|
หัวข้อ: มุมมองของฉัน แบบฉบับกลอนห่วย เริ่มหัวข้อโดย: สิงขร ที่ 16 มีนาคม 2012, 10:15:PM emo_121 emo_121 emo_121
ในกานท์กลอน สุนทร อักษรา ต้องเกิดมา พาเก่ง เจ๋งเลยไหม หรือเล่าเรียน เขียนอ่าน ผ่านมาไกล จึงจะให้ ทักษา พาดูดี ทุกอย่างนัก มักมี ที่สองด้าน แม้ในบ้าน กานท์กลอน ค่อนศักดิ์ศรี คนธรรมดา มาเขียน เรียนเป็นปี กว่าจะมี ทักษะกล้า น่าสนใจ เขาอ่อนด้อย น้อยความรู้ คอยดูเขา อันตัวเรา ค่อนรู้ เป็นครูให้ พี่รู้สอง น้องรู้หนึ่ง ขอพึ่งไป ช่วยเชียร์ไว้ น้องไม่เก่ง เจ๋งขึ้นมา อันตัวฉัน มันไม่ ใคร่จักรู้ หวังพี่ชู น้องค้ำ เลิศล้ำค่า จึงมีใจ ใฝ่เขียน เพียรตำรา ค้นคว้ามา หาเพื่อน ช่วยเตือนกัน สิงขร หัวข้อ: Re: มุมมองของฉัน แบบฉบับกลอนห่วย เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 16 มีนาคม 2012, 10:44:PM ขอร่วมด้วยห่วยเหมือนกันฉันรู้สึก ไม่เคยฝึกจริงจังหวังลักไก่ ขีดเขียนคำสำนวนป่วนเรื่อยไป ใครรักใครชอบใครไม่เคยมอง ใครไม่อ่านไม่ตอบไม่ชอบหน้า ก็ไม่ว่าไม่บ่นจนหม่นหมอง แต่งไปตามจริตคิดไตร่ตรอง ตามทำนองแข็งทื่อคือฉันเอง emo_85 หัวข้อ: Re: มุมมองของฉัน แบบฉบับกลอนห่วย เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 16 มีนาคม 2012, 10:54:PM emo_121 emo_121 emo_121 ในกานท์กลอน สุนทร อักษรา ต้องเกิดมา พาเก่ง เจ๋งเลยไหม หรือเล่าเรียน เขียนอ่าน ผ่านมาไกล จึงจะให้ ทักษา พาดูดี ทุกอย่างนัก มักมี ที่สองด้าน แม้ในบ้าน กานท์กลอน ค่อนศักดิ์ศรี คนธรรมดา มาเขียน เรียนเป็นปี กว่าจะมี ทักษะกล้า น่าสนใจ เขาอ่อนด้อย น้อยความรู้ คอยดูเขา อันตัวเรา ค่อนรู้ เป็นครูให้ พี่รู้สอง น้องรู้หนึ่ง ขอพึ่งไป ช่วยเชียร์ไว้ น้องไม่เก่ง เจ๋งขึ้นมา อันตัวฉัน มันไม่ ใคร่จักรู้ หวังพี่ชู น้องค้ำ เลิศล้ำค่า จึงมีใจ ใฝ่เขียน เพียรตำรา ค้นคว้ามา หาเพื่อน ช่วยเตือนกัน สิงขร (http://www.qzub.com/bar_002.gif) (http://www.qzub.com) ส่วนตัวฉัน น้องพัน ขยันยิ่ง เขียนจนมือ เป็นระวิง จริงอยู่ได้ ไม่มีไหว้ ครูก่อน ป้อนตามใจ ไม่สละ สลวยใด ขอไปที แต่ยังดี มีคน ช่วยชี้แนะ คอยตามแกะ แคะเกา พอเข้าที่ เขียนทุกวัน ด้วยมุ่งมั่น หมั่นทวี จนบางที นอนสลบ จบหน้าคอม เพราะอยากเก่ง เร่งเรียน เขียนอ่านหนอ ว่างเว้นงาน สานต่อ พอสมสอม มีถูกบ้าง ผิดบ้าง ก็ต้องยอม ด่าประจาน ก็พร้อม น้อมรับฟัง