|
หัวข้อ: ดับสิ้นหมื่นพันวันวาน เริ่มหัวข้อโดย: sucklife ที่ 30 มีนาคม 2012, 01:41:AM ขีดเขียน-เวียนวาดกระดาษเปล่า
แต่งแต้มจากรักเหงาเศร้าและสุข ทั้งหวานชื่นขื่นขมล้มแล้วลุก หวังปลอบปลุกหรือปลดเปลื้องเรื่องวันวาน?? หรือเพื่อผ่านวันคืนที่เคว้งคว้าง? กับความจำซีดจางบนทางผ่าน ทั้งที่จริงก็ล่วงลามาเนิ่นนาน ยังเก็บภาพวันวานไว้ทำไม??? ความทรงจำจบไปได้ไหมหนอ? จะหยอกล้อหลอกกันถึงวันไหน?? มันผ่านแล้วจบแล้วรู้แก่ใจ ยังเก็บไว้ด้วยเรื่องใดใครบอกที เพียงดับสิ้นหมื่นพันของวันเก่า ความทุกข์เศร้าเหงาโศกคงหลบลี้ เหลือเพียงความสุขใจในทันที กับวันนี้-ตอนนี้...ที่เป็นจริง หัวข้อ: Re: ดับสิ้นหมื่นพันวันวาน เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 30 มีนาคม 2012, 10:10:AM (http://www.qzub.com/bar_003.gif) (http://www.qzub.com) ขีดเขียน ตามใจ ไปมั่ว ชัวร์บ้าง มั่วบ้าง บางสิ่ง จริงเท็จ อย่างไร ใคร่ติง อย่านิ่ง นานเนิ่น เกินไป รักเขา เราต้อง รีบบอก ปล่อยไป ช้ำชอก แค่ไหน ยิ่งคิด ยิ่งเศร้า ทรวงใน น้ำตา เอ่อไหล หลั่งริน ความรัก จองฉัน นั้นจบ ไม่พบ ไม่อยาก ถวิล รักใคร มีแต่ ช้ำจินต์ หมดสิ้น เจ็บปวด รวดร้าว พันทอง (http://www.qzub.com/bar_003.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: ดับสิ้นหมื่นพันวันวาน เริ่มหัวข้อโดย: sucklife ที่ 31 มีนาคม 2012, 12:56:PM ขีดเขียนตามอำเภอใจ
ยังลื่นยังไหลแพรวพราว ถ้าจัดเต็มๆคงหนาว เป็นสาวสุดยอดกวี รักเขาแล้วเรารีบบอก เจอศอกกลับมาทุกที ยิ่งคิดยิ่งทุกข์ทวี เรานี้ไม่มีใครมอง ถ้ารักของพันนั้นจบ มาซบตักพี่ไหมน้อง มียาแก้ชำ้ในหลายซอง ให้สองเราแบ่งกันกิน emo_87 หัวข้อ: Re: ดับสิ้นหมื่นพันวันวาน เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 31 มีนาคม 2012, 09:25:PM (http://www.qzub.com/bar_008.gif) (http://www.qzub.com) ใจมัน ด้านชา มานาน ชมชาน ฤทัย ขาดวิ้น ทุกวัน อยู่อย่าง ชาชิน ชีวิน ดิ้นรน ทนไป ไม่รู้ กี่ฝน กี่หนาว ผ่านเรื่อง ผ่านราว ทนไหว มีบ้าง ที่คิด น้อยใจ สลัด ออกได้ ทุกที เพราะคน นั้นมี กิเลส ทั้งเหตุ แห่งทุกข์ รุกนี่ ไขว้คว้า ตามหา สุขี มีบ้าง บางที ซึมเซา บริหาร อารมณ์ เสียใหม่ อย่าได้ ยึดติด ผิดเป้า ต่างจิต ต่างคิด ช่างเขา เพียงเรา รู้ตัว เราดี พันทอง (http://www.qzub.com/bar_008.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: ดับสิ้นหมื่นพันวันวาน เริ่มหัวข้อโดย: sucklife ที่ 01 เมษายน 2012, 12:02:PM ฟังคำครำ่่ครวญชวนเศร้า
