโข่ง หอยขม งมมาขาย ช้อนเตาผำ ยำเจียว เคี้ยวกันตาย ต่อลมหาย-ใจตน พ้นวันวัน ตั้งแต่รู้ ดูคำ ยังจำได้ เล็กเติบใหญ่ หนักเบา เราขยัน แต่กลับจน ข้นแค้น แสนจาบัล พวกอีกชั้น หล่อสวย รวยเอ้ารวยเอา emo_62 รพีกาญจน์ วางกาดงาย* - วางตลาดเช้า หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 18 ตุลาคม 2013, 07:32:PM emo_116 emo_126 ผ่านวิกฤติ มากล้น ยังทนได้ หนาวร้อนไย ต้องแคร์ เพื่อนแก้เหงา มองคนที่ ต่ำต้อย ด้อยกว่าเรา ทำไมเขา อยู่ได้ ในโลกนี้ จะกี่ยุค กี่สมัย หากใจนิ่ง ใครยุแยง แย่งชิง จงชิ่งหนี ปลูกลำไย ผักขม มะยมมี กล้วยตานี กล้วยไข่ ไว้รับทาน ไม่เป็นหนี้ เป็นสิน แผ่นดินต้อง ปลูกฝักทอง สวนครัว รั้วรอบบ้าน ไม่ต้องซื้อ ต้องหา อย่าช้านาน ปลูกเถิดท่าน เป็นกำไร ให้ชีวิต หากวิกฤติ อีกครั้ง นั่งหัวร่อ อย่าไปง้อ เรื่องตลาด จักพลาดผิด ใครจักรวย ปล่อยไป อย่าไปคิด ขอเพียงจิต ไม่ทุกข์ ก็สุขแล้ว พันทอง ๑๘/๑๐/๕๖ emo_116 emo_126 emo_126 หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 19 ตุลาคม 2013, 10:17:PM นั่งกอดเข่า เฝ้าเถียง เสียงสนั่น ยินฟ้าสั่น ครั่นตัว หัวใจแป้ว น้ำล้นฝาย หลายวัน ไร้วี่แวว ฝนพราวแผ่ว หยุดพรำ ซ้ำไร่นา ข้าวสูงศอก ออกรวง เริ่มตั้งท้อง น้ำเจิ่งนอง ทั่วไป แรงไหลบ่า แนวคันดิน ดันพนัง พังลงมา แล้วพัดพา สิ่งขวาง ทางจมดาน จะท่วมต่อ รอลด ก็หมดสิ้น เหลือแต่ดิน ราบลุ่ม สี่มุมป้าน โล่งว่างเปล่า เว้าแหว่ง ลึกแอ่งธาร ซากซุงถ่าน ระกะ กองพะเนิน รถไถขับ ปรับทาง ล่างหลุมถม เกลี่ยโคลนตม เรียบคืน เพียงตื้นเขิน ถูทรายหิน ดินดาด ปาดจากเนิน เช็คเม็ดเงิน รองรับ นับหมื่นพัน น้ำผ่านพ้น ต้นหาย ปลายพินาศ ไร้เงินบาท วิตก อกไหวหวั่น หมดที่ซึ่ง พึ่งพา สถาบัน คงรอวัน แบ๊งก์ฮึด ยึดที่ดิน นั่งกอดเข่า เฝ้าเถียง เสียง..ปู่สอ น้ำตาคลอ รินไหล ใจขาดดิ้น เสมอภาพ อาบคำ เลือกทำกิน ซึกหนึ่งสิ้น อีกฟาก มากร่ำรวย emo_33 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 21 ตุลาคม 2013, 10:41:AM (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) ระบายหน่อยนะ สิบนิ้วผ่าน งานหลาก มามากหลาย หวังสบาย ภายหน้า ยลฟ้าสวย กอบกิจการ ร้านรวง หลายช่วงซวย เก็บแต่ส่วย ช่วยก็ไม่ ไหงเก็บจัง มาดแมนมาก ดักขวาง ข้างถนน ประชาชน อย่างฉัน นั้นสิ้นหวัง ผู้หมวดขา หากิน จินต์มิยั้ง กฏใดตั้ง งงงัน เร็วทันใด ป้ายทะเบียน รถยนต์ ผลมากล้ำ ติดหน้าคว่ำ ต่ำหน่อย หนอยเก็บได้ หนึ่งพันบาท อนาถแด แหมช้ำใจ ตำรวจไทย ไร้จิต คิดทำทัณฑ์ ใช่..อาจผิด ติดเบี่ยง แค่เพียงง้ำ ไยถึงห้ำ หั่นโหด โปรดฟังฉัน สองร้อยตัก เตือนสา มิว่ากัน นี่ตั้งพัน ทั่นจ๋า *เอาไปค่าอะไร..? "ดิน" (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) วันหนึ่งหลานชายคนโต(ลูกบุญธรรม)ขับรถไปทาง"ไม่ไกลจากบ้าน" เจอด่านตำรวจเรียกตรวจค้น ทุกอย่างมีครบหมด แต่โดนข้อหาติดป้ายทะเบียนเอียง หนึ่งพันบาท ลูกชายกลับมาเล่าให้ฟังสลดใจตำรวจไทย...งงงงงงงงงง...กฏหมายใหม่ๆๆฟว่ะ emo_52 emo_06 หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 21 ตุลาคม 2013, 07:12:PM ใช่อยากทำ จำเป็น แค่เณรน้อย จำต้องคอย ยอบกาย นายจิกใช้ หากหลบหลีก ปลีกหัว กลัวบรรลัย เฉ่งสำทับ ขับไล่ เลี้ยงไม่โต เป็นอาจิณ สิ้นปี มีของขวัญ เตรียมกำนัล ผู้ใหญ่ ให้ตามโผ ลำดับขั้น ชั้นบัตร จัตตรีโท รีบจับโชว์ ล่าแหล่ง แจงเม็ดเงิน ประเพณี ดีงาม ตามบุร่ำ จงนบนำ จำบรรณ โลกสรรเสริญ รับโชค ลาภ เกียรติ ยศ ปรากฏเกิน จะจำเริญ ก้าวหน้า ชั่วตาปี เราหญ้าแพรก แหลกราน ทุกงานเละ ลองเอ่ยเอะ เจอหมาก ปากเปลี่ยนสี ควรก้มหัว ตัวย่อ ขอไปที กราบหลวงพี่ พรมพรำ รดน้ำมนต์ emo_126 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 23 พฤศจิกายน 2013, 09:34:PM เธอติดดิน กินแตง แกงผักบุ้ง อยู่กลางทุ่ง กำเคียว เกี่ยวข้าวแก่ ปลูกหอมบั่ว ถั่วงอก เก็บดอกแค ตากปลาแบ บนห้าง ย่างเขียดคา สับบัวลอย ซอยหยวก ลวกข้าวหมู จูงวัวคู่ เทียมเกวียน เวียนย่ำหญ้า เพาะเลี้ยงเห็ด เป็ดไก่ ไซดักปลา สานตะกร้า เอวเตง เข่งลำไย บ้านลังไม้ ไผ่ฟาก จากกันฝน เดินถนน โคลนตม จมหลุมไหล่ จุดตะเกียง เมียงมอง ส่องคืบไกล โก่งคอไอ กระดาน จานโครมคราม ผ้าติดเนื้อ เสื้อตัว มอมัวมืด ไร้ยีนส์ยืด ถักทอ ม่อฮ่อมฮ่าม คีบเกิบบาง ยางยนต์ ทนทุกยาม แอ่วปอยลาม ประแป้ง ยิ้มแฉ่งบาน คือนี่แหละ รูปพรรณ สัญลักษณ์ ชื่นใจนัก สาวนา นัยน์ตาหวาน มิละลา จารีต อดีตนาน บนพื้นฐาน คุณงาม เจือความดี เมื่อสังคม ชมซาก กากวัตถุ สิ่งยั่วยุ กระแส แผ่ทุกที่ สุดเหลือต้าน ทานเท อเวจี มองวันนี้ เจ็บปวด รวดร้าวใจ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 23 พฤศจิกายน 2013, 10:22:PM (http://image.ohozaa.com/i/873/Ntdwk2.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wsJ7XGxigZMVujTo) คืนนี้ นั่งหน้าเหี่ยว เปลี่ยวจิต คิดถึงอยู่ พ่อยอดชู้ รพีฯ หนีไปไหน หายทั้งตัว เลยหนอ ท้อฤทัย หรือมีใหม่ ใหญ่กว่า มาลืมเรา คงได้ชื่น คืนฉ่ำ จนหนำจิต สุขชีวิต เนืองนอง คลายหมองเศร้า มีหญิงอวบ อัดอก กกก่ายเอา นอนแนบข้าง กอดเข้า เย้ายวนเกิน เห็นรีบร้อน กลอนวาง แล้วจางหาย หรือว่าชาย ปวดหัว อย่ามัวเขิน หรือปวดท้อง เอ็นตึง ทะลึ่งเดิน หรือว่าเพลิน นวดเส้น เน้นจุดลับ นั่งหน้าเหี่ยว เหลียวหา มาแว๊บแว๊บ เล่นซ่อนแอบ กับใคร ให้จั๋งหนับ มัวลูบไล้ ใจสั่น ขั้นบังคับ หากยอมรับ หญิงนั้นเล่า เขาเป้นใคร พันทอง ๒๓/๑๑/๕๖ (http://image.ohozaa.com/i/873/Ntdwk2.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wsJ7XGxigZMVujTo) หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 24 พฤศจิกายน 2013, 09:46:AM (http://3.bp.blogspot.com/_GtZ4Zgk8qOc/S0QlGCI8z8I/AAAAAAAAAHY/07WWzFIG-7s/s640/%E0%B8%97%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%88%E0%B8%B5%E0%B8%991.jpg) เก็บผักเบี้ยผักบุ้งช้อนกุ้งฝอย งมหาหอยหาปลาท่ามฟ้าใส แสงแดดส่องต้องตนมิบ่นไย กลางพฤกษ์ไพรไม้ป่าฟันฝ่าทน กระเฉดทอดยอดยาวเคล้าผักบุ้ง สะเดาทุ่ง กระถินกินจิ้มป่น ปลูกฝักแฟงแตงล้านหว่านคละปน กล้วยน้ำว้าสุกผล ล้นวิตามิน กายผ่ายผอมซอมซ่อแค่พออยู่ มิเลิศหรูดูพราว สาวนุ่งซิ่น คาดเข็มขัดรัดกิ่วหิวชาชิน นิจสินถิ่นสวน ทบทวนตรอง นั่นคือใช่สมัยเยาว์เราหาหุง ฟืนไฟฟุ้งคลุ้งคละหน้านวลหมอง คืนตามไต้ ตะเกียงใช้เพียงมอง แค่แสงส่องรำไรไม่เฟื่องฟู ณ.บัดนี้...ชีวีมีผันผก เลิกร้างรก กกกอขอหยัดสู้ พลิกผืนสวนครวญใคร่ไตร่ตรองดู แล้วมุ่งสู่ฟ้าใหม่...ใช่ลืมตน ยึดรากเหง้าเคล้าเคียงเพียงพ่อแม่ มั่นตรึงแน่แดใฝ่ไปทุกหน พึ่งคุณหนุนจุนแท้แผ่ดาลดล ฝังกมลจนชีวันฉันดับลง "ดิน" (http://mekaje.files.wordpress.com/2013/08/rosethank-you.gif?w=640) หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 24 พฤศจิกายน 2013, 11:09:PM หากยอมรับ หญิงนั้นเล่า เขาเป็นใคร ยินสีลา วี๊ดว้าย แมวลายโดด ด้วยความโกรธ พรวดโจน ตะโกนไล่ โธ่น้องเมีย กุมอก ต๊กกะใจ หากเป็นใคร ทำเธอ ฮึ่มเจอดี ดังกริ๊งกร๊าง บัวตอง น้องโทรหา เรียกเร็วมา เสียงสั่น ลั่นคุณพี่ มีคนลอบ แอบดู ไม่รู้ซี ตอนอาบน้ำ ดำปี๋ เหมือนหมีควาย อีกกะลอ เคาะรัว ทางหัวบ้าน เป็นสัญญาณ รหัส บอกเหตุร้าย มีขโมย ไฟไหม้ หรือใครตาย ชายตบชาย แย่งชาย แย่งแฟนกัน ทำหน้าที่ ผรส. รอหน่อยนะ มากภาระ ปกป้อง ต้องแข็งขัน ช่วยดูแล ลูกบ้าน การสำคัญ ทั้งคืนวัน งานชุก ทุกข์ระทม ตักข้าวใส่ ปากค้าง รีบวางช้อน ล้มตัวนอน พลันตื่น แสนชื่นขม กอดกับแฟน บีบนวด ชวดเชยชม คนเป็นลม หามส่ง หมอโรงบาล ม็อบประท้วง ช่วงนี้ มีศิวะ ยกปะทะ นารายณ์ หมายสังหาร คอยติดตาม รบรา สถานการณ์ ขอละงาน กานท์รัก สักหลายวัน emo_85 รพีกาญจน์ ผรส. - ผู้ช่วยฝ่ายรักษาความสงบ หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 25 พฤศจิกายน 2013, 09:49:PM ฝังกมล จนชีวัน ฉันดับลง แบ่งพวกพ้อง สองฝ่าย ซ้ายขวาฝัก จับเชือกชัก คะเย่อ เออเสียงหลง เป็นตำรวจ กวดไล่ โจรไพรพง สนั่นดง ดวลหมัด ซัดด้วยปืน เบื่อบทบู๊ อยู่ดอน เล่นซ่อนหา มือปิดตา ลงพับ นับพันหมื่น โยนหมากเก็บ กินเมือง ควบเยื้องยืน กระโดดลื่น ล้มหงาย อายหน้าแดง ข้ามเขตขัณฑ์ กลั้นใจ ไล่ตี่จับ เสียงหยุดปั๊บ ถูกกลุ้ม รุมยื้อแย่ง ขายเสื้อผ้า อาหาร ร้านข้าวแกง หาบฟักแฟง สอดไส้ เร่ไอติม เกิดผิดพลั้ง ครั้งใด ไม่ถือโทษ คิดเคืองโกรธ ตีต่อย คอยแทงทิ่ม มีกล้วยมัน ปันแป่ง แบ่งเพื่อนชิม ยื่นส่งยิ้ม พิมพ์ใจ ไปแสนนาน คือสุทธิ วิถี ของชีวิต จรุงจิต สุขชื่น มวลพื้นฐาน ประเพณี ดีสืบ ต่อคืบคลาน เป็นสวรรค์ วิมาน แห่งบ้านนา อสูรร้าย ป้ายหม่น คนใดเล่า มันเสกเป่า เราคลั่ง ชังเข่นฆ่า แยกค่ายสี พี่น้อง ต้องร้างลา อนิจจา โศกศัลย์ เศร้าวันนี้ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้...เพื่อน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 30 พฤศจิกายน 2013, 02:21:PM เล่นเกมลิง ปิงปอง คลองแม่ข่า งมปูปลา หาหอย ปีนดอยสูง สอยผักหวาน สานกก หางนกยูง เกี่ยวก้อยจูง มือคล้อง ท่องทะเล มีกล้วยใบ บิกึ่ง ครึ่งส่งเพื่อน มอมแมมเปื้อน เรือนร่าง มิห่างเห อยู่กับดิน กินผำ พริกจำเจ ยิ้มหน้าเหย คอตก โรคเร้ารุม หิ้วตะกร้า สาแหรก คานแบกหาม เย็นคุกคาม เก็บไม้ ก่อไฟสุม ซ่อมหลังคา ฝาฟาก ใบจากคลุม ดึกกี่ทุ่ม หวิดน้ำ เตรียมทำนา เรารู้รัก สามัคคี ดีพวกพ้อง สุขสมปอง ทั่วกัน ร่วมหรรษา สุขร่วมเสพ เจ็บร่วมต้าน ทานเภทา ร่วมหันหน้า จับมือ ฮือพร้อมเพรียง สุดปลายทาง บางครั้ง เพื่อนพลั้งผิด ช่วยเบือนบิด มิคำนึง ถึงสุ่มเสี่ยง ยอมด้านชา ตาหู ชูเอนเอียง หมายพอเพียง สักหน เพื่อนพ้นภัย วันนี้... บังเกิดกลียุคเยือนเพื่อนหลบไหน แอบกินแรงแฝงเก็บเกี่ยวกำชัย ยังห่วงใยพิศวาสอำนาจครอง รพีกาญจน์ (เพียงแสดงนยความเป็นเพื่อนที่แตกต่างเท่านั้น) หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 06 ธันวาคม 2013, 07:58:PM ละมือกอบจอบวางหยุดถางหญ้า ทอดสายตาแสนไกลใจหม่นหมอง หัวเข่าอ่อนหย่อนก้นนั่งยองยอง วิตกสองทำเศิกมิเลิกลา รอบมืดมัวทั่วไปร่างไร้ขวัญ จนตะวันลอยลับกับขอบฟ้า นกกระยางย่างเดินเนินคันนา ลมโชยมาต้องผิวหวาบหวิวทรวง พ้นละเมาะเลาะธารผ่านตลิ่ง ดังถูกทิ้งตรอมตรมจมลงห้วง เผชิญเหวเลวร้ายหมายตามทวง จนเลยล่วงเข้ากลุ่มเขตชุมชน สองฟากข้างทางเรียบดูเงียบเหงา ยานยนต์เบาอ้อยอิ่งวิ่งถนน รถเลี้ยวโค้งตรงแยกแปลกพิกล สีหน้าคนบูดบึ้งขึ้งทักทาย ต่างระแวงแคลงใจไว้ปกปิด เพื่อนสนิทเย้าแหย่แค่สหาย รีบจัดแจงแดงเหลืองเปลื้องจากกาย อันตรายเน่าน่วมถ้าสวมมัน เหตุเช่นนี้กี่มื้อฤาจะหมด จะให้อดกี่นานสมานฉันท์ ก่อนสิ้นลมก้มหน้าจ่อมจาบัลย์ คงมีวันสักคืนสุขชื่นใจ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 07 ธันวาคม 2013, 07:39:AM (http://image.ohozaa.com/i/fee/fFFXu.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/3165) อากาศหนาว สาวหวั่น สั่นขนลุก ไม่สนุก สุขสันต์ วันฟ้าใส เห็นผีเสื้อ บินเปลี่ยว ลดเลี้ยวไป เกาะดอกไม้ ยามเช้า เรายื่งตรม ลมพัดพา ความเย็น เป็นระลอก ไอของหมอก ลอยล่อง มองขื่นขม ร่างกายขาด อุ่นเกื้อ เนื้อระบม นั่งจ่อมจม ลมลวง ในช่วงนี้ หยดน้ำค้าง วางเยาะ เกาะยอดหญ้า แสงแดดทา ทาบถึง จะบึ่งหนี กาลเวลา พ้นผ่าน นานแรมปี หนาวสิ้นดี มีไหม ใครกอดนอน ๗/๑๒/๕๖ (http://image.ohozaa.com/i/0ab/EATr7F.png) (http://image.ohozaa.com/view2/w8hBktKWu4I3RcFy) หัวข้อ: Re: ผลกระทบจบคนจน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 10 ธันวาคม 2013, 10:20:AM ลุกนึ่งข้าว เป่าไฟ ไซ้ผักกาด แต่ยังขาด ให้เถือ คือเนื้อหมู ตำพริกแดง แกงส้ม ต้มถั่วพู มีน้ำปู หน่อซาง มื้อกลางวัน ลับมีดยาว ขาววาม ซ่อมด้ามจอบ ฉีกใบตาล สานงอบ แซมขอบสัน เสื้อผ้าทอ ม่อฮ่อม ย้อมดำมัน เตี่ยวขาสั้น เกิบบาง จากยางยนต์ เดินดุ่มด่าม ข้ามธาร มานหมายมุ่ง เข้าสู่ทุ่ง ผ่านไพร เนินไม้สน ขุดดินฟื้น ขึ้นแปลง แจงเรียบบน เพื่อนสองคน เคียงข้าง ลูกจ้างนาย ค่าแรงวัน ขั้นต่ำ จำรับก่อน ดีกว่านอน นับนก บินหกหาย ร้อนเปลวไฟ ไอแดด แผดเผากาย ตั้งแต่งาย สู้ทน จนจดแลง ปาดเหงื่อไคล ไหลย้อย สองร้อยบาท จ่ายตลาด ข้าวปลา อาหารแห้ง ของกินใช้ หยิบมือ ถือแสนแพง พวกยื้อแย่ง ครองเมือง ไม่ดูแล ละพรุ่งนี้ มีใคร จ้างไหมหนอ มีข้าวต่อ อายุ ยามย่ำแย่ น้ำท่วมลุ่ม หนาวดอน สะท้อนแด มิเปลี่ยนแปร ผลกระทบ จบคนจน รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: คิดถึงวันนั้น เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 10 ธันวาคม 2013, 09:27:PM เราอยู่เย็นเป็นสุขทุกหมู่บ้าน พระองค์ท่านปกเกล้าปกกระหม่อม เราเทิดทูนเคารพนบยินยอม กายใจพร้อมจงรักและภักดี เราพิทักษ์รักชาติศาสนา ภัยนานาแผ้วพาลต้านมิหนี ทั้งหญิงชายร่วมจิตอุทิศพลี เหล่าไพรีพินาศขยาดมา จารีตประเพณีที่สืบสาน ทอดตำนานนุ่มนวลทั่วถ้วนหน้า วัฒนธรรมล้ำไกลวิไลตา มีภาษากินอยู่ดูงามครัน เราช่วยเหลือเอื้อกันฉันพี่น้อง ยึดปรองดองสามัคคีไมตรีมั่น ไม่ด้านดื้อยื้อแย่งแก่งฟาดฟัน ยินแบ่งปันเอออวยด้วยการุญ รู้อภัยใจกว้างสร้างมวลมิตร รู้ถูกผิดลืมเรื่องเคยเคืองขุ่น รู้ชั่วดีชี้ช่องท่องทำบุญ รู้พระคุณชื่นชอบคอยตอบแทน โลกหมุนเวียนเปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่า ก็พวกเรายอมทิ้งสิ่งหวงแหน เปิดบ้านนับรับรองของต่างแดน จึงสุดแสนโศกศัลย์ ณ วันนี้ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: ปู่ริน ที่ 11 ธันวาคม 2013, 04:55:PM เพราะความโลภ..อยากได้ไม่สื้นสุด เหล่ามนุษย์..ต่างฝันหาน่าบัดสี กอบโกยโกง..เงินแผ่นดิน..แย่สิ้นดี หรือพาไป..ใช้เมืองผี รึ อย่างไร เกิดความโกรธ..โทษคนอื่นไร้เหตุผล ความผิดตน..มิเคยเห็นเป็นไฉน บ้างแฉ่งด่าว่าร้ายกันเรื่อยไป จะมีสุขกันเมื่อใด..ประชาชน มั่วลุ่มหลง..ในอำนาจวาสนา หลงยศฐาบรรดาศักดิ์..ชักสับสน อยากมีเงินทองมากมาย..ใช้เล่ห์กล ต่างดิ้นรนเพราะอยากได้..ไม่เพียงพอ ทุกวันนี้มีหลายอย่างบ้างปรับเปลี่ยน โลกหมุนวนคนหมุนเวียน..ต่างร้องขอ ความสงบสุข..ความปรองดอง..ต่างคอยรอ "รักยาวบั่น รักสั่นต่อ" ก็ตามใจ ริน ดอนบูรพา ๑๑ ธ.ค.๕๖ หัวข้อ: Re: คิดถึงวันนั้น 2 เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 11 ธันวาคม 2013, 10:06:PM เราอยู่เย็นเป็นสุขทุกหมู่บ้าน มีโรงเรียนสถานการศึกษา ที่อบรมบ่มจิตวิทยา พัฒนาความรู้สู่ปวงชน มีวัดวาอารามงามสถิตย์ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ฤทเธทั่วเวหน ที่ทำบุญสุนทราพากมล น้อมนำตนประพฤติยึดความดี เรายินยอมพร้อมใจใช่แต่งตั้ง คนเด่นดังรู้รักเกียรติศักดิ์ศรี อุตสาหะสะอาดปราศราคี อุทิศพลีกายใจให้กับงาน ยกเป็นเลิศเชิดชูนำหมู่คณะ มอบภาระดูแลแก่ลูกบ้าน ให้ช่วยเหลือเจือจุนอุดหนุนการ บริหารปกครองพ้องกันไป ด้วยทุกผู้รู้จักรักหน้าที่ เอาวจีผูกรัดอัชฌาสัย เกิดพลาดครั้งพลั้งนิดคิดอภัย เอาเยื่อใยฝั้นเกลียวหนึ่งเดียวกัน โลกหมุนเวียนเปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่า แยกฝ่ายเขาเราพรรคมักเดียดฉันท์ สร้างใส่ร้ายป้ายสีรี่ฟาดฟัน เพราะเงินมันทำพิษปิดหูตา รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้...แค่กวนๆ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 12 ธันวาคม 2013, 08:59:PM เบอร์หนึ่งกอ คนจริง สิงห์บ้านเหนือ เบอร์สองขอ คนเชื่อ เสือบ้านใต้ ผู้สมัคร ประสงค์ ลงชิงชัย เป็นขวัญใจ เอี่ยมอ่อง ของพารา คุณสมบัติ ปูมหลัง เยี่ยมทั้งคู่ มากความรู้ อยู่วัด หลายวัสสา นักธรรมเอก หมอดิน จบปริญญา ดูหน้าตา รูปหล่อ พอพอกัน ข่าวสะพัด แพร่ไป ในตลาด เป็นตามคาด ทั่วบาง ต่างโจษขวัญ ต่างมุมมอง รองต่อ ท้าพนัน สองต่างชั้น ห่างด้วย รวยกับจน พอระฆัง ดังตี ยกที่หนึ่ง เสียงรถหึ่ง ยาวเหยียด เบียดถนน ชูป้ายธง ขบวน ล้วนผู้คน ปากตะโกน ก้องฟ้า ว่านายกอ ส่วนนายขอ ถ่อไป มอไซด์ฮ่าง หลบลงข้าง ทางเบี่ยง เลี่ยงเขาหนอ สะพายย่าม หาเสียง เสื้อเมี่ยงมอ เอ่ยปากขอ เมตตา กาเลขเบอร์ ภาพเช่นนี้ ทั่วไป ใช่ของแปลก ใช่ครั้งแรก ทวนจำ นำเสนอ ผลออกมา คนดี ที่เลิศเลอ หาไม่เจอ แต้มตน แพ้คนรวย emo_108 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้...ปัญหามีไว้ให้แก้ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 16 ธันวาคม 2013, 09:10:AM นิ่วในถุงน้ำดีฉี่ติดขัด หมอตรวจนัดเตรียมกายท้ายเดือนผ่า กำหนดวันเขียนใบสั่งซื้อยา ประคบทาถูนวดปวดบรรเทา คิดขยาดหวาดกลัวตัวต้องเจ็บ แผลตัดเย็บถอดไหมใช่เหมือนเก่า หมดโอกาสขาดงานการหนักเบา ก็ทุกเช้าเข้าสวนพรวนดินดาน ควรยึดความตามจิตวิชชาหมอ ช่วงที่รอนั่งเหงาอยู่เฝ้าบ้าน เสาะถามผู้รู้พบประสบการณ์ เยือนหลายท่านเวียนแวะขอแนะนำ ทดลองดื่มน้ำหมักสักระยะ มันล้างชะกัดกร่อนก้อนแข็งขำ ละลายไหลปนเยี่ยวขาวเขียวดำ ดื่มประจำโห่หิ้วนิ่วไม่มี ช่วยต่อลมหายใจได้อีกเฮือก หนึ่งทางเลือกเยียวยาถ้าถูกที่ เมื่อโอภาปราศรัยด้วยไมตรี ชื่นรับชอบตอบวิธีช่องคลี่คลาย อย่าท้อถอยปล่อยวางหนทางตีบ เพียรเร่งรีบแก้ไขให้พ้นหาย ปัญหาตุงยุ่งยากมากวุ่นวาย ย่อมมีแสงประกายปลายอุโมงค์ emo_126 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 16 ธันวาคม 2013, 09:25:AM (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) ไยห่างหายหลายวันมิหันหา วันนี้ป๋าลงพุงนุ่งโสร่ง เป็นอิหยังรั้งเขินเดินเทงโทง เหยาะย่างโย่งโตงเตงน้องเง็งนะ มีสาวใสไหนนอนอ้อนออเซาะ ลืมเลยเนาะน้องนี้อ้ายหนีผละ คิดถึงเช้าจรดแลงแกล้งทิ้งซะ ช่างเลยละสาวสวนให้ครวญคอย สาวสวน (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 16 ธันวาคม 2013, 01:48:PM บอกกับสาว หนาวจะตายอยู่แล้ว โอ้ น้องแก้ว เหี่ยวหด แรงถดถอย เย็นลมหนาว สะท้าน บ้านใกล้ดอย ผิงไฟหงอย สามค่ำ อาบน้ำที ช่วงนี้นั่ง หน้าจอ เกาะติดม็อบ ดูโต้ตอบ คารม ชมศักดิ์ศรี แสนสนุก รุกรับ ปรับโจมตี เรื่องนารี ม่ายหลอก นอกใจเธอ emo_116 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ที่มาของ...