เขียนไปเถอะ เขียนอ่าน พานขยัน ความมุ่งมั่น ฝันหวาน ปานจะคลั่ง คนมีไฟ เชื่อไหม มีพลัง ขอความหวัง น้องใหม่ ไว้สักคน พันทอง (http://www.qzub.com/bar_002.gif) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: มุมมองของฉัน แบบฉบับกลอนห่วย เริ่มหัวข้อโดย: ช่วงนี้ไม่ว่าง ที่ 16 มีนาคม 2012, 11:05:PM ก็พากเพียร เขียนให้ดี แหละพี่น้อง ถ้อยคำคล้อง ก็จัดหา มาหลายหน มีชอบมั่ง ชังมั่ง ยังเปปน เรื่องของคน ชอบไม่ชอบ ตอบได้ไง เราก็เขียน เรื่อยไป ตามใจคิด เขามีสิทธิ์ ที่จะค้าน วิจารณ์ได้ เพราะต่างคน ต่างชีวิต ต่างจิตใจ ชอบแบบไหน สุดแต่เขา เราต้องยอม หัวข้อ: Re: มุมมองของฉัน แบบฉบับกลอนห่วย เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 17 มีนาคม 2012, 03:53:AM emo_60 emo_116 emo_95 ไม่มีใครเก่งมาแต่กำเนิด แต่งไปเถิดผิดบ่อยก็คอยซ่อม โชคดีจังได้นั่งอยู่หน้าคอม เพื่อหล่อหลอมดวงใจให้เบิกบาน งานประจำในหน้าที่ก็มีอยู่ อยากเรียนรู้เรื่องกลอนอักษรสาร ด้วยใจรักชักใยในกลอนกานท์ จึงค่อยคลาน,ตั้งไข่ไปทุกวัน ทุกคนมีโอกาสที่แตกต่าง สู่เส้นทางวรรณศิลป์กวินฝัน อยู่ที่ความตั้งใจใฝ่ผูกพัน ทุกสิ่งนั้นมีกฏเกณฑ์ให้เดินตาม จงศึกษาสักนิดคิดสักหน่อย แล้วจึงค่อยวางกลอนหย่อนสนาม ผิดเป็นครูรู้เป็นศิษย์สนิทนาม กลอนจะงามรวยรื่นด้วยชื่นจินต์ ไม่มีใครเก่งมาแต่กำเนิด มิได้เกิดเป็นกวีอย่างมีศิลป์ ค่อยกล่อมเกลาเอาใจให้เคยชิน นกน้อยยังหัดบินสู่ถิ่นไพร “ไพร พนาวัลย์” หัวข้อ: Re: มุมมองของฉัน แบบฉบับกลอนห่วย เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 17 มีนาคม 2012, 07:59:AM emo_89 สองมือน้อย คอยอยู่ ผู้ใดหนอ ปล่อยให้ท้อ รอท่า น้ำตาไหล โอ้หนทาง ย่างเท้า เกินก้าวไกล ขอน้ำใจ ไมตรี ช่วยชี้ทาง ด้วยหนทาง ร้างเปลี่ยว อีกเลี้ยวลด เกินกำหนด ปลดปัด สิ่งขัดขวาง หากสิ้นไร้ ใจจิตต์ น้ำมิตรจาง คงอ้างว้าง ร้างรา ระอาจินต์ ใช้ไม่หมด ลดเพิ่ม เสริมเสมอ ค่าเลิศเลอ ล้นคณา กว่าทรัพย์สิน เช่นสายฝน บนนภา สู่ธานิน เลี้ยงชีวิน สุขล้ำ เฉกน้ำใจ ช่วยดึงดุน หนุนนำ เปี่ยมน้ำจิตต์ เห็นสิ่งผิด สะกิดน้อง ร้องแก้ไข เอื้ออารี มีเคล้าคละ ระคนไป บ้านกลอนไทย ไม่ปาน วิมานกลอน.../ emo_126 บูรพาท่าพระจันทร์ หัวข้อ: Re: มุมมองของฉัน แบบฉบับกลอนห่วย เริ่มหัวข้อโดย: พี.พูนสุข ที่ 17 มีนาคม 2012, 11:20:AM มุมมอง...