คนเราล้วนเป็นเช่นนี้ ผ่านเรื่องผ่านราวมากมี ทั้งร้ายทั้งดีปนเป สุขทุกข์-หมุนเวียนเปลี่ยนหน้า สรรเสริญนินทา-หันเห ลาภยศ-ผันผวนรวนเร ลมพัดลมเพเรื่อยไป ได้ฟังเทศน์ธรรมคำสอน จากสาวบ้านกลอนกวีใหญ่ ฉุกคิด..ขึ้นมาทันใด เราไซร้-ผิดพ้องคลองธรรม ขอบคุณคำเธอเลอค่า "ยึดติด"-จิตพาชอกชำ้ ใคร่ครวญ-ละลด-จดจำ ไม่ทำผิดแนว-แล้วจ้าาา.. emo_126 หัวข้อ: Re: ดับสิ้นหมื่นพันวันวาน เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 01 เมษายน 2012, 12:35:PM (http://www.qzub.com/bar_001.jpg) (http://www.qzub.com) เป็นพี่ เป็นน้อง ผองเพื่อน อยู่เรือน เดียวกัน หรรษา ทุกข์สุข แบ่งเบา กันมา ช่วยได้ ใช่ว่า ไม่ดี สำหรับ ตัวฉัน มิเก่ง ยังเร่ง ฝึกฝน วันนี้ ยังอ่อน ยังด้อย วจี จุดบอด นั้นมี มากมาย มีเพื่อน มีพี่ มีปู่ ตามดู ความรู้ มากหลาย ผิดถูก หลังไมค์ ไม่อาย บอกง่าย แก้ไข ได้ทัน บางที แต่งแล้ว ลืมทวน แต่งผิด กระบวน ชวนฝัน ผู้เฒ่า ก็บอก เร็วพลัน เพื่อแก้ ให้ทัน เหตุการณ์ พันทอง (http://www.qzub.com/bar_001.jpg) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: ดับสิ้นหมื่นพันวันวาน เริ่มหัวข้อโดย: sucklife ที่ 01 เมษายน 2012, 01:12:PM ขอบคุณอีกทีพี่จ๋า
เฝ้าคอยเมตตาสั่งสอน สื่อสารผ่านพจน์บทกลอน ช่วยคนรุ่มร้อนผ่อนเย็น ทั้งเรื่องกวี-ชีวิต อ่อนด้อยน้อยนิดอย่างเห็น ผมไม่สันทัดจัดเจน ขอฝากตัวเป็นศิษยา ถ้าผมทำไรไม่ถูก ช่วยผูกคำสอนวอนว่า น้องพี่ลุงป้าน้าอา กรุณา-ชี้แนะผมที emo_126 หัวข้อ: Re: ดับสิ้นหมื่นพันวันวาน เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 01 เมษายน 2012, 03:18:PM ดับสิ้นแล้วแคล้วห่างจิตจางหม่น ทุกข์ระทนจนพาน้ำตาปรี่ แสบทรวดทรวงดวงหน้าอุราฤดี เพลานี้ที่ข้าต้องลาร้าง วันก็ผ่านกาลก็ล่วงเหมือนถ่วงรัก รักเคยปักหักลงพะวงห่าง เหมือนผกาพากลิ่นระรินจาง แลมองกลางทางใจแสนไหม้ทรวง emo_40 หัวข้อ: Re: ดับสิ้นหมื่นพันวันวาน เริ่มหัวข้อโดย: sucklife ที่ 01 เมษายน 2012, 05:00:PM ดับสิ้นแล้วแคล้วห่างจิตจางหม่น ทุกข์ระทนจนพาน้ำตาปรี่ แสบทรวดทรวงดวงหน้าอุราฤดี เพลานี้ที่ข้าต้องลาร้าง วันก็ผ่านกาลก็ล่วงเหมือนถ่วงรัก รักเคยปักหักลงพะวงห่าง เหมือนผกาพากลิ่นระรินจาง แลมองกลางทางใจแสนไหม้ทรวง emo_40 ต้องอ้างว้างบนทางคดที่ลดเลี้ยว ด้วยเกาะเกี่ยวเหนี่ยวรักที่จากล่วง ใจโหยหาอาลัยให้ถามทวง หวังเพียงหน่วงห้วงรักคืนมาชื่นชม อนิจจา-รักรา...