|
หัวข้อ: เสียงจากผู้ด้อยโอกาส เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 01 มีนาคม 2012, 06:38:PM ฉันอยากมี คนรักจริง มิทิ้งขว้าง เพื่อนร่วมทาง ชีวิต สนิทสนม ร่วมบุกบั่น ฟันฝ่า ท้าคลื่นลม ร่วมแรงบ่ม ต้นรัก ถักสายใย ร่วมปลูกจิต ฝังใจ ให้เกิดหน่อ ขยายกอ ก่อกิ่ง พริ้งไสว ผลิช่อดอก ออกผล ยลไฉไล เพื่อหัวใจ ทุกห้อง ผ่องโศภิต แต่เป็นเพียง ภาพลวง ช่วงหลับฝัน แม้กระสัน เพียงใด ใช่สมจิต เฝ้าโหยหา รอคู่ อยู่เนืองนิตย์ ปิยมิตร ไฉน ไม่เห็นมา มีไหมหนอ สักคน บนโลกนี้ จะปรานี ผูกพัน ขันอาสา ประโลมด้วย ไมตรี มีเมตตา ช่วยให้ข้า สมหวัง ดังรอคอย เสียงจากผู้ พิการ บ้านสงเคราะห์ รู้เฉพาะ คนระทม มีปมด้อย อารมณ์ที่ อ่อนไหว ใช่สำออย เขาเศร้าสร้อย ขาดที่พึ่ง จึงคร่ำครวญ สุนทรวิทย์ หัวข้อ: Re: เสียงจากผู้ด้อยโอกาส เริ่มหัวข้อโดย: navee ที่ 01 มีนาคม 2012, 08:54:PM สองมือยื่นออกไปให้เธอจับ อยากแบกรับดวงใจที่ไห้หวล ตั้งใจมั่นเอาไว้ไม่เรรวน ทั้งหมดล้วนอยากช่วยด้วยจริงใจ อยากจะปลอบเธอว่าอย่าโศกเศร้า ชีวิตเราที่ผจญต้องทนไหว ขอแต่เธออย่าท้อต่อสิ่งใด สักวันชัยชนะจะถึงเรา navee emo_09 หัวข้อ: Re: เสียงจากผู้ด้อยโอกาส (เป็นกำลังใจ) เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 02 มีนาคม 2012, 06:01:AM โอ้ละหนอดวงใจ อยากลบน้ำใสบนแก้มเจ้า โลกนี้ไม่มีแต่สีเทา พรุ่งนี้มีเช้ามาเยี่ยมเยือน อุปสรรค โผล่ทักทายบ้างอย่างเช่นเพื่อน เลือกจำแผลเจ็บเก็บไว้เตือน ริ้วเกลื่อนหากกล้าย่อมฝ่าพ้น อดทนกัดฟันฝ่ามันไป อย่าหวั่นหวาดไหวแต่เริ่มต้น ขอส่งแรงใจให้ท่วมท้น จากคนแถวนี้ที่ห่วงใย emo_107 หัวข้อ: Re: เสียงจากผู้ด้อยโอกาส เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 02 มีนาคม 2012, 11:39:AM สองมือยื่นออกไปให้เธอจับ อยากแบกรับดวงใจที่ไห้หวล ตั้งใจมั่นเอาไว้ไม่เรรวน ทั้งหมดล้วนอยากช่วยด้วยจริงใจ อยากจะปลอบเธอว่าอย่าโศกเศร้า ชีวิตเราที่ผจญต้องทนไหว ขอแต่เธออย่าท้อต่อสิ่งใด สักวันชัยชนะจะถึงเรา navee emo_09 ซาบซึ้งต่อ เยื่อใย ไมตรีจิต ปิยมิตร ปลอบใจ ให้คลายเหงา ความวิโยค โศกศัลย์ พลันทุเลา พร้อมสาวเท้า ก้าวย่าง อย่างผจง น้ำคำเธอ เรียกขวัญ ปลุกฉันสู้ ไขประตู สู่หวัง ดังประสงค์ แม้พบพาน อุปสรรค จักมั่นคง ทระนง ขันติ มิลดรา สุนทรวิทย์ หัวข้อ: Re: เสียงจากผู้ด้อยโอกาส (เป็นกำลังใจ) เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 02 มีนาคม 2012, 12:00:PM โอ้ละหนอดวงใจ อยากลบน้ำใสบนแก้มเจ้า โลกนี้ไม่มีแต่สีเทา พรุ่งนี้มีเช้ามาเยี่ยมเยือน อุปสรรค โผล่ทักทายบ้างอย่างเช่นเพื่อน เลือกจำแผลเจ็บเก็บไว้เตือน ริ้วเกลื่อนหากกล้าย่อมฝ่าพ้น อดทนกัดฟันฝ่ามันไป อย่าหวั่นหวาดไหวแต่เริ่มต้น ขอส่งแรงใจให้ท่วมท้น จากคนแถวนี้ที่ห่วงใย emo_107 หวานละมุน กรุ่นคำ อันฉ่ำชื่น ซับความขื่น-ขมพ้น สิ้นหม่นไหม้ บันดาลฝัน บรรเจิด เลิศไฉไล กำลังใจ ไหลบ่า มาพร้อมมูล เมื่อเธอยัง เอ็นดู อยู่มิห่าง ที่อ้างว้าง ก็คลาย มลายสูญ แรงมานะ บากบั่น พลันเพิ่มพูน เลิกอาดูร ร่ำร้อง เลิกหมองใจ สุนทรวิทย์ หัวข้อ: Re: เสียงจากผู้ด้อยโอกาส เริ่มหัวข้อโดย: yaguza ที่ 02 มีนาคม 2012, 12:52:PM emo_107 จะขอเป็น แรงใจ ให้บากบั่น ตามหาฝัน ของเธอ อย่าเผลอไผล อุปสรรค์ ขวากหนาม จงข้ามไป เพราะเส้นชัย ยังยาว รีบก้าวเดิน จงรู้ว่า ที่นี่ ยังมีฉัน จะฝ่าฟัน ร่วมทาง มิห่างเหิน แม้ขอบฟ้า คือเส้นชัย มิไกลเกิน สู้เผชิญ สักวัน ฝันเป็นจริง emo_95 .....ยากูซ่า...... หัวข้อ: Re: เสียงจากผู้ด้อยโอกาส เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 02 มีนาคม 2012, 01:21:PM เมื่อได้มิตร สหาย ช่วยคลายทุกข์ ร่วมปลอบปลุก ใส่ใจ ในทุกสิ่ง เหมือนโชคดี มีหลัก ให้พักพิง ที่หนักยิ่ง พลันเห็น เป็นเรื่องเบา ตราบยังมี ชนผู้ รู้จักให้ คอยห่วงใย ปกปัก รักหมู่เหล่า สังคมคง เปี่ยมสุข ทุกข์บรรเทา มิแบ่งเขา แบ่งเรา ต่างเท่าเทียม สุนทรวิทย์ หัวข้อ: Re: เสียงจากผู้ด้อยโอกาส เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 02 มีนาคม 2012, 03:27:PM ชีวิตยังคงอยู่สู้เถิดหนา มีเวลาวันไหนอยากไปเยี่ยม จัดขนมเสื้อผ้าพร้อมจัดเตรียม ของใหม่เอี่ยมหลายหลากไปฝากกัน จงเข็มแข็งอย่าท้อต่อชีวิต ฟ้าเบื้องบนลิขิตทิศทางนั่น ส่งแรงใจให้เสมอแด่เธอนั้น ยิ้มนี้ฉันมอบให้...จากใจจริง... emo_47 ---สะเลเต--- หัวข้อ: Re: เสียงจากผู้ด้อยโอกาส เริ่มหัวข้อโดย: sunthornvit ที่ 02 มีนาคม 2012, 04:27:PM เฝ้ารอเธอ เมตตา มาปลอบขวัญ แต่เป็นฝัน ค้างปี ที่รุ่งริ่ง มิสามารถ เคี่ยวเข็ญ ให้เป็นจริง คงถูกชิ่ง ทิ้งขว้าง เหมือนอย่างเคย เด็กกำพร้า อนาถ ขาดพ่อแม่ ทำได้แค่ จำนน ทนนิ่งเฉย ถึงรันทด หมดท่า มิกล้าเปรย ดุจจำเลย ถูกสาบ มีบาปกรรม สุนทรวิทย์ |