รักบรรเลง เพลงพิณ รินคำหอม กว่าถึงพร้อม นำถ้อย ร้อยอักษร พินิจคำ พินิจความ ตามขั้นตอน อาจบั่นทอน แนวทาง ช่างยากเย็น ถ้ารักจริง หวังแต่ง มีแรงฮึด จงประพฤติ ไปเถิด เปิดโลกเห็น ค่อยค่อยกรอง พ้องพจน์ รจน์ประเด็น งดงามเด่น สักวัน ฝันเป็นจริง อุปสรรค มีไว้ท้า กล้าชนไหม ชนะใช่ แพ้ได้ หลากหลายสิ่ง ครองสติ ครองตน ชนพึ่งพิง สงบนิ่ง มองโลกกว้าง ทางอีกยาว สุขเพลินใจ ไหนเกิน สุขเพลินจิต สร้างชีวิตชีวา ลดผะผ่าว... สายธารใจ สายคำ เย็นฉ่ำพราว สายคำน้าวโน้มถัก เรารักกัน (http://image.ohozaa.com/i/f0b/Wsb6N.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/22Jj) พี.พูนสุข หัวข้อ: Re: มุมมองของฉัน แบบฉบับกลอนห่วย เริ่มหัวข้อโดย: สุนันยา ที่ 17 มีนาคม 2012, 12:10:PM ก็ในเมื่อ เรารัก รสอักษร เถอะเขียนกลอน ป้อนคำ ลำนำฝัน ตามที่ใจ ปรารถนา พาผูกพัน เลิกประชด ประชัน หน้าบ้านกลอน ใต้สำนึก ปุถุชน คนรู้รอบ สิ่งที่ชอบ มอบขวัญ ปันอักษร เราคือเรา อย่าให้ ใดบั่นทอน อยากออดอ้อน วอนพร่ำก็ทำไป พจน์กวิน ศิลป์สร้าง ทางภาษา เพียงรู้ค่า เท่านั้น อย่าหวั่นไหว เขียนไปเถิด ลำนำ ชื่นฉ่ำใจ เป็นผลงาน ประดับไว้ ในดวงจินต์.... "สุนันยา" (http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W11837169/W11837169-11.gif) หัวข้อ: Re: มุมมองของฉัน แบบฉบับกลอนห่วย เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 17 มีนาคม 2012, 01:33:PM เปิดประตูเข้าบ้านกลอนเมื่อก่อนนี้ ใจเต้นถี่มิกล้ามาผิดถิ่น ขวัญเอ๋ยขวัญจงมาอย่าโบยบิน หากได้ยินเขาไล่ไปลับตา จึงเขียนกลอน(ประตู)ลงดูก่อน แต่ละท่อนสัมผัสเฝ้าคัดหา เบื้องหน้าคอมพ์บ่อยครั้งยังประหม่า มีใครด่าหรือไม่ในกลอนเรา เห็นหลายท่านลงชื่อคือได้อ่าน กลอนฉันผ่านแล้วนี่ไม่มีเหงา จึงเขียนหลายกระทู้ดูไม่เบา คืองานเข้าหน้าคอมพ์ซูบผอมไป เริ่มจะมีครูสอนเขียนกลอนฉัน อักษรนั้นลงสีที่ตรงไหน จะตรงกลางริมข้างวางอย่างไร ขยายใหญ่ขนาดมีชี้ให้ดู สัมผัสซ้ำชิงเลือนเตือนมาบ่อย อีกปลีกย่อยหลายอย่างวางให้สู้ สระเอ็นเห็นไงไม้ไต่คู้ จัดให้อยู่เหมือนนั้นเรียงกันไป หนึ่งอาทิตย์ประมาณฉันล้มป่วย ญาติได้ช่วยส่งโรงพยาบาลใหญ่ หมอรวบรัดจัดด้วยเป็นป่วยใน พักผ่อนน้อยเกินไงไม่หลับนอน มองน้ำเกลือหยดติ๋งนอนนิ่งอยู่ สี่วันรู้หมอไล่ไปพักผ่อน กลับถึงบ้านลนลานจะอ่านกลอน ท่านใดสอนมาบ้างที่ห่างกัน เปิดมาเห็นมากมายได้นำชี้ ผิดตรงนั้นคำนี้ที่ใช้นั่น ท้ายวรรคสองห้ามเสียงตรีนี้สำคัญ มุมมองฉันบ้านนี้ยังมีครู. นพ 17มี.