พิมพ์หน้านี้ - มาปลุกทุกวัน

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนตลกๆ ฮาเฮ => ข้อความที่เริ่มโดย: ดอกแก้ว พิกุลทอง ที่ 14 มีนาคม 2012, 09:20:PM



หัวข้อ: มาปลุกทุกวัน
เริ่มหัวข้อโดย: ดอกแก้ว พิกุลทอง ที่ 14 มีนาคม 2012, 09:20:PM
...เสียงเจื้อยแจ้ว   แว่วหวาน   อยู่ข้างห้อง

ตาเหลือบมอง    นาฬิกา   ที่แขวนไว้

ตีห้า     ฟ้ามืดมัว  สลัวใจ

แล้วทำไม     รีบมา   ฟ้ายังมืด

...ขอนอนต่อ   อีกหน่อย   ไม่ได้หรือ

ตายังปรือ   ง่วงงัวเงีย     สะลึมสะลือ

จิตว่างเปล่า  ล่องหน     ยังมึนตื้อ

ยังอึงอื้อ      มึนงง       คาที่นอน

...ยิ่งขอ  เหมือนยิ่งแกล้ง  มาเป็นฝูง

เหมือนชักจูง  ชวนกันมา  กินตัวหนอน

มาส่งเสียง  แว่วหวาน   ปลุกตื่นนอน

อรชร    นอนไม่ไหว  คลานออกมา

...เปิดประตู  เดินดู  ที่ข้างบ้าน

ดอกไม้งาม   บานสะพรั้ง ในยามเช้า

มองขอบฟ้า แสงเรืองรอง ส่องขึ้นมา

จับขอบฟ้า  แสงสีทอง  ผ่องอำไพ

...ทั้งม่านหมอก ปกคลุม ทุกพื้นที่

อากาศดี  นกมากมาย เสียงหวานใส

ไม้ทุกต้น มีนกเกาะ  ไม่ห่างไกล

บ้างชอนไช  บ้างไซ้ขน  อยู่เป็นคู่

...บ้างบินเดี่ยว ไม่มีคู่ น่าสงสาร

บ้างระราน คู่อื่น แกล้งเป็นชู้

ถูกไล่ตี ไล่จิก  ช่างน่าดู

ใจไม่สู้  รีบบินหนี บินจากไป

...เห็นนกน้อย  อีกคู่  บนต้นรัก

ส่งเสียงทัก หันดูคู่  ไม่ไว้ใจ

บินไปไหน  พาไปด้วย อยู่ใกล้ใกล้

ไม่ห่างไกล จากสายตา เฝ้าขับขาน

...บินหลาบ้าน บินหลาดง เกาะต้นพุด

โก่งคอสุด ส่งเสียงแหลม  ก้องกังวาน

เสียงไพเราะ เจื้อยแจ้ว  แว่วหวานหวาน

ร้องนานนาน เสนาะหู   จับหัวใจ

...อีกคู่  บินมา  ช่างสวยนัก

เพิ่งประจัก  พบเจอ  ชวนหลงไหล

สีเจ้าสวย  งามแปลก  กว่าใครใคร

แต่ทำไม  เจ้าไม่ร้อง  เอาแต่กิน...

.......................................

....... ดอกแก้ว พิกุลทอง .....

เริ่มจะฝึกหัดออกสนามก็วันนี้   หากผิดพลาดอย่างไร
ขอท่านทั้งหลาย  ช่วยชี้แน่ะ น่ะค่ะ.


หัวข้อ: Re: มาปลุกทุกวัน
เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 15 มีนาคม 2012, 06:49:AM



 
emo_89


เหมือนขันแข่ง แต่งสรรพ์ ประชันเสียง
แจ้วจำเรียง เคียงเคล้า เหล่าปักษิน
หลายหลายเหล่า เผ่าพันธุ์ พากันบิน
มุ่งหากิน ถิ่นคาม ยามเพรางาย

เสียงไก่แก้ว แน่วแน่ เซ็งแซ่ขัน
ทุกทุกวัน เสนาะหู มิรู้หาย
พร้อมกันปลุก ทุกตรู่ อยู๋ข้างกาย
เห็นมากมาย หลายตัว ถ้วนทั่วกัน

แจ้งเวลา กาไก่ มิไขสือ
ไร้ดึงดื้อ ถือตน ให้คนขัน
ต่างมนุษย์ สุดระอา สารพัน
ช่างจำนรรจ์ สรรเรื่อง เปลืองน้ำลาย.../



 emo_126

บูรพาท่าพระจันทร์

 




หัวข้อ: Re: มาปลุกทุกวัน
เริ่มหัวข้อโดย: ยามพระอาทิตย์อัสดง ที่ 15 มีนาคม 2012, 11:16:AM
(http://healthy.in.th/files/201002/wxrne-560.jpg)