รพีกาญจน์ 59 เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 17 ธันวาคม 2013, 09:03:PM ตัดสินใจเกษียณก่อนกำหนด เพื่อหมายทดแทนบุญคุณพ่อแม่ ทั้งพ่อตาแม่ยายกายชแร และป้าแก่กล่อมเกลาเมื่อเยาวัย อายุสี่สิบเจ็ดเฮ็ดงานว่อง พอประคองครอบครัวเลี้ยงตัวได้ ลูกสามคนจนจบมหาลัย ห้าผู้ใหญ่อยู่ด้วยม้วยจากลา รู้อีกทีก็ชราห้าสิบเก้า คลายเงียบเหงาเปิดบ้านทำร้านค้า เบ็ดเตล็ดแห้งสดลดราคา บางเวลาทำขนมนมน้ำตาล สลับเช้าเข้าสวนขุดพรวนไถ ปลูกลำไยมะม่วงข้าวโพดหวาน พ่นฮอร์โมนปุ๋ยคอกเร่งดอกบาน สุขกับงานกายใจพ้นไปวัน ประเพณีเทศกาลงานบุญวัด ช่วยพระจัดแต่งดาดอกไม้ขัน รับโฆษกพิธีกรตอนสำคัญ ถูกเลือกสรรเป็นประธานงานชุมชน ที่สิบแปดธันวาลูกมาพร้อม นำเคสคอมพ์จอเม้าส์เอาฝึกฝน หลายสิบปีละอ่านแต่งกานท์กน ลองสักหนมือจิ้มหัดพิมพ์กลอน emo_126 รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ที่มาของ...รพีกาญจน์ 59 เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 18 ธันวาคม 2013, 05:28:AM วันนี้...ใกล้ความจริงเข้าไปอีกหนึ่งปีกับห้าวันนะพี่ใหญ่ ๐นรชาติหนึ่งสำนึกรู้ แบ่งปัน เพียรสื่อสร้างสัมพันธ์ ก่อเกื้อ ฉันทลักษณ์ร่ำรังสรรค์ เผื่อน้อง พี่เอย ฉวีผ่องวรรณะอะเคื้อ ชื่นแล้วเกิดกาย ๐สิบสามธันวาคม สบสุขสม"รพีฯ"อ้าย น้ำใจใสไม่คลาย มากคุณค่ายิ่งกว่าทอง เนิน จำราย หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 18 ธันวาคม 2013, 10:41:AM (http://nicc.ac.th/com/5232040011/ab.gif) 9ธ.ค.11ถึงวันนี้ ยังคงที่ทุกวันมิผันเปลี่ยน เช้าลืมตาต้องเข้าเฝ้าเยี่ยมเยียน จารจดเจียนวางกลอนแม้อ่อนกานท์ ด้วยความเหงาเข้าซุกรุกร้าวลึก แดสาวตรึกตรองไตร่ใฝ่ผสาน สมัครลงตรงจิต ลิขิตจาร มิได้การ สักอย่างวางแล้วจร เพราะมิเป็นเช่นเขาเราแค่เขียน ทุกบาทบทจดเพียรเกรียนกรอดกร่อน อนาถแดแพ้พ่าย ใจรานรอน บ้างหนีนอน กบดานมานระทม มีเมตตาอารีย์ครูพี่..ฯ..ช่วย เอื้ออำนวยด้วยจิตรู้ศิษย์ขม มาเคาะแคะแกะเกลาคลายเหงาซม คลี่ปูดปม ถมถางวางทางเดิน รวมสองปีเก้าวัน ครบวันนี้(18ธ.ค.) ดวงฤดี"ดิน"สาวขอกล่าวเกริ่น หากอักษรกลอนใดไหนล่วงเกิน อย่าขึ้งเมิน กราบหนอ"ดิน"ขอโทษ (http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTXZ-CFtXBoje4HFExljCLxEZbkDKTr8iJpWBOaeZMmhGt3O2j2) "ดิน" (http://tinypic.com/bhja7c.gif) หัวข้อ: Re: ที่มาของ...รพีกาญจน์ 59 เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 19 ธันวาคม 2013, 08:45:PM ลองสักหนมือจิ้มหัดพิมพ์กลอน จับดินสอ จ่อสมุด จุดลากจด เดินหน้าถด ถอยอ่าน ทานกระท่อน ลบเลอะเลือน เปื้อนขาด กระดาษปอน หนึ่งบทตอน แต่งยาก ลำบากจัง เฝ้านั่งนึก ตรึกตรอง ลองเรียงจัด คำสัมผัส พยางค์ กลางวรรคหลัง สัมผัสซ้ำ สัมผัสเลือน เตือนระวัง หัวแทบพัง ไม่จำ เปิดคำแปล ตัวอักขระ กะจิด ริดรีบแล่น ควานหาแว่น ลุกลน หนอคนแก่ มองหาขวด ปวดหนีบ จิบกาแฟ เกือบจะแย่ บทหนึ่ง ครึ่งชั่วโมง มือเก้งก้าง กดกอ หาขอไข่ สระไอ ไม้โท โอ โอง โอ่ง พิมพ์ติดกัน เว้นวรรค ชักเชื่อมโยง หายใจโล่ง นี่ไง เริ่มใช้เป็น เพียรมานะ พยายาม ถามลูกหลาน เพิ่มชำนาญ ทุกวัน ทันตาเห็น หกมกรา วางกลอน แรกตอนเย็น หัวอกเต้น เร็วถี่ ด้วยดีใจ ห้วงรู้สึก ลึกล้ำ ชื่นฉ่ำหวาน มีหลายท่าน นิยม กดชมให้ เมตตามอบ คะแนน แทนมาลัย แด่น้องใหม่ คนนี้ รพีกาญจน์ emo_126 หัวข้อ: Re: ...วันนี้...นึกว่าเราเข้าใจกัน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 20 ธันวาคม 2013, 08:37:PM ช่างเผอิญเดินเล่นบนเส้นฝัน เชื่อมสัมพันธ์ไมตรีที่สูงส่ง สานทอถ้อยร้อยคำจิตจำนง หมายดำรงสิ่งรักอักษรา นำพยางค์สร้างเสริมเติมเข้มข้น ไกวกมลเอิบอาบซึ้งซาบซ่า ดุจรวมช่อเชื้อชวนมวลผกา เคล้าลีลาลำเลียงกล่อมเคียงกานท์ วางบาทบทจรดกนเจือมนต์ทิพย์ ขอบวรรคขลิบเชลงแผ่วเพลงขาน ก่องกระหวัดปัจจุบันถึงวันวาน เฮือกสะท้านทะลวงสู่ทรวงใน รู้สึกสืบคืบคลานผ่านกี่หนาว กาลยืดยาวห่างเธอพร่ำเพ้อไผล คงสะกิดคิดถึงตราตรึงใจ อยู่แสนไกลทุกครายังอาวรณ์ แล้วพ่อคุณขุ่นเคืองเรื่องใดเล่า ฤาเทพเจ้าลาลิงสางสิงขร ภูตพรายสัมภเวสีผีโคจร โจมนครรายวันทำฟั่นเฟือน ทั้งเวบคอมพ์ยอมละพยัญรัก มิเอ่ยทักตอบต่อข้อความเพื่อน สะบัดกายหายลับนานนับเดือน มิมาเยือนยืนย่างกลางวงม็อบ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 20 ธันวาคม 2013, 09:30:PM emo_79 emo_111 emo_100 ทุกวันนี้ไม่ว่างบนทางฝัน เพราะต้องหมั่นลุยดะซ่อมกระต๊อบ แสนเหน็ดเหนื่อยเมื่อล้าอยากมาช็อบ จึงต้องอ๊อฟไลน์เลื่อนห่างเพื่อนกลอน น้ำท่วมบ้านปู่รินได้ยินทั่ว หลังคารั่วรีบอุดจงหยุดอ้อน จะมาช่วยคลายกลุ้มที่ชุมพร คุณรพีมาวอนไปฟ้อนรำ หน้าเวทีชุมนุมของกลุ่มม็อบ ทิ้งกระต๊อบรีบมายืนหน้าคว่ำ เสียงปรี๊ด..ปรี๊ด..ปรี้..ปริ๊ด..นกหวีดนำ จนหน้าดำคร่ำเครียดนั่งเบียดฟัง ทุกวันนี้ต้องไปมิได้หยุด จัดเป็นชุดรำไทยไปตามสั่ง เลยไม่ได้เขียนกลอนวอนอย่าชัง ขอไปนั่งเป่านกหวีดเดินกรีดกราย “ไพร พนาวัลย์” emo_86 หัวข้อ: Re: ...วันไหน... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 21 ธันวาคม 2013, 11:16:AM (http://image.ohozaa.com/i/55d/GVkRi4.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/x2k8GUhEOE088Q5r) จักวันไหน ใจฉัน มิผันเปลี่ยน ยังวนเวียน เพียรห่วง ทุกช่วงสาย ยังพะวง หลงรัก ภักดิ์มิคลาย ถึงเป็นชาย เหี่ยวห่อ บ่เป็นไร สุขที่ได้ รู้จัก สมัครมั่น สุขที่ปัน แบ่งตอบ มอบรักใคร่ สุขที่หัว ใจสอง คล้องทรวงใน สุขที่ไม่ เรื่องเยอะ เจอะแต่ดี รักร่ามเรียง เคียงหมอน นอนแนบข้าง รักร่วมสร้าง ทางตัน ไม่หันหนี รักจึงรุ่ง เรืองรอง ผ่องอินทรี รักไม่มี ปัญหา มากวนใจ จักวันไหน ใดเล่า เท่ารักแจ่ม จักข้างแรม เดือนดับ กลับสดใส จักเจิดจ้า ท้าหนาว มิร้าวใด จักรักใคร่ ผูกพัน มั่นทุกยาม พันทอง ๒๓/๑๒/๕๖ (http://image.ohozaa.com/i/55d/GukpAt.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wpJWPz6EY3QEK9d3) หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: พี.พูนสุข ที่ 21 ธันวาคม 2013, 01:38:PM (http://image.ohozaa.com/i/0df/WyHDXV.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/xhXSPgbK7U5f9hlf) ๐๐ แม่ค้ามือใหม่ ๐๐ ตัวข้าน้อย..พูนสุข..สนุกสนาน กินอาหาร แซ่บนะ สหสหาย ตักให้นิด หน้าตูม กระฟูมกระฟาย ร้องวี้ดว้าย..แสนงอน กะบอนกะบึง emo_52 ตัดสินใจ ปลูกผัก ขะมักเขม้น รดเช้าเย็น ยกถัง ทะลั่งทะลึ่ง หนักแสนหนัก ทุกวัน มิพรั่นมิพรึง ผักเขียวซึ้ง หัวเราะร่า คะน้าคะนอง emo_20 ไปเรียนกุ๊ก ศุกร์เสาร์ สะเกาสะกิด รู้ถูกผิด ต้มแกง กะแย่งกะย่อง ครบสามเดือน ยกระดับ ประคับประคอง ขายข้าวกล่อง เชื่องช้า ละล้าละลัง emo_45 โภชนา อาหาร สะอ้านสะอาด จัดเต็มถาด วางปึ๊บ สะพรึบสะพรั่ง เงินข้าวแกง หอมฟุ้ง สตุ้งสตังค์ สุขใจจัง อร่อยโพด สะโอดสะอง ฯ emo_32 "จึงเป็นดังที่เห็นแล..." emo_121 emo_121 emo_121 ..พี.พูนสุข.. ๒๑ ธันวาคม ๒๕๕๖ add complete by Klonthaiclub fb (https://www.facebook.com/poemwebboard) หัวข้อ: Re: ...วันนี้...เปลี่ยนชื่อเพื่อน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 25 ธันวาคม 2013, 09:48:PM ชื่อประตูดูกว้างทางเข้าออก ร่องซอยซอกตรอกแคบกว่าถนน ล่างน้ำดินหินหินผาฟ้าเบื้องบน ถ้าเป็นคนตั้งชื่อสื่อต้องการ ชื่อแก้วแหวนเงินทองกองเกินนับ ชื่อสินทรัพย์สมบัติพัสถาน ชื่อนงลักษณ์พักตร์พริ้งยิ่งสคราญ ชื่ออ้อยตาลมานมนสวยดลใจ แต่ฝรั่งบ๊ายบายชายชื่่อแก้ว เล่ห์พราวแพรวลิงหลอกแถมวอกใส่ เว้นสว่างชื่อจันทร์มักบรรลัย เจอที่ใดกินเหล้าเมาเฮฮา บ้างผอมแห้งแรงน้อยบ่อยเป็นไข้ ชื่อวิไลไม่ดีเปลี่ยนขี้หมา ถูกโฉลกโรคกลายหายพริบตา กินข้าวปลาห้ามื้อถึงกลางคืน นี่แหละคือชื่อนั้นสำคัญไฉน ถ้าตั้งดีดีไปให้หวานชื่น ถ้าตั้งผิดติดคำให้กล้ำกลืน สร้างขมขื่นแก่ตัวคนทั่วคาม เปลี่ยนชื่อเพื่อนดีไหมว่า อ้ายปั๋น อีกคนนั้น อ้ายปอ เนอขอถาม เปลี่ยนความคิดนิสสัยเป็นไปตาม เมืองสยามสงบจบเสียที! ปั๋น-ให้ รู้ให้ ปอ-พอ รู้พอ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: วันนี้...ผมถูกใส่ร้าย เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 30 ธันวาคม 2013, 09:16:AM ข้าคือยางบนดอยลงลอยห้วย สวมเตี่ยวย้วยเสื้อแดงแล่งคอผ่า ผ้าโพกหัวพ่นพรูสูบบูยา(บุหรี่) ย่ำคันนาตัวลีบคีบเกิบบาง ตำพริกหนุ่มใส่ฮ้าปิ้งปลาจี่(ฮ้า-ปลาร้า) กับชั้นดีข้าวหุงมื้อรุ่งสาง สะพายย่ามข้ามเนินออกเดินทาง สู่ตูบห้างกลางไพรไร่เลื่อนลอย เผาป่าปลูกข้าวดอรอเมฆฝน ฟ้าเบื้องบนมืดดำน้ำร่วงผล็อย คุ้ยเขี่ยหาเห็ดถอบลานรอบดอย บิดไม้สอยผักหวานบานขจี รู้รักษาจารีตอดีตเก่า ไหว้ป้อเจ้าเข้าทรงเผ่าพงศ์ผี รู้น้อมนำจำนงดำรงดี มอบไมตรีมือเอื้อมเชื่อมสัมพันธ์ เรารักบ้านสานสื่อสุขสงบ รู้เคารพกฏกรอบขอบเขตขัณฑ์ เรารักชาติศาสนาองค์ราชัน ถึงตะวันจันทร์ดับมิกลับกลาย เกิดประท้วงทั่วไปในกรุงเทพฯ มีบาดเจ็บถูกยิงล้มกลิ้งหงาย มือที่สามชุดดำทำคนตาย ถูกใส่ร้ายว่ารูพรุน...กระสุนยาง รพีกาญจน์ กลุ่มชาติพันธุ์ “กะเหรี่ยง” คนล้านนาและคนทางภาคตะวันตกมักเรียกกะเหรี่ยงว่า “ยาง” หัวข้อ: Re: ...ปฏิทินวันหยุด... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 04 มกราคม 2014, 08:37:PM เช้าอาทิตย์ปิดบ้านเข้าร้านหา ซื้อเลือกปลากระป๋องของสดแห้ง บะหมี่ถ้วยก๋วยเตี๋ยวเต้าเจี้ยวแดง ไข่จุแผงเบอร์ศูนย์ฟองพูนกลม ผงชูรสรสดีซีอิ๊วหวาน เกลือน้ำตาลน้ำปลากาแฟขม ก้อนซุปไก่ไอติมครีมเนยนม ยาสระผมสบู่แปรงถูฟัน หยิบมาม่าหมูสับเส้นน้ำใส โปรทีนไข่เข้มข้นปนเนื้อสัน กะปิปรุงกุ้งฝอยหอยน้ำมัน น้ำส้มคั้นสายชูทิชชู่มวน ผงซักฟอกป๊อกกี้ฉีดผ้ารีดเรียบ ส้อมตะเกียบช้อนชากาต้มด่วน เก้าอี้พับหลับเวียนเปลี่ยนเปลญวน ผลเคี่ยวกวนของกรอบชอบขบจัง กำยานธูปเทียนไขจุดไหว้จ้าว ดอกบัวขาวบูชะอะระหัง สก๊อตไก่ไมโลโป้วพลัง จ่ายสตังค์เสร็จปั๊บกลับทันที เย็นอาทิตย์ปิดประตูอยู่ในบ้าน จะดื่มทานเบาเรียบหยุดเงียบฉี่ หมอทำนายทายทักว่าพักนี้ ขมูผียักษ์ดงลงกินคน บรื๋อ... emo_101 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้...คิดถึง เปี๊ยกโปสเตอร์ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 05 มกราคม 2014, 06:30:AM วาดเหมือนจริงหญิงชายบนป้ายติด ดังชีวิตโลดแล่นในแผ่นหนัง พระเอกหล่อนางเอกสาวดาวร้ายดัง คนรุ่นหลังร้องทักรู้จักดี ฝีมือพุ่งรุ่งโรจน์"เปี๊ยกโปสเตอร์" งานเลิศเลอประณีตขีดเส้นสี แลระบายกลายเข้มเต็มอินทรีย์ ตามท่วงทีเอกลักษณ์พักตร์บุคคล จัดรูปกรอบกึ่งกลางห่างไกลใกล้ น้ำหนักได้ขวาซ้ายเท่าปลายต้น เข้าสู่ศูนย์สะดุดจุดแยบยล เรียกความสนใจเยี่ยมเปี่ยมชื่นชม จึงเสาะซื้อรื้อเก่าปะเสาฝา ภาพดาราหนังไทยขวัญใจผม มิตร สมบัติ เพชรา พาภิรมย์ หัวเราะจม ล้อต๊อก และดอกดิน เมื่อกำกับจับหนังเพียงครั้งแรก ตลกแทรกเพลงกลอนสะท้อนถิ่น หนังเรื่อง"โทน"สังข์ทอง ก้องธานิน ฟื้นชีวินเฟื่องฟุ้งลูกทุ่งไทย เพราะคำนึงถึงค่าคุณภาพ ผู้คนทราบสมจริงงานยิ่งใหญ่ คอยติดตามถามชอบมอบมาลัย ประทับใจ วันนี้ มิมีลืม emo_126 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 05 มกราคม 2014, 06:37:AM (http://www.manager.co.th/asp-bin/Image.aspx?ID=2062401) หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 05 มกราคม 2014, 12:01:PM (http://image.ohozaa.com/i/1eb/FirZ6.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/r2C) เขาเป็นใคร กันนั่น พันรีบนึก ให้รู้สึก คลับคล้าย ชายที่ปลื้ม ชื่อรพีฯ ไงเล่า เราไม่ลืม ยังดูดดื่ม ทุกวัน สวรรค์ปอง ทั้งรูปร่าง หน้าตา นั่งท่าเต๊ะ ดูแล้วเอ๊ะ ถูกใจ ไปทั้งผอง อีกสูงยาว เข่าดี เชิดปี่กลอง ชวนสยอง ชายขยับ งามจับจินต์ กางเกงยีน เสื้อยืด ช่างยอดยิ่ง อยากแอบอิง ซบไหล่ ไปเสียสิ้น หนังตาห้อย รอยกา มาโบยบิน อยากถวิล อาจแย่ แพ้เชิงชาย พันทอง ๔/๑/๕๗ (http://image.ohozaa.com/i/1eb/FirZ6.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/r2C) หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 21 มกราคม 2014, 08:30:PM นอนหลับไหลไม่วายยันกายตื่น เช้าสดชื่นข้างนอกม่านหมอกหนา ข้าวนึ่งสุกจัดแจงตกแต่งดา ห่อปูปลาเร่งด่วนไปสวนพลัน สมฮอร์โมนพ่นยาฆ่าเชื้อโรค ลมกรรโชกครั้งคราวกายหนาวสั่น สิบเอ็ดโมงผ่านไปไร้ตะวัน กะเสร็จทันแน่นอนก่อนยามแลง เครื่องขลุกขลักน่ากลัวหัวเทียนบอด สายยางขอดเกี่ยวเหล็กซึมหลายแห่ง อีกสายพานยานหยุดหลุดตะแคง กินข้าวแห้งแกงจืดกลืนฝืดคอ คงเพราะเราลืมจุดบอกเจ้าที่ กล่าวลูกนี้ขอโทษได้โปรดขอ ข้ามพ้นอุปสรรคหนักเบารอ เริ่มงานต่อลื่นไหลใจสบาย ด้วยอารมณ์ครื้นเครงป๊ะเท่งป๊ะ จับชีพระตาเถรเณรเร่ขาย แลงค่ำลงเหล้ารินกินลาบควาย มึนตาลายเห็นน้องเมียนึกว่าเมีย ดื่มน้ำหมักตักวุ้นตุ๋นตับเป็ด จิ้มพริกเผ็ดยำเตาซดเจ่าเพลี้ย เร่งวอลุ่มทุ่มตรงส่งเสียงเชียร์ ยินเฮี่ยเฮี่ยหูโล่งโก่งก้นนอน emo_100 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เมื่อวาน วันพระ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 24 มกราคม 2014, 01:24:PM เมื่อวานวันพระ อยากกินไก่ทอดอ่ะ แต่กินไม่ได้ กำ พานคิดถึงไก่บ้าน ...ไก่บ้าน... ทุกวันศีลกินมื้อถือสัจจะ ท่องธัมมะขัดเกลาเช้าจนสาย เป็นวันเดียวอยู่บ้านแบบสบาย ไม่ถ่อกายทำสวนพรวนดินดาน บ่ายทีไรใจเต้นมิเป็นส่ำ จวนจะค่ำแสงลับไก่กลับบ้าน ขึ้นบันไดใต้ถุนผลุนถึงจาน ก้าวเดินผ่านโชยหอมน่าดอมดม ยีนส์สีเทาเป้าต่ำจำมั่นเหมาะ เสื้อสายเดี่ยวเกี่ยวเกาะเลาะปลายผม มิหนาวเนื้อเสื้อบางจางเห็นณม ถอดเกิบก้มแทบทรุดหยุดหายใจ พอรู้ตัวอีกทีเธอจ๊ะจ๋า ทักพี่ขาตาจ้องน้องสงสัย อ๋อวันพระจะปลงเจาะจงใด หรือป่วยไข้น้ำลายยืดไหลเลอ เม็ดมะกอกมาทำประคำสาย กันตาลายศีลขาดนับพลาดเผลอ เกิดชาตินี้ภพไหนให้เจอะเจอ มีน้องเธอทะเล้นเป็นน้องเมีย กำ สีลา ชื่อเล่นเธอไก่ น้องเมียผมเองคร้าบ emo_80 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...มอบรัก วาเลนไทม์... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 14 กุมภาพันธ์ 2014, 07:10:PM เคยตามดูคู่นี้มีหรือทิ้ง สองเพื่อนจริงยากผลักล้มตักษัย เคยกู้หน้าพาหนีครามีภัย ซุกอาศัยต่างด้าวส่งข้าวแกง เคยร่วมหุ้นทุนน้อยคอยผสม รับเอี่ยวลมผูกขาดเคียงผาดแผลง เห็นพิกลคนละขั้วจั่วสำแดง เล่นพลิกแพลงแอ็คชันมันเข้าตา ไวน์ขวดแสนแล่นเรือเจือลมหนาว ชมเมฆขาวภูล้อมดอมพฤกษา สิ้นปีทำกำไรไฮเฮฮา หัวร่อร่าตบเข่าเขย่ามือ ถูกเย้ยหยันเป็นบันไดเพื่อนไต่ข้าม ก่นประณามชี้ด่าว่าไม่ถือ ขุดโคตรเหง้าเผ่าพงศ์ตะพืดตะพือ ยิ้มหน้าซื่อดังทองต้องแสงพราย เมื่อเพื่อนถูกทิ่มแทงตำแหน่งสั่น เกินสิบวันบ่ลุยมัวฉุยฉาย หากบ้ายุลุบาตรอาจวอดวาย เอาใจนายแผนลับปรับเป็นเบา ศุกร์สิบสี่กุมภามาฆฤกษ์ เอิกเกริกพร้อมพรักคึกคักเช้า ฉากรุกรับกลับถอยค่อยพิเนา ชาวบ้านเรายลละครออนกลางกรุง emo_85 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 21 เมษายน 2014, 12:57:PM ใช้ชีวิต ติดดาน บ้านหลังเก่า ปลูกแปดเสา ยกพื้น พ้นชื้นแฉะ ขื่อแปกิ่ว กั้นแวง แมงมอดแทะ ฝาขัดแตะ ไม้บาง รับทางลม ร้อนพวยพุ่ง มุงหลัง สังกะสี ฝนตกที หูอื้อ อึงดังขรม ยะเยือกเนื้อ เมื่อหนาว หมอกพราวพรม ฝารูกลม ชมดาว เดือนพิไล ครัวข้างห้อง สองเตา เอาอิฐก่อ สีดำหม้อ ยกต้ม ตั้งนึ่งไห กะละมัง ถังเขียง ครกเพียงใบ จุดฟืนไฟ ใช้ฟาง ต่างน้ำมัน จะเม็ดแข็ง แดงขาว รียาวหัก ช้อนจ้วงตัก ปากเคี้ยว ข้าวเหนียวปั้น จะเก่าก่อน อ่อนใหม่ ใช่สำคัญ ขอมีกิน ชีวัน สืบวันคืน หากโชคดี มีใคร ให้รับจ้าง พอยืนร่าง ยิ้มแย้ม หน้าแช่มชื่น มีไก่เกลือ เนื้อเค็ม เล็มกัดกลืน แทนเหม็นหืน ถั่วเน่า เคล้าพริกแดง นี่ก็น้ำ ในหนอง คูคลองขอด ผักบุ้งยอด บัวลอย พลอยเหี่ยวแห้ง ไร้จอกแหน แพผำ คั่วยำแกง คงหมดแรง ตายแน่ แท้หนอเรา emo_62 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้...ให้น้ำมะม่วง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 23 เมษายน 2014, 10:51:PM เกิดในดินถิ่นกว้างทางราบเรียบ อุดมเพียบนานายอดอาหาร เอ็นพีเคครบพ้องพืชต้องการ มีสายธารไหลหลากจากบนดอย ดินร่วนซุยปุ๋ยน้ำธรรมชาติ มวลแร่ธาตุจุลินทร์อินทรีย์ฝอย สมน้ำหมักฮอร์โมนพ่นทยอย ควบคุมคอยเข่นฆ่าราแมลง รับน้ำค้างพร่างพรมลมสะบัด เช้าเย็นจัดละอองส่องไอแสง ผลิตาตุ่มปุ่มเปลือกแหลมเสือกแทง ก้านทแยงบานช่อล่อภมร แสนดีใจได้ยินบินหึ่งหึ่ง แมงภู่ผึ้งดมดอมตอมเกสร พอจางกลิ่นกลีบเหี่ยวเลี้ยวจากจร แลสลอนเป็นผลยลขจี กะจิ๊ดริดเล็กเขื่องเขียวห่มห่าม เหลืองอร่ามสุกงอมหอมเต็มที่ ทอตะวันจันทร์ดาวพราวฤดี ช่วยชูชี้สคราญแห่งบ้านนา เลิกวาดหวังนั่งจ๋อรอส้มหล่น กาวกันหม่นควั่นเหนียวเจียวคาถา หรือร้อนใจไม้ฟาดขว้างอาชญา ฤาจะฝ่าด่านโหดหมื่นมดแดง รพีกาญจน์ add complete by Klonthaiclub fb (https://www.facebook.com/poemwebboard) หัวข้อ: Re: ...วันนี้...กว่าจะได้ขายมะม่วง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 09 พฤษภาคม 2014, 03:33:PM เกร็งสองมือถือจับกระชับมั่น ยกจอบฟันลงล่างง้างดินกอบ กองขึ้นคันห่างโคนวนโดยรอบ แกะกระสอบโรยดินปุ๋ยอินทรีย์ เดินสายยางวางท่อจ่อใกล้ต้น ติดเครื่องยนต์สายพานสะท้านถี่ สูบจากหนองน้ำขุ่นคลั่กสิ้นดี ยังพอมีอีกมื้อยื้ออีกครา ฝ่าเปลวแดดแผดเผาเช้าเลยเที่ยง สวมหมวกเบี่ยงเหงื่อไหลไคลเต็มหน้า เอิบอาบคิ้วลิ่วเข้าสองเบ้าตา ยกชายผ้าซับแสบปวดแปลบร้อน พอค่อนเย็นเข็นถังใส่หลังล้อ ผสมฮอร์โมนยาฆ่าเพลี้ยหนอน กำจัดมดแมลงแทงซอกซอน เสริมก้านอ่อนเล็กเรียวเหนียวคงทน ตัดไม้ซางหว่างวาผ่าง่ามค้ำ สวมถุงดำเพียงพอห่อหุ้มผล ซ่อมแซมรั้วลวดหนามป้องปรามคน วอนลมฝนอย่าโกรกกรรโชกแรง โอมะม่วงพวงใหญ่ใกล้แก่แล้ว ร้องเจื้อยแจ้วเพลงเพลินเดินยิ้มแฉ่ง เตรียมตะกร้อตะกร้าคว้าตะแกรง(คว้าผิด) รีบจัดแจงสอยคละคัดขายล้ง ปลาบปลื้มใจใสงามความสำเร็จ ซื้อขายเสร็จภิรมย์สมประสงค์ เหน็ดเหนื่อยยากตรากงานนานสิ้นลง เงินเหลือคงจับจ่ายได้หลายเดือน รพีกาญจน์ เงินเหลือคงไม่ได้จับอยู่กับเมีย..