|
หัวข้อ: ขาดใจ เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 31 มีนาคม 2012, 10:04:PM ยุคข้าวยากหมากแพงสำแดงเดช ทั่วประเทศเขตแคว้นแดนสยาม เมื่อรัฐปรับค่าแรงของแพงตาม วันละสามร้อยบาทอาจไม่พอ คนค้าขายอย่างฉันนั้นลำบาก ของแพงมากอยากซื้อแบมือขอ เมียก็บอกเงินพร่องต้องเก็บรอ โอ้ละหนอสามร้อยบาททำขาดใจ emo_73 หัวข้อ: Re: ขาดใจ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 31 มีนาคม 2012, 10:38:PM ยุคข้าวยากหมากแพงสำแดงเดช ทั่วประเทศเขตแคว้นแดนสยาม เมื่อรัฐปรับค่าแรงของแพงตาม วันละสามร้อยบาทอาจไม่พอ คนค้าขายอย่างฉันนั้นลำบาก ของแพงมากอยากซื้อแบมือขอ เมียก็บอกเงินพร่องต้องเก็บรอ โอ้ละหนอสามร้อยบาททำขาดใจ emo_73 ค่าแรงวัน สามร้อย คอยชาติหน้า ทำงานกว่า สิบปี ยากมีได้ แหวนสลึง ตุ้มหู คู่กำไล สร้อยเส้นใหญ่ ไว้รอ ขอแต่งงาน ขอปรับเป็น สามพัน ต่อวันเถิด เพื่อให้เกิด สมรัก สมัครสมาน ยกสองมือ เชียร์ปู อยู่นานนาน รพีกาญจน์ ชแรวัย คงได้เมีย emo_100 หัวข้อ: Re: ขาดใจ เริ่มหัวข้อโดย: บ้านริมโขง ที่ 01 เมษายน 2012, 05:52:AM (http://www.qzub.com/bar_084.gif) (http://www.qzub.com) (http://www.qzub.com/bar_170.gif) (http://www.qzub.com) เกินจะรับกับเหตุอาเพศเกิด ตื่นกันเถิดเปิดอกถกไฉน หาความจริงตีแผ่แลออกไป ส่องแสงใสไล่หม่นบนอาการ เมื่อมีเหตุย่อมมีผลเข้าดลสู่ การรับรู้ความจริงสิ่งสมาน ให้ร่วมกันฟันฝ่าผ่าร้าวราน อย่ากล่าวขานเพียงถ้อย..อร่อยคำ ต้องปรับตัวปรับตนให้ทนได้ ต้องปรับใจปรับจนกับก่นพร่ำ ปรับชีวิตต้องสู้อยู่ประจำ เพียงเพื่อนำตนสู่..ประตูชัย. "บ้านริมโขง" (http://www.qzub.com/bar_088.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: ขาดใจ เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 01 เมษายน 2012, 07:21:AM emo_111 เกิดเป็นคนกมลไทย...จำใจรับ ยากขยับสับตนไปหนไหน ทั้งโคตรวงศ์พงศ์เผ่าล้วนเหล่าไทย จากครรไลใหม่กำเนิดเกิดเวียนวน กระดูกกายละลายป่นแต่หนไหน ทับถมไว้ในแผ่นดินทุกถิ่นหน ครั้งพ่ออยู่ปู่ยืนสู้ฝืนทน ต่างดิ้นรนกมลรักภักดิ์แผ่นดิน อันชั่วฉลคนบาปที่หยาบหยาม ช่วยประณามทรามสั่งพวกกังฉิน ทุกวันคืนตื่นเห็นเป็นอาจิณ ลงโลกันตร์มันสิ้นพ้นถิ่นไทย.../ emo_126 emo_87 emo_126 บูรพาท่าพระจันทร์ หัวข้อ: Re: ขาดใจ เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 01 เมษายน 2012, 09:56:AM (http://www.qzub.com/bar_008.gif) (http://www.qzub.com) บางวันล้า หมดแรง แข้งขานัก ร้าวรานหนัก อยากพัก ชักไม่ไหว ต้องต่อสู้ ดิ้นรน อดทนไป ไม่รู้ว่า เมื่อใด ได้สมปอง เพียงประคอง ตัวเอง ให้อยู่รอด สองแขนสอด กอดเกี่ยว เหนี่ยวสนอง เกิดเป็นไทย นั้นเล่า เฝ้าประคอง น้ำตานอง อยู่ต่อ รอวันตาย พันทอง (http://www.qzub.com/bar_008.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: ขาดใจ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 01 เมษายน 2012, 09:21:PM น้ำมันผูก ลูกโป่ง โยงสินค้า ปล่อยเทวา กำหนด บทกระหาย ถูไถเถือ เสือนอนกิน สิ้นสบาย ราคาขาย กดขี่ อยู่ที่มัน ไม่กลัวกรรม ทำชั่ว ตัวอุบาทว์ อวดสะอาด มือถือสาก ปากงาบฉัน อ้างกลไก ใช้ตลาด หุ้นฟาดฟัน เราอาสัญ มันหัวเราะ เยาะชอบใจ มาร่วมมือ ถือไม้ ไล่พ้นหล้า ทรัพยากรจัดสรร แบ่งกันใช้ ทั้งน้ำมัน เงินทอง ใช่ของใคร แค่กลุ่มได้ ครอบงำ สัมปทาน เก็บภาษี แต่น้อย ใช้สอยพัฒน์ ส่องกำจัด คอรัปชั่น ที่มันหาญ เลือกคนดี มีผู้นำ ธรรมภิบาล คงมินาน บ้านเมือง เรืองเจริญ emo_89 รพีกาญจน์ 59 หัวข้อ: Re: ขาดใจ เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 01 เมษายน 2012, 09:42:PM คนยิ่งรวย รวยล้ำ เกินคำไข จนยิ่งไป ไม่กลับ นับแล้วเขิน คนรวยเงิน ต่อเงิน นับจนเพลิน ส่วนฉันเดิน ต่อไป เพราะไม่มี เขาค้าหยูก ค้ายา สารพัด บริษัท สัมปทาน งานเขานี่ ทั้งผูกขาด บาตรใหญ่ ให้เปรมปรีดิ์ คนดีดี อยู่ไม่ได้ อายฟ้าดิน กราบคนรวย ช่วยคนเลว เหวนั้นชอบ ฉันขอมอบ สิ่งนี้ให้ ใครถวิล กฎแห่งกรรม จำไว้ ให้ยลยิน ใครโกงกิน ตกนรก หมกไหม้เอย |