ยามย่ำรุ่งเรืองรองเสียงก้องป่า
สกุณาเจื้อยแจ่วแววขับขาน
ส่งสำเนียงเคียงคู่อยู่เป็นนาน
จึงเรียงร้อยถ้อยกานท์ผ่านกวิน

รับสัมผัสไพเราะเสนาะหู
ชม้ายดูชู้ชื่นคืนผกผิน
ช่างมากมายหลายหลากฝากชีวิน
มิพลัดถิ่นบินพรากจากรังรวง

พระอาทิตย์อัสดง
 emo_12


หัวข้อ: Re: มาปลุกทุกวัน
เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 15 มีนาคม 2012, 12:57:PM
...เสียงเจื้อยแจ้ว   แว่วหวาน   อยู่ข้างห้อง

ตาเหลือบมอง    นาฬิกา   ที่แขวนไว้

ตีห้า     ฟ้ามืดมัว  สลัวใจ

แล้วทำไม     รีบมา   ฟ้ายังมืด

...ขอนอนต่อ   อีกหน่อย   ไม่ได้หรือ

ตายังปรือ   ง่วงงัวเงีย     สะลึมสะลือ

จิตว่างเปล่า  ล่องหน     ยังมึนตื้อ

ยังอึงอื้อ      มึนงง       คาที่นอน

...ยิ่งขอ  เหมือนยิ่งแกล้ง  มาเป็นฝูง

เหมือนชักจูง  ชวนกันมา  กินตัวหนอน

มาส่งเสียง  แว่วหวาน   ปลุกตื่นนอน

อรชร    นอนไม่ไหว  คลานออกมา

...เปิดประตู  เดินดู  ที่ข้างบ้าน

ดอกไม้งาม   บานสะพรั้ง ในยามเช้า

มองขอบฟ้า แสงเรืองรอง ส่องขึ้นมา

จับขอบฟ้า  แสงสีทอง  ผ่องอำไพ

...ทั้งม่านหมอก ปกคลุม ทุกพื้นที่

อากาศดี  นกมากมาย เสียงหวานใส

ไม้ทุกต้น มีนกเกาะ  ไม่ห่างไกล

บ้างชอนไช  บ้างไซ้ขน  อยู่เป็นคู่

...บ้างบินเดี่ยว ไม่มีคู่ น่าสงสาร

บ้างระราน คู่อื่น แกล้งเป็นชู้

ถูกไล่ตี ไล่จิก  ช่างน่าดู

ใจไม่สู้  รีบบินหนี บินจากไป

...เห็นนกน้อย  อีกคู่  บนต้นรัก

ส่งเสียงทัก หันดูคู่  ไม่ไว้ใจ

บินไปไหน  พาไปด้วย อยู่ใกล้ใกล้

ไม่ห่างไกล จากสายตา เฝ้าขับขาน

...บินหลาบ้าน บินหลาดง เกาะต้นพุด

โก่งคอสุด ส่งเสียงแหลม  ก้องกังวาน

เสียงไพเราะ เจื้อยแจ้ว  แว่วหวานหวาน

ร้องนานนาน เสนาะหู   จับหัวใจ

...อีกคู่  บินมา  ช่างสวยนัก

เพิ่งประจัก  พบเจอ  ชวนหลงไหล

สีเจ้าสวย  งามแปลก  กว่าใครใคร

แต่ทำไม  เจ้าไม่ร้อง  เอาแต่กิน...

.......................................

....... ดอกแก้ว พิกุลทอง .....

เริ่มจะฝึกหัดออกสนามก็วันนี้   หากผิดพลาดอย่างไร
ขอท่านทั้งหลาย  ช่วยชี้แน่ะ น่ะค่ะ.



 emo_95
ยืดตัวงัวเงียผมยุ่ง            ย่ำรุ่งร่ำไรไก่ขัน
นอนต่ออีกหน่อยแล้วกัน     เอ๊ะนั่นเสียงใดใสมา
จิ๊บจี๊ด..จิ๊บจี๊ด..หวีดหวิว     กิ๊วกิ่ว..กู่ก้องร้องหา
โอ..นก..ผกโผนจากฟ้า     ลงมาโลมไล้ไอดิน
เรียงรับจับคู่กินหนอน        ไซร้ซอนปิกขนบนหิน
บ่งบอกเสรีไร้ถิ่น              โบยบินล่องลอยคล้อยไป
ธรรมชาติเป็นธรรมกำหนด   โลกสดสว่างสร่างใส
มนุษย์..นรชาติหรือใคร       ผู้ใด?ทำลายโลกลง