|
หัวข้อ: สุภาษิตสอนหญิง เริ่มหัวข้อโดย: นายสำเริง ที่ 12 มีนาคม 2012, 08:41:PM อันหญิงงามงามจากใจมิใช่ร่าน กิริยาอ่อนหวานปานหงสา รู้รักนวลสงวนนางแต่ไรมา ย่อมมีค่าให้ชายชมนิยมรัก รู้การบ้านการเรือนเป็นเรื่องเอก ตามสเป๊กชายใดได้ตระหนัก แม้ได้ร่วมชายสวามิภักดิ์ บ่หายหักห่างไกลไปนอกเรือน เรื่องอาหารการครัวควรล้ำเลิศ จะก่อเกิดฤทธาหาใดเหมือน ครกตะหลิวคล่องใช้ไม่รู้เลือน ไว้เป็นเพื่อนยามเหงาไม่เศร้าใจ ครั้นการศึกฮึกเหิมเป็นเริ่มต้น จะผ่องพ้นภัยพาลมิหวั่นไหว แม้นนักดาบผู้กล้า-ซามูไร ยังศิโรราบกราบให้...ซึ่งครกบิน อีกเรือนร่างสอางค์ทรงเถิดจงมั่น สิ่งสำคัญมีไว้เพียรถวิล จงใช้มันให้มีค่าเป็นอาจิณ ยั่วสามียุพินจนซมซาน เถิดนะเหล่าสาวงามท่องตามนี้ เป็นกวีเพลงยุทธฉุดประสาน สู่สำเร็จโภคผลวิมลมาน จงเชี่ยวชาญการสตรีดั่งนี้เอย หัวข้อ: Re: สุภาษิตสอนหญิง เริ่มหัวข้อโดย: toshare ที่ 11 พฤษภาคม 2012, 10:23:PM สตรี ใช่ที่ หยาดหยด สดสวย สำรวย รูปงาม นามหวาน ใช่ที่ ห่างไกล การงาน สำราญ แต่สุข ทุกวัน แท้เธอ ทัดเทียม บุรุษ ผ่องผุด เพราะงาน การขยัน หัวใจ ยุติธรรม สำคัญ พร้อมพลัน สรรค์โลก รื่นรมย์ โอ้แม่ แห่งลูก แห่งธรรม มือค้ำ โลกผุด พิสุทธิ์สม แบบอย่าง แห่งรัก อุดม สืบสังคม เมตตา รักเอย ที่มา : - สองบทแรกดัดแปลงจาก “สตรี" (พ.ศ. ๒๕๑๖-๒๕๑๙) ของนักศึกษานิรนาม มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ - สองบาทแรกของบทท้าย ได้จาก “แม่แห่งลูก แม่แห่งโลก แม่แห่งธรรม สองมือแม้น แม่แรงค้ำ โลกและคน” จิตร ภูมิศักดิ์ |