|
หัวข้อ: ตรงไหน...ของใจ เริ่มหัวข้อโดย: Summertime ที่ 03 มีนาคม 2012, 08:14:PM emo_115ตรงไหน...ของใจ emo_115
คืนพรุ่งนี้ เสียงดนตรี คงเงียบเหงา เพลงเศร้า-เศร้า ขับกล่อม ในตอนนี้ พอแล้วล่ะ เลิกละ พอเสียที คงไม่มี อีกแล้ว คำหลอกลวง ทำนองเพลง เริ่มช้า ลงเรื่อย-เรื่อย ใจเหน็ดเหนื่อย ยากจะบอก มันใหญ่หลวง กำลังใจ หายไป ไข้จับทรวง ไม่ต้องห่วง กันอีกแล้ว เมินฉันไป คนแสนดี เป็นเท่านี้ ฉันเป็นได้ แต่คงไม่ เทียบเท่า เขาคนไหน ทรมาน ไม่ทนทาน พอแล้วใจ เธอจงไป ไกลกัน มั่นหทัย ขอโทษนะ สำหรับความ รู้สึกดี ที่เคยมี ให้เธอ- เออโกรธไหม เก็บเงียบงัน มานาน ไม่บอกใคร พอแล้วใจ หากมีใคร ไม่ต้องมา ไม่ได้คิด จะทำร้าย คนของเธอ แต่ฉันเบลอ ไม่สามารถ ตีหน้าหนา พอกันที คงไม่มี แม้น้ำตา ยืนต่อหน้า ให้ยิ้มร่า ทำไม่เป็น ฉันคงไป ให้ไกล จากตรงนี้ ขอลาทีเ พราะไม่มี ที่ให้เห็น ที่ตรงไหน ไม่มีใจ ฉันลำเค็ญ ช่างยากเย็น เป็นอะไร ไม่บอกเธอ ที่ตรงนี้ไม่มีฉันอีกแล้ว เราคงแคล้วไม่คู่กันแค่ใจเผลอ ไม่เป็นไรเธอไม่รู้ล่ะสิเออ ที่ตรงนี้ว่างรอเธอ ...เพ้อคนเดียว แต่ตรงนั้นที่นั่นไม่ใช่ฉัน ไม่อาจมั่น อยู่ตรงนั้น ไร้คนเหลียว ที่ตรงไหน มีดวงใจฉันคนเดียว คงไม่เกี่ยวกับเธอ..ละเมอไป.... (http://www.qzub.com/nature_007.jpg) (http://www.qzub.com) หัวข้อ: Re: ตรงไหน...ของใจ เริ่มหัวข้อโดย: บูรพาท่าพระจันทร์ ที่ 03 มีนาคม 2012, 10:04:PM emo_89 เพียงฟังคำ พร่ำกล่าว ให้ร้าวจิต ก่อนเคยชิด สนิทนวล ชวนหลงใหล กลางคืนเพ็ญ เด่นฟ้า นภาลัย ชื่นทรวงใน ไออวล เนื้อนวลปราง ลืมเสียสิ้น พิณเสียง สำเนียงแผ่ว หวานหวานแว่ว แจ้วอุรา จวบฟ้าสาง พี่บรรเลง เพลงรัก หนุนตักนาง ไยจืดจาง ร้างรส หรือหมดใจ.../ emo_126 emo_116 emo_126 บูรพาท่าพระจันทร์ |