แล้วลาลับ ไม่คืนกลับคับแค้นแสนขื่นขม เมื่อสิ้นรักก็สิ้นสุขทุกข์ระทม จึงโศกซมตรมตรอมมิเว้นวาย ภาพความจำย้อนยำ้จนซำ้ซาก ไยมิพรากจากจบลบความหมาย เพื่อดับสิ้นวันคืนอันขื่น.คลาย ให้พร่างพรายในหวังอีกครั้งครา emo_106 หัวข้อ: Re: ดับสิ้นหมื่นพันวันวาน เริ่มหัวข้อโดย: Music ที่ 07 เมษายน 2012, 07:23:AM (http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRTdUZZO6QCj-q-9lvFg7Vm5IbLe9X4XpQkr84zZQtq6tcwbe-AfQ&t=1) (http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRreZayBlUU_D1H8d3gOTUljE8CxA0hkcpfOYZaHjnwn0fcJ-JCMg&t=1) สิ้นตะวันลับกรอบของขอบฟ้า จินตนาพร่าหม่นข้ามพ้นฝัน มิเหลือรอยจารึกนึกผูกพัน เหมือนบ่มวันเวลาให้ชาชิน เปรียบบันทึกหมื่นพันของวันวาน อันตรธานเงียบงันต่อกันสิ้น ความคิดถึงวางสยบลงซบดิน หรือโบยบินหายวับจนลับตา หวังทุกเช้า...เหงาทุกคืนที่ตื่นอยู่ ไกลสุดกู่เคยเพรียกร่ำเรียกหา ดั่งแนบอยู่ในหว่างที่ค้างคา ผลาญวิญญาบางส่วนให้ด่วนดับ การ"จากเป็น"เว้นช่วงเหมือนห่วงหาย การ"จากตาย"พรากขวัญไร้วันกลับ คร่ำครวญถึงสิ่งดี...อันลี้ลับ มันหายวับเหมือนภาพลวง...ในดวงใจ สิ้นตะวันลับกรอบของขอบฟ้า วิหคล้าบินร่อนจะนอนไหน? ขาดคู่คิดเคียงคอน...จะอ้อนใคร? ท่ามกลางไพรเกาะกุมเสียงคลุมเครือ ........๑๐๙๑๓......... http://www.youtube.com/watch?v=JbLDUa6N0d4#noexternalembed&vq=small#t=38 (http://www.youtube.com/watch?v=JbLDUa6N0d4#noexternalembed&vq=small#t=38) หัวข้อ: Re: ดับสิ้นหมื่นพันวันวาน เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 07 เมษายน 2012, 07:49:AM emo_89 ความทรงจำย้ำฝันถึงวันเก่า แม้เป็นเงาเศร้าจางรางรางเหลือ ก็ย้ำเจ็บเหน็บจนล้นเรื้อเฟือ ดุจแล่เนื้อเกลือทา...สุดสาใจ emo_26 อนุสรณ์วอนฤทัยมากใหลหลง เกินจำนงคงฤทธาความสาไถย เกาะติดแน่นแม้นปลิงสิงหทัย เฝ้าชอนไชให้ครวญเพราะนวลลวง emo_33... emo_126 บูรพาท่าพระจันทร์ หัวข้อ: Re: ดับสิ้นหมื่นพันวันวาน เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 07 เมษายน 2012, 02:04:PM นกเอ๋ย..นกขมิ้น..เหลืองอ่อน.............. พักผ่อนร่อนลงที่ตรงนี้ หลับสักตื่น ฟักฟื้น ให้สมฤดี พฤกษ์ขจี คาคบ พอหลบนอน สว่างรุ่ง.. พรุ่งนี้.. คลี่ปีกบิน เหินลอย เมฆิน ข้ามก้อน-สู่ก้อน หมื่นพัน..วันวาร..