แหะ แหะ หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 14 พฤษภาคม 2014, 08:24:PM ไหนว่าเป็นชาวพุทธผุดผ่องศรี ว่าเรามีวัฒนธรรมล้ำสมัย ชื่อสยามเมืองยิ้มพิมพ์หทัย มีวินัยร่วมด้วยช่วยเหลือกัน เป็นพุทธมามะกะแสนประเสริฐ ปฏิบัติเป็นเลิศงามเฉิดฉัน เช้าตักบาตรกรวดน้ำประจำวัน วันสำคัญฟังธรรมพร่ำเวียนเทียน รู้เคารพนบน้อมค้อมผู้ใหญ่ กล่าวโอภาปราศรัยไม่แปรเปลี่ยน ใช้ถ้อยคำสุภาพเชิญกราบเรียน ต้อนรับผู้มาเยียนด้วยยินดี เมื่อผิดพลาดน้อยมากไม่ถือสา ขอขมาไร้โทษโกรธน้องพี่ มิแค้นเคืองเรื่องใดผูกไมตรี รู้ถ้อยทีพินอบตอบวาจา ยามเกิดเหตุเภทภัยไฟลุกโหม คลื่นจู่โจมลมพัดซัดน้ำป่า แผ่นดินไหวฝนแล้งแห้งธารา หนาวเสื้อผ้ามอบให้ของใช้กิน ไหนว่าเป็นชาวพุทธพิสุทธิ์ใส รู้สาเหตุเป็นไปใช้ตัดสิน ตามกฏกรอบชอบธรรมนำชีวิน แล้วทุกถิ่นไยชนอลเวง emo_82 รพีกาญจน์ add complete by Klonthaiclub fb (https://www.facebook.com/poemwebboard) หัวข้อ: Re: ...วันนี้...เรื่อยๆมาเรียงๆ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 22 พฤษภาคม 2014, 04:49:AM หาวติดๆบิดคร้านเอ็นยานหย่อน ดิ้นโครมๆจมที่นอนก่อนลุกตื่น เท้ากระทุ้งท้องเตียงเสียงครืนๆ หกล้มลื่นตำตั่งดังตึงๆ น้ำล้างหน้าซ่าๆยืนหน้าแว่น บีบแค่นๆยาค้างแค่นิดหนึ่ง แปรงบนล่างฟันงามกรามกรึงๆ เดินปึงๆออกห้องน้ำเข้าห้องใน หยิบเสื้อลายบางๆกางก่อนสวม ชอบหลวมๆปล่อยชายสบายใส่ เอ้าวุ้ยๆเกือบลืมลิงแล้วไง เตี่ยวตัวใหม่ต่ามๆย้อมครามจาง ทาครีมเหลวใสๆลูบไล้ผม น้ำประสมแป้งแปะแตะห่างๆ เป็นจุดๆแต่งแต้มแก้มคิ้วคาง เยื้องเหยาะย่างลงลุ่มดุ่มๆเดิน ฝ่าลมพัดซู่ๆไม่รู้ร้อน ผ่านดงดอนโดดๆข้ามโขดเขิน ไต่สะพานเก่าๆเข้านาเนิน ป้องปากเอิ้นหล้าๆอ้ายมาแล้ว เสร็จหรือยังช้าๆท่าจะสาย กินข้าวงายไวๆเราไปแอ่ว รำเซิบๆทรงเจ้าที่เหล่าแมว เฮแจ๋วๆมื้อเที่ยงเลี้ยงหนมจีน ชวนน้องไปดูงานร่างองค์ทรงเจ้าอ่ะๆครับ emo_100 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 22 พฤษภาคม 2014, 09:07:AM (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) ไปอาบน้ำดีกว่าเดี๋ยวจะสาย นัดกับชายบ้านใกล้ไปถือศีล จะแต่งชุดไหนหนอเสื้อคอปีน กางเกงยีนส์มิเอาไม่เข้ากัน โจงกระเบนสีทองผ้าคล้องไหล่ ด้วยสไบสีขาวกระเช้าสั้น ต้องรีบเร่งแต่งตัวกลัวไม่ทัน ตระกร้าหมากไม้เท้าอันคอยยันกาย อ่ะมาแหล่ว มาแหล่ว นะมาแล้ว ยินเจื่อยแจ้วแว่วขานอย่างมั่นหมาย ยิ้มพริ้มเพรากระตือฯมือโบกบาย อ้าย.อ้าย.อ้าย ตะลึงไผ ไฮ้...ยู้...ฮู....? "ดิน" (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 22 พฤษภาคม 2014, 09:59:PM เดินดีดีหน่อยนะระวังล้ม ห่วงวงกลมใหญ่ใหญ่ใส่ต่างหู โจงกระเบนทำไมไม่น่าดู ใส่สั้นจู๋ไม่เก้งก้างนุ่งกางเกง ผ้าแถบก็ไม่เอาไม่เข้าท่า เสื้อแหวะหน้าแหวะหลังยังงี้เจ๋ง ควงเดินศูนย์การค้าอย่ากลัวเกรง คนกันเองมิใช่ใครอื่นเลย ดาว อาชาไนย แห่งเสี้ยวอารมณ์กลอน หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 23 พฤษภาคม 2014, 08:53:AM emo_116 emo_126 วันนี้ รถโล่งมาก ไม่อยากพูด ช่างโซกู๊ด กระไร ในใจเอ่ย ถนนเงียบ เรียบราบ ทราบไหมเอย วิ่งฉิวเฉย เปรยออก บอกให้ฟัง พันทอง emo_116 emo_126 หัวข้อ: Re: ...คืนนี้...บูชาพระราหู เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 28 พฤษภาคม 2014, 07:22:PM จัดข้าวตอกดอกไม้วางในขัน ดอกอัญชันดาวเรืองเหลืองอร่าม ข้าวตอกขาวพราวเกล็ดเม็ดพองงาม ขันลายครามปากกว้างพรายพร่างตา จัดขนมสีดำน้ำหนึ่งจอก นับบ่งบอกแปดเก้าเท่าที่หา วางรายถาดกระทงเรียงลงมา น้ำดำถ้าเป๊บซี่มีเซียงซุน หลังแต่งตัวหัวค่ำฟ้าดำมืด เมฆลอยอืดสงัดพัดกลิ่นกรุ่น เก็จตะหวาพะยอมหอมละมุน ข้างหน้าขุนป่าเขาลำเนานับ ดารกะระยิบพริบบ้างหม่น จวบเบื้องบนดำตื้อถือถาดจับ วางข่วงดินผินหน้าทิศพายัพ จุดธูปดำกำกับลำดับนัย ข้าฯทวี รพีกาญจน์ น้อมกรานกราบ สองมือทาบบาทบงสุ์อินทร์องค์ใหญ่ วอนเมตตาข้าด้วยพรอวยชัย สุขกายใจดีชอบพร้อมครอบครัว ประเทศไทยทุกคนพ้นพิบัติ วอนกำจัดปัดทิ้งสิ่งร้ายชั่ว ให้หันหน้าสามัคคีมิหมองมัว ขอเหนือหัวพระองค์ทรงพระเจริญ emo_126 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: วันนี้ขอเสนอ...กำบะเก่า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 29 พฤษภาคม 2014, 05:11:AM เป็นคำแต่งแช่งด่าจารึกอ่าน อ้างตำนานร้องกรองของปู่เฒ่า ผู้พิทักษ์รักบ้านแต่นานเนา กำบะเก่ากลัวนักจักหมองมัว ผู้ใดแค่ครุ่นคิดผิดศีลห้า หลับหูตามุ่งหมายทำร้ายทั่ว กอบโกงโกยขโมยเขาเอาใส่ตัว พูดปั่นหัวส่อเสียดก่อเกลียดชัง เอาพวกมากลากไปใช้กฎหมู่ เอาตำแหน่งข่มขู่ถูขึงขัง เอาสินบาทฟาดโคนโยนสตังค์ ให้สมหวังตามช่องสิ่งต้องการ ไร้ประเสริฐเกิดก่อนรลักษณ์ ยมเสี้ยมสักอักษราติดหน้าก่าน จุติจากขวากขุมหลุมหมู่มาร ผุดดินดานตัวดำใช้กรรมบน เมื่อวัยเยายากเย็นเป็นกำพร้า ริได้ศอกลงวาพาก้อนป่น อ่อนง่อยเปลี้ยเพลียยุบร่างทุพพล ลูกเสียคนผิดเพศดังเปรตดง หากดิบดูรู้สึกสำนึกได้ สติเพี้ยนเปลี่ยนไปใช่ประสงค์ ที่ว่าร้ายกลายดีมีมั่นคง เกียรติธำรงเรืองรองก่องงามเอย emo_126 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: หลับฝัน คืนวันพระ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 06 มิถุนายน 2014, 05:34:AM กระจองงอง กระจองงอง ตีฆ้องเอิ้น ขออัญเชิญ ประกาศ ราชสาส์น องค์ผ่านภพ จบแดน แมนพิมาน มีโองการ เร่งด่วน มวลประชา ฟ้าครวญคราง ย่างเยือน ต้นเดือนเจ็ด ฝนลงเม็ด เปียกปอน ก่อนพรรษา รีบระดม วัวควาย เทียมไถนา เกี่ยวข้าวกล้า แบ่งกึ่ง ครึ่งส่งคลัง วัยฉกรรจ์ หนุ่มสาว ราวยี่สิบ ร่ายรำหยิบ ทวนธนู ดาบคู่ขลัง เรียนค่ายคู ประูตูตอก ออกกำลัง รายงานต่อ เวียงวัง รอสั่งความ กล้วยรำอ่อน ฟ่อนหญ้า ช้างม้าขุน เรียกตะพุ่น ฝึกหัด มัดลากล่าม ช่างตีเหล็ก ก่อเตา เผาแดงฮาม ทำฝักด้าม ดอกดูก ลูกธนู ย่างเดือนยี่ ปีหน้า นกการ้อง ลั่นปี่กลอง อึงอล บนหัวหมู หมวดธงทิว ปลิวโบก โยกขึ้นชู ก่งเสียงกู่ ทอดยาว สาวเท้าเดิน กระจองงอง กระจองงอง เจ้าข้าเอ๊ย บอกเปิดเผย การศึก คึกเนิ่นเนิ่น แกจงเตรียม ตัวรับ ความยับเยิน แค้นเหลือเกิน เดินหน้า ฆ่าลูกเดียว emo_72 รพีกาญจน์ เมื่อวานให้น้ำมะม่วง ทะเลาะกับมดแดง เก็บมาฝันตอนค่อนรุ่ง หัวข้อ: Re: ...วันนี้...เรียงๆไปเรื่อยๆ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 09 มิถุนายน 2014, 09:57:PM
emo_126 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 10 มิถุนายน 2014, 06:30:AM emo_116 emo_126 อากาศไม่ สดชื่น ฟ้าครืนคร่ำ ฝนตกพรำ ลงมา หลายห่ายิ่ง นกกระจิบ กระจอก บอกเรื่องจริง บินหลบสิง ชายคา หน้าบ้านเรา ความขี้เกียจ วิ่งจับ ปรับจิตใหม่ ทนนอนไป สักหน่อย พลอยอับเฉา เวลาเดิน ไม่หยุด เร่งรุดเอา จะตื่นเช้า สายอีกแล้ว ต้องแจวจร พันทอง ๑๐/๖/๕๗ ฝนตกความขี้เกียจเกาะแข้งเกาะขา emo_116 emo_126 หัวข้อ: Re: ...วันนี้...เรื่อยๆเมื่อยก็หยุด เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 10 มิถุนายน 2014, 04:25:PM
หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 10 มิถุนายน 2014, 09:01:PM emo_116 emo_126 หยุดอะไร หยุดได้ ไม่เคยบ่น หยุดสัปดน จนบัดนี้ ดีใจเว่อ หยุดกินเหล้า หยุดได้ ไม่ว่าเออ หยุดละเมอ เพ้อพร่ำ ระกำเกิน มีหนึ่งอยาง ที่สุด หยุดมิได้ แทงหวยไง ขืนหยุด สุดขวยเขิน แทงทุกงวด ชวดบ้าง ต่างเผชิญ แม้บังเอิญ ถูกนิดหน่อย พลอยได้ลุ้น พันทอง emo_116 emo_126 หัวข้อ: Re: บำเหน็จงาน บำนาญรัก เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 15 มิถุนายน 2014, 03:31:PM เพราะยากจนข้นแค้นแสนอาภัพ สองมือจับจอบขวานฟันดานเถื่อน วาดหวังรวยล้นถังยังลางเลือน ที่เยี่ยมเยือนชุ่มโชกล้วนโรคภัย ก็ทำมาหากินเปรอะดินปลัก กับคนรักบ้านนาตูบอาศัย ปลูกพืชผักตักน้ำกันร่ำไป มีลำไยหมากม่วงพวงมะนาว พออิ่มมื้อหรือว่างท้องบางคาบ ไม่มีลาบเนื้อสุกคลุกกับข้าว มีแกงหยวกลวกผักถั่วฝักยาว สิ้นเรื่องราวทุกข์ทนพ้นวันคืน ลำบากแท้แค่ไหนไม่เคยท้อ ปริปากพ้อตรอมตรมขมฝาดฝืน เธอเคียงคู่อยู่ข้างร่างหยัดยืน กู้นาล่มจมพื้นฟื้นอีกครา ฝนลงเม็ดเสร็จงานการหว่านไถ แสนสุขใจเหนื่อยหายคลายเมื่อยล้า กราบวิงวอนอ้อนพระเทวดา ขอข้าวกล้าสมบูรณ์พูนเบ่งบาน คืนเดือนเพ็ญเด่นสกาววับวาวฟ้า ยินเสียงจ้าเอื้อนรับส่งขับขาน เอนอิงหมอนนอนฟังนั่งนอกชาน ยาวเจื้อยแจ้วแว่วหวาน"บำนาญรัก" รพีกาญจน์ (http://upic.me/i/c4/1small.jpg) (http://upic.me/show/51483106) แชมป์ประกวดร้องเพลง ประเภทผู้สูงอายุหญิงจังหวัดลำพูน 13/06/57 หัวข้อ: Re: ...วันนี้...หลงทาง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 27 มิถุนายน 2014, 11:43:AM แม้สี่เท้าก้าวย่างยังรู้พลาด แม้นักปราชญ์เผลอพลั้งยังรู้ผิด ปถุชนชั้นใดในชีวิต มากหรือนิดลื่นลอกออกลู่มี มิอาจแจงแบ่งหารกาลจำกัด เร็วช้าลัดสัดส่วนครบถ้วนถี่ สักแต่ทำนำส่งปลงวจี หันผละหนีจากไปไร้ตรวจทาน แค่สองวรรคสองบาทอาจสองบท มักปรากฎปนแปลกเหลวแหลกฉาน ต่อตอบกลับฉับพลันไวสัญญาณ สนองมานหัวร่อชอบพอใจ มิคำนึงถึงสกลคนหมู่มาก ง่ายหรือยากปัญญาอัชฌาสัย ดนูน้อยพลอยยึดพฤตินัย เห็นตามใช้ซูฮกยกนิยม ผู้ชแรแก่เรือนเตือนตำหนิ รั้งสติปริเบากล่อมเกลาบ่ม จอดเครื่องดับสับสวิตซ์หยุดติดลม เกรงดิ่งจมรั่วลึกสึกเกินยา กู้พลิกเรือเพื่อเปิดแล่นเฉิดฉัน ขอบคุณครับกัปตันมิถือสา ขอร่วมรายพายพัดด้วยศรัทธา มินำพาลามกยกหยาบโลม emo_126 รพีกาญจน์ มิส่งนยอันใด เตือนตัวเองอ่ะครับ หัวข้อ: Re: ...วันนี้...อย่าหลงทาง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 28 มิถุนายน 2014, 05:11:PM หอมมะลิกี่ถังตวงชั่งขาย กี่วัวควายตายโหงเข้าโรงฆ่า ที่ทำกินกว้างไกลกี่ไร่วา หอยปูปลากี่ลำสดนำลง ปอกมะพร้าวชาวเกาะเทาะกี่ผล เงาะลิ้นจี่กี่ต้นตัดขนส่ง ลำไยดีกี่ตู้สู่ฮ่องกง เรือประมงกี่หนถูกปล้นชิง ตากรมนอนซ้อนวางยางกี่แผ่น รถอีแต๋นกี่ชุดชำรุดวิ่ง จอบขุดตักหักหามกี่ด้ามทิ้ง ตะไคร้ขิงกี่หอบกระสอบบุง เงินนาคพลอยเพชรสีกี่กะรัต ผ้าไหมตัดมัดหมี่รวมกี่ถุง ช้างลากชักสักสนกี่ต้นซุง กี่แพ็คกุ้งเป็นปอนด์ดอลอียู นับกี่แกร่งแรงเหนื่อยปวดเมื่อยล้า กี่น้ำตาเก็บกดเหี่ยวหดหู่ เลือดกี่หยดหยาดยั้งปวดพรั่งพรู กี่เพศผู้ล้มหงายตายคางาน หักทุกภาคจากทุกส่วนมวลรายได้ ทุกบาทใบใช้ต่อบริหาร สนทำไมให้เครดิตมิตรซาตาน เซฟเงินล้านดีกว่าซื้ออาวุธ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้...ยังหดหู่ใจ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 27 กรกฎาคม 2014, 06:10:PM จ้องตาแป๋วแวววาวเกาะราวผ้า ข้างล่างหมากรรโชกโฮกโฮกใส่ หยุดสงบกบนิ่งประวิงไว เมื่อพ้นภัยโดดลงเข้าพงพี ก็เห็นแต่ตัวเดียวปราดเปรียวนัก กระแอมทักเบาเบาเอ้ารีบหนี ไหนละพ่อหนอแม่แลมิมี หรือแมวผีค้นหาอาหารกิน แอบหน้าต่างข้างหอชูคอจ้อง ยกเท้าย่องประหวั่นหันหน้าผิน เรียกตามหลังอย่างไรไม่ยลยิน คงชาชินลักลอบชอบผจญ ให้ปลาทูหมูปิ้งเหมือนทิ้งขว้าง เบี่ยงตัวห่างจากไปทำไม่สน พอบ้านเงียบเงี่ยสดับลับตาคน คุ้ยของบนโครมครามชามกระจาย อยากกอดรัดฟัดเหวี่ยงเลี้ยงดูเฝ้า อยู่กับ"เจ้าโชคดี"มีสหาย เช้าวิ่งเล่นเย็นย่ำออกกำลังกาย ช่วงสายบ่ายเข้าสวนหมู่ม่วนงัน คงเพราะกรรมนำให้ได้พานพบ และแล้วจบง่ายจังดังหลับฝัน เจ้าหมอบหลังล้อรถเมื่อไรกัน พอถอยพลันทับกลางร่างบี้แบน รพีกาญจน์ วานวาถอยรถทับแมวตาย เสียใจมากไม่อยากแต่งกลอน emo_48 เจ้าโชคดี - หมาตัวโปรด ม่วนงัน - สนุก หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 27 กรกฎาคม 2014, 08:39:PM emo_79 emo_111 emo_79 เขามาเกิดใช้กรรมเคยทำไว้ เราจึงได้เลี้ยงดูเป็นคู่แล่น มาบัดนี้หมดกรรมเคยทำแทน ไปสู่แดนฉิมพลี หมดหนี้เวร emo_52 ไปทำบุญใส่บาตรรีบหยาดน้ำ ให้บุญค้ำบุญชูเข้าสู่เส้น สู่คติที่ชอบ ที่มอบเน้น ได้วิ่งเล่นบนสวรรค์วันนี้ เทอญฯ emo_28 ไพร พนาวัลย์ emo_126 emo_126 หัวข้อ: Re: ...วันนี้...กว่าจะได้ขายลำไย เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 01 สิงหาคม 2014, 05:48:AM (http://www.teedinchiangmai.com/allimages/43443357.jpg) รู้ไหมต้องเตรียมต้นตัดแต่งกิ่ง เลาะใบทิ้งใบเขียวใบเหี่ยวเฉา เหลือใบอ่อนใบห่างใบบางเบา ป้องกันเจ้าโรคราไรรังควาน ต้นทะลุปรุโปร่งทรงตะกร้อ แทงผลิช่อชูชันตะวันฉาน รับน้ำค้างพร่างพรมชโลมดาน ลมพัดผ่านยอดอ่อนสลอนตาม ขนปุ๋ยคอกขี้วัวพลั่วช้อนตัก ตวงน้ำหมักหนึ่งส่วนกวนน้ำสาม ราดปลายพุ่มลุ่มคันกั้นไหลลาม พอฟ้าฮ่ามฮอร์โมนพ่นทางใบ รอใบแก่แลเรียวเลื่อมเขียวคล้ำ จึงพ่นซ้ำน้ำตาลเติมหวานใส่ สะสมแป้งอาหารสารภายใน ครบสัปดาห์เมื่อใดใช้โปแตส(เซียม) สูตรการทำลำไยวิจัยบอก บังคับออกช่วงที่มีแสงแดด พ่นทางใบดินลุ่มน้ำชุ่มแวด ราวเดือนแปดเก็บผลต้นกุมภา ทุ่มกายใจให้น้ำสามสินครั้ง ควักสตังค์จ่ายจ้างยางพม่า ไม้ค้ำยันกันลมผสมยา เจ็ดเดือนกว่าแทบตายขายลำไย รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้...กว่าจะได้ขายลำไย 2 เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 02 สิงหาคม 2014, 05:23:AM (http://pcoc.moc.go.th/wappPCOC/51/upload/File_IPD_IMAGE51247552.jpg) บังคับออกกรอกสารบันดาลผล เปรียบเช่นคนมีลูกยากแต่อยากได้ ตรวจกระตุ้นดินน้ำลำต้นใบ คนเครื่องใช้ครบครันมื้อวันดี นึกสบายหลายครั้งมิดังคาด ด้วยอากาศทั่วไปไม่คงที่ ฟ้าเบื้องบนฝนลงร้อนเย็นมี โรคราวีปะเหมาะเคราะห์เผดียง เริ่มผลิดอกออกช่อหงิกงอบ้าง ต้องว่าจ้างทำใจตัดให้เกลี้ยง ขืนทำไปไม่คุ้มทุ่มเสบียง ดีกว่าเสี่ยงว้าวุ่นขาดทุนบาน ถ้าลำไยในฤดูสู้มิยาก หนาวเย็นมากแทงดอกออกถ้วนทั่ว หมดวิตกโรคภัยไม่น่ากลัว เมฆมืดมัวฝนซัดประหยัดแรง ผลสุกงอมพร้อมกันสร้างปัญหา เรื่องโควต้าจำกัดหารจัดแบ่ง เจอเล่ห์ล้งโกดังชั่งพลิกแพลง ขายยื้อแย่งซื้อลดกดราคา เต็มกระบะล้นลำเบอร์จัมโบ้ ลูกเหลืองเหลืองโตโตโลสิบห้า ยื่นมือรับนับตังค์หลั่งน้ำตา จะพอค่าจ่ายจ้างบ้างไหมเออ... emo_62 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้...มาปลอบใจค่ะ เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 02 สิงหาคม 2014, 06:43:PM (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) ที่บ้านน้องสี่สิบรีบหยิบจับ คว้าหมุบหมับมิแพงแย่งกันเย่อ กลัวของถูกจะหมดอดหม่ำเออ รู้แล้วเหวอ บ้านอ้ายไหงไม่แพง สิบห้าบาทต่อโล...โถถูกมาก คงลำบากกันทั่วหัวระแหง น่าเห็นอกชาวดินกินข้าวแกง ทั้งค่าแรงหยูกยาค่าน้ำมัน เห็นใจอ้ายหนักหนาเหมือนฟ้าแกล้ง น่าแสลงใจมากอยากช่วยนั่น ขายก็ถูกเอากำไรที่ไหนกัน ส่งแบ่งปันให้น้องกินสินน้ำใจ emo_19 "ดิน" (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) หัวข้อ: Re: ...วันนี้...กว่าจะได้ขายลำไย 3 เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 03 สิงหาคม 2014, 10:03:PM (http://image.ohozaa.com/i/6b9/VSlTaN.jpg) พาดบันไดไต่ต้นจับบนกิ่ง ยืนแน่นิ่งมือรั้งเกรงพลั้งเผลอ ไหล่สะพายสายรัดมัดกระเชอ ค่อยเผยอหักพวงตวงลำไย แบกถอกเทลงวางกองกลางเสื่อ นั่งคัดเพื่อแยกเช็คลูกเล็กใหญ่ รายตะกร้าแจกแจงตกแต่งใน บรรทุกไปพุ่งตรงส่งโกดัง พอถึงปั๊บรับบัตรคิวจัดแถว ต่อเป็นแนวก่อนหน้าช้าอยู่หลัง เห็นราคาติดกระดานมานแทบพัง กลับมานั่งหดหู่มิรู้คลาย ของดีที่เีราแล้วแต่เขาจะซื้อ ใครหาญหือแข็งข้อก็อดขาย อยากประท้วงอู้เอิ้นเชิญสบาย พรุ่งขึ้นป้ายทุกจุดหยุดสามวัน คนหาเช้ากินค่ำต้องย่ำแย่ ลำไยแก่ฝนตกหัวอกสั่น ร่วงหล่นเน่าเศร้าเหน็บเก็บไม่ทัน เงินหมื่นพันหายวับจากลับตา โอกาสมีปีหนึ่งเพียงหนึ่งครั้ง ล้งกำไรได้ตังค์ทุกวันวี่ เราเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าตลอดปี โปรดเห็นใจบ้างซีมีเมตตา รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้...กว่าจะได้ขายลำไย 4 เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 06 สิงหาคม 2014, 09:01:AM นกกระปูด พูดไป สองไพเบี้ย ยอมนิ่งเสีย เลียแผล ยิ่งแย่กว่า เสียงคนจน บ่นค่อย ด้อยราคา ฤาภูผา หนาแน่น แม่นมลาย ยากผลไม้ ใสสด อดเน่าเหม็น จึงจำเป็น สุกงอม ยอมปลิดขาย รออย่างไร ได้เล่า เดี๋ยวเฉาตาย ตลาดวาย คาต้น ร่วงหล่นกอง เกษตร พาณิชย์ อุตฯ มุดไหนหมด ถูกเขากด ราคา จนหน้าหมอง คสช. ขอฮึ่มแฮ่ม แกมประคอง มันลำพอง อวดแน่ ลงแส้ที มาดจมื่น ปืนไว ไงชักช้า มัวเงื้อง่า ปืนหด ก็หมดศรี เพื่อความสุข ทุกหน้า ประชาชี ต่อชีวี อีกคืบ สืบชื่นบาน พ่อค้าดู รู้ล่วง ว่าช่วงไหน จำนวนต้น ลำไย พ่นใส่สาร มีช่อดอก ออกผล คณประมาณ ความต้องการ ดิบดี มีต่อวัน โยคีว่า อย่าไว้ ใจมนุษย์ น้ำสมุทร สุดลึก หานึกพรั่น บ่อยสำรวจ ตรวจคำ ทำไมกัน ตัวเลขยัน ข้อมูล ทูนแก่ใคร? emo_94 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้...กว่าจะได้ขายลำไย 5 เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 07 สิงหาคม 2014, 05:12:AM หากเปลือกเขียว เบี้ยวหนา ปล่อยคาต้น หากเปลือกผล บางเบา เกลี้ยงเกลาใส อย่ารอมื้อ ถือวัน พาดบันได ตัดสินใจ หักพวง รูดร่วงเลย รอสวรรค์ วิมาน อันใดเล่า ขืนชักช้า ถ้าเจ้า เฝ้าอยู่เฉย คอยพ่อค้า ท่าชาย แวะก่ายเกย อู้เอิ้นเอ่ย ถามหรือ จะซื้อแพง คิดให้น้ำ ซ้ำเพิ่ม หว่านเติมปุ๋ย คิดชุ่ยชุ่ย ตุตะ จะกินแหนง เปลือกเริ่มผุด จุดลาย ก้นป้ายแดง สัญญาณแห่ง เลวเลาะ เคราะห์มาเยือน หากถูกแดด แผดร้อน แน่นอนแตก ต้องลมบน ฝนแถก แตกกลาดเกลื่อน ก็เคยเจอะ เยอะแล้ว แก้วจึงเตือน บอกให้เพื่อน สำรวจ หมั่นตรวจตรา น้ำ ปุ๋ย ดิน แดด ลม ผสมเหตุ ควรสังเกต พวง ผล ต้น ปัญหา หรือลูกดก รกโคน ฮอร์โมน ยา หรือโทษว่า ชาติพันธุ์ มันไม่ดี รูดร่วงพ่าย ขายเข้า เตาอบแห้ง หักค่าแรง กำไร ให้สมศรี แตกเน่าเหม็น เห็นกอง เสียของฟรี แตกอีกปี เลื่อยตัด มัดทำฟืน emo_72 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้...