ค.55 หัวข้อ: Re: มุมมองของฉัน แบบฉบับกลอนห่วย เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 17 มีนาคม 2012, 05:11:PM emo_95 [/color][/font]เอราวัณคชสารท่าน องค์อินทร์ พัทกอภูมินทร์ พม่าใช้ บัจจุบันใช้คช ท่องทั่ว ลักษณนาม ช้างป่าตัว ช้างบ้านเชือก ช้างเผือกช้าง อัสดรย้อนถามอโนมัย นั่นอะไรจีบพาชีที่ป่าร้าง เจงกี๊ดข่านใช้งานในยุคกลาง ระยะทางวิ่งไม่หยุดสุดกำลัง โคนันทวิศาล กระทิงการอสุภขลัง เจ้าของเจ้าด่าดัง พฤษภแกล้งละงาน กระบือ ควายป่า กาสร ทุยโทน นิ่งนอน แนบนาน มหิงสา โหดเหี้ยม อหังการ มะโรงผ่าน อีกนาน ฉลูมา emo_111 หัวข้อ: Re: มุมมองของฉัน แบบฉบับกลอนห่วย เริ่มหัวข้อโดย: ปู่ริน ที่ 17 มีนาคม 2012, 07:00:PM หนึ่งอาทิตย์ประมาณฉันล้มป่วย ญาติได้ช่วยส่งโรงพยาบาลใหญ่ หมอรวบรัดจัดด้วยเป็นป่วยใน พักผ่อนน้อยเกินไงไม่หลับนอน มองน้ำเกลือหยดติ๋งนอนนิ่งอยู่ สี่วันรู้หมอไล่ไปพักผ่อน กลับถึงบ้านลนลานจะอ่านกลอน ท่านใดสอนมาบ้างที่ห่างกัน เปิดมาเห็นมากมายได้นำชี้ ผิดตรงนั้นคำนี้ที่ใช้นั่น ท้ายวรรคสองห้ามเสียงตรีนี้สำคัญ มุมมองฉันบ้านนี้ยังมีครู. นพ 17มี.ค.55 ในบ้านกลอนช่วยสอนคนให้ดีเด่น emo_126ดุจดั่งเป็นโรงเรียนสอนให้สวยหรู ผิดบทเรียนเพียรฝึกหัดให้เรียนรู้ เป็นประตูสู่เส้นทางที่กว้างไกล ปู่...อีกคนด้นดั้นเข้ากลอน หวังเพื่อนพ้องน้องพี่สอนย้ำเตือนให้ เข้ามาด้วยความหวังอย่างตั้งใจ เหตุไฉนมาทะเลาะเบาะแว้งกัน ด่ากันขรมชมมีน้อยค่อยค่อยแต่ง มาขัดแย้งแฉ่งด่าไม่สร้างสรรค์ ให้เด็กดู ปู่...เริ่มท้อ อาจเหหัน เลิกประชดประชันกันเสียที ใครเขียนดีเรากล่าวชมเป็นบทกลอน ใครเขียนผิดเราช่วยสอนเพิ่มศักดิ์ศรี ใครเขียนเด่นเรายกย่องรางวัลมี ใครเขียนตกเราช่วยชี้แนะแนวทาง สำนวนดีเด่นแล้วเพื่อนเชื่อถือ ออกไปเขียนหนังสือขายไม่ขัดขวาง บ้านกลอนเปรียบ"มหาลัย"ยังเปิดกว้าง อย่าอวดอ้างบั่นทอนเพื่อนอย่างเช่นเคย คนชอบกลอนยิ่งน้อยน้อยคอยช่วยเสริม ให้โอกาสเพิ่มประชากรอย่านิ่งเฉย หากกาพย์กลอนสิ้นสูญหายเสียดายเลย ปู....ขอเอ่ยอย่าด่ากันในบ้านกลอน... ริน ดอนบูรพา ๑๗ มี.ค. ๕๕ |