อ้อนทินกร วันคล้อยแล้ว กลับมานอน ที่นี่เอย เนิน จำราย หัวข้อ: Re: ดับสิ้นหมื่นพันวันวาน เริ่มหัวข้อโดย: sucklife ที่ 07 เมษายน 2012, 08:12:PM สิ้นตะวันลับกรอบของขอบฟ้า จินตนาพร่าหม่นข้ามพ้นฝัน มิเหลือรอยจารึกนึกผูกพัน เหมือนบ่มวันเวลาให้ชาชิน เปรียบบันทึกหมื่นพันของวันวาน อันตรธานเงียบงันต่อกันสิ้น ความคิดถึงวางสงบลงซบดิน หรือโบยบินหายวับจนลับตา หวังทุกเช้า...เหงาทุกคืนที่ตื่นอยู่ ไกลสุดกู่เคยเพรียกร่ำเรียกหา ดั่งแนบอยู่ในหว่างที่ค้างคา ผลาญวิญญาบางส่วนให้ด่วนดับ การ"จากเป็น"เว้นช่วงเหมือนห่วงหาย การ"จากตาย"พรากขวัญไร้วันกลับ คร่ำครวญถึงสิ่งดี...อันลี้ลับ มันหายวับเหมือนภาพลวง...ในดวงใจ สิ้นตะวันลับกรอบของขอบฟ้า วิหคล้าบินร่อนจะนอนไหน? ขาดคู่คิดเคียงคอน...จะอ้อนใคร? ท่ามกลางไพรเกาะกุมเสียงคลุมเครือ ........๑๐๙๑๓......... แม้ตะวันลับกรอบของขอบฟ้า [/b]ยังส่งใจผ่านจันทรามากูลเกื้อ ฝากกลิ่นหอมพยอมกรุ่นช่วยจุนเจือ ให้ดาวเหนือนำทาง..ยามร้างไกล เพียงพริ้มหลับกับท่าม..ความคิดถึง อ้อมกอดรักจะรัดรึงละโลมไล้ ปีกแห่งฝันจะฟันฝ่าพาเธอไป สู่แสงทองของวันใหม่..ในอรุณ [/quote] หัวข้อ: Re: ดับสิ้นหมื่นพันวันวาน เริ่มหัวข้อโดย: sucklife ที่ 08 เมษายน 2012, 12:56:AM emo_89 ความทรงจำย้ำฝันถึงวันเก่า แม้เป็นเงาเศร้าจางรางรางเหลือ ก็ย้ำเจ็บเหน็บจนล้นเรื้อเฟือ ดุจแล่เนื้อเกลือทา...สุดสาใจ emo_26 อนุสรณ์วอนฤทัยมากใหลหลง เกินจำนงคงฤทธาความสาไถย เกาะติดแน่นแม้นปลิงสิงหทัย เฝ้าชอนไชให้ครวญเพราะนวลลวง emo_33... emo_126 บูรพาท่าพระจันทร์ ความทรงจำลำ้ลึกจนนึกหวาด เหมือนเกลียวคลื่นซัดสาดไม่ขาดช่วง อยากลบลืมร้าวรวดที่ปวดทรวง ไม่อาจท้วงทักจิตให้คิดคลาย จึงจำเนียรเวียนว่ายในวัฏฏะ- -สังสาระ ณ.กาลฤาผ่านหาย แสวงสุขในทุกข์ทนอันกล่นราย หวังสุดท้ายปลายทางจะวางลง emo_111 หัวข้อ: Re: ดับสิ้นหมื่นพันวันวาน เริ่มหัวข้อโดย: sucklife ที่ 08 เมษายน 2012, 12:04:PM นกเอ๋ย..นกขมิ้น..เหลืองอ่อน.............. พักผ่อนร่อนลงที่ตรงนี้ หลับสักตื่น ฟักฟื้น ให้สมฤดี พฤกษ์ขจี คาคบ พอหลบนอน สว่างรุ่ง.. พรุ่งนี้.. คลี่ปีกบิน เหินลอย เมฆิน ข้ามก้อน-สู่ก้อน หมื่นพัน..วันวาร..อ้อนทินกร วันคล้อยแล้ว กลับมานอน ที่นี่เอย เนิน จำราย นกเอย-นกขมิ้น เจ้าโบกบิน มิอยู่เฉย มองหาชู้ เคียงคู่เชย หรือเพียงเลย รังแรมไกล คำ่แล้ว จงรีบกลับ เรียมรอรับ จนร้อนใจ เผลอนอน คอนคบไหน คิดบ้างไหม ใครคอยรอ emo_62 |