กว่าจะได้ขายลำไย 6 เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 07 สิงหาคม 2014, 06:39:PM เริ่มหงุดหงิด บิดคร้าน เอ็นยานหย่อน ยังอาลัย อาวรณ์ ที่นอน ฝืน เกาะราวเตียง เอียงกาย หมายลุกยืน เท้าแตะพื้น ลื่นล้ม โครม ลำไย ก้นกระแทก แปลกดี เจ็บที่หัว หมอบอกว่า น่ากลัว ชัวร์โรคใหม่ บ้างครั่นเนื้อ ครั่นตัว รวดหัวใจ บ่นไม่ไหว โบกมือ ถือสากมอง บ้างยิ่งแย่ แก้ผ้า ด่าโล้งเล้ง บ้างเตะเข่ง ตะกร้า ด่าขึ้นล่อง ชี้พ่อค้า ด่าแช่ง แกว่งกระบอง ด่าฝรั่ง มังฆ้อง ฟ้อง คสช. ว่าคนจีน อินโด สิงคโปร์งด ซื้อลำไย แห้งสด สลดหนอ สูญเงินก้อน ฟ่อนเทา ที่เฝ้ารอ ไหว้วานขอ พ่อค้า อ้าปากวอน อ้างเป็นเพื่อน เป็นพี่ ดีกับน้อง แกมขอร้อง เถิดครับ รับซื้อร่อน คิดเท่าไร ไม่ว่า เอื้ออาทร แล้วค่อยย้อน เอาตังค์ หลังสัปดาห์ สภาพช้ำ ลำไย ในวันนี้ ชาวสวนทำ ทั้งปี โถมิน่า สิ้นแรง ทุน ทุ่มเท และเวลา แทบเป็นบ้า คร่ำครวญ อยู่สวนปรุง emo_111 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้...กว่าจะได้ขายลำไย 7 (บ่นส่งท้าย) เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 08 สิงหาคม 2014, 11:11:AM ทำสวนไร่ใช้เวลากว่ารู้ผล แรงงานคนเงินถังสตังค์ถุง วัสดุอุปกรณ์คอนกระบุง ขนเข้ายุ้งขายขาดตลาดกลาง สู้ซื้อขายง่ายดีเดียวไม่ได้ คิดกำไรซื้อมาบวกค่าจ้าง กดราคาขายตรงส่งปลายทาง ใครด่าทอก็ช่างนางจะเอา เหมือนผีถึงป่าช้ามาต้องขาย เห็นตัวเลขติดป้ายอยากตายเศร้า ขึ้นไม่มีมีแต่ลงงงหนอเรา เพราะพวกเขาโทรออกบอกทั่วกัน ใครโอดโอยโวยวายสีหมายหัว โยนเภทภัยใส่ตัวขุดชั่วปั่น จะแสนดีชีวิตผิดพลาดพลัน ด่าโจษจัณฑ์เน่าเหม็นถุยเป็นโจร ลำไยมิใช่ข้าวมันยางรมแผ่น ปลูกทดแทนอะไรใครยอมโค่น จะตรากรอบขอบเขตเกษตรโซน ละทโมนก๋ากั่นมันเชื่องาม แล้วแต่โชคชะตาเทวาชี้ เกิดทั้งทีมีแต่ซวยรวยต้องห้าม รูปไม่หล่อต้อเต่าเขาประณาม ขออยู่ตามประสาจนพ้นชาติเอย emo_62 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: (ฟ้า) มารสุรา ที่ 08 สิงหาคม 2014, 11:58:AM ลองอ่านตามความลำเค็ญเห็นใจครับ ราคาปรับลดลงมาว่าเสียหาย ต้นทุนแบ่งแรงใจใช้ร่างกาย เจ้าของตายพ่อค้าหั่นฟันกำไร สัจธรรมบริหารเรื่องการค้า ผลิตผลล้นมาค่าไม่ไหว ยิ่งปีนี้ถูกแท้แย่บรรลัย ออเดอร์ไร้ชาวสวนล้วนระทม ลำไยเน่าแตกหล่นเสียงก่นด่า นองน้ำตาท้อแท้แลขื่นขม ไฟปุ๋ยยาค่าจ้างครางระงม สุดตรอมตรมเศรษฐกิจอนิจจา ชวนให้ลองแปรรูปผลคนผลิต อบแห้งติดบรรจุภัณฑ์สร้างสรรค์หา ลำไยกวนหมักไวน์มีราคา ป่นผงชาชงดื่มรสสดชื่นใจ แม้นดองเหล้าเอาหนอขอข้อนี้ หวานดีกรีดื่มลิ้มชิมกระษัย คอนเฟิร์มว่าถ้าทานซ่านทรวงใน หายปวดไข้เมื่อยล้าสุขารมย์ ฟ้า (มารสุรา) หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 08 สิงหาคม 2014, 09:54:PM emo_116 emo_126 ขอชิมบ้าง ได้ไหม หลังไหล่เคล็ด กลเม็ด เด็ดพราย หมายเหมาะสม เย็นวันศุกร์ สนุกแน่ แค่หนึ่งกลม หวานผสม ลำใย ของไทยแท้ ยิ่งมีคน คอนเฟิร์ม มาเสริมทับ อยากจะพับ เรือบิน ถึงถิ่นแพร่ เลี้ยวลงจอด ลำปาง วางดวงแด นั่งบนแคร่ ดื่มด่ำ ร่ำน้ำเมา พันทอง ๘/๘/๕๗ emo_116 emo_126 หัวข้อ: Re: ...วันนี้...กว่าจะได้ขายลำไย 8 (คนแก่บ่นต่อ) เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 09 สิงหาคม 2014, 08:41:AM ใช้เวลาเรียนรู้คู่พื้นฐาน พอชำนาญขึ้นบ้างอย่างประถม แค่ผู้เฒ่าเข้าวัดมัธยม มัวคลำงมห่างไกลไร้ปริญญา เกษตรสูตรดั้งเดิมเติมนมนิด ยังลองผิดพบถูกผูกใจว่า เก็บข้อมูลประสบการณ์ที่ผ่านมา พัฒนาไม้ดอกออกผลดี ลดต้นทุนแรงงานการผลิต เลิกสารพิษใส่ต้นพ่นขัดสี ใช้ปุ๋ยคอกน้ำหมักผักอินทรีย์ ของเหลือฟรีกินใช้ไม่กี่ตังค์ ทดลองลึกศึกษาอากาศน้ำ ดินร่วนดำเหนียวแดงขาวแข็งปั๋ง น้ำกร่อยเค็มเปรี้ยวฝาดธาตุผุพัง ฝนลมถั่งย่ำแย่แก้ร้อนเย็น หวังผลดกโตไวได้คุณภาพ ดังสีฉาบเขียวขมเหลืองอมเห็น หวานล่อนกรอบหอมจริงสิ่งจำเป็น ชูประเด็นเลิศรสสดน่าทาน เสร็จเก็บเกี่ยวเลี้ยวกลับปรับไร่สวน จอบสับพรวนมีดแจงแต่งกิ่งก้าน ลงเท้าลุยปุ๋ยน้ำฉ่ำดินดาน เพื่อคอยการผลิช่อรอบต่อไป เรื่องแปรรูปรูดเลือกอบเปลือกเนื้อ ต้นทุนมากยากเหลือเชื่อทำได้ สร้างเครือข่ายรวมกลุ่มคุมกลไก ยื่นต่อรองยักษ์ใหญ่ไวทันเกม สู่ขั้นตอนเกษตรอุตสาห์พาณิชย์ บริหารธุรกิจฟิตข้นเข้ม เราบ้านนอกคอกโคคนโนเนม เซย์เซมเซมโนแฮพมันนี่โกโฮมโฮม emo_100 รพีกาญจน์ หาที่ลงไม่ได้ ดีที่คุณสุรพลช่วยไว้ทัน หัวข้อ: Re: ...วันนี้...กว่าจะได้ขายลำไย 9 (พ้นวันพระบ่นต่อ) เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 11 สิงหาคม 2014, 09:05:AM เพราะต้นปีอากาศเกินคาดหมาย พอฝนคลายเย็นเหลือเจือหนาวโหม ลมวันตกธิเบตพาเหรดโจม เช้าชโลมน้ำค้างพร่างหมอกมัว ลำไยในฤดูผลิชูช่อ มิรั้งรอแทงยอดทอดไปทั่ว ทุกจังหวัดภาคเหนือเห็นน่ากลัว เอาละหัวตัวใครก็ตัวมัน คิดจะจ้างมีดปัดตัดช่อทิ้ง ถ้าเอาำจริงสู้ไหวละไหมนั่น จ้างกี่ชายจ่ายทีกี่หมื่นพัน ไม่กี่วันออกใหม่ทำไงดี ต่างยินยอมต่างปล่อยไปตามเรื่อง หนีเข้าเมืองเข้าป่าน้องน้าพี่ ก็รู้รู้ต้องเหนื่อยท้ายเมื่อยฟรี เกิดชาตินี้มีจนติดตนมา เฝ้าดูแลใจใส่ให้น้ำปุ๋ย สืบเท้าลุยเป็นตายปลายดาบหน้า หกเจ็ดเดือนคืบคลานผ่านพ้นมา สุดถนนชนป่าตามืดลาย คือเหตุการณ์เชื่อไหมในวันนี้ ลำไยดีขึ้นรถเที่ยวเร่ขาย ปล่อยให้เน่าเฉาคาต้นหล่นกระจาย รัฐดูดายลอยแพแย่เลยเรา รพีกาญจน์ พ่อค้าหยุดซื้อลำไยร่วงหลายวันแล้วครับ หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 11 สิงหาคม 2014, 11:51:AM emo_116 emo_126 คสช. ช่วยได้ รีบไปฟ้อง เชิญตีฆ้อง ร้องป่าว ข่าวกระฉ่อน รวบรวมเร่ง รี่ไป ในขั้นตอน รถอีแต๋น อีต๋อน ต้อนกันไป เห็นท่านบอก รับฟัง ยับยั้งหมด ทุกเรื่องจด จำมา ว่าจริงไหม คืนความสุข เร่งด่วน สวนลำใย จัดขายให้ โลละร้อย ค่อยพอดี พันทอง ๑๑/๘/๕๗ emo_116 emo_126 หัวข้อ: Re: ...วันนี้...กว่าจะได้ขายลำไย 10 เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 12 สิงหาคม 2014, 05:16:AM รัฐแทรกแซงราคาหน้าตลาด กำหนดบาทซื้อขายจ่ายเต็มที่ เบอร์จัมโบ้ ยี่สิบ พอดิบดี เบอร์เอ,บี สิบ,ห้า ว่าตามกัน พ่อค้าใหญ่รายย่อยถอยหลบมุด เตาอบหยุดเดินเครื่องเคยสนั่น ปิดประตูเคยอ้าท้าตะวัน โน้ตสั้นสั้นสามตัว หยุดชั่วคราว! หยุดแค่สองสามรายใช่เรื่องแปลก นี่หยุดแหลกทุกหนจนอื้อฉาว เช็คให้วุ่นหยุดดะหยุดระนาว ตะกร้าขาว ลัง ร่วง เรียบหมดเลย พอสายสายวันนี้(ที่11)มีประกาศ เลิกแทรกแซงตลาดหมาดหมาดเผย รีบขึ้นป้ายกลางแจ้งแสดงเคย บอกเหวยเหวยเย็นย่ำซื้อลำไย เบอร์ตามเกรดจัมโบ้ โลสิบสี่ เบอร์เอ,บี สี่,สอง ต่อรองได้ ร่อนมากกว่า ห้าร้อยโลขึ้นไป จะเพิ่มให้ โลห้าสิบสตางค์ ยุติธรรมดีไหมใครว่าหรือ คิดหาญหือสะบัดคอยขัดขวาง เอากลไกตลาดฟาดขาดกลาง หยุดพักมื้อซื้อบ้าง..เป็นอย่างไร? รพีกาญจน์ ยังดีมีที่ขาย แต่ก็ตายอยู่ดี(ขาดทุน) บางรายยกให้เก็บฟรี หัวข้อ: Re: ...วันนี้...ให้กำลังใจผู้เสียสละ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 18 สิงหาคม 2014, 09:20:PM เมื่อหยิบเก่า เอาวัย ใสคละขุ่น เริ่มแรกรุ่น แง้มฝา โลงปราสาท แต้มประดอย รอยหม่น ป่นสีวาด เศร้าฉูดฉาด ดำเหลือง ประเทืองทอง รูปวงรี สี่เหลี่ยม กลมเกียมหน้า สองนัยน์ตา หวานหยด สดสยอง จมูกโด่ง โพรงสัน ดังคันคลอง ปากลำยอง ค้อนขวับ กระจับพราย สูงชะลูด ตูดปอด ต่ำถอดฝัก อ้วนอึกอัก ผอมแห้ง แรงหดหาย ซอกซี่ขาว พราวพริ้ม ยิ้มสบาย ถักทอสาย ยึดมั่น รั้งฟันเทียม ชั่วและดี มีบ้าง พรางปรากฎ แบบหมดจด ผุดผ่อง ยกย่องเยี่ยม ใช้ผงด่าง ล้างออก ซักฟอกเนียม เปรอะเต็มเปี่ยม เปลี่ยนแซ่ เลียนแย้ดง จากสกุล รุนชาติ องอาจกล้า จากใบ้บ้า ทะลึ่ง พึงประสงค์ จากบ่อบาง ห่างไกล ภูไพรพง จากเวียงวง ชุมชน วนนาคร เกาะเป็นกลุ่ม สุ่มสับ จับฉลาก แทนหมู่มาก อ่าโอ่ สโมสร สร้างสดใส สุขสันต์ นิรันดร แล้วจากจร ตอนจบ ครบเวลา emo_126 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้...ขี่หลังเสือ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 22 สิงหาคม 2014, 10:04:PM มันมิง่ายดายดางอย่างที่คิด เพียงพิชิตเกลี้ยกล่อมมิยอมพล่า มัวยุดยื้อถือดาบแปลบปลาบตา ข้างโจราค้อมหัวแสร้งกลัวเกรง ต่างศิษย์รู้ครูดีมีสำนัก หลบหลุมพักเยียบเย็นบำเพ็ญเพ่ง พร้อมลอกคราบฉาบร่างเริ่มละเลง สิ้นยำเยงกระจายกรายธนู สลัดสีหรี่แสงแฝงทุกทิศ เงียบสนิทปิดปากมิขากขู่ สะดุดก้าวเท้าข้องต้องตะปู สัญญาณสู้กู่ก้องท้องบุรี หากย่ำแย่แถถั่งดั่งสายคลื่น ขนแสนหมื่นโถมเถียดเข้าเสียดสี ไม่เว้นหญิงจริงชายวายชีวี หันกลับหนีบี้ตามด้วยย่้ามใจ ไร้กฎกัณฑ์ครรลองท่องธัมมะ ปะฉะดะเข่นฆ่าหมดปราศรัย กวาดสิ่งขวางทางตนแผ้วพ้นไป กินตับไตเกรอะกรังกะหังปาน ต้องเบ็ดเสร็จเด็ดขาดฟาดที่หัว ต้องกักตัวขึ้นเครื่องทิ้งเมืองม่าน ปล่อยฟ้อนเงี้ยวเคี้ยวถั่วเต้นครัวตาน จะสะท้านถึงฝีริดสีดวง รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...ลืมสัญญา เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 15 เมษายน 2015, 10:48:AM พระศุกร์เข้าเสาร์แทรกช่างแปลกนัก ระรื่นรักสุขสันต์จิตหรรษา จรดลพ้นสามปีที่ผ่านมา น้ำท่วมนาข้าวเฟ่าเน่าคากอ ฝืนเผชิญเงินกู้ลองสู้ใหม่ ปรับดินดานหว่านไถใจจดจ่อ ปลูกข้างควนสวนผักหักกินพอ ส่งขายต่อแม่ค้าท่ากาดแลง คงสิ้นบุญหนุนนำกรรมแซงซัด เจอวิบัติเยี่ยมเยือนถึงเรือนแหล่ง ข้าวขาดน้ำฉ่ำฝนจนกรอบแดง อากาศแห้งปกคลุมลุ่มตำบล แสบลำไส้ไร้เหลือเกลือทาท้อง กอดเข่ามองฟ้ากว้างหน้าหมางหม่น ผ้าติดเนื้อเสื้อตัวชั่วทุกข์ทน ก็เพราะจนซ้ำซากไม่จากจร ขาดหญิงปลอบประโลมคราโทรมเศร้า ยามชายเหงาอยู่หลังครวญสังหร มีเพื่อนเฮเพลาลืมอาทร เพลินอมรราตรีแสงสีไฟ พระศุกร์เข้าเสาร์แทรกแยกสังขาร วันสงกรานต์พธูอยู่ที่ไหน เคยขับกลอนฟ้อนตุ้มมงตรงต้นไทร ถึงคนไกลให้หวั่น...ลืมสัญญา รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้...อิ่มแล้วก็บึ่งหนี เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 03 พฤษภาคม 2015, 01:36:PM หิวก็หาที่พึ่งพิงพำนัก เพื่อผ่อนพักครั้งคราวชั่วยาวสั้น ได้อยู่กินเพียงพอต่อชีวัน แค่หลับฝันฟื้นซากยากร่ำรวย ตื่นมืดเช้าเข้าสวนใส่น้ำปุ๋ย สายเสร็จลุยฉีดพ่นเปลือกผลสวย สอยมะม่วงมะไฟใบย้อยย้วย ตัดอ้อยกล้วยตะไคร้ข่ากระชาย เจ้าสวนดีมีธรรมประจำจิต มากน้ำมิตรคิดเป็นเช่นสหาย ใช้แรงเคียงเยี่ยงทาสสัญชาติควาย เจ็บปวดกายปล่อยเดียวไร้เยียวยา ข้าวแกงเอื้อเกื้อเก่าเทาเหลืองอ่อน หักสองท่อนเขาหุงให้หมูหมา นอนพื้นฟากตากยุงปลายทุ่งนา จั่วหลังคาสังกะสีมีรูพรุน ทอดตาดูหูฟังดังสาบหอม ทนยินยอมปิดตรมอารมณ์ขุ่น ก้มคอพับงับปากลากเซซุน ยอมโง่เง่าเต่าตุ่นแทนคุณคน เผยอยิ้มอิ่มแล้วก็แจวหนี สืบเสาะที่อิ่มท้องรองเลือนหม่น หิวก็หาท้าทายประทังตน ไหนจะพ้นจนจ่อหนอมนุษย์ emo_73 รพีกาญจน์ หัวข้อ: น้อมเชิดชู...คุณชัช อุบลจินดา เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 20 ตุลาคม 2015, 08:13:PM พันแผ่นโชว์โฆษณาหาความชอบ ใช่คำตอบตกลงฟันธงเชื่อ ตัดแต่งภาพฉาบสีเข้มจางเจือ บ้างก็เบื่อเพียงน้อยคล้อยอารมณ์ ศิลปะตระการโบราณหลัง ขายของขลังวัดวาอารามศรม น้อมพระธรรมนำจิตบูชิตชม ป้ายคำคมผงาดดาษดา ประเพณีดีงามคามโดดเด่น การละเล่นละครเล่นซ่อนหา ลอยกระทงสงกรานต์งานเฮฮา เทียนพรรษาบ้องไฟไม้ค้ำโพธิ์ รับอรุณอุ่นกายฟายหมอกฝ้า ยลดาราคราเดือนเลือนผุดโผล่ ส่องคืนเพ็งเก้งกวางช้างเชือกโต สัตว์วิ่งโร่ชะง่อนผาเอื้องฟ้าบาน คลื่นแรงจัดซัดสาดหาดทรายซ่า เห็นฝูงปลาว่ายแหวกน้ำแตกซ่าน เห็นฝูงนกผกผินบินเรี่ยลาน ล้วนสถานชมวิวโชว์ทิวทัศน์ สร้างหมื่นคลิปสื่อสารการท่องเที่ยว เทียบคลิปเดียวเยียวยาแสนสาหัส ล้านน้ำใจไหนเล่าเท่าคุณชัช ต่างชาติจัดเพิ่มโปรแกรมพักแรมไทย emo_126 รพีกาญจน์ หัวข้อ: ตาสุยคุยกับยายสี เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 18 กุมภาพันธ์ 2016, 10:32:AM พอนั่งพับหลับตา สมาธิ ภาพผุดผลิภพเก่าดังเราฝัน อดีตเผยเลยลุปัจจุบัน ร่วมรักมั่นสัญญาตามสาบาน เห็นตัวงูปู่เฒ่าขดเฝ้าถ้ำ ถือศีลพร่ำบำเพ็ญเป็นสุขศานต์ ตัวเมียคู่อยู่ด้วยม้วยแก่กาล ร้อยปีผ่านประเสริฐเกิดอีกคราว ชายชื่อสิงห์หญิงงามนามเอื้อยแสง เล็กเพื่อนแพงรักใคร่วัยหอมห้าว นอนกระท่อมดอมดานลานนาลาว ลูกหนุ่มสาวล้อมหน้าหลังห้าคน จำนิมิตติดตา ไอ้ฟ้าก๊อม* แกยินยอมเป็นไพร่ไปทุกหน ปกป้องเจ้าเข้าตีคุมรี้พล เหตุวิกลพานางหนีออกเมือง บุพเพสันนิวาสพบชาตินี้ เพราะกรรมดีมีบุญช่วยหนุนเนื่อง พอมีกินมีใช้ไม่ฝืดเคือง แดนรุ่งเรืองศิลป์ศาสตร์ราชธรรม ลองนั่งพับหลับตาอีกคราสิ รักผุดผลิเที่ยงแท้ถึงแก่หงำ เสมอต้นชนปลายไม่กลายคำ เจ้าจงจำ รักฉันนิรันดร์ รพีกาญจน์ *ไอ้ฟ้าก๊อม จากกระทู้ "เพื่อน" หัวข้อ: อยู่ไหนก็อยู่ด้วยกัน ไปไหนก็ไปด้วยกัน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 25 กุมภาพันธ์ 2016, 08:13:PM บอกเลยว่าน่าจูบร่างรูปสวย เอียงเขินขวยเคียงไหล่ไปทุกที่ สองแก้มบุ๋มนุ่มนิ่มยิ้มดี๊ดี แสนประสีหวานหวานมิมารยา เสมือนทองยองยวงดวงประดับ คณานับหวงหวงดวงบุปผา ดังปากลิ้นชิ้นส่วนดวงชีวา เปรียบแก้วตาดวงใจใช่แท้จริง ยามเล่าเรียนเวียนรับไปกลับส่ง ขึ้นรถลงเยี่ยมหน้ารอท่าหญิง หากเลยกาลนานไกลใครประวิง หรือลางลิงก่อกวนเกาะลวนลาม อยู่กับเหย้าเสาเรือนเตือนเนืองนิจ เอ่ยภาษิตครรลองหลักต้องห้าม เน้นรู้รักศักดิ์ศรีดูดีตาม สิ่งงดงามประดอยคอยเคียงคุณ วันประจำค่ำคืนยังยืนหยัด ปฏิบัติเรื่อยไปมอบไออุ่น ลูกโตแล้วละหนอขอการุญ พ้นวัยกรุ่นนั่งเศร้านอนเฝ้าคาน หนุ่มเจอจ๊ะชะแง้แก่ชะเง้อ นำเสนอทางสนุกพบสุขศานต์ พ่ออยู่วัดจัดดอกไม้ธูปใส่พาน ปล่อยนงคราญเดินเดี่ยว(เถิดนะ)จะเกี้ยวเธอ emo_116 รพีกาญจน์ หัวข้อ: มารับจ้างปีนเก็บลำไยครับพ่อ... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 01 สิงหาคม 2016, 06:04:AM พอเห็นหน้าค่าตาอ้าปากทัก ถามชื่อซักตระกูลประยูรไหน อยู่บ้านแขวงแห่งหนตำบลใด รกรากใครขุดฝังผังบอกมา ไร้ที่นอนจรจัดหลงพลัดถิ่น มีหมอนหมิ่นเชื้อชาติศาสนา ขี้เกียจก่องอมือถือกะลา หรือใบ้บ้าขาเกแลเหล่มอง หรือลูกโทนคนเดียวถูกเคี่ยวเข่น หนีหลบเร้นจากบ้านหาญจองหอง สูบุหรี่ขี้เหล้าเมาล่องกอง มองตุ้มมองรำร่อนฟ้อนครัวทาน หรือขี้ทูดภูตปีศาจสิง เคยเป็นขี้เซานั่งเฝ้าศาล เป็นยักขีชีปะร้ายระราน เป็นเจ้าบ้านนายเมืองเคยเลื่องลือ หรือทำเสียเมียด่าพ่อตาไล่ กินดิบไก่กุ้งเต้นเช่นกะสือ เที่ยวดึกดื่นตื่นสางครางทึดทือ ให้ร่วมมือเห็นชอบตอบถ้อยความ หากแชเชือนเบือนบิดแค่นิดหนึ่ง ละเลยซึ่งประเด็นเกณฑ์คำถาม หรือปล่อยไว้ไม่กาพยายาม หมดสิทธิ์ตามบังคับรับทำงาน โห จะผ่านสัมภาษณ์ไหมนี่เรา รพีกาญจน์ หัวข้อ: คำหล้าจะเลือกไผดีน้อ... เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 01 สิงหาคม 2016, 11:08:AM เมื่อนังเล็กเด็กดีขี้มูกโป่ง สวมกระโปรงสั้นจู๋รู้เป็นสาว ลิปทาปากลากคิ้วนิ้วเล็บยาว นวดหน้าขาวยองใยใช้ครีมพอนด์ วันวันมีมอไซค์จอดใกล้รั้ว หนุ่มมามั่วปี๊บปี๊บจีบออดอ้อน โทรตู๊ดตู๊ดพูดเกี้ยวกล่อมยามนอน จนอกอ่อนเลือกไผใครใครดี หนึ่งยอดชายอ้ายเสาแสนเจ้าเล่ห์ ชอบลิเกเฮฮาแจ่มราศี หล่อระเบิดเถิดเทิงออกทีวี เรื่องต่อยตีหนีรวดเคยปวดทรวง สองยอดร้ายอ้ายดำหุ่นล่ำอ้วน ชอบก่อกวนระรานงานปอยหลวง คอยป้องเหตุเภทภัยได้ทั้งปวง หนูเดินควงคนไกลหมาไม่แล สามยอดขายอ้ายทาผู้กล้าหาญ ชอบปลูกบ้านแปงเมืองเรืองกระแส ไม่ชอบมาพาเมารีบเป่าแน แอ่อี๊แอชายหญิงไม่ทิ้งกัน จะเลือกโหวตโปรดใครใจน้องหล้า ขึ้นมอห้ากินบวบร่างอวบอั๋น หนักฤดีฉี่ฉี่คลี่จาบัลย์ คลายหนาวสั่นวันนี้ตีทะเบียน รพีกาญจน์ หัวข้อ: ผ้าซิ่นยังไม่สิ้นขลัง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 19 สิงหาคม 2016, 10:07:PM ทอมือ ถือพุ่งถี่กี่กระตุก งานย้อนยุคเลิศล้ำนำสมัย สีสำแดงแฝงเร้นยองเส้นใย ย้อมแช่ใบไม้ดอกออกเนียนนวล เสร็จที กี่เวลายาวผ้าแผ่น ใช่แบบแบรนด์เทคนิคคลิกกระสวน ด้วยการพรินต์ชิ้นงามตามกระบวน รีบเร่งด่วนได้พลันทันจับวาง หากเปรียบ เทียบต้นทุนคุณค่าของ ถูกแพงต้องจำแนกสิ่งแตกต่าง อยู่กับศิลป์จินต์นำคอยทำทาง ดีกว่าสร้างจากเครื่องเลื่องระบือ สายวัด รัดเอวองค์หลวมทรงรูป อวบอั๋นซูบผอมเพรียวเรียวสูงซื่อ จับนิ้วเซ็นต์เห็นขอบรอบสะดือ เย็บด้วยมือสนด้ายด้วยสายตา ยาวหุ้ม ลุุ่มข้อเท้าใต้เข่าน่อง สะโพกพองสุ่มเดียวเตี่ยวแยกขา จีบกระโปรงโจงกระเบนเช่นราชา สมสง่าองอาจราชแปตแตน หรือหวน ชวนสวมนุ่งผ้าถุงซิ่น รำลึกถิ่นไทยเหนือเสื้อกรอมแขน ข้าวแตกกอทอผ้าคอยท่าแฟน จ้องจันทร์นั่งฟังแคนแลนแลนแต รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 19 พฤษภาคม 2017, 09:29:AM (https://pbs.twimg.com/profile_images/824546249508478976/XV7Lspak.jpg) เป็นห่วงจังฝังใจใฝ่คิดถึง คอยคะนึงนึกฝันบางวันเหม่อ ตอกไข่ไก่ใส่ขยะผงะเออ มีพลั้งเผลอผิดคนเรียกปนเป ชื่อของเขาเข้าจิตยากบิดผัน ตรึงคงมั่นหมดใจมิไขว้เขว แต่ก็นะมโนใฝ่ไปทั้งเพ เรามิเก๋ ขออยู่ห่างแค่นางคว้า emo_60 หัวข้อ: อยู่กับคนกินกับคน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 09 สิงหาคม 2017, 12:33:PM ยากยึดยื้อมื้อกาลเคลื่อนผ่านพ้น แลสัตว์คนเช่นกันหยุดวันเปลี่ยน หรือติดเฟืองเนื่องหนุนวนหมุนเวียน หวนเยี่ยมเยียนย่ำถอยย้อนรอยเดิม ถือว่ากรรมธรรมชาติที่วาดแวด ร้อนแสงแดดแผดเผาลมเป่าเสริม ฝนตกหนักผลักน้ำท่วมซ้ำเติม พอลดเริ่มหนาวจัดสัมผัสกาย ขาดสมดุลย์จุนเจือเหลือมากน้อย แห้งขอดพลอยใต้พื้นชุ่มชื้นหาย น้ำหมดคลองหนองธารเห็นดานทราย พืชเหี่ยวตายคาต้นเกลี้ยงผลใบ ฤดูเดือนเลือนผลิร่วงวิบัติ ฝูงส่ำสัตว์ย้ายท่าที่อาศัย แหล่งทำมาหากินสูญสิ้นไป โดนรุกไล่แล่นร่นลี้คนพาล หลบลงรูอยู่ดอยแอบซอยซอก ทะยอยออกจากทุ่งมุ่งสู่บ้าน สร้างรวงรังหลังคาจั่วอาคาร เศษอาหารอย่างไรไม่เลือกกิน นกเขา นกกระจิบ นกกระจาบ นกพิราบ นกเอี้ยง นกขมิ้น จิกโฮมมี ไมโล โอวัลติน จิกลูกชิ้น สุกสด กลืนหมดเลย รพีกาญจน์ ทุกเช้านำข้าว หรือขนม และน้ำ รวม 25 จุด ถวายพระ เทพ เจ้าที่ แปลกใจนกเหล่านี้กิน เมล็ดพืช แมลง กลับรุมจิกกินอาหารที่ถวาย หัวข้อ: แกงเก่าคนแก่ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 23 ตุลาคม 2017, 09:10:PM เช้าเที่ยงแลงแกงเก่าบ้างเขาเบื่อ ลงท้องเหลือครึ่งหม้อยั้งรออุ่น บ่บูดเสียสาบเหม็นย่อมเป็นคุณ แถมยังทุ่นของกับยามทรัพย์จาง จะตักถี่กี่คำก็ซ้ำซาก จ่อเข้าปากฟันถูกแทะดูกก้าง สัมผัสลิ้นกลิ่นรสบดเคี้ยวคาง จุ่มถ้วยวางปั้นบิข้าวจิจาน ปิดมิดชิดก่อนเก็บเข้าครัวตู้ ผลิตเมนูรักษารูปอาหาร เด็ดตำลึงยอดใยใบอ่อนบาน หน่อดองฝานต้นหอมโหระพา ผงฮินเลเทบนช้อนคนคละ ยกกระทะขึ้นตั้งไฟดังฉ่า เหยาะชูรสหยดซอสหยอดน้ำปลา ชิมโอชา"แกงโฮะ"โจ๊ะทึงทึง แต่ละวันหันหาปรุงอาหาร ตระเตรียมนานในครัวชั่วโมงถึง กินเพียงห้านาทีอิ่มท้องตึง หมดวันหนึ่งเวลาน่าเสียดาย อันแกงเก่ากินบ่อยบ้างพลอยเบื่อ คนเก่าเหลือเกินขอหนอไกลหน่าย แสร้งจูบจับหับเหี่ยวเดี๋ยวฟ้อนฟาย น่าละอายลาลิงจริงเน้อเรา รพีกาญจน์ หัวข้อ: ท่านจะกู้ให้ผมไหมครับ? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 29 มิถุนายน 2018, 10:25:PM ปลิดส้มจุกปลูกมันหลายพรรษา พอเน็ตมาอยากรุ่งเข้ากรุงศรี มโนนึกคึกคักนักกวี โก้เก๋ดีใฝ่ฝันเป็นจันทร์ดาว อาศัยโหมห่าเห้ลิเกเก่า ร้องเพลงเฝ้าลุ่มหลงรำวงสาว ท่องนักธรรมฮ่ำจ๊อยร้อยสิบซาว กลอนสั้นยาวไม่ยากลำบากจาร ม้วนผ้าต่องของใช้ใส่ถุงปุ๋ย พาดบ่าลุยละนาลาถิ่นฐาน ทิ้งพ่อแก่แลหมูอยู่กลางลาน โปรยอาหารเป็ดไก่ไล่เลี้ยงควาย โดดกระโจนโหนทันรถบรรทุก ลงตุ๊กตุ๊กขึ้นเมล์เร่สุดสาย ต่อรถไวไฟฟ้าหูตาลาย ถึงจุดหมายสมัครพักบ้านกลอน มือกราบกรานท่านท้าวที่เคารพ เคียมจอมภพรูปงามนามกระฉ่อน หากผิดพลั้งครั้งคราอย่าตัดรอน ผมหละอ่อนต่อนแต่นจากแดนไกล สู้อุตส่าห์บ้าแต่งแข่งวันที่ กว่าเจ็ดปีคงมั่นบ่หวั่นไหว จนกระทั่งดั่งฟ้าผ่าดวงใจ กลอนหายไปเว็บล่มจมน้ำตา กลอนใน"วันนี้"มีเกือบ900กระทู้ เหลือ178 emo_62 รพีกาญจน์ หัวข้อ: โทษอื่นร่ำไป เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 06 กรกฎาคม 2018, 02:10:PM เซป้อแป้แค่ฟุตสะดุดล้ม ด่าเสียงขรมข้อเท้าปวดเข่าแผล โทษทางลื่นพื้นลาดขาดเหลียวแล บ่นย้ำแย่แส่เรื่องสู่เบื้องบน อยู่ลืมตาอ้าปากโอดยากไร้ รอเขาให้ใบบัตรเจือขัดสน โทษผีพระชะตาเกิดมาจน อิจฉาคนคามใกล้ไฉนรวย เลิกเนื้อแดงแกงน้ำโขลกตำพริก ลวกผักจิกจ่อมแบงก์ไว้แทงหวย โทษเทวาฟ้าดินสิ้นอำนวย อับโชคช่วยทรัพย์หายละลายเบอร์ อ้างเหนื่อยอ่อนผ่อนเพลียดื่มเบียร์เหล้า จนสางเช้าเมาฝังพลาดพลั้งเผลอ โทษชีเถรเวรกรรมนำเจอะเจอ ยืนซึมเซ่อเอ่อท้นล้นน้ำตา โทษพวกพ้องน้องพี่ชี้ญาติเพื่อน โทษดาวเดือนดวงทองส่องเวหา โทษไร้ซากกากผุอสุรา หมุนซ้ายขวาหาช่องเร้นปล่องลง ปราศสำนึกผลึกจริงสิ่งสร้างสรรค์ สิบร้อยพันอันงามปรามประสงค์ ยกแบบบทกฎเกณฑ์เข่นรอบวง เสร็จงานคงฉงเฉ่งเคว้งกลางฟลอร์ รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: @free ที่ 06 กรกฎาคม 2018, 06:13:PM โทษลุงพีที่ท่อนบทกลอนยาว แต่ละคราวลำบากต่อยากหนอ อยากแต่งความตามไปบทไม่พอ ได้แต่ก่อโทษนิดใครผิดกัน โทษกันมั่วตัวฉันนั้นไม่ผิด เปลี่ยนเถิดคิดใจกว้างพูดสร้างสรรค์ ติดปากไว้ไม่โกรธขอโทษกัน พูดทุกวันดีจริงนะหญิงชาย หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 06 กรกฎาคม 2018, 08:23:PM โทษสิ่งอื่นง่ายดีไม่มีเหนื่อย
โทษไปเรื่อยไม่เคลียร์ใครเสียหาย โทษว่าเขาผิดพลาดผิดมากมาย แสนสบายไม่เคยโกรธโทษตัวเอง emo_94 หัวข้อ: รอยหม่นบนทางเดิน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 09 กรกฎาคม 2018, 10:15:PM จะหนักนิดเบาหน่อยบนรอยเลื่อน ชิดซ้ายเยือนขวาสวนทวนกระแส ผ่อนคันเร่งเกร็งมือถือเหลือบแล ล้วนแล้วแต่เคยรักรู้จักกัน เช้าส่งยิ้มพิมพ์ใจมิใช่หรือ คราไห้ฮือรีบตอบกล่าวปลอบขวัญ ยามระรื่นชื่นพลางอวยรางวัล โบกมือพลันฝันดีคืนนี้ลา คอเอนเอียงเคียงไหล่แขนไกวกอด คุยฉอฉอดลิ้นพันหวัวหรรษา ชี้ชมนกผกผินจินตนา เสียงเจ้าจ๋าออเออยานเหน่อยาว สู่ครรลองครองเขตเจตน์ประสงค์ ก้มกราบลงแถบแท่นแผ่นผ้าขาว ม่วนตีฆ้องมองเซิงเริงเว้าลาว นับสิบซาวจ้าวเอยเฉลยซี ก่อปรากฎบทบรรณวรรณยุต ผ่องพิสุทธิ์แจ่มจัดรัศมี แผ่ม่านคลุมลุ่มหล้าฟ้าธานี นานหลายปีที่เพลินร่วมเดินทาง ลืมหนักนิดเบาหน่อยลบรอยหม่น เชื่อมแปลกปนประเด็นสิ่งเห็นต่าง ปลิดต่อมตรมถมบ่อส่อระคาง ยืนยืดร่างสร้างงานสานฝันเอย รพีกาญจน์ หัวข้อ: มันไม่ใช่อย่างนั้น เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 13 กรกฎาคม 2018, 05:43:AM อยู่บ้านนอกคอกวัวรั้วกระถิน เท้าติดดินกินเปิบเสิร์ฟข้าวเหนียว หลังคาจากฟากกั้นตูบชั้นเดียว สวมเสื้อเตี่ยวม่อฮ่อมย้อมเย็บมือ ชอบว่ายน้ำดำมุดแหวกผุดโผล่ หิ้วปิ่นโตท่องดังเรียนหนังสือ ดูหนังฉายขายยาฮาลุกฮือ ยามมืดตื้อรีบหนีกลัวผีโพง ขว้างมะไฟไต่กิ่งวิ่งโลดแล่น รมต่อแตนรังต้นควันโขมง เล่นปิดตาหาพ้องร้องโยงโยง ลมหอยโข่งคลำรูจับปูปลา ปากตะโกนโยนหินขุดดินปั้น เย้ายิงฟันสนุกสุขประสา เมื่อเติบใหญ่แยกย้ายหายจากนา ข่าวทำมาหากินต่างถิ่นไกล บ้างปลูกแปลงแต่งเตียงคู่เคียงคิด ญาติสนิทพบพานบ้านเหนือใต้ แก่เข้าวัดจัดสวนพรวนลำไย นั่งเป็นใบ้ไข้ห่ามโรคความดัน ขาดร่วมมือถือแขนแห่แหนฮ้อ "เลือกคบหมอ"คอตั้งนั่งหน้าหัน เครียดกลัดกลุ้มรุมเร้าเก๊าท์ไขมัน บอกเพื่อนฉันรู้เห็นวอนเอ็นดู รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: @free ที่ 14 กรกฎาคม 2018, 08:17:AM อยู่บ้านนอกคอกวัวรั้วกระถิน .................... ขาดร่วมมือถือแขนแห่แหนฮ้อ "เลือกคบหมอ"คอตั้งนั่งหน้าหัน เครียดกลัดกลุ้มรุมเร้าเก๊าท์ไขมัน บอกเพื่อนฉันรู้เห็นวอนเอ็นดู รพีกาญจน์ เรื่องบ้านนอกคอกวัวรั้วกระถิน คิดอยากกินชะอมไข่อาจไม่หรู ได้น้ำพริกจิกจิ้มสิชิมดู เคึยงปลาทูทอดหอมนั่งล้อมวง ซดแกงส้มอมเปรี้ยวผักเขียวสด ปลาปิ้งหยดม้นเยิ้มยิ่งเคลิ้มหลง เย็นเยี่ยมชานบ้านนางสาวกสางดง หากขยันคงปลงสู่เคียงคู่ครอง คนถืงวันผ้นเปลี่ยนร่ำเรียนสูง ล้วนชักจูงไกลบ้านหาญผยอง บ้านนอกเห็นเป็นไทยนั้นไม่ปอง สิ่งพี่น้องชวนทำไม่นำพา ข้าวแกงราดตลาดนัดเขาจัดขาย หรือว่ายายบ้านนอกเขาหลอกข้า ทั้งต้มแกงแพงโด่งโก่งราคา สมน้ำหน้าบ้านฉันกินกันตาย หัวข้อ: ยุงกัดหลาน ฝานอารมณ์ ถล่มเละ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 14 กรกฎาคม 2018, 10:07:PM ไร้ประโยชน์โพสต์พร่ำคำร้องขอ รกหน้าจอตัวโตโชว์หนังสือ เพียรแสดงแจงจ่ายลงลายมือ สรรคำคือเหตุผลแยบยลพา เสียชั่วโมงโยงไยอะไรผ่าน ไปทำงานเสียทีจะดีกว่า เสียงสั่นเครือควบกล้ำกลืนน้ำตา เข้าหูขวาออกซ้ายละลายลม เออหน็อยแน่แชร์ส่งลงหลายรอบ สู่ที่ชอบเลือกเกาะที่เหมาะสม หรือทะเล้นเฟ้นลู่ควงคู่ยม รักรื่นรมย์ย่างย่ำสัมภเว(สี) หยุดวาดหวานนานวัยเกลาใจง่าย จวบจนตายท้ายวันยากหันเห สิ้นตะวันจันทร์ดับจับดาวเท ห้วงทะเลแห้งหาดอาจทบทวน แฟ้มคุณงามความเดิมแรกเริ่มคบ ค้นขุดพบลบดะทุกกระสวน รอยจารึกหมึกเก่าหวัดเย้ายวน โละจากจวนออกทิ้งลงปิงวัง ไร้ประโยชน์โกฏิคำกำร้องขอ ชวนอี๋อ๋อวิ่งวนเช่นหนหลัง ตระกองกอดยอดหญิงบอกชิงชัง แม้ขี้ดังยังมีค่ากว่าตัวเธอ " เรื่องไม่จริง เพียงสมมุติ " รพีกาญจน์ หัวข้อ: ...ไร้คำเอ่ยอำลา เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 15 กรกฎาคม 2018, 09:35:PM ก้าวพลาดพลั้งพบช้ำสมน้ำหน้า นึกหรือว่าชีวิตนิดหนึ่งหัน จะต่อสู้อยู่ทามความกดดัน โอนเอนสั่นกี่หนจนจักพอ ทรงสะดุดทรุดล้มจมกองโรค คราอับโชคซูบเซียวโดดเดี่ยวหนอ โอกาสสูญพูนเศร้าเงียบเหงารอ เหตุการณ์ส่อสิ้นเนื้อเหลือแต่ตัว วงจรพังยั้งเดินขาดเงินหมุน เวียนต้นทุนซื้อขายรับจ่ายมั่ว ผลเกษตรเกรดดีที่ว่าชัวร์ ล้งรวมหัวกำหนดกดราคา เลียบคันคลองมองบนผลสุกห่าม รอสักสามสี่วันก่อนพรรษา รูดชั่งคละกะผิดอนิจจา โลสิบห้าเก้าบาทแทบขาดใจ หักจ้างแพงแกงเปลืองเครื่องดื่มน้ำ เลิกมืดค่ำเหล้าเมี่ยงเลี้ยงต้มไก่ เคลียร์ปุ๋ยยาค่าสารบานตะไท เหลือลำไยใบหล่นปนธุลี ก้าวเซซังพลั้งล้มจมซ้ำซาก ตกวิบากยากกิจผิดพลาดถี่ เธอหรือทนสนใจเยื่อใยดี หน่ายเร้นหนีไร้คำเอ่ยอำลา รพีกาญจน์ หัวข้อ: จับแมวสี่ขาขึ้นมาบ่น เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 17 กรกฎาคม 2018, 05:44:AM สภาพเป็นเห็นอยู่รู้เต็มอก เจ้าเหหกข้ามฟากหนีจากไหน แหวกกอหญ้าฝ่าดงผ่านพงไพร ยืนร้องไห้เสียงดังหลังสะเดา มาอยู่คามงามขนชนลือทั่ว แต่ทำตัวลึกลับจึงอับเฉา สืบสกุลรุนสัตว์ยากขัดเกลา คงคิดเจ้าของหวงห้ามล่วงเกิน เนื้อคลุกข้าวคาวเค็มอิ่มเต็มคาบ เล่นลุ่มราบแล่นโลดโดดเถาเถิน หนาวห่มนอนร้อนจัดพัดลมเพลิน ฉุยฉายเดินติดโบว์โชว์สร้อยคอ กะพริบตาขากางสีข้างหมอบ แสร้งพินอบยอบตัวทำกลัวหงอ ลับตะกุยคุ้ยค้นเกลื่อนหม่นมอ แน่นิ่งรอโจนปุบตะครุบไว ย่องซอกแทรกแยกมุมเงียบซุ่มซ่อน ทางสัญจรหนูออกกระรอกไต่ พิราบคูเขาเคียงนกเอี้ยงไซ ลานลูกไก่พลัดแม่แลกัดปั๊บ สภาพเจ้าเก่าดูรู้เต็มอก นิสัยพกติดพันธุ์ห่อนหันกลับ ต่อหน้าดีชี้ถูกปลูกมะพลับ ไม่อยากนับเป็นเพื่อนเบื่อเตือนเอย รพีกาญจน์ หัวข้อ: จับแมวสี่ขาขึ้นมาตี นี่แน่ะ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 18 กรกฎาคม 2018, 02:51:PM เหลือตัวเดียวเดินวนบนลานกว้าง หยุดดูพลางแลหลังระวังท่า โศกสังเวชเหตุการณ์เมื่อวานวา ตายต่อหน้าล้มพับแมวจับโกย สองลูกน้อยคอยแม่แย่สั่นหนาว ไร้เม็ดข้าวท้องกิ่วคงหิวโหย เช้ารุ่งแจ้งแสงส่องร้องโอดโอย ดิ้นแดโดยล้มนอนร่างอ่อนเพลีย ผู้เป็นพ่อไม่รอช้าทำหน้าที่ รีบเร็วรี่ลงลุ่มดุ่มคุ้ยเขี่ย จิกมดแมงแยงพื้นบินขึ้นเคลีย ลูกอ้าเงี่ยปากงับขยับกลืน ลูกยิ่งโตโผหาเสาะอาหาร ยาวเนิ่นนานเหนื่อยซมยิ่งขมขื่น หาได้พักวรรคหยุดสุดค่ำคืน ทนสะอื้นคอตกอกแทบพัง คิดครวญคร่ำกรรมสร้างปางเก่าก่อ ถึงทดท้อต้องใช้ตามใบสั่ง ธรรมชาติวาดดีหลงจีรัง เกิดเพียงครั้งหวังสุขกลับทุกข์ตรม อยู่ตัวเดียวเปลี่ยวปวดเจ็บรวดร้าว เปียกฝนคราวหนาวทอนร้อนทับถม ซ่อนฟูมฟายผ่ายผอมชีพจ่อมจม สิ้นภิรมย์อนาถแท้ชาตินี้ เย็นวานวา ตะครุบนกเขาที่หนีเข้าไปในหอพ่อปู่ เห็นทีต้องตัดหางปล่อยวัดเสียแล้ว รพีกาญจน์ หัวข้อ: เคยเป็นมาหลายอย่าง ลองเป็นตัวนี้บ้าง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 18 กรกฎาคม 2018, 10:06:PM เขาเห็นข้าหน้าแดงเลือดแรงข้น ดังไก่ชนคนดงคงเก่งกล้า ทรหดอดนักท่องมรรคา พ้องลีลาร่อนเร่เฮร่วมงาน ชวนกระเซ้าเย้าแหย่แส่ทุกเรื่อง ผิดนองเนืองเปลืองคำขมาขาน ความก่อนเก่าเผากลบกลับคลี่บาน คนรำคาญต้านเบือเหลือละอาย น่ามอบโล่โชว์วิ่งกระทิงดุ ขวิดทะลุยุดันฟันสลาย มิคำนึงถึงทัณฑ์อันตราย เหล่าสหายทายว่าเริ่มบ้าบอ บางครั้งรื่นชื่นชมชอบดมสูด บีบเสียงพูดเพ้อพร่ำน้ำลายสอ ฝากคิดถึงซึ้งทรวงห่วงทักทอ วิงวอนขอออเจ้าเข้าฝันดี ถูกตำหนิติเตือนเบือนเหม็นโฉ่ บ้างอวดโอ่โก้เก๋ก่องเกียรติศรี ดูแลบอร์ดฉอดฉอจ้อวาที ขึ้นแท่นที่เทียบเท่าเฝ้าสำนัก เป็นวัวลายควายดินนกบินปร๋อ กบในบ่อล่อลาคาประตัก ลองเป็นไก่ในบ่อนออดอ้อนรัก ทำคึกคักเคาะกลอนว่อนกระดาน เขียนแบบสนุกๆไม่มีนยอันใด emo_85 รพีกาญจน์ หัวข้อ: อับแสงที่อาศรม เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 20 กรกฎาคม 2018, 03:04:PM เมื่อสำรวจตรวจตรองมองปัญหา รุมอุราพาสุขทุกข์ไฉน ยามนิ่งนอนร้อนรนด้วยกลใด ท่ามกลางไฟในเปลือกกลับเยือกเย็น เคยหรือคิดเคืองแค้นวางแผนร้าย ออกอุบายป้ายเก่าโปะเน่าเหม็น หวังยศลาภภาพสื่อคือประเด็น สร้างขุ่นเข็ญเห็นไห้ไม่ประดี เคยหรือคิดควบเข้าข้ามเจ้าของ ซ่อนแอบส่องชักใยใช้ดีดสี เร่เดินสายร่ายป้อยอวาที ทอดไมตรีตอบขวัญกำนัลงาม เคยหรือคิดชิดลูกผูกรัดแม่ ตกพุ่มแก่แถทุ่มเซ่อบุ่มบ่าม ลืมชีวิตติดดินกินเปิบชาม ละเขตคามคลองคูสู่วังเวียง เคยหรือคิดผิดพลาดขาดสติ แวบชั่ววิปริปากย้อนถากเถียง วาบอ่อนไหวใดมุดทรุดลงเตียง นั่งหน้าเมี่ยงมองจอรอแก้คำ หลังขมวดตรวจตรองมองปัญหา อ่วมอุราอารมณ์ซมระส่ำ เหตุรอบข้างร่างป่วยช่วยรุมยำ ก่นระกำใกล้จุดหยุดแต่งกลอน emo_62 รพีกาญจน์ หัวข้อ: โรคที่หายยาก เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 20 กรกฎาคม 2018, 09:41:PM ยิ้มหน้าซื่อถือขวดปากอวดอ้า แนะนำยาผีบอกใช่หลอกขาย ผ่านทดลองของดีมีมากราย เป็นนิดหายหนักครางลงบางเบา เช่นมะโหกโจ้กโลนตาโปนปูด ตุ่มหิดหูดผุดขึ้นผื่นเห็บเหา ยุงแลเหลือบริ้นไรไต่กัดเกา เพียงเขย่าขวดแกะนิ้วแตะทา ข้อบวมเก๊าท์เบาหวานน้ำตาลลด เข่างอคดอ่อนแรงลากแข้งขา ลุกโอดโอยโกยเก็บสั่นเหน็บชา สามเวลาบดผงชงน้ำกิน ปวดตับไตไขมันความดันต่ำ บ่จดจำเงินยืมลืมคืนสิ้น ท้องผูกร่วงเรื่อยมาเป็นอาจิณ ต้มหม้อดินรินแค่นดื่มแทนน้ำ เห็นสาวรุ่นหุ่นใสไอค้อกแค้ก ซึมเปลี่ยนแปลกจ้องนานตาหวานฉ่ำ ถามอะไรได้ข้ออ๋อตอบคำ ไม้ระกำเคาะโขกโรคหายชัวร์ ซักผ้ากองห้องน้ำล้างชำระ กวาดขยะปฏิกูลแม่ทูนหัว สั่งยกหม้อก่อไฟขลุกในครัว โรคเกียมัวเกิดใครหมอไร้ยา emo_85 รพีกาญจน์ 1 กุมภาพันธ์ 2561 หัวข้อ: ฟังนะ เธอต้องเรียกฉันว่าประธาน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 21 กรกฎาคม 2018, 03:22:PM รู้จักกันนั่นพี่นี่คุณน้อง บ้างเกี่ยวข้องดองเนื้อสืบเชื้อสาย สูงเชิดชูปู่ย่าโยงตายาย ลดหลั่นท้ายลูกเล็กหลานเด็กแดง ให้กำเนิดเกิดก่อกราบพ่อแม่ ขรัวพระแก่เมตตาหน้ายิ้มแฉ่ง ร่วมเรียนรู้ครูศิษย์คิดแจกแจง เราเพื่อนแพงท่านเธอเสมอกัน มานสมัครรักใคร่ได้เคียงคู่ กินนอนอยู่ยืนร่างเดินสร้างสรรค์ มือเกี่ยวก้อยร้อยทรวงห่วงสัมพันธ์ ยาวบากบั่นสั้นต่อท้อมิมี ง่วนกลางไร่ไถดะเป็นพระเอก ชอบเป่าเสกเลขจารขานฤาษี ร่ายเต้นรำคลำกลองพ้องดนตรี เกือบสิบปีแต่งกลอนร่อนคำคม คงกินข้าวคดไหช้อนใช้ตัก เติมความรักวันนิดจุมพิตผม พอเป็นผู้ดูแลเลิศบรม บอร์ดอาศรมสีม่วงปิดดวงดาว เกียรติศักดิ์บักใหญ่ห่างไกลชั้น ห้ามร่วมขันน้ำรินนั่งกินข้าว ละเตี่ยวหลวมสวมสูทเลิกพูดลาว ฟังนะจ้าวสำเหนียกเรียกประธาน emo_100 รพีกาญจน์ บัก แปลว่า อ้าย หัวข้อ: เล็กเริ่มผิดยากพ้นจนไม่ลง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 22 กรกฎาคม 2018, 06:06:AM แม่หุงข้าวเป่าไฟไข่ทอดต้ม ยื่นน้ำนมคอยท่ากินอาหาร ชุดหลวมรัดอัดกลีบจีบเรียบบาน เกิบหนังด้านผ้าใบใสคัทชู กระเป๋าเรียนเปลี่ยนหลายสะพายถือ ยืนโบกมือยื้อคอรอรถตู้ ก้มเล่นเกมกดลิปคลิกเฟชดู ซองสีหรูซุกแบงก์แดงม่วงเทา โตขึ้นเรียนได้เรียนเลื่อนชั้นสูง คบเพื่อนฝูงจูงมือซื้อบ้านเช่า ควบบึ่งบดรถเครื่องเฟื่องตัวเบา วันหยุดเสาร์เรียนเสริมเติมวิชา ผูกเนคไทใส่เสื้อยื่นสมัคร กำหนดสักตำแหน่งแย่งนักหนา เอาแค่สิบสอบพันดั้นด้นมา ติดไหมข้าถ้าพลาดอาจสำรอง เรียนลำบากยากเย็นหมดเป็นล้าน เดือนทำงานใช้คืนเหลือหมื่นสอง กินอย่างเจียมเขียมแย่แค่ประคอง ทุกอย่างต้องจ่ายเงินเดินชีวิต สองมือสากปากเปล่าเอาใจสู้ หาทางกู้หลายแหล่งแบงก์ให้สิทธิ์ ซ้ายโปะขวาหน้าหลังยังชีวิต เล็กเริ่มผิดยากพ้นจนไม่ลง รพีกาญจน์ หัวข้อ: ต้องกำจัดที่ต้นตอของโรค แต่จะกล้าหรือ? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 22 กรกฎาคม 2018, 02:18:PM ถูกตวาดสาดสีเรื่องขี้ผง หนักเบาจงอดทนผจญฝ่า หยุดโทษเวรเซ่นกรรมเก่านำพา วาสนาต่ำต้อยด้อยเพียงดิน ขุดคุณงามความดีมีกองโกฎิ อ้างประโยชน์นานับเพิ่มทรัพย์สิน สร้างปึกแผ่นแน่นหนาท่าทำกิน ทั่วคามถิ่นธำรงยืนยงยาว ยึดญาติพี่เพื่อนพ้องน้องหนึ่งรัก ยากฉุดชักป้ายหม่นระคนฉาว ทิ้งสาแหรกแบกหามยามถึงคราว หยุดตรึงด้าวล่าถอยคอยตอบตี คงแนวรุกจุกจิกพริกมะเขือ เติมกรดเกลือถั่วเน่าปลาเจ่าจี่ ทุบกระเทียมเตรียมหอมพร้อมผักชี รสแซบดีชูหลักปักประโคม คิดปลดเปลื้องเคืองแค้นหมื่นแสนหวัง แอบพุ่มหลังได้ทีรี่โผล่โหม อุบายปรับสับหลอกออกจู่โจม นี่โน่นโน้มไม่เชื่อเบื่อน้ำยา ..................................... โรคเกียมัวกลัวกล้าด่าขี้โผ็ง ยินท่าน"โจ็งโอ็ดโท็นผโจ็ญฝ่า" กำจัดคนต้นตอก่อระอา เอ๊ยใจข้าตาตุ่มลุ่มลงกอง emo_90 รพีกาญจน์ 3 กุมภาพันธ์ 2561 "โจ็งโอ็ดโท็นผโจ็ญฝ่า" นักกลอนเอกแห่งวังหลวง บ้านกลอนไทย หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: @free ที่ 23 กรกฎาคม 2018, 07:55:AM "โจ็งโอ็ดโท็นผโจ็ญฝ่า"ท่านผู้กล้า ผู้ออกหน้าอกตั้งจงสั่งสอน ผู้ต่ำต้อยห้อยติ่งขอวิงวอน ผู้ตายก่อนนำหน้ารอข้าตาม แต่คุณงามความดีแล้วปีแล่า จงรักเขานวดจับยังกลับหยาม ทั้งเชื่อเรื่องเชื่องจริงทุกสิ่งความ หากเอวงามผ่านอดีตเพียงกรีดใจ เดินหน้าหน่อยค่อยถอยร่องรอยเสือ ห่อพริกเกลือก้าวเทียมผู้เสี้ยมสอน นั่นอ้วนเตี้ยเมียใครใช่แน่นอน ข้ากลับก่อนต้องตำน้ำพริกรอ แด่ "โจ็งโอ็ดโท็นผโจ็ญฝ่า" ผู้ตายก่อนคือผู้นำ หัวข้อ: ฝันเช้าวันจ้นทร์ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 23 กรกฎาคม 2018, 03:10:PM รีบลุกไวไก่ขันกระชั้นเสียง เตรียมเสบียงลงถุงมุ่งไปสวน ครบให้น้ำกำหนดรดราดพรวน พืชผักจวนเก็บเกี่ยวใบเขียวงาม เสื้อผ้าทอม่อฮ่อมแขนก้อมหม่น เตี่ยวปะก้นดึงสวมหลวมรุ่มร่าม ผ้าต่องชาดคาดพุงใกล้รุ่งฮาม สะพายย่ามคว้างอบแบกจอบเดิน ดุ่มเลาะลัดตัดทางเลียบข้างเขา เหลือบเห็นเงาแล่นโลดกระโดดเหิน จะสัตว์ใดใช่เสือกลัวเหลือเกิน โกยข้ามเนินลงคลองล่องลอยคอ เท้าแตะพื้นขึ้นขัวกลัวเสือซุ่ม ดำตะคุ่มแต่ไกลอะไรหนอ หางยาวส่ายว่ายแหวกแขมแตกกอ วิ่งไม่รอจระเข้เซสิ้นแรง เหนื่อยสุดแสนแหงนบนดูต้นเสียง บินเอนเอียงพั่บพั่บบังลับแสง ปากงองุ้มหุ้มลายตาฉายแดง เฮ้ยอีแร้งเวียนวนรอคนตาย มาแร้งหมู่สู้ดะเสือตะเข้ เตะถังเปพัดลมตั่งล้มหงาย "ขอโทษแม่แค่ฝันฉันตาลาย" "เตรียมเครื่องสายหยูกยาพ่นราไร" จ้า...ไปเดี๋ยวนี้แหละ แม่... emo_85 รพีกาญจน์ หัวข้อ: กลอนไม่หวาน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 24 กรกฎาคม 2018, 09:29:PM ยกจอบสับปรับดินใบบิ่นบิด ก่อคันปิดติดขวางทางน้ำไหล ออกแรงสุดขุดขุมหลุมลำไย คนขี้ไก่ใส่ปุ๋ยซุยเข้ากัน มัดแบกท่อต่อท่อนก่อนสตาร์ท ชักเครื่องฉาดเสียวหลังดังสนั่น ท่อหลุดแยกแหกลำเพราะน้ำดัน จ้าละหวั่นพันเกลียวกาวเหนียวยา พอว่างนิดบิดคร้านกำขวานใหญ่ ตัดกิ่งไม้ใบแห้งทุ่มแรงผ่า ดุ้นฟืนสั้นบั่นบากทอนจากวา ใช้หุงหาอาหารสุกทานกิน มื้อเย็นเช้าเข้าครัวจั่วจุกจิก โขลกเกลือพริกผักผำยำกระถิน หงายเขียงเถือเนื้อสันหั่นเป็นชิ้น แกงหม้อดินฮินเลเทหอมดี พาดกะไดไต่ข้างปีนฉางยุ้ง ต่างกระบุงมุ่งตรงไปโรงสี สาวน้ำหาบอาบคลองกรองขุ่นคลี โอ่งเต็มปรี่ปริ่มไหเหนื่อยไม่พัก เกิดมาจนทนถูกสร้างปลูกฝัง ปากท้องสั่งยังชีพงานบีบหนัก จมกับจริงสิ่งฝันพลันชะงัก แต่งกลอนรักดักดานหวานไม่เป็น emo_62 รพีกาญจน์ หัวข้อ: คืนนี้น้องนอนกับใคร? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 25 กรกฎาคม 2018, 10:55:PM ทุกค่ำคืนหนุนหมอนนอนแนบข้าง จนรุ่งสางสุขแท้คงแน่นิ่ง เข้าชิดชมดมใกล้ร่างไหวติง น้องคือหญิงพธูยอดบูชา ยามเอ่ยเอื้อนอวยคำชุ่มฉ่ำหวาน ดั่งอ้อยตาลเกษมสันต์แสนหรรษา ยามเหนื่อยนักพักผ่อนหย่อนกายา เตรียมน้ำท่าคอยไว้ได้อาบริน ยามหม่นหมองต้องโทษทัณฑ์แทงโถม เฝ้าประโลมเคียงกายทุกข์คลายสิ้น ยามตกต่ำทำมาฝืดหากิน ยอมขุดดินหาเผือกเลือกเผาไฟ ยังจำมั่นมิลืมปลื้มมิหยุด ว่าพี่คือบุรุษสุดยิ่งใหญ่ เพียงหนึ่งเดียวเกี่ยวข้องปองหทัย รักเรื่อยไปใดเยียนยากเปลี่ยนแปร นี่เกือบเดือนเลื่อนลั่นสั่นสะท้าน ผละจากงานจ่อมจมระทมแย่ อะไรหนอนำน้องต้องเชือนแช ทิ้งคนแก่อยู่หลังนั่งฟูมฟาย มือกุมหน้าซบหมอนนอนสะอื้น ตลอดคืนรำพึงถึงสางสาย เคยไล้ลูบจูบจับประทับกาย ฝันสลาย...คืนนี้น้องนอนกับใคร? emo_62 รพีกาญจน์ หัวข้อ: เยือนมาลี เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 28 กรกฎาคม 2018, 05:56:AM งามเจ้าเอย เผยผลิ มะลิสา เก็จตะหวา เบ่งบาน ณ ลานสวน หยิบดอกดวง พวงน้อย ที่ร้อยนวล กลิ่นอบอวล วางพร้อม น้อมสักการ วอนเทวะ พระองค์ โปรดจงช่วย เอื้อนอำนวย ปลอดภัย ไกลสถาน จากบ้านนอก ขอกดิน ถิ่นกันดาร สู่พิมาน อมเรศ ขอบเขตกรุง พับผ้าเผื่อ เสื้อบาง กางเกงหลวม สะดวกสวม เครื่องใช้ ลงในถุง สบู่แข็ง แปรงฟัน ยากันยุง แป้งน้ำปรุง โปะปะ กระป๋องพอ ให้หงุดหงิด คิดฟุ้ง ยุ่งแน่แล้ว โอพ่อแก้ว แม่คำ ลำบากหนอ เคยอยู่เถียง เลี้ยงวัว ตัวหม่นมอ กินผักจอ ผักแว่น แสนสบาย ไหนยาหม่อง ยาแหม่ง แสล่งหอม สูดดมดอม ลมดิ่ง สวิงสวาย หลาบเมารถ เมาเรือ เมื่อปีกลาย อ้วกแทบตาย ลายตา หน้าซีดเซียว เอิ้นเจ้าเอย เผยผลิ มะลิสาว กลีบดอกขาว สคราญ ก้านขุ่นเขียว ยลรอยยิ้ม ยินคำ ย้ำเพื่อนเพียว เพียงครั้งเดียว ซึ้งใจ ก่อนไคลคลา รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: @free ที่ 28 กรกฎาคม 2018, 12:44:PM ดอกสะเดาเอามาจิ้มปลาร้า นุ่งขาม้ายีนส์จืดเสื้อยืดสี วันพิเศษเฉดนี่สีไหนดี ฤกษ์ยามนี้นัดตลาดไม่พลาดเทียว ทั้งคิ้วบางคางอิ่มบ้างยิ้มสวย เอวระทวยชม้อยคล้อยหลังเหลียว มายั่วยวนชวนชมตาคมเคียว เผลอหน่อยเดีบวตามช่องค่อยย่องมา แรกมาชมขมคำเจ้าดำหวาน หมวยเจ้าร้านโอเลี้ยงเสียงจ๊ะจ๋า แวะแน่นอนอ้อนน้องอยากมองตา เก็จตะหวาขาวนวลหอมชวนดม ดูดโอเลี้ยงเอียงเร่โต๋เต๋ไป เจอสายไหมโรตีนี่ขนม แม่ค้าแขกแปลกหน้าชั่งตาคม ปลื้มคารมแล้วหนามาประจำ มะลิสาวขาวหอมพร้อมข้าวสวย น้ำพริกช่วยชวนชิมให้อิ่มหนำ สาวเอวบางวางครกสากยกตำ ลิ้มทุกคำเห็นหน้าแม่ค้าลอย ยามเย็นเดินเพลินตาแม่ค้าสาว ก็ถึงคราวถึงคราเวลาถอย โอ๊ะแม่ค้าหน้าใสอย่าใจน้อย นะรอคอยวันหน้าจะมาเยือน หัวข้อ: กลัวคนไม่ชอบ กลัวไม่มีพวก เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 28 กรกฎาคม 2018, 10:33:PM ทำสดชื่นยื่นหน้ายิ้มตาหยี สวัสดีเงยก้มประณมไหว้ อู้เอิ้นปากลากยานหวานแว่วไกล พรประไพส่ายโยกโบกอำลา เบาสอดนิ้วหิ้วถือมากมือหอบ ถุงกระสอบยกขนแบกบนบ่า ช่วยสืบสานงานวัดจัดแต่งดา เข้าพรรษาแห่เทียนเวียนปะรำ กล่าวต้อนรับนับญาติประกาศมิตร อวยอุทิศกุศลผลบุญพร่ำ ผู้ล่วงลับดับขันธ์เทวัญนำ แผ่ถึงถ้ำสรวงค้างหว่างอบาย ขึ้นสรวลเสเวทีมีสังสรรค์ งานแต่งหมั้นขันหมากแขกหลากหลาย ฉลองร้านบ้านใหม่ใจสบาย ครบรอบคล้ายวันเกิดม่วนเถิดเทิง รวมกลุ่มกำสัมมาประชารัฐ หมายขจัดร้อนรนจนยุ่งเหยิง สะล้อสีตีกลองฉาบมองเซิง ฟ้ายกเบิ่งตะวันยันพระเพล แบบออกมั่วกลัวใครไม่ชอบรัก ขาดพวกพรรคเพื่อนพี่นายสีเส้น หลบแอบหลังบังกายร้ายเบี่ยงเบน อยู่กินเล่นสนุกสุขพอแล้ว รพีกาญจน์ หัวข้อ: เย็นจับ หลับใน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 02 สิงหาคม 2018, 10:12:PM คลื่นลมจัดพัดพาหอบห่าฝน จำถอยร่นทนนิ่งเอนอิงเสา เมื่อใดหนอรอว่างเมฆบางเบา จูงวัวเจ้าเข้าคอกตอกสุมควัน อยู่คนเดียวเปลี่ยวจิตคิดสลด สิ่งปรากฎแวดล้อมห้อมตัวหวั่น ดีแค่หยิบสิบน้อยร้ายร้อยพัน เบียดเบียนกันฟันแทงแค้นแย่งชิง พูดผิดใจไตร่ตรองเผลอมองหน้า ข่มขืนฆ่าบ้าคลั่งดั่งผีสิง งอนง้อเมียเพลียกลับสับไกยิง โยนคลองทิ้งทวงดอกหนี้พอกปม ขับรถแรงแซงซ้ายขวาป่ายปาด หั่นหัวขาดแขนหลุดขาขุดถม นั่งยางเผาเถ้าถ่านถ่วงธารจม ขังห้องรมดมยาไร้ปรานี ขัดโครงการค้านค้นผลประโยชน์ ปูดโฉนดทับซ้อนป้อนเส้นสี ทุจริตปิดงบลบบัญชี โกงทุกที่มีไหมใครละอาย สะดุ้งเสียงเปรี้ยงปร้างผ่าข้างตูบ ตัวเอียงวูบฟึดฟัดสะบัดสาย แล่นเตลิดเปิดไปตกใจตาย เหนื่อยแน่นายผลีผลามรีบตามวัว emo_104 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: @free ที่ 03 สิงหาคม 2018, 01:18:PM โอ๊โอ๋เถิดเกิดชายชั่งตายง่าย ที่สุดร้ายหญิงแก่แม่ทูนหัว มอบใจยื่นคืนง้อขอมอบต้ว เกรงมีดครัวหั่นเสร็จใหเป็ดกิน ตรงข้ามแท้แม่พธูชั่งอยู่รอด นับว่ายอดอมตะมหาหิน ฝากงานยุ่งลุงพีที่หากิน วิ่งเรี่ยดินตามวัวห้วใจวาย หัวข้อ: ฝันค่อนแจ้งวันจันทร์ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 06 สิงหาคม 2018, 10:31:PM ยังจะให้ใครช่วยด้วยอีกหรือ พนมมือนิ้วราบทาบเทียมมั่น เสมออกยกจบอภิวันท์ หลับตาอั้นอุดลมค่อยระบาย ดึงผ้าเวียนเคียนเอวเร็วกระชับ ย่อยอบจับด้ามกลมดาบคมก่าย ทะยานดินผินหน้าจ้องท้าทาย พ้นจากค่ายข้ามคูกู่ทอดยาว กรีดชี้กราดฟาดฟันสะบั้นซ้ำ แทงถลำลงเนินโดดเหินหาว ทอนขบวนทวนทนร่นระนาว กลิ่นเลือดคาวคละคลุ้งทุ่งชโลม ตั้งแต่สางร่างล้ากว่าถึงเที่ยง หลบฉากเฉียงเบี่ยงขวาถลาโถม เหงื่อเอิบอาบสาบไคลหลั่งไหลโซม เท้าถีบโครมม้วนวงคลุกผงคลี เพลงชำนาญหาญศึกคลายฮึกเหิม พลังเริ่มถดถอยคล้อยเคลื่อนหนี ชนะพ่ายหลายหนใช่ผลดี เท่าไมตรีหยิบยื่นชื่นใจนัก ยังจะหามาช่วยด้วยอีกหรือ แท้เจ้าคือเจ๊กจั๊วแหลมตัวหลัก ยังยิ้มแป้นแล่นลึกทำยึกยัก เดี๋ยวเถิดผลักหักอกร่วงตกรถ ฝันแบบนี้ทีไรไปพบหมอถอนฟันทุกที! รพีกาญจน์ หัวข้อ: ลืมเธอแล้ว เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 08 สิงหาคม 2018, 06:03:AM กดช้ำตรมขมขื่นสะอื้นอก เก็บวิตกสำแดงแรงหมองไหม้ กั้นด้วยกาบอาบอิ่มยิ้มพิไล แสร้งเฉไฉทะเล้นคงเช่นเคย รื่นหัวร่อต่อหน้าถ้าลับหลัง เศร้าประดังเซทรุดผุดออกเผย หมดภาคภูมิฟูมฟายคล้ายกะเทย พุทโธ่เอ๋ยเจ็บได้ไยต้องจำ รักโบยบินสิ้นเยื่อมิเหลือร่าง โอดครวญครางหงอยเหงาเช้าจดค่ำ รักเธอไยใจจืดแสนมืดดำ ควรน้อมนำธัมมะประโลมตน ที่ผ่านมาว่าบทคืนชดใช้ กรรมแต่ใดตามติดอดีตหน เราได้พบคบอยู่คู่บัดดล ก็มิพ้นจำพรากเอ่ยจากลา เมื่อพลังยังมีและชีวิต ถูกหรือผิดขาดเกินสู้เดินหน้า สลัดท้อชลอถอยคอยเวลา แสวงหาความจริงละสิ่งทราม เริ่มรับจ้างร่างแบกแลกอาหาร เพื่อนพ้องพานสลอนป้อนคำถาม ตอบร่มเย็นเป็นสุขทุกโมงยาม ส่วนหญิงงามเคยปลื้ม...ลืมเธอแล้ว รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: @free ที่ 08 สิงหาคม 2018, 07:02:PM ลืมเธอไปไม่พ้นเจอคนใหม่ มีกี่ใจเชิญเห็นวางเป็นแถว ลืมเธอยากมากมายก็หลายแนว โอ้แม่แก้วเชือดเฉือนชั่งเหมือนกัน จึงบันเทิงเริงร่าทำหน้าชื่น จะกล้ำกลืนก็จำยังขำขัน เอาใจยากมากเหลือก็เบื่อกัน อ้างอย่างนั้นอย่างนี้ไม่ดีพอ อ้างถูกผิดคิดกันเถอะฉันชิน ไม่จบสิ้นเก่าลาใหม่มาหนอ ถึงมีสุขทุกข์ปนเพียงทนพอ ใครหน้างอไม่ว่าฉันหน้าทน หัวข้อ: ห่วงนักรักเธอ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 09 สิงหาคม 2018, 09:26:PM คงเวรเก่าเนานานแต่กาลก่อน ถึงตัดตอนด้วยตายหาหายหมด ตามล่องลอยคอยปะมิละลด ทันจับจดชดใช้ไร้ต่อรอง หากบุญนำกรรมดีมีสะสม แผ่ห่อห่มรอบอกบังปกป้อง ร้อนทุเลาเบาเย็นลงเป็นกอง รู้แห่งห้องช่องชี้ช่วยคลี่คลาย โดยยอมรับกับเรื่องเคืองเข่นฆ่า ขอขมาสิ่งชอบยอบถวาย จะถี่ครั้งยังหนจนมากมาย เพื่อแลกหายย่อหย่อนผ่อนโทษทัณฑ์ วิญญาณสะกระทำหนำพอแล้ว ผละออกแจวร่อร่าเหหน้าหัน บ้างฝังเจ็บเหน็บจี้สิ้นชีวัน เกาะกุมมั่นยึดดูดขอดปูดปม บ้างรอทรุดชราอายุครบ โอกาสสบไสรุมขุดขุมถม ตกกระไดไหลน้ำตำมีดคม ป่วยนอนซมจมเตียงขึ้นเขียงยา คงเวรเก่าเฝ้าร่างหรือสร้างใหม่ เป็นคราวใดตัดต่อหมอต้องผ่า ตรวจกี่หนยลยินหูชินชา ครั้งที่ห้าเอ็นขาดอนาถนัก ครั้งแรกตัดปีกมดลูก ตัดต่อกระดูกคอผุ ตัดถุงน้ำดี ตัดกระดูกสะโพก ล่าสุดเส้นเอ็นหัวไหล่ขวาขาดสี่เส้น ตัดสินใจยากเกรงกระดูกคอเคลื่อน เคยผ่าตัดพังผืดมือซ้ายสี่ครั้งและมือขวาห้าครั้ง...แม่พระในดวงใจของฉัน รพีกาญจน์ หัวข้อ: มาตอนไม่ว่าง ว่างไม่ยอมมา เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 17 สิงหาคม 2018, 09:16:PM ปีนบันไดไต่กิ่งทิ้งตัวถ่วง มือเกี่ยวพวงเกาะต้นห่าม ระวังมดจดจ่อแตนต่อตาม เคยแล่นลามผึ้งลอยบินต่อยตี ช่วงซวนเซเวลาฉุกละหุก นั่งปลดทุกข์เบ่งขำหน้าดำปี๋ มือจับไมค์ใส่ฟิลรินบรั่นดี เชียร์เต็มที่มวยบอลนอนกางพุง ซ้ายจับส้อมช้อนขวาข้าวคาปาก สางผมสากยืดปลายสยายยุ่ง กาแลคลอนลอนรั่วซ่อมจั่วมุง สวดพาหุงข้ามหยุดสะดุดคำ คราขับรถลงเรือขึ้นเหนือล่อง หั่นผักดองล้างชะซอยกะหล่ำ ฟ้อนครัวทานลานวัดสะบัดนำ ฝนตกพรำแลบร้องง่วนท้องนา ชุดวันเกิดเปิดก๊อกฟอกสบู่ ทอดเนื้อหมูสามชั้นน้ำมันฉ่า กลอนประดังพรั่งพรูกรูออกมา หยิบปากกาเขียนไวเกือบไม่ทัน เหมือนถูกฉุดหยุดปับอยู่กับที่ เบื้องหน้ามีเหล็กแกร่งกำแพงกั้น ช่วงเนอว่างถ่างจิตคิดทั้งวัน สมองตันมืออ่อนได้กลอนเดียว รพีกาญจน์ หัวข้อ: คู่โทรม เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 22 สิงหาคม 2018, 10:03:PM ใช่ผู้ปลูกผูกพันเท่านั้นหรือ หวังพ้นมือเร็วเฉิบเมื่อเติบกล้า มากความรู้คู่ทำนำวิชา เลี้ยงชีวาหางานเสริมฐานตน ใช่สะบัดตัดหางปล่อยกลางเปลี่ยว คิดว่าเชี่ยวชาญลึกหลังฝึกฝน เปรียบสมองสองแขนแม่นกมล มิผ่านพ้นวนบ่วงห่วงอาลัย ตาเฝ้าดูหูถ่างอย่างแชชิด เห็นพลั้งผิดย่ำแย่เตือนแก้ไข ถูกครรลองท่องธรรมทางนำชัย ชมเชยให้เดินหน้าสู้ท้าทาย ช่วงระกำลำบากขวากหนามกั้น ลุยฝ่าฟันเซทรุดสิ้นจุดหมาย ต้องคดีชี้จับทรัพย์ละลาย ก่อนจะสายชิงเช้าเข้าประคอง ทุกข์แต่ต้นทนกลางย่างปัจฉิม สบตายิ้มปลอบขวัญแก่กันสอง พ้นจากลูกหลานแล่นแทนจำจอง สู่หอห้องเยือนท่าคอยปรานี ใช่วิสุทธิ์หยุดพฤติยังยึดชั่ว รักครอบครัวแทงบอดลอตเตอรี่ ฝืนลงงานดานดินสวนอินทรีย์ สภาพมีที่เห็นเป็น"คู่โทรม" รพีกาญจน์ หัวข้อ: ดูนกวกมาดูคนบ่นวันฝนตก เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 23 สิงหาคม 2018, 02:12:PM เมื่อปีกกล้าขาแข็งแรงบินไล่ ถูกขับให้ออกหาเสาะอาหาร รวมกลุ่มเกาะเลาะลัดตัดทุ่งธาร ประสบการกินอยู่จับคู่เอง หมดธุระผละตนพ้นหน้าที่ สิทธิ์เสรีลอยลมไร้ข่มเหง ค่ำคืนพับหลับตื่นเช้าครื้นเครง ร่ำเสียงเพลงจิบจาบเจรจา ครั้นตกลงปลงใจใช้ชีวิต แนบสนิทสุขสันต์เสพหรรษา สร้างรวงรังบังไม้จิกใบคา มิพึ่งพาผู้เพื่อนเยือนช่วยทำ สืบสันดานนานแน่ยากแปรเปลี่ยน ยังวนเวียนเช่นชัดในสัตว์ส่ำ มนุษย์หน่อก่อเกิดประเสริฐนำ พ่อแม่จำหอบอุ้มยอมทุ่มเท คอยประคบปรบมือถือชามช้อน ตักเปิบป้อนร้อนเป่าปากกล่อมเห่ เล็กลูกน้อยกลอยใจนอนไกวเปล ยืนโด่เด่เดินห้างย่างย่ำฟลอร์ จะกี่ขวบจวบจนกลางคนผ่าน ขาดต้องการจ่ายซื้อแบมือขอ หมั้นเมียแต่งแบงก์ทองฉลองรอ ซ้ายเรียกพ่อขวาแม่ดูแลที รพีกาญจน์ หัวข้อ: กลางวันไม่ว่างจริงๆครับ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 24 สิงหาคม 2018, 09:39:PM เก็บกวาดซากกากเกล็ดเศษอาหาร เหลือชามจานเปียกผงเขี่ยลงหลุม ล้างน้ำหมดสดใสซอกในมุม ยืนคอยคุมเสียงแนแม่ลำโพง คัดบางหนาผ้าซักชิ้นในนอก หยิบแยกออกซาตินซิ่นโสร่ง ชุดทำงานบานลีบจีบกระโปรง สายเด่โด่งเก็บฉีดรีดแขวนราว ขัดชำระตะกอนนอนก้นตุ่ม หาบถังดุ่มถึงบ่อต่อเชือกสาว ใช้หุงหาอาหารรสหวานคาว อย่าพักยาวเลยล่วงเดี๋ยวง่วงนาย เหนื่อยหืดหอบยอบยองสองมือจับ มีดถูลับคมส่องต้องแสงฉาย บั่นไม้ท่อนก่อนผ่าผึ่งเรียงราย วางก่อก่ายเตาไฟจุดในครัว เด็ดตำลึงดึงชันหั่นหน่อส้ม ตัดชะอมขิงไพลใบกรูดถั่ว ตั้งหม้อดินฮินเลเทคนนัว ทอดไส้อั่วแกงโฮะโจ๊ะถูกคอ แสนหดหู่อยู่บ้านละงานสวน เนื้อชนวนเอ็นขาดกล้ามฝาดฝ่อ แทบไม่ว่างครางฮือมือหงิกงอ (บอกเธอ)ฉันเพศพ่อก็รู้ผู้ชายนะ emo_85 รพีกาญจน์ หัวข้อ: สื่อสารช้าอย่าโกรธกันนะ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 25 สิงหาคม 2018, 10:50:PM เธอรู้ฉันกลั่นกลอนยังอ่อนหัด ไม่ถนัดจัดแจงแต่งภาษา เกี่ยวคำคล้องจองแค่แม่ ก กา ยิ้มยื่นหน้าพาองค์เข้าวงการ ยินแล้วเงียบเทียบ ว. เท่า ม.หก เคยสอบตกนักธรรมโทไม่ผ่าน สอนเด็กน้อยดอยป่าประชาบาล มาตรฐานต่ำเกณฑ์เผ่นรีไทร์ กลับคุดคู้อยู่บ้านทำงานสวน จอบสับพรวนถางหญ้าบ่าแบกไถ โปรยปุ๋ยหมักตักน้ำรดลำไย เลี้ยงเป็ดไก่ปลายนาจับปลาปู ตีกะลอก่อควันขึ้นสื่อสาร แจ้งเหตุการณ์ร้ายดีมีภัยสู่ เดินตีฆ้องร้องป่าวเคาะประตู บอกให้ผู้รู้เรียดละเอียดความ พ้นคาคบพบอันทันสมัย กล่าวออกไมค์ดังก้องหนึ่งสองสาม โทรศัพท์ฉับไวได้ทุกยาม จ้องหน้างามบิดบูดกอปรพูดพลาง ทำงานเพลินเดินล่กยกมือถือ ไร้ตังค์ซื้อมือจิ้มจอกระด้าง จะอ่านกลอนอ่อนจิตคิดระคาง รอช่วงว่างกลางคืนหลังตื่นนอน emo_126 รพีกาญจน์ หัวข้อ: วันนี้ไม่มีกลอน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 26 สิงหาคม 2018, 10:15:PM ตื่นเร็วเถิดเปิดบ้านร้านขายของ ลูกค้าร้องกวักมือขอซื้อขาย เครื่องปรุงรสหยดหย่อนก้อนละลาย น้ำตาลทรายไมโลโอวัลติน นมกล่องชากาแฟเย็นแช่พร้อม ขวดดื่มย้อมพลังเมาคั่งกลิ่น ผักกาดดองของยำตำต้มริน วิตะมินปนเกลือเจือหวานชง ห่อวุ้นเส้นสั้นตัดวิมขัดถาน ภัณฑ์ล้างจานแชมพูสบู่ผง- ซักเสื้อสางบางหนาผ้านุ่มลง รีดเรียบคงอัดกลีบจีบเฟื้อยคม ธูปเทียนดำกำยานกราบกรานพระ เด็กเอะอะเลือกรื้อถือขนม บาล์มหมากหอมดอมฟอดหลอดยาดม เจ็บคอขมข้อขัดจามหวัดไอ มาพร้อมกันทันทีสั่งรี่เร่ง อลเวงยืนเซ่อบ้าเบลอใส่ หลายครั้งรับนังตังค์พลั้งผิดไป เหลือกำไรพออิ่มยิ้มยาเยียว สายจัดของพร่องเพิ่มเติมที่ขาด เหงื่อไหลหยาดแบกส่งลงข้าวเหนียว บ่ายรอบต้นพ่นยาหน้าซีดเซียว บอกคำเดียววันนี้ไม่มีกลอน emo_90 รพีกาญจน์ หัวข้อ: ฝนไม่ตกให้น้ำลำไยเหนื่อยอารมณ์เสีย เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 27 สิงหาคม 2018, 09:56:PM รู้รูปสร้างร่างส่อสรีระ อ้วนเทอะทะต่ำตูดชะลูดผอม กล้ามเนื้อโผล่โชว์เห็นเอ็นขอดคอม หลังงอง้อมแบแบะเท้าแซะเนิน ผิวล่อนลอกปอกเปิกหัวเถิกโล่ง นับซี่โครงขีดขูดปูดโปนเขิน เอวคอดเว้าเป้าคืบกระดืบเดืน ป้อแป้เปิ่นเยิ่นยิ้มตาพริ้มพลาง เพื่อนหัวเราะเยาะเย้ยเหวยเกรี้ยวกราด ยกมือฟาดหน้าดำยืนทำกร่าง สักสมิงสิงโตโหหลีกทาง เจอวอกค่างย่างย้อยเตะต่อยยำ ชอบกีฬาท้าทายทุกชนิด สตาร์ทติดบิดเบ่งเร่งระห่ำ ยกขึ้นหนักหักทุ่มรุมสกรัม กอดรัดปล้ำงอขดกดกลางฟลอร์ เล่นฟุตบอลคอนโทรลโคนขาสั้น เขาเหนือชั้นวิ่งรอบปอดแฟบฝ่อ ตามลูกไล่ไม่พบจบสกอร์ สิ้นหวังท้อเสียบแทงขัดแข้งฟาล์ว ละความหลังนั่งชมภิรมย์กว่า ภาพถูกตาผุดผ่องกองเชียร์สาว กรรมการพาลโกงโพล่งเรื่องราว ใคร่เหินหาวเช็คบิลคาอินโด รพีกาญจน์ หัวข้อ: โอละพ่อ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 28 สิงหาคม 2018, 10:07:PM คิดจะสร้างสถานวิมานแก้ว กอปรเพริศแพร้วรองรังดังสวรรค์ สูงเทียมเมฆเฉกฟ้าเหนือสามัญ ประหนึ่งฝันครันคุณเป็นบุญตา ยกระดับปรับตนดลวิเศษ ดีกรีเกรดเขตหิ้งสิงสง่า เค้าสังเขปเสพทิพย์ขลิบทองทา กรอบอาณาข้าเจ้าห้ามเข้าครอง คงวิพากษ์รากคำนำบรรทัด อิงซื่อสัตย์จัดแถวแจงแนวส่อง หลักฐานครบนบธรรม์สู่ครรลอง ขึ้นหอห้องถ่องถัดตัดสินความ จ่องเศวตเจ็ดบันพู่กันหมาย จุ่มสีป้ายประสมไตรคมน์สาม แก่นแห่งกรรมจำรัสสะบัดวาม ไป่เกรงขามกามกดลาภยศยอ เริ่มใช่พี่ชี้ผ่องน้องประสิทธิ์ แบ่งหน่วยกิจฟิตเฟื่องเร่งเครื่องก่อ ไม้ผลัดมือยื้อยุดสะดุดตอ โอละพ่อฟ่อทุบด่วนปุ๊บปั๊บ ช่วงเริ่มสร้างสถานบ้านวิมานแก้ว จอดต้องแจวแผล็วหนีเจ้าที่ขับ ก่อสงครามตามติดประชิดทัพ พ่ายยุบยับนาสิกแสบพริกเกลือ รพีกาญจน์ หัวข้อ: เหลือแค่นี้มีให้เล่น เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 01 กันยายน 2018, 06:28:AM ยามเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าคราท้อแท้ สบอ่อนแออารมณ์ซมสิ้นหวัง สิ่งรอบตัวชั่วช้ามาประดัง ยืนนอนนั่งนับโรคสับโขกรุม รักสงบหลบเร้นเว้นแหวกช่อง เข้าหอห้องหับกั้นควันไฟสุม อิสระสะใจไร้ควบคุม ตามเกาะกุมเกินขั้นอันตราย ไม่อินังขังขอบตอบดีหรือ ล้วนแล้วคือเคยชิดมิตรสหาย หยิบยกคำซ้ำผิอธิบาย อาจกลับกลายโกรธแค้นแม่นแก้ตัว บอกนิดไหมใบ้หน่อยเพื่อพลอยรู้ เราใช่ครูผู้กล้าเก่งท้าทั่ว จับพยางค์วางคำย้ำระรัว เกรงจะมั่วกลัวไม่ชิงใช่เลือน ครบหนึ่งวรรคสักบาทคาดรวมบท นั่งจ่อจดกดพิมพ์จนยิ้มเจื่อน สมองกลวงกลอนไกลไม่มาเยือน นานดาวเคลื่อนเดือนคล้อยคืนลอยลา สังขารช่วงร่วงโรยยากโหยกลับ คืบคลานนับน้อยเหลือเชื้อวสา เขียมของเล่นเข็ญใจวัยชรา ไข้สร่างซาหาช่องลองแต่งกลอน รพีกาญจน์ หัวข้อ: เงียบเหงาเศร้าล้นทรวง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 08 กันยายน 2018, 10:00:PM ความเย็นชาท่าทางเคยห่างหาย มันฝังกายคลายคลอนแต่ก่อนเก่า กลับเยี่ยมเยือนเตือนจิตสนิทเนา คืบคลานเข้าเร่าหลับเมื่อพับตา เดินลำพังยังพล่ามถึงความหลัง กรูคับคั่งเคียดแค่นเงยแหงนหน้า ใต้โพยมโคมทองแสงส่องมา ฝนสร่างซาหามิดเมฆปิดบัง มันเพียงพอต่อตัดลัดมืดตื้อ เห็นเงามือสื่อสารผ่านผนัง ดำลางเลือนเคลื่อนไหวไร้รับฟัง กระซิบสั่งสองหูมิรู้ความ บทเชลงเพลงหรรษ์สรรค์ประสงค์ ระคนชงซึ้งซาบซ่านวาบหวาม สู่เลือดแรงแฝงเนื้อแพร่เชื้อลาม อ้าปากปรามปราศเสียงเรียงลอดฟัน กำลังพูดพร่ำเพ้อถึงเธอนะ ส่งมือจะจับเชื่อมเอื้อมหยิบฝัน เหลือว่างเปล่าเงาชักชะงักงัน สำเนียงฉันนั้นแว่วแผ่วละลาย คงชื่นชมสิ่งสร้างทันสมัย ตั้งค่าไว้วูบวาบภาพสั่นส่าย ส่งสัญญาณสานสักรักมากมาย ชั่วพริบหงายเงียบเหงาเศร้าล้นทรวง รพีกาญจน์ หัวข้อ: แผนกินใช้ไม่อดตาย เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 10 กันยายน 2018, 03:54:PM ยามยังเปลี่ยวเรี่ยวแรงแข็งขยัน แข่งตะวันฟันฝ่าหาเช้าค่ำ ด้วยขาแข้งของตนจนมืดดำ ล่วงเลยทำพิเศษเข้าเขตคืน หนักบ่าบดกดดูกถูกแพงบ้าง รับสตางค์มากน้อยร้อยพันหมื่น ใส่เป๋าปิดมิดมั่นกันร่วงพื้น หักใช้อื่นสอยเย็บเหลือเก็บออม ซื้อของชำน้ำปลาอาหารแห้ง บวบฟักแฟงแตงกวาขิงข่าหอม พืชสวนครัวกลัวแทรกพิษแปลกปลอม บ้านหลังย่อมฝาฟากใบจากมุง แบ่งจับเจียดจำเป็นเฟ้นกินอยู่ ปราศเลิศหรูผ้าพับระยับยุ่ง ร้อนหนาวสั่นพันกายมิฟายฟุ้ง เพื่อบำรุงชีวิตคิดเผื่อยาว ใช้พอเพียงเลี่ยงแลกแจกแถมลด ผ่อนหรือสดนอนใจไร้ดอกป่าว ลงบัญชีตีเส้นเน้นทุกคราว คุมจ่ายซาวยี่สิบหยิบมันเมา ใช่บำนาญยานย้ำน้ำซึมบ่อ บำเหน็จส่อเกลี้ยงก่อนกลับบ้านเก่า ขยายงอกออกผลชูต้นเลา หวังย่างเข้าสูงวัยไม่อดตาย รพีกาญจน์ หัวข้อ: ผิดบ่อยเกินอภัย เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 11 กันยายน 2018, 10:24:PM เถิดรู้ร่างอย่างไรเชื่อไม่สน ยกเหตุผลผิดชอบประกอบกับ พ่นกระจายร่ายเวทวิเศษทับ ปิดซองพับซับใจส่งให้เธอ มีทางเดียวเท่านั้นทวนเดิมหลัง ลองสักครั้งหวังพร่ำนำเสนอ ปราศสีสันบรรเจิดป้ายเลิศเลอ ขาดภาพเปรอปนปิดพิสดาร เวียนซ้ำซากลากถ้อยร้อยละช่วง ไร้บาศบ่วงห้วงหวามแห่งความหวาน มิเฉลาเก่ากรุคำบุราณ ตกตรวจทานผ่านทวนผิดผวนชิง หากลมกลืนลื่นไหลใช้เสียงสั้น เสียงยาวคั่นขึ้นคบหลบลงดิ่ง สัมผัสเห็นเป็นตายน่าอายจริง ลบฆ่าทิ้งทุกวรรคประจักษ์รอย ถูกตำหนิติต้องเข้าห้องลับ เต้นตุบตับขับใจสั่นไหวบ่อย วิงวอนพระนะโมโผล่คุ้มคอย รับโทษน้อยหลังแหวนแทนเอ็นดู เชื่อเถิดร่างอย่างไรเธอไม่สน ก็ฉันคนก้นดูกจมูกบู้ จากบ้านนอกขอกนามักปลาทู เจริญสู่สูงวัยใช่ชรา รพีกาญจน์ หัวข้อ: ...เหงาเหลือเกิน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 12 กันยายน 2018, 03:12:PM โดดจู่โจมโครมครามคำรามลั่น ดาบฟาดฟันกระจุยเป็นผุยผง เสียงขับไสไล่ล่ากลางป่าดง บ้างอยู่ยงคงนิ่งยิงไม่ตาย เสือจำแลงแปลงร่างจากนางผู้ หันขวับสู้ปราดเปรียวแยกเขี้ยวส่าย ถดถอยหลังตั้งท่าตาประกาย รูปสลายพ่ายแพ้แก่เวทมนตร์ จบช่องนี้รีโมทเปล่ากดปิด ละครฮิตริษยาดังบ้าบ่น แย่งผัวเมียเคลียกายไร้อายคน ขุดเล่ห์กลช่ำชองยึดครองทรัพย์ ถูกชี้ผิดติดโทษช่างโหดเหี้ยม ยุแหย่เสี้ยมซ้อมตบต่อยตุบตับ ขู่ตะคอกลอกคำขุ่นสำทับ เห็นอยากจับเหวี่ยงโหนโยนทะเล ต่อเรื่องอื่นพื้นบ้านสำราญสุข ช่วยปลอบปลุกอารมณ์ชมสรวลเส เครื่องประดับพับพร่างอย่างลิเก เดินโอ้เอ้วิหารรายลานตา เฝ้าดูฟังนั่งชิดติดเก้าอี้ สองข้างมีของกินน้ำรินท่า ปราศสนใจใยยวงห่วงพี่ยา เปลี่ยวเอกาหน้าเศร้าเหงาเหลือเกิน emo_62 รพีกาญจน์ หัวข้อ: คอมพ์เสียเมื่อเช้าครับ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 14 กันยายน 2018, 09:27:PM ก้าวสะบัดซัดมือครางฮื่อหนี เจอทุกทีหน้าง่อมเมื่อคอมพ์เสีย สะดือจุ่นงุ่นง่านเดินผ่านเมีย เรียกอาเฮียสองรูแสร้งหูตึง แกะกล่องเคสเสร็จสรรพจับวางเบาะ ขับรถเหาะจากบ้านทะยานถึง จอดศูนย์ออกบอกสั่งดังอลอึง ด่วนซ่อมหนึ่งชั่วยามมาตามเอา กลับแวะช็อปบิ๊กซีหน่อยดีไหม ของกินใช้ทิ้งขว้างเสียตางค์เปล่า ล้วนน้ำตาลหวานมันยืนสั่นเทา ปอดปวดเก๊าท์พ่ายแพ้ห้องแอร์เย็น แวะตลาดรวมสดซื้อผลส้ม จะเป็นลมรางหงายระบายเหม็น แมงวันร่อนหนอนรังตัวยังเป็น ส้มเก่าเข็นเทถูกแถมลูกฟรี เลี้ยวแวะลงร้านซ้ายขายหมูกรอบ แข็งไม่ชอบฟันกรามโยกสามซี่ หมูเนื้อแดงแตงซอยอร่อยดี กลับบ้านศรีข้าวจ้ำจิน้ำปลา นั่งเงยก้มจมจอมือยอจิ้ม เคาะแท่นพิมพ์ยิ้มยิกนิ้วคลิกหา ข่าวเหตุการณ์อ่านกลอนย้อนไปมา นี่แหละหนาว่าเมียเป็นเสียเอง emo_85 รพีกาญจน์ หัวข้อ: ละเธอจะทำได้แค่ไหนหนอ ? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 16 กันยายน 2018, 09:33:PM มองผิวเผือกเปลือกกาบแค่ฉาบฉวย เอื้อสิ่งอวยเรื่อยเดือนรวมเงื่อนไข อ้างมุ่งหมายคลายทุกข์ปลอบปลุกใจ บรรเทาให้ยืนหยัดอย่างทัดเทียม สรวงส่งทูตเทวาลงมาโปรด พลิกพิโรธบทมารท่านหาเหี้ยม แสร้งเขินอายทายทักจั๊กกะเดียม โอนอ่อนเปี่ยมเลี่ยมเลศมากเมตตา ปรับเร่าร้อนย้อนเย็นเป็นระเบียบ อดอุบเงียบใช้มือสื่อภาษา ชี้ถูกผิดคิดต่างบางเวลา เจรจาลบลับจับเข่าคุย มาลัยเหลืองรอบคอคาดผ้าต่อง ลงน้ำท่องท่วมท้นฝนตกสุย ภัยพิบัติจัดหน่วยเร็วช่วยลุย ย่ำรับปุยเมฆขาวเยือนราวภู แน่ะแจรงแต่งกลอนออดอ้อนหวาน ร้องเพลงสานสมัครรักมวลหมู่ สั่นลิ้นรัวกลั้วกล้ำพร่ำพรั่งพรู เอาสุขสู่ราบลุ่มปกมุมเมือง มองผิวหยาบกาบเปลือกฝั้นเชือกกล้วย เกลียวริ้วช่วยรัดงูฟ่อขู่เชื่อง สงบปากอยากแย่แค่ชำเลือง หล้าฟูเฟื่องสดใสไร้กอบโกย emo_126 รพีกาญจน์ หัวข้อ: โถ...ใจดำ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 17 กันยายน 2018, 10:41:PM หนังเนื้อกรอบบอบบางรูปร่างน้อย พบริ้วรอยลอกดำลำแขนขา จุดตกกระประปรายส่งสายตา ขุ่นมัวฝ้ามือป้องแว่นส่องดู ผมดำขลับนับเส้นเร้นหงอกขาว เหลือแลบยาวปกกลางหัวข้างหู ยินเสียงแว่วแผ่วเบาเข้าสองรู ตูมตามตู้ถนัดมิชัดเจน ลุกแตะพื้นยืนพักนานชักช้า มีร้ายมาจูงลากยากแผล็วเผ่น สั่นงกเงิ่นเดินตรงทรงเอียงเอน เลยนอกเลนรถรีบหลบบีบแตร ตะโกนหยังดังเป็ดเอ็ดแหบพร่า เกินสามลาหน้าเสียเพลียหงายแผ่ แถกเหงือกช้ำน้ำลายไหลยืดแล ฟันปลอมแท้ยกชุดหลวมหลุดไกล อยู่แช่เรือนเหมือนกับถูกจับขัง เบื่อยืนนั่งงอพับนอนหลับใหล ขึ้นลงเกาะเลาะราวสาวบันได ลืมตัวใช่ว่าหัดบำบัดกาย สองแก้มตอบขอบล่างใต้คางหย่อน แหละแล้วหล่อนเบ้ปากหันจากหาย หลงเฝ้ารอห่อเหี่ยวเพียงเดียวดาย ทิ้งพี่ชายสูงวัย โถ...ใจดำ รพีกาญจน์ หัวข้อ: บ่นทำไม บ่นแล้วได้อะไร เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 20 กันยายน 2018, 10:21:PM นับกี่ฟุตผุดโผล่โด่เด่ตั้ง บันทึกครั้งพบที่กี่สมัย กี่รุนแรงแซงซัดพิบัติภัย เสื่อมกษัยกี่เกลาฤๅเบาบาง รับไอแดดแผดร้อนตอนแสงจ้า เวียนทิวาพวยพุ่งเที่ยงรุ่งสาง ลูบชโลมโถมทวนฟ้าครวญคราง ฝนถั่งท้างกลางกลายท้ายฤดู ซับความเย็นยะเยือกเกลือกหมอกขาว เหมยขาบพราวหนาวจัดลมพัดสู่ มืดมัวคลุมลุ่มต่ำล้ำเลยภู ปรากฎคู่รูปทรงยังคงเดิม สัญลักษณ์ปักพื้นยืนตระหง่าน ตรงเนิ่นนานมิใช้อะไรเสริม ปราศปูนทรายป้ายปิดอิฐแต่งเติม พอกฐานเพิ่มเชื่อมดึงขึงเหล็กราว นับผองเภทเหตุการณ์ผ่านมฤต จบชีวิตลงสิ้นบนดินด้าว ต้องพายุพลุเพลิงพ่นเถิงดาว อื่นแตกร้าวเสาหลักประจักษ์ตา อันผิวหนังมังสะกระดูกอ่อน ถูกกัดกร่อนด้วยโศกโรคชันษา เฝ้าปลอบใจใช่เฉื่อยอยู่เรื่อยมา เทียบหินผาอดทนเถิดบ่นบอ รพีกาญจน์ หัวข้อ: ใช่เหินห่างใจร่างอยู่ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 23 กันยายน 2018, 09:58:PM ก้มหยิบตกยกหิ้วนิ้วงับอ้า ยังเสียวชาโลดแล่นถึงแขนไหล่ เพียรฟื้นฟูถูขัดบำบัดไป คาดหวังไว้สิ้นปีดีกว่าเดิม จะตวงตักถักถือหัดมือซ้าย พลาดเสียหายหลายครั้งพลั้งซ่อมเสริม ซื้อขายงานบ้านครัวสวนมั่วเติม อีกอย่างเพิ่มภาระดูแลแฟน ปวดสี่เส้นเอ็นขาดคอยคิวหมอ ช่วงชะลออุ่นอบประคบแขน ไหล่ยืดเอ็นอ่อนดึงขึงติดแกน ดูกตามแผนต่อง่ายปลายตุลา พักผ่อนให้ใจร่างว่างซักซ้อม ถึงนัดพร้อมน้อยเสี่ยงขึ้นเขียงผ่า เคยโดนมีดกรีดหนังสามครั้งครา ครั้นชราเริ่มขลาดหวาดระแวง งานมากมายก่ายกองน้องร่วมด้วย เคียงข้างช่วยหนักวานเบาหารแบ่ง น้องย่ำแย่แต่นี้พี่แสดง กว่าเกินแรงขอสู้เพียงผู้เดียว ค่ำเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าอารมณ์ร้อน จะแต่งกลอนอ้อนจอใจห่อเหี่ยว จะเปลี่ยนโปรโชว์ท่าหน้าซีดเซียว จำฟ้อนเงี้ยวเลี้ยวมุดพุ่มพุทรา emo_85 รพีกาญจน์ หัวข้อ: กลับมาอาการยังน่าเป็นห่วง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 25 กันยายน 2018, 09:20:PM กำหนดจุดผุดโผล่โตกระจิด พรหมลิขิตรูปร่างสร้างสัณฐาน หล่อสำรวยสวยสะพอประมาณ หรืออ้วนอานปานป้อมซูบผอมโซ กอปรด้วยจินต์วิญญาณ์จาตุธาตุ เสริมฉลาดปราดเปรื่องมักเขื่องโข ล่วงกำเลาเกลาก่นเซอะจนโต ยอมงอกโง่กร่างกล้าแท้ปลาซิว ผูกยุ่งหยาบฉาบโฉดก่อโกรธแค้น ผลีผลามแล่นแทนนายกระหายหิว รักษาแนวแถวตรงชูธงทิว นายชี้นิ้วอย่างไรใช่ทำตาม บ้างบ้ามุดสุดขอบชอบชายหญิง ยืนยิ้มนิ่งอิงสนต้นมะขาม ให้กลัดกลุ้มภูมิแพ้แก่รูปงาม โรคลุกลามนับวันมิบรรเทา เช่นซุงหนักชักลากเลื่อยถากถู ทำประตูหน้าต่างชั้นวางเสา กรอบสำเร็จเสร็จสรรพจับขัดเงา ยากจะเอาออกดัดตัดเปลี่ยนแปลง กำหนดจุดผุดโผล่โตเพียบผิด พบจริตติดเพี้ยนเวียนผาดแผลง นำผนึกผลึกก้อนร่อนตะแกรง เพียรจัดแจงแทบดิ้นชั่วชินแล้ว emo_82 รพีกาญจน์ หัวข้อ: จะอยู่อย่างนี้จะดีไหมหนอ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 28 กันยายน 2018, 09:49:PM คิดจัดสรรปันส่วนควรใช้จ่าย พอดีรายได้รับจับคงเหลือ ครบสามมื้อมีคุณกินจุนเจือ วงศ์วานเครือคาวเค็มยื่นเต็มใจ จางเข้มข้นเข้าปากสากรู้รส ดองแห้งสดปลดหุงเครื่องปรุงใส่ ดังสาบฉุนอุ่นร้อนเย็นซ่อนใน หนอนตัวใหญ่ไต่ตีนแมงปีนตอม เศษค้างถาดกวาดแคงเทแกงโฮะ ฟองปุดโฟะฟ้องกลิ่นฮินเลหอม คนให้ทั่วคั่วคละจุกระออม ปิดฝาพร้อมฝังดินเก็บกินนาน เด็ดผักไม้ใบอ่อนช้อนสาหร่าย ฝักสูงส่ายสอยบนเสียบผลสาน ตะกร้อเกี่ยวเคียววักเสียมสักดาน มีดเลาะรานก้านกลวงทึ้งรวงรัง คว้าข้องดุ่มสุ่มปลาริมท่าน้ำ กบเขียดดำดิ่งล่างข้างท่วมขัง ทอดแหเหวี่ยงเลี้ยงสระกุ้งกระซัง ขึงฟากฝั่งเฝือกขวางวางเบ็ดราว รู้จัดสรรปันส่วนด่วนช้าจ่าย อยู่อย่างง่ายร้ายหนีดีสืบสาว มิกำหนดอดอิ่มหน้ายิ้มพราว จะร้อนหาวหนาวหลับชื่นซับทรวง emo_82 รพีกาญจน์ หัวข้อ: ราศีขี่กัน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 30 กันยายน 2018, 09:33:PM เกิดราศีปีวัวกลัวใดหรือ ลองหาญหือเมื่อใดป่นไขขุย ก้นดันฝาขาชิดขวิดกระจุย โลดแล่นลุยเขาชันประจัญบาน เทวะไสให้ข้ามาเช่นนี้ ตัวดำปี๋ขนขาบหนังหยาบกร้าน เตี้ยต่ำต้อคอคืบกระดืบคลาน แต่ทนทานกว่าใครไม่เป็นรอง เคยบุกน้ำย่ำเพลิงเชิงผาตั้ง ร่นรอหลังลงหุบเหวสยอง ขึ้นคาคบขวับโหนโจนลำพอง ถ่อแพท่องล่องธารวนกว๊านเกลียว คอสวมแอกแถกไถไร่นาคราด โดนแส้ฟาดดังปึกไร้สึกเสียว สอดสาแหรกแบกหามกำด้ามเคียว รวบข้าวเกี่ยวเกวียนลากตากแห้งตำ ปีนมะไฟไต่ต้นปลิดผลร่วง สอยมะม่วงคัดส่งล้งค่อนค่ำ มิกลัวต่อแตนผึ้งหึ่งไล่ฮำ มดแดงดำตะนอยกัดต่อยตี กลุ้มเกินกล่าวดาววัวกลัวแต่น้อง เหลือกตาจ้องตัวสั่นกลั้นปล่อยฉี่ ดุด่าดังหลังแหวนแจ้นทุกที พ่ายราศีปีเสือแม่เนื้อนม emo_85 รพีกาญจน์ หัวข้อ: ไปปักกิ่ง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 02 ตุลาคม 2018, 09:09:PM ฟ้ามืดครื้มซึมเศร้าเล้าเมฆฝน ปลายกิ่งสนสะบัดกวัดแกว่งไหว โบกลาลานบ้านเรือนเยือนแดนไกล ม่านแมกไม้หม่นดำแว่วคร่ำครวญ รวบรวมแพ็กแบกนำสัมภาระ เดินตุตะอ่อนแรงรถแซงสวน ฟ้าพยับพรับพริ้มเช่นยิ้มชวน ลมเหหวนม้วนหมุนฝุ่นกระจาย ทุกคืบก้าวหนาวจัดยืนหยัดร่าง บนเส้นทางเร่งรุดสู่จุดหมาย กรำห่าฝนทนสั่นมิหวั่นวาย ลุยช่วงร้ายแดดไล่ไอร้อนรม ถูกหนามเหนี่ยวเกี่ยวหนังพลั้งสะดุ้ง เข้าท้องทุ่งกระถินเทศกลิ่นฉม ลุ่มฉ่ำเลนเว้นว่างห่างแก่งตม ย่ำขย่มกระดานพาดผ่านคลอง สูดผ่อนคลายหายใจได้จังหวะ พ้นขรุขระข้ามสันตะวันส่อง ราวครึ่งลี้ลิบลับจับแว่นมอง แค่ครางร้องเพลงหนึ่งถึงไร่รัก มิรั้งรอต่อไปใช้จอบปรับ ง้างดินกลับสับยุ่ยลงปุ๋ยหมัก น้ำพ่นพื้นชื้นแฉะและรอพัก กำกิ่งปักปลูกเฉียงเรียงชะอม emo_85 รพีกาญจน์ หัวข้อ: เมื่อปล่อยมา เบื่อปล่อยไป เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 03 ตุลาคม 2018, 09:42:PM ก้มเดินด้อมอ้อมมองมือป้องหน้า แบะถ่างขากันลื่นพื้นตัวหนอน ตายเบื้องบนฝนตกอกเปียกปอน มันน่านอนในวัดเย็นจัดจริง เริ่มสลัวขรัวตาท่าทำวัตร พระเณรถัดแถวหลังนั่งเกร็งกริ่ง เปลวเทียนวูบธูปวาบภาพไหวติง สงบนิ่งน้อมลงโพล่งสาธุ ดึงตัวหลบลับบางข้างวิหาร ยินพระท่านว่าโหดโทษลหุ นำลูกหมาแมวใส่ในกระชุ ปล่อยหน้าอุโบสถปลดภาระ ทุกข์พระหาอาหารมิให้ขาด บิณฑบาตย่ำย่างทางขรุขระ เลี้ยงตนเหลือเผื่อหมาแมวมันนะ กรำฝนชะเป็นไข้หวัดไอจาม กวาดกอบเขี่ยขี้เยี่ยวหลายเที่ยวทิ้ง ซุกซนวิ่งเล่นไล่ไม่ฟังห้าม ปีนระเบียงเตียงตั่งดังโครมคราม ออกลูกลามหลานเหลนหลายเกินนับ ยกมือป้องยองโย่โผล่ล่าถอย คว้าแมวน้อยเร็วพลันรีบหันขวับ เพิ่งรู้โทษโปรดให้อภัยครับ จะนำกลับเลี้ยงดูอยู่อย่างเคย emo_85 ใครก็ไม่รู้นำแมวมาปล่อยหน้าบ้านจึงเลี้ยงไว้อย่างดีด้วยความเอ็นดู แต่ทนไม่ไหวครับ มันตะครุบจับนกเขา นกพิราบ นกกระจอกที่ลงมา จิกข้าวโปรยให้ลานบ้านเกือบไม่เหลือ คิดเอาไปปล่อยวัดให้พระดัด นิสัยถ้าจะดี เมื่อได้ยินพระสนทนากัน จึงนำกลับมาเลี้ยงดังเดิม รพีกาญจน์ หัวข้อ: ๐ หลังรับเบี้ย(ชรา)สูญเสียเธอ ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 05 ตุลาคม 2018, 09:10:PM หรือว่าฉันมันแก่แพ้สังขาร หนังหย่อนยานหุ้มเอ็นเห็นห่อเหี่ยว ผิวดังไผ่ไร้ขนหม่นซีดเซียว ปากบิดเบี้ยวเสียงสั่นลอดฟันปลอม สามเวลาอาหารทานครบถ้วน อยากอุ้ยอ้วนร่างกายกลับผ่ายผอม เลือกเสื้อหลวมสวมใส่ไหงยิ่งงอม ไหล่หลังค่อมยืนตรงยังก่งงอ ยามเคลื่อนคล้ายครัวตานสะท้านไหว กล้องอะไรกดวูบรูปมิหล่อ เกิดชะตาราศีคนปีจอ ตรงตามหมอทายทักมักอับจน งานตวงตักหนักเอาเบาบ่าลู่ อุตส่าห์สู้เปล่าสากปิดปากบ่น เงินร้อยปันพันหมื่นยื่นหน้ามน ยินกี่หนเวียนวิติเตือนตำ ดูจริตผิดแผกแตกต่างก่อน เคยออดอ้อนนอนซุกหวัวมุกขำ ตื่นค่อนแจ้งแสงทองส่องประจำ ช่วงฝนพรำเร้นไปไร้กล่าวลา จุดธูปสีสิบดอกบอกทั่วทิศ ขอบูชิตสมมาดปรารถนา วอนดลใจให้นวลหวนกลับมา ชายชราอยู่สวนครวญเฝ้าคอย emo_62 รพีกาญจน์ หัวข้อ: จ่อมคืนละร้อยอีกหน่อยก็สบาย เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 07 ตุลาคม 2018, 11:13:AM หลังได้เมียเสียผีจี่หัวหมู ยอปลาทูเค็มมันจัดขันข้าว พร้อมลาบเลือดเชือดไก่ใส่หวานคาว ญาติสิบซาวยองยอบกอปรพิธี อยู่ด้วยกันวันถัดปัดมือเปล่า เสื้อเตี่ยวเก่าแขนก้อมผ้าย้อมสี ตูบเสาหกยกพื้นพ้นผงคลี ใต้ถุนมีหมูน่อยปล่อยขุดดิน มีดจอบขวานเคียวคมคล้องข้างถุง ก๋วยกระบุงปุ้งกี๋กอบทรายหิน ล้วนเครื่องกำนำมาออกหากิน บู้บิดบิ่นหลอมลับจับซ่อมแซม ง่วนทำงานการค้าบ่าแบกหนัก ขายตวงตักลดแหลกซื้อแจกแถม ขนมไทยใบเตยตาลเนยแยม ของกับแกล้มผัดพล่าส้าต้มแกง เขาระริกปิกอัพขับเก๋งโก้ ตึกหลังโตโอฬารม่านสีแสง ลงสวนไร่ไม้ปลูกลูกผลแพง เงินฝากแบงก์เป็นฟ่อนวางซ้อนทับ อยากจะมีสี่อย่างบ้างเช่นเขา จะนอนเอาแบงก์จ่อมออมแล้วหลับ สามสิบปีเปิดป๋องกองนั่งนับ จ่ายรถกับสร้างบ้านกว้านซื้อนา emo_100 รพีกาญจน์ หัวข้อ: ละเราจะทำได้แค่ไหนหนอ ? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 17 ตุลาคม 2018, 10:03:PM ตราบใดที่มีปากเคี้ยวขากถุย ท้องย่อยยุ่ยเหลวอ่อนก้อนอาหาร เก็บกักตุนหมุนจ่ายเวียนสายธาร ขับดากดานนุ่มนุ่มลงหลุมกอง มีรถแล่นแทนดุ่ยเดินฉุยฉาย แบบสบายออโตโก้เอี่ยมอ่อง อวดสาวแก่แม่ม่ายชายตามอง เที่ยวห้างท่องเริงรมย์ชมราตรี อยากอยู่ตึกปึกแผ่นปลูกแน่นหนา ท่อน้ำท่าสะอาดสาดแสงสี เปิดแอร์ไล่ไอร้อนก่อนพัดวี หนาวเย็นมีอุ่นอบประคบกาย สัมปทานงานใหญ่ได้เนืองนิจ เสริมผลิตสั่งตรงส่งจำหน่าย สินค้าวางห้างหารร้านกระจาย สร้างเครือข่ายกลุ่มเกาะเคาะประตู เอียงคางคอรอรับนั่งนับแบงก์ เทาม่วงแดงมัดฟ่อนซ่อนปล่อยกู้ มอบเพื่อการกุศลคนเชิดชู ซุกหลุมรูผนังใต้หลังคา เสียงทำนองท่องดังฟังสวดศัพท์ นิ่งพริ้มหลับพนมคมสง่า เย็นแต่นอกในร้อนทอนอุรา ละโมบพาเพลิงลนมิพ้นโกง รพีกาญจน์ หัวข้อ: "แก้ตาแฉะ" คำแนะนำของเพื่อน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 18 ตุลาคม 2018, 09:30:PM นั่งจดจ่อจิจิ้มพิมพ์อักษร คิดคำกลอนโชว์กึ๋นมึนสมอง ท่ามกลางแดดแผดเผาเฝ้าเหม่อมอง ฝุ่นละอองถอกเทปุ๋ยเคมี หรือมัวเมาเช้าตรู่มืดดูข่าว หนังแขกยาวพราวพร่างร่างฉายสี เรื่องโด่งดังสังข์ทองประลองคลี รายการดีกีฬาบ้าฟุตบอล รถสวนแซงสายตาขับฝ่าเพ่ง ร้องบรรเลงเมาขำจำต้องถอน มักเครื่องเทศเผ็ดพริกพิษไซซอน เพราะเข้านอนดึกดื่นตื่นฟ้าฮาม ดื่มยาเพิ่มพลังฤทธิ์คั่งค้าง เชื่อมเหล็กรางบัดกรีจี้อร่าม โรคเบาหวานซ่านซุกสูงคุกคาม แมงหวี่ตามไต่ดอมต่อมน้ำตา ล้วนแล้วแต่แน่หนอข้อสังเกตุ รวมหลายเหตุรุมกันเกิดปัญหา ชี้ช่องทางอย่างเดียวสุดเยียวยา ช่วยรักษาคืนไวใช่ครั้งคราว ควรเสพสมสารสะก่อประโยขน์ สัมผัสโสตนุ่มนิ่มยลยิ้มสาว ลอกฝ้าจางฟางเห็นสั้นเป็นยาว ตาลุกวาวแฉะลายหายทันที emo_100 แฉะนานสิบวันไม่ได้แต่งกลอน รพีกาญจน์ หัวข้อ: ลองแล้วยังทำไม่เป็น เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 24 ตุลาคม 2018, 09:39:PM จะหนักเบาเท่าไรไม่รอท่า ก่ายเกยบ่าแบกยกกระดกหาม ลื่นถอยหลังยั้งยุดสะดุดตาม ก้าวเกินข้ามพล่ามผ่อนยอมอ่อนแอ คิดเอ่ยคำรำคาญหวังวานช่วย ปราศโรคป่วยเปล่าเสือกเหงือกแถกแถ นิ่งทะนงคงศักดิ์ประจักษ์แล ยากพ่ายแพ้แชเชือนบิดเบือนงาน นั่งยืนนอนค่อนคืนลุกตื่นหลับ ห่วงหาทรัพย์นับบไว้ให้ลูกหลาน ลืมไคลคราบอาบเหงื่อหนังเนื้อยาน ซี่โครงบานขาแบะเสาะแสะทาง ดังละครวอนไหว้โน้มใจง่าย รับทุกรายจ่ายจองขอร้องจ้าง งานปลดปลงมงคลขนเต็นท์กาง พิธีพลางวางผ้าว่าจับไมค์ แท้ขี้เท่อทำเป็นเห็นบอดบ้าง หูสองข้างเคร่งตึงขึงปิดไข เท็จแจ้งจริงนิ่งอยู่เดาดูไป ฤาทนไหวได้ยอดตลอดยาว อุปโลกน์โยคย้ายปิดป้ายแท่น หยุดโลดแล่นแอ่นอำขบขำฉาว รู้นิดน้อยด้อยดิบสักสิบซาว แต่งเรื่องราวรูปไร้ลงไม่เป็น emo_90 รพีกาญจน์ หัวข้อ: พยายามอีกนิดเถิดนะ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 06 พฤศจิกายน 2018, 09:06:PM อ้ำอึ้งดูรู้สึกส่วนลึกเจ้า ตื่นรุ่งเช้าเมื่อใดให้หม่นหมอง จำพลัดพรากจากหน้าน้ำตานอง คอยประคองขึ้นรถไปโรงเรียน หลานงุนงงสงสัยตาไม่รัก เคยหนุนตักนอนแบไหงแปรเปลี่ยน ขี่หลังเล่นเช่นลิงวิ่งวนเวียน ถือแส้เฆี่ยนร้องมอล้อวัวควาย ล้อมสำรับจับช้อนเป่าป้อนข้าว อิ่มหวานคาวปวดท้องนั่งโถถ่าย ปัดมดไต่ไรริ้นบินเกาะกาย กันยุงลายจับรอบมุ้งครอบคา ยามตกใจไห้หอบลูบปลอบอุ้ม อื่อเอยนุ่มฟ้อนฟายคลายผวา ร้องเรียกขวัญอันเตวอนเทวา ทุกทิศาปกปักหลานรัก โอม คงซึมเศร้าเก้าวันล่วงผันผ่าน ช่างแสนนานเชื่องช้าเครียดถาโถม ร่างอ้วนล่ำชำรุดลงทรุดโทรม หน้าขาวโขมคมขีดกลับซีดเซียว อ้ำอึ้งดูรู้สึกส่วนลึกเจ้า หรือตาเฒ่าบอดใบ้ไร้เฉลียว พยายามข้ามติดอีกนิดเดียว พ้นหัวเลี้ยวโล่งลู่สู่เส้นชัย รพีกาญจน์ (https://preview.ibb.co/m8hhkA/image.jpg) (https://ibb.co/kip6Cq) หัวข้อ: วันพระ ดับพุธ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 12 พฤศจิกายน 2018, 07:09:PM เกิดค่ำเช้าเจ้านี้มีไรบ้าง แค่เรือนร่างโชกชุ่มทุกขุมขน ล้างด้วยน้ำอาบอุ่นดุ้นไฟลน ไห้ระคนมิขาดวาดเท้ามือ วางตักช้อนป้อนนมห่อห่มผ้า ปิดเปลือกตาปากงับกล่อมหลับอื่อ สองคิ้วคมอมยิ้มพริ้มตาปรือ ครวญครางฮือโพล่งพลันฝันตกใจ เบาะนวลนอนหมอนป้องแขนสองข้าง ผ้านุ่มบางคลุมอกปกถึงไหล่ ครอบด้วยมุ้งยุงบินเหลือบริ้นไร จะตอมไต่ต่อยตอดยากลอดตา หัดตะแคงคว่ำลงก่งคอหัว กระเถิบตัวมือไขว่ถีบไปหน้า คุกเข่าคลานยานนั่งตั้งไข่คา เกาะฟากฝาป่ายแปะเตาะแตะตาม เวลาวันผันผ่านกร้านชีวิต สัมผัสผิดถูกถกวิตกห้าม ร้อยแปดช้ำลำบากร่วมยากยาม สำเร็จงามทุกอย่างวางโกฏิกอง เมื่อเจ้าพรากจากไปมีไรบ้าง แค่เรือนร่างปกเปล่าซากเศร้าหมอง หลั่งน้ำหยดรดราดมือถาดรอง ปลงท้ายท่องกดปุ่มประชุมเพลิง รพีกาญจน์ หัวข้อ: ยิ่งว่าเหมือนยิ่งยุ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 14 พฤศจิกายน 2018, 08:50:PM เมื่อให้สิทธิ์เสรีเต็มที่แล้ว ออกกรายแกร่วเก้งก้างขวางถนน ขุ่นแยกเขี้ยวเยี่ยวหยดยางรถยนต์ มิเลือกคนเคยปะเห่ากระจาย เจอแปลกหน้าตาถึงทำขึงขัง ยินเสียงดังเดินมุดหางหยุดส่าย หลบโจมจับคับข้นอันตราย เกรงกลัวตายตำเจ็บเหน็บฤายอม เที่ยวระรานหาญเห่ากลุ้มเจ้าของ กักขังห้องหับแคบจนแวบผอม หมายปรับแปลงแต่งตัดปัดปนปลอม โน้มจิตน้อมนำทางชะล้างใน คุมกี่ครั้งยังพึมครางฮึ่มแฮ่ ตวัดแส้เชือกคอตะกร้อใส่ ล่วงวันคืนตื่นหลับนานนับใด สิ้นบ้าใบ้บ่งบอกปล่อยนอกกรง แรกดูเรียบเงียบขรึมท่าซึมเศร้า เริ่มงอนเง้าหงุดหงิดผิดประสงค์ พอข้างบ้านร้านตึกคึกคักคง ยือคอก่งกินลมประสม หลังได้สิทธิ์เสรีเต็มที่แล้ว หวนซ่าแซ่วสร้างเหม็นเห็นระห่ำ โฮ่งเห่าหอนจรจัดกัดประจำ ตัดสินนำนอนกรงตรงที่เดิม รพีกาญจน์ หัวข้อ: เงิน เงิน เงิน เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 23 พฤศจิกายน 2018, 08:29:PM เมื่อชีวิต... เปี่ยมด้วยสิทธิ์เสรีที่ใฝฝัน จึ่งกระทำดำเนินเพลินเมามัน โชคสามชั้นใช่เปลี่ยวแต่เดียวดาย ปราศข้อสับจับสวนผูกตรวนโซ่ แอกสวมโงโอดโอยโบยแส้หวาย ติดลูกตุ้มคุมขังซังกะตาย ขนหินทรายลากเท้าย่างเปล่าไป เล็กตัวลีบบีบเสียงเอียงคอก้ม มือประนมนั่งแปล้แค่บ่าวไพร่ คลานสี่ขาพารอดชีพปลอดภัย ต่างสีใส่กะซวกมิพวกกู กระชับปืนยืนขวางพลางตะคอก โบ๊ยชี้บอกถุยถ่มขากข่มขู่ ซ่อมธำรงตรงช่องเรื่องของตู ยอมอดสูปรับใหม่วิสัยทัศน์ จนบ่จริงขิงแก่ขาแปข้าง รวบสามอย่างแลบเลียเบี้ยสวัสดิ์ สุขกระบวนถ้วนหน้าประชารัฐ แถมเติมบัตรรับต้อนสุกรทอง เมื่อชีวิต... รับลิขิตเสรีที่เอี่ยมอ่อง ควรร่วมด้วยช่วยกันคัลประคอง ตะโกนก้องก่นด่าหาคุณใด รพีกาญจน์ หัวข้อ: เฮ้อ...รอเมื่อไรเราจะรวย? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 02 ธันวาคม 2018, 01:30:PM งานหนักเอาเบาสู้มิรู้ถอย รวมเงินน้อยเก็บก้อนเจาะซ่อนฝา อยู่ประหยัดจัดแจงตกแต่งดา เจียดจ่ายค่าของชำซื้อจำเป็น บ้านมุงจากฟากปกสูงยกพื้น ชานยาวยื่นยึดเสาคลองเน่าเหม็น อาศัยนอนร้อนจัดลมพัดเย็น ฝนกระเซ็นค่อนมุมคลุมถุงยาง วันแจ่มใสได้ยื่นยิ้มชื่นหน้า พอหนาวมาขนลุกมุดซุกห้าง เสื้อเตี่ยวสั้นพันตัวมิทั่วบาง อุ่นกองฟางเช้ารอแดดก่อไฟ ข้าวเหนียวแผ่นแบนเรียบไม้เสียบจี่ เหลืองหอมดีปัดเถ้าบิเป่าให้ จิ้มพริกแดงแตงกวาปลาเจ่าไป รอมื้อใหม่มีเนื้อลาบเถือยำ ชั่วชีวิตติดดินกินขอดเขียม แท้ปนเทียมดีปะร้ายระห่ำ ชินสูดสาบหยาบกร้านผิวด้านดำ อายุล้ำครึ่งร้อยด้อยเช่นเดิม โอกาสมั่งมีแน่แต่ไกลถึง จำต้องพึ่งเบี้ยรัฐสวัสดิ์เสริม อีกโต๊ดเต็งเล็งหวยหวังช่วยเติม ตั้งแต่เริ่มหมดอื้อเจ้ามือกิน รพีกาญจน์ หัวข้อ: ตายเกิด 500 ชาติ ขอเป็นยุง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 04 ธันวาคม 2018, 08:46:PM เคยยิงนกตกปลาไล่ล่าแย้ คุ้ยเขี่ยแผ่กินูนค้นมูลเหม็น เสียบอึ่งอ่างย่างกบอบเขียดเป็น จับอีเห็นแกงป่าแกล้มยาดอง เคยตัดฟักหักแฟงปลิดแตงเต้า สอยสะเดาทับทิมสวนริมหนอง ลักละมุดพุทราน้อยหน่ากอง กล้วยหอมทองมะม่วงพวงลำไย เคยตีรันฟันแทงแย่งหญิงหวง ชอบหลอกลวงเอออ่อยสาวน้อยใหญ่ เบื่อเคลียคลอบ่จริงทอดทิ้งไกล ตามวิสัยเชิงชู้ผู้ยอดชาย เคยเมาซ่าด่าทอล้อพี่เพื่อน ใครตักเตือนแลบสิ้นปลิ้นตาส่าย ดึกคืนค่อนหอนโหยเอ็ดโวยวาย รู้สึกท้ายหัวแถแบบ่าทาง สารภาพบาปบานท่านขอรับ ตายปุบปับฝังในไฟเผาร่าง เกิดอีกหนบนพื้นภพนภางค์ บอกสว่างเบิกตาช่วยข้าที เล็กถึงเฒ่าเจ้าทำกรรมอุบาทว์ ห้าร้อยชาติตายเกิดยากเปิดหนี สัตว์ชั้นต่ำติดตมจมธุลี รอหมื่นปีโน้นเถิดเกิดเป็นคน " ก็ได้ ข้าให้เกิดเป็นยุง500ชาติ " " 555 อีก10ปีได้เกิดเป็นคนละโว้ย" แอบดีใจไร้ซุ่มเสียง อิอิ รพีกาญจน์ หัวข้อ: รู้อภัย ใจกว้าง แบบอย่างดี เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 08 ธันวาคม 2018, 08:58:PM เขาก็คนเดินดินกินแกงร้อน รู้พักผ่อนหนาวเนื้อเสื้อหนาใส่ ชอบดีดสีตีเป่าเพลงเร้าใจ รุ่งวันใหม่ว่ากลอนฟ้อนตุ้มมอง ร่างหล่อล่ำทำงานคร้านวิ่งหนี เพราะเกิดปีมะเมียกลัวเสียของ สู้มิร่นชนศึกคึกคะนอง นั่งจ๋อจ๋องก้มเงยเฉยเงียบเจียม สบโอกาสฟาดปังชิงจังหวะ หวัวฮ่าฮะชอบใจได้เต็มเปี่ยม ยิ้มแก้มแดงแสร้งรักจั๊กกะเดียม ถึงคราเหี้ยมแบบโหดโกรธหน้าดำ ต้องร้อนเล่ห์เทกวนเย้ยยวนยั่ว ยากขืนตัวบ่ายหันทันถลำ รับศัตราคารมคมครอบงำ จึงหลุดคำแรงจัดประหัตปราย พอเหตุการณ์พล่านพลพหลพลิก อีกาจิกแร้งจกนกเค้าจ่าย ข่าวเฉลยเผยแพร่แชร์กระจาย สำทับอายทั่วฟ้าทุกธานิน เขาก็คนสองขามีตาหู ไยข่มขู่คุกคามหยามติฉิน พลั้งเดียวพูดปูดเปรี้ยงเสียงฤายิน เห็นด่าวดิ้นบนทรายกี่รายนับ! รพีกาญจน์ หัวข้อ: ว่าด้วย...มือ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 14 ธันวาคม 2018, 09:32:PM ข้าก็มีสองมือถือกำมั่น หยิบนี่นั่นปุบปับงับแบหงาย บังตาส่องป้องกันอันตราย ชูโบกบายสะบัดสวัสดี ปรุงอาหารหวานคาวมะพร้าวขูด ขนมสูตรเลิศรสงามสดสี ล้างถ้วยโถโอกาเช็ดฝาชี กวาดผงคลีเกาะลานปัดบ้านเรือน ซักผ้าเสื้อเหงื่อไคลให้สะอาด ปั้นบิดหมาดผึ่งราวขาวเปล่าเปื้อน ทางโค้งคดรถถีบบีบแตรเตือน เข้าเกียร์เคลื่อนค่อยคืบสืบโคลงเคลง พรมรูปี่ตีกลองซอล่องน่าน นิ้วสะท้านขอดขึงดีดซึงเร่ง ละจากไมค์ใส่ฟิลสิ้นเสียงเพลง เดินโตงเตงแกว่งกวัดตวัดมือ จับดินสอจ่อจิ้มพิมพ์อักษร เกลาบทกลอนกรองคำสัมผัสสื่อ ศอกกดเข่าเท้าคางหางตาปรือ ลงลายชื่อหนี้ร้อนผ่อนชำระ สติหายหลายครั้งผิดพลั้งบ่อย มิเคยต่อยเมาเละทำเปะปะ กลัวแพ้รีบบีบคั้นนั่นหญิงนะ เหวยชิชะจับเป็นตัวประกัน รพีกาญจน์ หัวข้อ: โรคที่รักษาได้ยาก เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 24 ธันวาคม 2018, 09:28:PM ปล่อยชีวิตติดหล่มจมเศร้าโศก โดนสับโขกผูกขาดพยาธิไข้ กระแสเสเวลาชักพาไป เพิกเฉยไร้ยอมรับปรับเปลี่ยนตัว เช้าถึงค่ำกำสรดอดอยากอยู่ หน้าเหี่ยวหู่เสียงแหบท้องแฟบทั่ว เข่าขาเคล็ดเหน็ดเหนื่อยเมื่อยตามัว แสร้งกล้ากลัวย่อเหยาะจับเกาะราว สารรูปซูบผอมยินยอมขอ ยากเพียงพออิ่มถือทุกมื้อข้าว สำคัญผิดคิดคืบหยุดสืบยาว คอยท่านท้าวลบตรมถอกถมเท หวังว่างเปล่าเจ่าจำย่ำกับที่ ตื่นพรุ่งนี้ข้างหน้าแสนว้าเหว่ แค่เบี้ยรองกองหนุนชูขุนเฮ รำลิเกหน้าฉากพากย์หลังโรง ยังอยู่เย็นเป็นเจ้าก็เท่านั้น ช่องชนชั้นกลวงกลางห่างสุดโต่ง มูลมั่งมีชี้ขาดอำนาจโยง กลแกมโกงจ่ายแจกมิแผกนัก ปล่อยชีวิตติดหล่มจมก่อนเก่า เสพมึนเมากร้าวศึกฮึกเปื้อนปลัก เชื้อร้ายฉุกลุกลามจุดกามกั๊ก นานอีกสักเท่าใดปราศไข้เอย รพีกาญจน์ หัวข้อ: เรื่องหมูหมู เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 14 มกราคม 2019, 08:34:PM ย้อนเห็นหมูอยู่ขังคนบังคับ กรงแคบหับพอตัวหัวจดหาง ราวเหล็กกั้นปันแดนแหงนคอคาง สูงบนล่างแค่เมตรเขตยืนนอน ให้น้ำท่าอาหารสารผสม เปิดพัดลมอบอ้าวไอผ่าวผ่อน คราหมอบฝันบรรเลงเพลงกล่อมกลอน แสงนีออนคืนคุ้นเย็นอุ่นกาย เป็นปัจจัยใยโยงถึงโครงสร้าง เสริมเรือนร่างสัดส่วนควรขยาย เร่งหนังเน้นเส้นเยื่อเนื้อมากมาย โตจับขายขึ้นเขียงปรุงเลี้ยงคาว ต่างกับหมูอยู่คอกไม้ตอกมัด เลยสายจัดไส้กิ่วร้องหิวข้าว ขุดดินดอนนอนเกลือกวนเชือกยาว บางตัวห้าวกล้าออกพ้นนอกคาม วิ่งโลดเล่นเพ่นพ่านบนลานไล่ ปนเป็ดไก่ลุยลัดตัดสนาม กินผักขมต้มหยวกลวกรำตาม ไร้โมงยามลุกขยับหลับเสรี หากเป็นหมูรู้คิดรักสิทธิ์เลือก ใหม่แต่เปลือกปลอมบทกางกดขี่ หรือแบบเก่าเนานานโลกล้านปี ไหนจะดีสนุกสุขเฮฮา รพีกาญจน์ หัวข้อ: แก่อีกปีหน้าตาดีเหมือนเดิม เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 01 กุมภาพันธ์ 2019, 02:36:PM ร่างคดคู้ดูซมผอมอมโรค เป็นมะโหกตัวงอปวดคอหลัง ตึงเอ็นดูกมูกเริ่มเยิ้มรูดัง เสียงปึงปังชนฝาถลาไกล ล้มทั้งยืนลื่นขอนนอนแอ้งแม้ง หมดเรี่ยวแรงยันลุกปลุกปีนไต่ ย่างแค่คืบสืบก้าวร้อนผ่าวไอ สิ้นเชื้อไฟสนิทมืดมิดเปลว อาบถูทายาต้มฝาดขมหวาน แคปซูลทานเม็ดผงทิ้งลงเหว ยอบยอย้อนฟ้อนฟายบนส่ายเอว ล้าล้มเหลวซีดเซียวมิเกี่ยวกัน คิดตรึกตรองมองหนังเนื้อสังขาร์ วัยชราเยี่ยมเยือนเรือนเขตขันธ์ เคยทำงานรานรุกบุกสมบัน เลยเดือนวันหลุดบ่วงสู่ร่วงโรย ลองฟื้นฟูดูแลแคร์สักนิด หวังจะฟิตหนุ่มแน่นแทนระโหย ปรับอารมณ์ตรมโกรธละโอดโอย กำจัดโดยตั้งจิตพิจารณา ถึงจะแก่เกินปีกลับดีหลาย เลิกฟูมฟายหดหู่คืนซู่ซ่า เลิกคบหมอรอคิวลิ่วรับยา หวนจู๋จ๋าทะเล้นรักเช่นเดิม รพีกาญจน์ หัวข้อ: ช่างเป็นไปได้ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 08 กุมภาพันธ์ 2019, 08:30:PM ล้วนสหายชายหญิงคือมิ่งมิตร คบสนิทชิดเชื้อบ้านเหนือใต้ เคยบ่อยหนวนเวียนเยียนห่วงใย ยามป่วยไข้อยู่โยงเฝ้าโรงบาล พิธีบุญจุนเจือช่วยเหลือขาด เสมือนญาติดำรงเผ่าพงศ์ศานต์ ติดธุระอะไรรับไหว้วาน พบภัยพาลรายรุมรีบคุ้มครอง พ้นหลายปีดีดักคงรักมั่น ดั่งตะวันคู่เดือนดาวเคลื่อนส่อง ต่างถ้อยเทินเพลินคำยอทำนอง สวนแซงร้องชะงักเอิ้นทักทาย นวดข้าวย่ำลำไยรูดใบคัด มะม่วงจัดลงคละตะกร้าขาย ม่วนสะเด็ดเทศน์ธรรมรำฟ้อนฟาย แบ่งสีสายลู่ลานสานไมตรี แล้วไฉนไยหันแสร้งปั้นปึ่ง หมุนขวับบึ้งยกเข่าสืบเท้าหนี คล้ายโกรธแค้นแน่นทับนานนับปี หยุดกับที่งวยงงมึนสงกา อาจฝุ่นพิษปิดกั้นฟั่นเฟือนเหตุ ต้องภูตเปรตผีปอบลอบออกป่า สิงสะบัดตัดเยื่อมิเหลือยา หรือเพราะว่าร้าวรานจากการเมือง รพีกาญจน์ หัวข้อ: คิดมากไปหรือไม่หนอ? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 23 กุมภาพันธ์ 2019, 04:09:PM ลำไยฉันพันธุ์ดีสี่สิบต้น ผลิดอกผลปีครั้งเก็บชั่งขาย บ่ละเลยเฉยนิ่งทิ้งดูดาย ขนขี้ควายปุ๋ยคอกถอกอินทรีย์ เอาร่างแลกแบกท่อสูบบ่อลึก เสร็จล่วงดึกเลยสายบ่หน่ายหนี เงยแหงนบนพ่นสเปรย์สารเคมี ปวดหยุดฉี่ง่วงหลับนอนนับดาว เกรงลมแรงแต่งง่ามไม้ดามค้ำ เมฆมืดดำหวาดหวั่นหันยอหาว พร่ำร่ายมนตร์บนหมูลาบหลู้คาว ขอดกพราวพวงเพี้ยงกลมเกลี้ยงเกลา อุปกรณ์กะเกียมกล่องตะกร้า ปลายเมษาสงกรานต์ผ่านพ้นเสาร์ ได้ฤกษ์งามยามดีฟ้าสีเทา แปดโมงเข้าสวนกันพาดบันได ตื่นปลุกตอนก่อนรุ่งสะดุ้งโหยง เสียงลำโพงเพลงท่าปากปราศรัย รถแล่นสวนหวนแห่เซ็งแซ่ไป หยิบยื่นใบรูปยิ้มพิมพ์เลขกา แห้งขอดเขินเดินดอนร้อนหลบร่ม ร้องระงมอกสั่นขวัญผวา ย่ำกลียุครุกเร้นเช่นตุลา ลำไยข้าขายไหนใครจะซื้อ? รพีกาญจน์ หัวข้อ: ไม่อยากเป็น ส.ว. เล้ย เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 27 กุมภาพันธ์ 2019, 03:16:PM เยื่อใยบางฟางเฟ้นเส้นสุดท้าย ถูกทำลายย่อยยับลงกับขวัญ หนังหุ้มเห็นเอ็นดูกรัดผูกพัน กล้ามแน่นหนันเนื้อแนบฝ่อแฟบบาง เท้ายันพื้นยืนส่ายมือป่ายเกาะ ข้อลั่นเป๊าะเจ็บแปลบแถบสีข้าง จับตะคริวนิ้วชิดบิดล็อคคราง ตึงทั่วร่างบีบนวดคลายปวดเบา ลืมเปลือกตาอ้าหับขยับแว่น ยืดอกแอ่นเซถลารีบคว้าเสา ต้องลมบนฝนพราวหนาวสั่นเทา ฝ่าแดดเผาเหงื่อไคลซึมไหลซม ฟื้นข้าวปลาอาหารคางยานเคี้ยว กัดขอดเหนียวหนาหยาบหลู้ลาบขม สับเครื่องในไตตูดหั่นปูดปม ลงหม้อต้มเติมถ่านนานตั้งไฟ คอยเปื่อยยุ่ยผุยผงลงครกบด ปั้นข้าวจดจิจิ้มชิมกินได้ ครั้นลมแล่นแน่นอกตื่นตกใจ เรียกคนไวรถหวอส่งหมอยา เยื่อใยแยกแตกขาดอนาถแท้ ยากเปลี่ยนแปรจีรังรูปสังขาร์ กอปรกุศลผลบุญนำหนุนพา สถิตคราลับล่วงสรวง/นรก รพีกาญจน์ หัวข้อ: รักเอ๋ยรักข้า เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 19 มีนาคม 2019, 09:38:PM วัยกลางเก่าเขลาเค็มเต็มสมอง คิดไตร่ตรองสาเหตุจริงเท็จผล จะรักชอบตอบช้าสาละวน ถามผู้คนทุกด้านนานนับปี หากจิตปลงลงหลักตั้งปักแน่น ยากโยกแผ่นศิลาผลักผาหนี จะด่างดำกล่ำกรังยังว่าดี สุกสดสีแวววรรณฉันไม่เอา ยื่นอวยเอื้อเกื้อกูลข้อมูลใหม่ ชี้เภทภัยรุนแรงเสริมแต่งเต้า รุกร่นถอยค่อยผ่อนแบ่งอ่อนเบา รู้ทันเท่าเล่ห์เหลี่ยมเปี่ยมโทรมทราม ชักแม่น้ำธรรมพระปนประกอบ วนหลายรอบเห็นนิ่งยิงคำถาม หวังรับรื่นชื่นใจใครคล้อยตาม เปลี่ยนแปรงามสักคนยลไม่เจอ จากจับเจ่าเหงาหงอยลอยเคว้งคว้าง สบช่องว่างเข้าพบลบหม่นเหม่อ ไขขัดข้องต้องการขานออเออ สร้างเสนอถอกเทเนรมิต เกิดเชื่อมั่นทันใดฝังในลึก นอนตกผลึกแนบดานนานสนิท ด้วยศรัทธาบารมีมอบชีวิต จะถูกผิดเข้าข้างช่างปะไร รพีกาญจน์ หัวข้อ: 24 มีนาคม 2562 เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 24 มีนาคม 2019, 12:35:PM ขยับยืนตื่นไวยินไก่ขัน เริ่มแปรงฟันบนล่างแล้วล้างหน้า คลำดูเลอะเหนอะเหนียวเอี้ยวไปมา อาบดีกว่าสบู่กำถูตัว บีบแชมพูครีมนวดรวดผสม สระเส้นผมเกาหนังรังแคทั่ว พุงกระเพื่อมเอื้อมตักไร้ฝักบัว สะบัดหัวน้ำเล็ดผ้าเช็ดตาม หน้าผากเถิกเลิกคิ้วนิ้วจับหวี สางสามทีผมย้อยค่อยปกง่าม แตะเกรงเคลื่อนครีมเหลวลูบเยลวาม เครารุ่มร่ามตัดสั้นหนวดกันโกน ประแป้งร่ำอมราทาสองแก้ม ครางฮะแฮ่มแยงแว่นแอ่นโผโผน นุ่งเตี่ยวหลวมสวมคล่องลองกระโจน เลือกเสื้อโทนสีเดียวเว้นเขียวแดง เสร็จยังแนแม่ศรีมีข้าวหุง หอมกลิ่นปรุงซาบซ่าปลาแขยง คู่ถ้วยพริกผักนึ่งตำลึงแฟง ยกจัดแจงอาหารทานเรียบวุธ แสงแดดอุ่นฝุ่นมัวสลัวเช้า ลมมิเป่าร้อนในเหงื่อไหลปุด ล็อคประตูหน้าต่างพลางรีบรุด นั่งลงทรุดสวมเกือกไปเลือกเบอร์ รพีกาญจน์ หัวข้อ: เมื่อวันนั้นมาถึง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 09 มิถุนายน 2019, 05:27:AM จะอยู่ยอต่อไปเพื่อใครเล่า วัยแก่เฒ่าตามเตือนมาเยือนถึง คอยซ่อมแซมส่วนสึกลึกรำพึง พ้นวันหนึ่งน้อยสุขทุกข์ระคน สูงต่ำพื้นยืนนั่งระวังเกาะ หาที่เหมาะราบนอนค่อยหย่อนก้น สืบสองเท้าเปล่าล่างเงยว่างบน เกรงเฉี่ยวชนผิดท่าหูตามัว นอนนั่งฝืนยืนนานพลิกพานปวด มือบีบนวดตะคริวกดนิ้วทั่ว หนังเนื้อตึงคลึงเส้นเคล้นลำตัว มืดสลัวกันลมดมหม่องบาล์ม บันทึกวันเวลาท่าพบหมอ บึ่งรถจ่อเอาคิวลิ่วฟ้าฮ่าม เพื่อรักษาชีวิตต้องติดตาม โดนคุกคามสับโขกด้วยโรคใด คุมอาหารการกินกลืนดื่มเคี้ยว แข็งแน่นเหนียวย่อยยากลำบากไส้ ดิบหมักดองของเผ็ดล้วนพิษภัย เนื้อเครื่องในลาบส้างดปลาทู จะยั้งยอต่อไปอันใดเล่า ลำบากหลานลูกเต้าเฝ้าตาปู่ ร่างหงึกหงักยักแย่ห่วงแลดู ขอย้ายอยู่ศาลาอารามวัด รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 14 มิถุนายน 2019, 10:21:PM คือกันเด้อ ตอนเช้าตื่นฝืนลุกเริ่มทุกข์กาย เกือบล้มหงายดูเบาข้อเข่าขัด เริ่มล้างหน้าทาแป้งแบ่งกิจวัตร เฝ้าฝึกหัดมานานตามการมี แรกหยุดหมากปากเปรี้ยวยามเคี้ยวข้าว ฟันปวดร้าวเพิ่งถอนวันก่อนนี้ งดเนื้อ,ไก่,ไขมันกันอ้วนพี ปลากระดี่แดดเดียวเหยาะเปรี้ยวมะนาว วางงานพลันวันนี้โกยขี้ม้า ท่านผู้รู้บอกว่าต้องม้าสาว เหตุผลเทียวเยี่ยวสดลดกลิ่นคาว ผักชอบราวกินเจไม่เรรวน สี่เหลี่ยมยืนผืนผ้ายาวห้าเมตร กว้างเบ็ดเสร็จราวสามเทตามส่วน ห้าสิบเซ็นเน้นสูงพอสมควร สลับมวลหญ้าแห้งแต่งพองาม พ.ด.หนึ่งพึ่งพาเวลานี้ ครบอาทิตย์พอดี พ.ด.สาม พืชผักชอบมอบยอดทอดยาวงาม พอสมความขายตลาดบทบาทค้า วันเวลาพาเพลินจนเกินนับ คำ่แล้วหลับไม่ฝันรอวันหน้า สมดังจิตคิดพอเพียงเลี้ยงอาตมา แก่ชราทำตามแรงอย่าแข่งรวย ด้วยคารวะ เนิน จำราย หัวข้อ: Re: ...วันนี้... เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 20 สิงหาคม 2019, 08:54:PM คิดถึง.. บ้านกลอนไทยหดหายพี่อ้ายแล้ว เห็นเปลียนแนวกลอนไปคงไม่หวน น้องคอยมองห้องอื่นยังครื้นครวญ รู้สำนวนแนวนี้”รพีกาญจน์” นึงลำไยในสวนกระบวนปลูก เป็นอย่างไรบ้างลูกผ่านไม่ผ่าน ฝีมือขั้นชั้นครูรู้กระบวนการ คงเพลินสวนสำราญลืมบ้านกลอน แวะมาหาถ้าว่างงานทางบ้าน ทักพี่น้องลูกหลานรอท่านสอน เยื่อไยยังฝังฝากยากตัดทอน มาพักผ่อนพบบ้างอย่าร้างลา เนิน จำราย |